Deze morgen ontbeten en om 7u40 vertrokken uit GARGILESSE. We hadden hier veel geluk met de gite communal. Het was een beetje een luxe uitvoering van wat we gewoon zijn. Een wasmachine stond te lonken in de keuken. Geen handwas maar volautomatisch, na een uurtje alles geklonken. Richting SAINT GERMAIN BEAUPREZ 32,9km vanavond op de teller. We hebben lang onderweg geweest. Dit was te wijten aan de vorm van het parcours. Heel mooie stukken door bossen, langs de rivier en tal van mooie bergdorpjes. En daar begint het verhaal van de lange tijd die we onderweg waren. Er was heel wat klimwerk te verteren en dan nog over en tussen de grote keien en rotsblokken, die in vroegere tijden met de wassing van de rivier zijn meegesleurd. Laat ons deze etappe beschrijven als een pure natuurwandeling. Dan werd het nog na de middag laf weer, er was een onweer op komst. De hemel ging dicht en het werd schroeiend warm. We zagen twee bliksemschichten, hoorden drie maal gedonder, geen regen. Dit was dan het onweer voor vandaag. Droogte alom. Toen we in ST GERMAIN BEAUPREZ aankwamen zagen we een terrasje. Een boerderij waar je wat kon drinken, teminste, als je veel tijd had. De patron lopend op vier benen, twee echte en twee stokken, had de gezegende leeftijd van maar liefst 96 jaar. Zijn madame was maar 89. We dronken toch ons fris pintje uit met veel plezier. De prijzen waren dan ook waarschijnlijk nog van toen ze pas begonnen met hun cafeetje.
Deze morgen vertrokken we uit VELLES om 7u40. Daar we in een gite communale overnachten was er geen ontbijt voorzien. We hadden gisterenavond gesoupeerd en Jipi en ik hadden besloten om wat croissants te gaan halen bij de bakker en op te eten in de bar tabac met een grote koffie erbij,kwestie van stevig in de schoenen te staan om verder te stappen naar GARGILESSE.34,3km. Zo gezegd zo gedaan. En toen zagen we hoe bepaalde mensen de camino lopen. De francaise Annie kwam de bar tabac binnen om de sleutel af te geven van de gite communal aan de patron van de bar tabac. Wie de laatste de gite verliet moest dat doen, zo zei de beambte van de mairie. Bonjour tous le monde. MAAR ons ANNIE was vlug buiten en ging verder langs de linkse kant,daar Jipi me gezegd had dat we bij het buiten komen naar rechts moesten. Hadden we zo iets van, die gaat de verkeerde kant uit. We stonden klaar om buiten te stappen na ons ontbijt, tuurden even naar links, en ja, ONS ANNIE smeet op dat moment haar rugzak in de koffer stapte vooraan in een auto, en weg waren ze. ZO is het wel gemakkelijk om naar compostella te gaan. GARGILESSE is het dorp waar Arnoud van" man bijt hond "bij de beeldende kunstenaar Jan Claeys een reportage op één had. Gisteravond nog contact gehad via sms met Pablo. Harry, de nederlander, had met hem een paar dagen op de camino gelopen. Pablo had moeten opgeven wegens pijnlijke voeten, nieuwe schoenen,iets te klein. Hij reisde volgens Harry naar Argenton. Bij vrienden van zijn moeder. Ging andere schoenen kopen en waarschijnlijk vandaag terug vertrekken. Hij was wel blij met Jipi en mijn aanmoedigingen om verder te stappen OP WEG NAAR SANTIAGO
Lekker groot ontbijt chez madame Monique. Ascheid nemen, maar wel met veel mooie herrinneringen.Alwas dit dan maar 1 dag bij de vrouw, een aanrader voor elke caminoloper. Nu vandaag richting VELLES, 45,1km. Dit was efkes tandenbijten. Maar,we worden het stilaan gewoon. Ook de rugzak van +/-15kg voel je op termijn niet meer. De laatste twee dagen hebben we veel op drukke wegen gelopen. Lange rechte wegen zonder afwisseling. Veel bos, maar constant in de zon lopen, en de zon kan hier wel geven. S'avonds aangekomen, liepen we daar Harry op het lijf. De nederlander van" krijg nou tieten" Die verplaatst zich momenteel met een koppel engelse pelgrims. Ook Annie was daar, een française die ook de camino loopt. Die was op dezelfde dag vertrokken met ons toen we VEZELAY verlieten. Stapt alle dagen +/-25km aan een gemiddelde van 3,5km,We waren deze dame juist buiten VEZELAY voorbijgestapt en in acht dagen niet meer gezien en TOCH was ze voor ons in VELLES RAAR
