Bij de grenscontroles zowel in Ecuador als in Peru hebben we bijna 3 uur verloren. Onvoorstelbaar hoe traag men hier werkt. De locals die de grens oversteken moeten dezelfde formaliteiten vervullen.

Ellen lange wachtrijen en geruzie, mensen die ons voorbijsteken want wij zijn hier de GRINGO'S.

De rit vandaag was 127 km lang en niet te veel hoogtemeters. Na al dit wachten had ik echter nog weinig zin om te vertrekken. Het was eerst na de middag dat ik er terug in kwam.

Groot verschil met Ecuador, veel afval langs de weg, heel arme mensen en verschrikkelijk warm.Het stadje Chulucans waar we overnachten doet je denken aan Indie.

Masaal veel rikja' s met motor hossen hier door de straten. Je moet dit gezien en gehoord hebben anders kan je het niet voorstellen.

Vanavond gaan eten, de bediening was alles behalve en het eten nog veel minder.

An other day in paradise.

Hoogtepunten; MITAD DEL MUNDO, KLOOF OFF-ROAD van ONA naar LOJA, CUENCA en CATACOCHA, COTOPAXI en KABELBAAN  naar PINCHINCHA.

Een tiental mensen werden ziek, maag en darmproblemen, (ik ook)

Eén fietser werd gebeten door een hond. Na inentingen in het ziekenhuis kon hij verder fietsen. (Harry)

Drie fietsers met knieproblemen (Jos, Roger en Roegiers)

Problemen met de trucks.

Ingebroken, olieleiding kapot, vergeten te tanken.

Fiets gestolen tijdens de lunch.(aangegven bij de politie.....)

De rit van Ona naar Loja zal velen bij blijven, 98 km maar wel 2000 hoogtemeters. Bij een druilerig weertje vertrokken voor de eerste beklimming. Mijn benen voelden goed aan dus ik kon vlot naar boven

fietsen. Het was koud maar het deerde me niet en ik kon zelfs nog van het landschap genieten. Op de top begon het wel heel slecht weer te worden. De afdaling deed ik voorzichtig want alles lag er spekglad bij.

Beneden aangekomen begon de tweede klim meteen, deze keer ging het iets moeizamer. Ik begon last te krijgen van de kou en de regen, maar ik wilde wachten om me warmer te kleden tot ik in de laatste afdaling

zat. Op 58 km was er de mogelijkheid om off-road te gaan, wat ik natuurlijk ook deed. Na een paar honderd meter op het parcours was de trail al onderbroken door een aardverschuiving.Dan maar een stuk met de

fiets op de rug verder. Eindelijk terug op het pad. Een modderige, spectaculaire afdaling langs een woest kolkende rivier. Ik voelde me volledig in mijn sas. In deze klamme enge kloof woonden zelfs

mensen, je kon het je nauwelijks voorstellen en natuurlijk waren er ook honden, wat had je wel gedacht. Achteraf hoorde ik dat er zelfs iemand gebeten was. Aan het einde van deze kloof ging het nog een beetje

omhoog en dan kon ik Loja reeds zien. Volledig onder het slijk maar met een heel voldaan gevoel plaatste ik mijn bike in de garage van het hotel.

De laatste twee dagen waren zwaar, zowel door de hoogtemeters als door de moeilijke omstandigheden. De combinatie van slechte bacterieen, de hoogte en de inspanning maakten het soms niet

gemakkelijk. Gelukkig konden we op de eerste dag nog "GENIETEN" van een rondleiding in een Inca ruine in Ingapirca. De gids was zo enthousiast dat we ons eventjes in de tijd van de Inca' s waanden.

Die avond sliepen we op 3200 m hoogte in een hut die vrij basic was. Ons Belgisch groepje verbrokkelde een beetje. Iedereen probeerde op eigen tempo te fietsen of beter gezegd te overleven.

De rustdag in Cuenca was meer dan welkom. We konden terug wat herstellen en aansterken. Nog vier etappes in Ecuador en dan up to Peru.

Toen we vanmorgen op stonden was het weer gewoon prachtig. Helder blauwe lucht en een zicht dat je niet vlug zal vergeten. De rit vandaag  telde slechts 35 km en een 700 hoogtemeters, een relatieve rustdag

zou je kunnen zeggen. Regelmatig stopten we om de nodige fotos te nemen. De 3 korte klimmetjes gingen vlot. De afdalingen waren groots maar er stond zoveel wind dat je moest bijtrappen om slechts 25 km per

uur te halen. Voor we naar ons hotel fietsten genoten we nog van een colaatje op een terrasje heerlijk in het zonnetje.

.

De eerste rit met tijdsopname. Iedereen is wel een beetje zenuwachtig maar dat is normaal. De afstand 95 km en ongeveer 1400 hoogtemeters, twee beklimmingen en een lange afdaling.

Vanaf de eerste klim heb ik het juiste ritme te pakken en kan al vlug van het peloton los rijden. Vandaag zitten we echt in een mooie omgeving, juist zoals ik me het had voorgesteld. Iedereen leeft

hier op straat en als ze ons zien voorbijrazen weten ze niet waar ze het hebben. Af en toe een hond die een beetje wild doet maar niet te agressief gelukkig. De lunch is op ongeveer 42 km en verplicht te nemen.

Ik fiets alleen en ben het 42 km punt reeds voorbij. Misschien heb ik de lunchspot gemist. Gelukkig op 47 km zie ik de beachvlag en kan ik mijn lunch nemen. Het tweede gedeelte was één grote afdaling

met op het laatste een zwaar klimmetje van 12 %. Tijdens de laatste kilometers moet ik er nog een paar laten voorbij gaan, die vlugger durven dalen - 87km/u op de fiets is mij wat te vlug -.

In het hotel Europa in Alausi wacht ons een tweede lunch en de nodige versnaperingen.

Bij de start vanmorgen was het wel tamelijk koud, zwaar bewolkt maar gelukkig geen regen.De eerste 40 km waren relatief gemakkelijk. Onderweg kwam ik onze Japanse jongen weer tegen.

Twee beklimmingen vandaag zonder veel problemen tot op een hoogte van ongeveer 3600 m. Fietsen op deze hoogte is niet zo evident maar tot nu toe lukt het wel. Een mooie lange afdaling

bracht ons tot in Riobamba, waar we logeerden in hotel "El Estacion" vlak naast.... jawel het treinstation.

Vandaag en morgen zijn waarschijnlijk niet de mooiste ritten. We fietsen langs de Panamerica Highway,dit is de enige mogelijkheid om van Quito naar Cuenca te geraken.

De zwarte uitlaatgassen van de vrachtwagens maken het ons niet gemakkelijk om naar boven te fietsen. Het Belgisch groepje werkt goed samen en kan het tempo van de beklimmingen bepalen.

De klim naar de Pasochoa (3450m) verloopt zonder problemen. Tijdens de lunch ontmoeten we een japanse jongen die todo solo van Alaska naar Ushuaia fiets. Als we ons hier mee vergelijken zijn

wij maar mietjes. De afdaling is door de felle wind die op kop staat een pak zwaarder dan verwacht. Op dit moment waait het hier flink, benieuwd wat voor weer we morgen hebben.