De 25e dag stappen, BOURGES zo snel mogelijk proberen vergeten. 28,1km stappen we richting NEUVY-PAILLOUX. Jipi had al gebeld voor overnachting, en nu was dit HEEL zeker, of toch niet??? Afwachten,en toch heel veel geluk, we werden heel goed ontvangen door madame Monique Richard en haar vriend Jean-Luc. We werden vriendelijk onthaald met een stuk druiventaart en een fris glas rosé. Na een geleide wandeling in de kerk met historische waarden met graftombes en fresco's uit de 11e eeuw, werden we door madame Monique getracteerd op een lekker souper. Netelsoep, een naar Jean-Luc aangebracht hoofdmenu stammend uit de middeleeuwen, tarte aux pomme de terre,heel lekker, een kaasplank en daarna barbarhum met veel vers fruit,mmmmm Aan tafel zaten ook twee pelgrims uit nederland Theo en Paulien, die later op de middag waren aangekomen.
Deze morgen hebben we van een stevig ontbijt genoten in de jeugdherberg te BOURGES. Bij het ontwaken hadden we het al vlug in het snuitje dat het vandaag zonder zon ging verlopen.Maar niks is minder waar. Algauw kwam de zon erdoor en met de half bewolkte hemel werd het zoals de fransen zeggen tres lourd. Wat het parcours aangaat is het iets minder. Mijn mening lopen we nogal veel langs grote wegen waar redelijk wat verkeer op zit. Gelukkig geen camions. Dan zou het nog erger zijn. We liepen maar eventjes door de bossen. Het einddoel vandaag was CHAROST. We liepen 26km rond. Niet zo heel veel, maar met de warmte en enkele klimmertjes was het voor v&andaag meer dan genoeg. Weer een beetje de franse way of life. Jipi belde eergisteren om te reserveren, we moesten maar een seintje geven bij het aankomen. Dan is dat om 14u30 en niemand neemt zijn telefoon hier op. Siesta Weeral eens op wacht zitten, vandaag was de wachttijd geen 6u maar 3/4u. 8 om te overnachten, dan maar geen gezeur over het wachten zeker? Gelukkig hebben we al een restaurantje gereserveerd voor vanavond waar we ons buikje eens goed gaan vullen voor weinig geld. Entrecote staat al zeker op het lijstje.We slapen vandaag niet alleen in de communale. Er is hier een jonge fransman aangekomen en een nederlandse vrouw uit maastricht.Die slaapt op een veldbed in de keuken. Principe, Wie eerst aankomt, De beste bedjes
BOURGES was waar we vandaag naar toe stapten 19,7km. Niet veel, gewoon eens een dagje minder.Een ramp om overnachting te vinden. In de kathedraal wisten ze ons alleen maar te vertellen dat er problemen waren in de refuges waar vorig jaar pelgrims de nacht doorbrachten. Gelukkig is er hier een jeugdherberg in BOURGES. Alleen, een frans probleem, er word hier gewerkt van s'morgens 8u tot 10u en s'middags van 18u tot22u. We kwamen een beetje na 12u op onze bestemming, 6u wachten was de boodschap. Ook de goedkopere chambre d'hotes weerden de pelgrims.Dan maar teren op de herinneringen van gisteren in BRECY. We konden om 19u gaan eten bij madame Claudette. Eerst dronken we een aperitiefje, leerden daar Remi kennen, een oud legionair die 2 eretekens had verdiend waarvan één in de oorlog in algerië.Jipi vroeg aan de man wat er de ganse dag tijdens onze trip aan de hand was,daar het regelmatig bulderde,alsof er onweer op komst was of een vliegtuig door de geluidsmuur raasde? Remi wist ons te vertellen dat er in de buurt een oefenveld lag van maar liefst 32km lang in rechte lijn om kanonnen te testen.Het leukste van de dag was, dat die kerel ons ook wist te vertellen dat er achter de mairie een klein wegeltje was waar we het kasteel van BRECY konden bewonderen. Of de eerst verhalen van onze legionair klopten, kunnen we niet bevestigen, maar na een lekker souper zijn we voor het slapen gaan, achter de mairie geslopen en hebben inderdaad een PRACHTIG KASTEEL kunnen bewonderen.
Wat een historie.Pelgrimsprijzen noemen ze dat,ze mogen dat in brussel of in mechelen van de genootschap gerust eens herzien. We sliepen in een chambre d'hotes,kregen deze morgen een heel sober ontbijt in l'hirondelle,maar de prijzen swingen de pan uit. Geen gezaag meer Vandaag moesten we richting BRECY over een afstand van 30,9km. De zon was al van de partij om 7u20. Het voelde wel fris aan, maar toch werden we gewaar dat het warm ging worden. Waarschijnlijk omdat er niet heel veel door de bossen ging gestapt worden, en gelijk hadden we,het briesje van de eerste paar uren viel zo plat als een vijg. Tegen 10u30 begon de zon te steken in de nek. Men had het gevoel dat je op de verwarming lag. We liepen dan ook geregeld tussen de koolzaadvelden,die stilaan hun gele bloemen aan het verliezen zijn. Vandaag heel veel geluk gehad, in een van de velden liepen 5 herten, waarvan 2 onze richting uitliepen. Jipi en ik bleven pal staan aan de kant van de weg waardoor de jonge reebok verschoot en op een paar meter voor onze neus bleef staan (foto volgt) Het jonge dier vertoonde een klein gewei. Het plezier van de camino kan je denken. Verder was er weinig spectaculairs, licht golvend parcour en een 7 tal kilometers stappen langs een departementale, wat zeker niet evident is voor een wandelaar.
PS: We moesten het hotel les hirondelle wel nemen daar de pastoor weg was voor 5 dagen op siminarie.
Hoe spreek je dit allemaal in een adem uit SANCERGUES. Het wandelingetje vandaag was goed voor 30,2km. De zon zat al heel vroeg te piepen. 7u10 deze morgen was het uur van vertrekken. Nog geen 500m gestapt en daar rende een eekhoorntje vlak voor onze neus de baan over, midden de straten van ARBOURSE. In frankrijk kom je meer wilde dieren tegen dan huizen en of mensen.De weg die we moesten afleggen verliep voor driekwart door de bossen. Daar we maar alleen op de baan waren, Jipi en ik, stond er iets na 8u een ree op 150m voor ons te genieten van de zon, die door het bladerdak haar weg zocht naar moeder aarde.Het beest werd al vlug opgeschrikt door het lawaai die we maakten in de grintbaan, schoot als een pijl uit een boog het bos in en na enkele seconden was eral geen leven meer te bespeuren. Vandaag stapten we over de loire rivier. Wat een rivier genoemd word. Twee bruggen ,twee armen, elke arm bijna 6 maal de breedte van de schelde in oudenaarde. INDRUKWEKKEND Alleen viel het wel op dat er veel droge stukken land tussen het weinige water te bespeuren viel. Dat is wel te begrijpen na zo een droge periode als de aprilmaand. Na 21 dagen camino heeft het nog maar twee keer geregend en dan nog zonder betekenis. Frankrijk word het land genoemd waar de pelgrims doortrekken op weg naar compostella. Maar er is toch zoweinig te vinden om goedkoop te overnachten,telefoon word niet opgenomen, kom je ter plaatse,dan zijn ze juist op verlof HET LOT VAN DE PELGRIMS ZEKER
Gisteravond aangekomen in VARZY. In chambre d'hotes bij madame Wauquiez. Een tante, gouvernante,die eergisteren onze hollander te slapen had en die was niet graag gezien, omdat hij teveel bier dronk. De vrouw, een keramiste van beroep en uitbaatster van de chambre d' hotes. Een heel zenuwachtige vrouw, die constant bewaking hield over haar domein en gasten. Bij de minste beweging kwam ze wel ergens te voorschijn,op de trap of achter het raam. Zo was er ook een probleem voor het avondeten, ze had de dag voor onze aankomst te hard moeten werken dat ze niet meer kon koken voor ons. Dan maar op zoek naar een restaurant. In een godvergeten gat zoals VARZY zijn er weinig hardwerkers te vinden. 4 bakkers,3 gesloten, 2 restaurants, 1 te koop, 2de gesloten. Gelukkig vonden we een stuk supermarché, kochten daar wat plaatselijke troep en terug bij madame wauquiez was het, niet eten op de kamers, maar dans le jardin. Zo gezegd zo gedaan. Begon het wel te regenen, nu, Jipi is bij de scouts geweest, en die zijn meer gewoon dan wat regen he. Vandaag op3 mei zijn we dan verder gestapt voor een tripje van 24,2km richting ARBOURSE. Slaping is voorzien in Le Mairie. Was het nu de burgemeester himzelf of een bediende, we werden allezins hartelijk ontvangen. Slaapplaats, toilet, douche met douchegel, schampoo, tandpasta en alles voor de prijs van 10p/p. Eten vonden we in de keuken . Wel zelf klaar te maken, maar aan economische prijzen, want hier in het dorpje zelf valt er niks te kopen of te gaan eten. We gaan samen eten met de drie dames we die gisteren zijn tegengekomen op de weg naar VARZY. Die zijn een uurtje na ons binnengelopen in ARBOURSE. Het word pasta met tonijn, we delen onze prijs in vijf. Goed koop eten ,nou moe
Op 1 mei is het de dag van de arbeid, dus werd er ook niet gestapt. Dit is niet de echte reden. We hadden 2 zware wandeldagen achter de rug en waren van plan om onze was nog eens te doen in VEZELAY. Goed, een dagje rusten. VEZELAY telt wel maar twee grote straten,er is wel één en ander te zien. Zaterdag 30 april werden we uitstekend opgevangen door William,een engelsman, die enkele weken vrijwilligerswerk doet voor kloosters en de pelgrims hun kamers aanwijst. Kamer 21 Daar zat Pablo al op zijn bed, een belgische kerel van 20 jaar die op weg is naar compostella om zichzelf en zijn toekomst qua studies te zoeken. Pablo, heeft een spaanse mama en een vlaamse vader, perfect 4 talig, afkomstig uit denderleeuw. Na ons kwamen nog 2 Franse pelgrims,ietwat ouder en stijver in omgang, in het begin althans. Hun pelgrimstocht zat er op.Ze waren vertrokken in aken en stopten in vezelay. Zondagmorgen ben ikzelf, samen met Pablo, aangezet naar de enorme basiliek om de pelgrimszegen te ontvangen. Eerst was er de mis, gezongen door zes broeders en zes zusters. Een geweldige acoustic was er daar wel, zoals Pablo citeerde. Het mystieke en het spirituele moet je wel eens meegemaakt hebben op uw camino. Vandaag ging het richting VARZY. Een tocht door bos,berg en dal 35,2km stappen. Het begin verliep vlot, de bossen in, waar het aangenaam fris was, alhoewel, zou het nu regenen of niet?? We crossten toch 2en half uur onder de bomen,waar toch sporen van nattigheid waargenomen werden. Bij het bijna buitenkomen van het bos, kwam de zon door de bladeren een oogje piepen,uit het bos in open lucht, telden we een 15 tal druppels de zon begon te stralen van het lachen, of was het lachen ons voorbij. Tweede deel van de wandelpartij werd warm,héééél warm zelfs.Toen we even gingen uitblazen aan een oude wasplaats, met bank en tafel, botsten we op 3 pelgrimsdames uit kortenberg, eentje uit alsemberg de derde uit antwerpen. Veel belgen op de camino. Niet altijd mannelijke. Na een babbeltje en een kwartuurtje rust zetten Jipi en ik terug aan. Nog 6,5km te gaan naar VARZY.Dit is zowat hetgeen vandaag verlopen is. Morgen stappen we naar ARBOURSE
Deze morgen vroeg opgestaan. Nog eens een lange dag te gaan. We sliepen in een zaal van de gemeente. Er was een pelgrim aanwezig,Patrick een fransman uit Reims. Het was zonnig maar fris. Het had s'nachts waarschijnlijk te veel afgekoeld. Het parcours toonde vandaag aan dat we steeds dieper Frankrijk binnenstappen. Nog steeds veel bossen maar de weg verloopt glooiend door het mooie landschap. Toen we aankwamen in VEZELAY na 39,7km stonden we wel voor een serieuze klim.De koppenberg in het quadraat. We werden eerst opgevangen in de basiliek,daarna in het plaatselijk bureau van de genootschap van compostella om dan uiteindelijk te belanden bij William.Een engelsman die voor de péres de bethanie de jerusalem werkt om de pelgrims hun slaapplaats aan te wijzen. We kregen kamer 21. Daar lag al een jonge kerel,20 jaar Pablo,een Belgische student uit denderleeuw,die vauit VEZELAY vertrok. Morgen nemen we een dagje rust en gaan we een en ander opzoeken en onze was doen.
PFFT, Wat een dag om wakker te worden,om 4u30. Deze morgen was het kuipen aan tgieten buiten en met een serieus programma op het menu, 41km.Gelukkig was het na de middag gedaan met regenen. Wat we tegenkwamen. De wijngaarden van chablis in de bourgogne en heel wat vriendelijke mensen waar we een babbeltje (klein) konden mee maken. Een heuvelachtig parcours,met toch redelijk wat platte stukken. Toen we bijna in SAINT CYR LES COLONS waren rende een ree dwars door de velden,mooi om dit te aanschouwen.De bossen waar we doorspartelen zijn hier in frankrijk goed voorzien van spechten en de koekoek. We hebben hier op het einde van de dag nog wat geluk gehad want er is hier voor morgen een autorally voorzien en niemand mag dan over het parcours. Dus 1dag later en we konden nog een ommetje maken van 3km.We hebben de kaart eens goed bekeken vandaag en besloten om morgen te arriveren in VEZELAY.Wel nog een zware dag qua kilometers,maar we zijn dan toch van plan om daar een dagje te blijven. De beentjes en de voetjes zijn goed, De moral trés biens We zitten op schema
Heel vroeg opgestaan. Wel goed geslapen.Om 8u op de baan, na een stevig ontbijt( zonder extra km) richting SAINT-FLORENTIN. Er stond niet veel op de wandelagenda 22km.Halfweg zijn we gestopt in een Bar Tabac, Typisch voor frankrijk, Jipi een grote koffie,ik een jus de pomplemousse,lekker wat c-vitamientjes opslaan.Op het moment dat we ons tweede comsumatie gingen bestellen hoorden we in het deurgat brullen "krijg nou tieten" Ja daar stond onze nederlandse collega pelgrim terug. Ook verdwaald, jochies??? NEE antwoorden wij in koor.Belgen laten zich geen twee keer vangen op een slecht uitgepeilde route. Jipi had gisteren alles op een rijtje gezet en we volgden een andere wandelroute en die duidde s'avonds maar evenveel km als op de voorgeschotelde boekjes,alhoewel, We wisten als we vertrokken in belgie,dat de weg tot in VEZELAY moeilijk ging worden. Nu, nog 2 dagen en we zijn zover.Vandaag zagen we onderweg een mooie hagedis geel/zwart, zou het een vlaming zijn??? hahaha Morgen een zware dag,41km stappen richting SAINT-CYR-LES-COLONS.
Eindelijk, we zijn weg geraakt in TROYES. We hebben een nederlandse pelgrim uit breda op ons pad tegengekomen op de moment dat we voor de tweede avond het KLEINE SEMINARIE DE L'ISLE om te slapen opzochten; Deze morgen heel vroeg opgestaan,ontbeten,de rugzak opgezwierd en om 7u50 de weg op richting EAUX-PUISEAUX(eindelijk schrijf ik dit eens juist) Volgens de boekjes goed voor 30km.Na 12km klopte er niks meer van de aanduidingen onderweg.Goed dat er iemand de garmin GPS CSX60 draagt.Zonder enige vorm van opleiding te hebben genoten,weet een mens zich toch te behelpen.Het kleine onnozele schermpje gaf de rode lijn,en ook op zich een kleine 2km van ons parcours GPR-GPR2 aan. Dus konden we onze weg hervatten. Midden van de bossen,want daar hebben we dan toch 3 uren in vertoefd.Halfweg diezelfde bossen kwamen we de nederlander tegen op pelgrimtocht,OOK verdwaald. EAUX-PUISEAUX bereikt na 32,7km. Chambre d'hotes,met petit dejeuner. Avondmaal in het dorp.Inzitten met een pelgrim te voet op weg naar compostella NO WAY Het plaatselijke restaurantje lag op 2km dus x2 =4+32,7 dus weer goed voor een kleine 37km vandaag. De kok,die alles zelf deed, maitre d'hotel,koken,afwas,bedienen,noem maar op, kookte voor ons een lekkere maaltijd.Daar dronken Jipi en ik ons eerste flesje wijn Bourgogne rosè epineuil. De man van vietnamese afkomst was enorm sympathiek en legde van AtotZ uit wat we aan het eten waren. Vandaag was het voor de zoveelste dag op een rij heel zonnig maar minder warm.
Dikke pech vanmorgen in TROYES.Volgens de boekjes zouden we hier in de kathedraal nieuwe informatie krijgen over de routes die we moeten stappen en de slaapplaatsen die we zouden vinden.Maar njet.Dan maar het bureau van infotourisme gezocht en dit ging maar open om 10 uur. De volgende halte is EAUX-PUISEANT,dit over een afstand van 30km.Tegen dat we alles uitgelegd kregen was het al bijna 10u30.Dan nog vertrekken stond niet meer op de dagorde.Terug naar af. Dan maar een rust en genieters dagje van maken.Ze waren blij verrast als we hier onze slaapplaats terug opeisten. Na alles te hebben af en uitgeladen stapten we richting wassalon.Op een uurtje was alles gewassen en droog. Terug naar het SEMINAIRE DE L'ISLE.Wat hebben we dat kleine smalle straatje achter de kathedraal al op en afgelopen zeg. 12u25 Terug naar het centrum van TROYES,de hongerigen spijzen en dorstigen laven.Na de middag een stads-en kathedraalbezoek die ons toch enige uren zoet gehouden heeft,maar vooral tal van km gestapt zonder maar één pas dichter bij compostella te geraken. Dit zal het lot van de pelegrino's of de camino zijn. 19u15,moe op het bed zittend de laatste woorden noteren,want morgen starten we om 7u30 naar EAUX-PUISEAIN.Na onze thuiskomst zal er genoten worden van de foto's.
Gisterenavond gaan souperen bij LES PERE MARIANISTEN.Sober maar goed voor de wandelaar.Pasta,dus trage suikers.Volgens Jipi heeft het vannacht geonweerd,daar heb ik niets van gemerkt.We kregen elk onze eigen kamer.Geen concerto in DE SALLE PAROISSIAL.Zalig eens goed kunnen slapen.Deze morgen voor het ontbijt naar de kapel voor het ochtendgebed avec les pères.Om 8u20 stapten we richting TROYES.Goed voor 34,8km.Het eerste stuk verliep terug langs het kunstmatig aangelegde kanaal HAUTE-SEINE.Goed voor 24km.Er was vandaag veel volk op de baan,fietsers en wandelaars,maar vissen is hier in de streek ook een gepassioneerd tijdverdrijf .TROYES is een grote stad.Een beetje zoals REIMS en EPERNAY.Met een historische achtergrond.Slapen doen we in LE MAISON NOTRE DAME EN L'ISLE.Eten gaan we zoeken in het centrum. De route voor morgen,richting VEZELAY hopen we te vinden in de kathedraal.Dit zoals de boekjes ons tot in TROYES gebracht hebben.We hebben tot nu toe al veel geluk gesprokkeld,al 15 dagen stappen met goed weer,maar ook evenveel insectenbeten en dat jeukt .
PS:Na het gebed van deze morgen begint er al een aureooltje boven ons hoofd te hangen (een minietje)
Bewolkt weer deze morgen,maar ontzettend warm.Door de gesloten lucht,na een paar honderd meter, liepen de zweetdruppels onze neus voorbij,richting MERY SUR SEINE,goed voor 38,4km. De pelgrimsroute die we volgen is nieuw en dit voor het eerste jaar.Wat gisteren voor ons een vermoeiende tocht zou worden,liep vlotjes.De afstand was wel groot, maar het parcour verliep langs een 21km durende stoomtrein spoorweg,tot in ANGLURE.Daar wachtte een verrassing.Er zaten vier mensen buiten te aperitieven,toen ze hoorden dat we belgen waren,barstte de oudere man in tranen uit.We moesten mee aanschuiven voor de apero.Die bestond voor ons uit een liter water want we moesten nog een eind stappen.Na een gezellige babbel en nog een supergrote appel te hebben gekregen werden we uitgewuifd,oei, drie kwart uur verloren,dan maar tempo erin.Gelukkig werd de rest van de weg gestapt langs het kanaal,dus vandaag alles plat,geen bergen,maar wel na het bewolkte uurtje, volle zon.Wat hebben we toch geluk met onze camino De spoorweglijn volgden we langs een pad beneden,soms boven de bedding,op die 21km.Drie grote boerderijen,een watertoren en een verlaten station tegengekomen en steeds bos en weiland ,ZALIG!!!!
Afscheid nemen van sympathieke mensen ligt altijd moeilijk.Jean-Claude,Catherine en dochter Justine hadden voor een warm onthaal gezorgd. We moeten toch verderstappen voor een tripje van 37,6 km naar een toch redelijke grote stad Sèzanne.Wat werden we weeral goed getracteerd op 4 koppenberghellingen.De steigingspercentage en lengte uit de vlaamse ardennen overtroffen.Vandaag zagen we langs de baan waar Justine ons over verteld had,namelijk,EEN WASBEER, spijtig genoeg in een niet meer zo levende vorm,waarschijnlijk aangereden.Ook het aantal BUIZERDS die boven ons vliegen zijn moeilijk uit te drukken in cijfers.Slapen en eten deden we in LE RELAIS CHAMPENOIS ET DU LION D'OR,wie kan dit uitspreken in een adem.
Deze morgen een heel deftig ontbijt genoten in Le Magellan, een hotelletje midden in het centrum van Epernay. Het verloop van onze route volgens de boekjes die we gevonden hadden in het maison Saint-Sixte, werd een beetje aangepast door een plaatselijke champagnebouwer, de weg werd iets ingekort, 1KM, maar ging over serieuze hellingen, soms tot 18%, de route ging van Epernay, richting Moussy, waar een haas ons de weg enkele honderd meter voorliep, daarna langs Monthelon, Ferme de Betin om te stranden in Monmort Lucy, we overnachten in de Ferme des 4 Etangs. Vandaag stapten we weeral door mooie bossen en over veldwegels. Waar we de nacht gaan doorbrengen is het echt zoals we in België zeggen, la douce France, vandaag liepen we over een afstand van 27,3KM. Hier laten we een klein dankwoordje vallen omdat de mensen waar we overnachten zo sympathiek waren om ons de toegang te verlenen tot het internet en zo het thuisfront al op de hoogte kunnen houden van onze pelgrimstocht.
Reims achter ons laten was niet makkelijk, het is een historische grootstad met prachtige gebouwen en een massieve kathedraal. Niet makkelijk achterlaten voor de champagne was niet aan de orde, zoals wij denken is het lekkere sapje niet weggelegd voor de pelgrims, te duur. Van Reims stappen we een gemengde route, deels GR-routse, deels pelgrimswegen, via de boekjes die we konden verzamelen in het maison Saint-Sixte. Onze weg was heel gevarieerd, heel veel door de bossen, waar hier en daar een neidig klimmetje voor de voeten werd geschoven, soms tot 15% steigingspercentage en dit op een hoogte tot 267M boven de zeespiegel. Normaal zouden we stoppen in Mardeuil, maar zijn een drietal KM verder gestapt om aan te komen in Epernay, anders moesten we na ons vertrek al in de grootstad rondtoeren, daar waar we nu al beter geplaatst zijn om onze weg verder te zetten buiten Epernay. Raar maar waar, vandaag tijdens een van onze rustpauzes langs de rand van het bos zagen we een hertekalf heel schuchter de weg oversteken om aan de overkant zijn weg verder te zetten in de uitgestrekte bossen, foto's volgen na onze thuiskomst.
