Eindelijk, we zijn weg geraakt in TROYES. We hebben een nederlandse pelgrim uit breda op ons pad tegengekomen op de moment dat we voor de tweede avond het KLEINE SEMINARIE DE L'ISLE om te slapen opzochten; Deze morgen heel vroeg opgestaan,ontbeten,de rugzak opgezwierd en om 7u50 de weg op richting EAUX-PUISEAUX(eindelijk schrijf ik dit eens juist) Volgens de boekjes goed voor 30km.Na 12km klopte er niks meer van de aanduidingen onderweg.Goed dat er iemand de garmin GPS CSX60 draagt.Zonder enige vorm van opleiding te hebben genoten,weet een mens zich toch te behelpen.Het kleine onnozele schermpje gaf de rode lijn,en ook op zich een kleine 2km van ons parcours GPR-GPR2 aan. Dus konden we onze weg hervatten. Midden van de bossen,want daar hebben we dan toch 3 uren in vertoefd.Halfweg diezelfde bossen kwamen we de nederlander tegen op pelgrimtocht,OOK verdwaald. EAUX-PUISEAUX bereikt na 32,7km. Chambre d'hotes,met petit dejeuner. Avondmaal in het dorp.Inzitten met een pelgrim te voet op weg naar compostella NO WAY Het plaatselijke restaurantje lag op 2km dus x2 =4+32,7 dus weer goed voor een kleine 37km vandaag. De kok,die alles zelf deed, maitre d'hotel,koken,afwas,bedienen,noem maar op, kookte voor ons een lekkere maaltijd.Daar dronken Jipi en ik ons eerste flesje wijn Bourgogne rosè epineuil. De man van vietnamese afkomst was enorm sympathiek en legde van AtotZ uit wat we aan het eten waren. Vandaag was het voor de zoveelste dag op een rij heel zonnig maar minder warm.
Dikke pech vanmorgen in TROYES.Volgens de boekjes zouden we hier in de kathedraal nieuwe informatie krijgen over de routes die we moeten stappen en de slaapplaatsen die we zouden vinden.Maar njet.Dan maar het bureau van infotourisme gezocht en dit ging maar open om 10 uur. De volgende halte is EAUX-PUISEANT,dit over een afstand van 30km.Tegen dat we alles uitgelegd kregen was het al bijna 10u30.Dan nog vertrekken stond niet meer op de dagorde.Terug naar af. Dan maar een rust en genieters dagje van maken.Ze waren blij verrast als we hier onze slaapplaats terug opeisten. Na alles te hebben af en uitgeladen stapten we richting wassalon.Op een uurtje was alles gewassen en droog. Terug naar het SEMINAIRE DE L'ISLE.Wat hebben we dat kleine smalle straatje achter de kathedraal al op en afgelopen zeg. 12u25 Terug naar het centrum van TROYES,de hongerigen spijzen en dorstigen laven.Na de middag een stads-en kathedraalbezoek die ons toch enige uren zoet gehouden heeft,maar vooral tal van km gestapt zonder maar één pas dichter bij compostella te geraken. Dit zal het lot van de pelegrino's of de camino zijn. 19u15,moe op het bed zittend de laatste woorden noteren,want morgen starten we om 7u30 naar EAUX-PUISEAIN.Na onze thuiskomst zal er genoten worden van de foto's.
Gisterenavond gaan souperen bij LES PERE MARIANISTEN.Sober maar goed voor de wandelaar.Pasta,dus trage suikers.Volgens Jipi heeft het vannacht geonweerd,daar heb ik niets van gemerkt.We kregen elk onze eigen kamer.Geen concerto in DE SALLE PAROISSIAL.Zalig eens goed kunnen slapen.Deze morgen voor het ontbijt naar de kapel voor het ochtendgebed avec les pères.Om 8u20 stapten we richting TROYES.Goed voor 34,8km.Het eerste stuk verliep terug langs het kunstmatig aangelegde kanaal HAUTE-SEINE.Goed voor 24km.Er was vandaag veel volk op de baan,fietsers en wandelaars,maar vissen is hier in de streek ook een gepassioneerd tijdverdrijf .TROYES is een grote stad.Een beetje zoals REIMS en EPERNAY.Met een historische achtergrond.Slapen doen we in LE MAISON NOTRE DAME EN L'ISLE.Eten gaan we zoeken in het centrum. De route voor morgen,richting VEZELAY hopen we te vinden in de kathedraal.Dit zoals de boekjes ons tot in TROYES gebracht hebben.We hebben tot nu toe al veel geluk gesprokkeld,al 15 dagen stappen met goed weer,maar ook evenveel insectenbeten en dat jeukt .
PS:Na het gebed van deze morgen begint er al een aureooltje boven ons hoofd te hangen (een minietje)
Bewolkt weer deze morgen,maar ontzettend warm.Door de gesloten lucht,na een paar honderd meter, liepen de zweetdruppels onze neus voorbij,richting MERY SUR SEINE,goed voor 38,4km. De pelgrimsroute die we volgen is nieuw en dit voor het eerste jaar.Wat gisteren voor ons een vermoeiende tocht zou worden,liep vlotjes.De afstand was wel groot, maar het parcour verliep langs een 21km durende stoomtrein spoorweg,tot in ANGLURE.Daar wachtte een verrassing.Er zaten vier mensen buiten te aperitieven,toen ze hoorden dat we belgen waren,barstte de oudere man in tranen uit.We moesten mee aanschuiven voor de apero.Die bestond voor ons uit een liter water want we moesten nog een eind stappen.Na een gezellige babbel en nog een supergrote appel te hebben gekregen werden we uitgewuifd,oei, drie kwart uur verloren,dan maar tempo erin.Gelukkig werd de rest van de weg gestapt langs het kanaal,dus vandaag alles plat,geen bergen,maar wel na het bewolkte uurtje, volle zon.Wat hebben we toch geluk met onze camino De spoorweglijn volgden we langs een pad beneden,soms boven de bedding,op die 21km.Drie grote boerderijen,een watertoren en een verlaten station tegengekomen en steeds bos en weiland ,ZALIG!!!!
Afscheid nemen van sympathieke mensen ligt altijd moeilijk.Jean-Claude,Catherine en dochter Justine hadden voor een warm onthaal gezorgd. We moeten toch verderstappen voor een tripje van 37,6 km naar een toch redelijke grote stad Sèzanne.Wat werden we weeral goed getracteerd op 4 koppenberghellingen.De steigingspercentage en lengte uit de vlaamse ardennen overtroffen.Vandaag zagen we langs de baan waar Justine ons over verteld had,namelijk,EEN WASBEER, spijtig genoeg in een niet meer zo levende vorm,waarschijnlijk aangereden.Ook het aantal BUIZERDS die boven ons vliegen zijn moeilijk uit te drukken in cijfers.Slapen en eten deden we in LE RELAIS CHAMPENOIS ET DU LION D'OR,wie kan dit uitspreken in een adem.
Deze morgen een heel deftig ontbijt genoten in Le Magellan, een hotelletje midden in het centrum van Epernay. Het verloop van onze route volgens de boekjes die we gevonden hadden in het maison Saint-Sixte, werd een beetje aangepast door een plaatselijke champagnebouwer, de weg werd iets ingekort, 1KM, maar ging over serieuze hellingen, soms tot 18%, de route ging van Epernay, richting Moussy, waar een haas ons de weg enkele honderd meter voorliep, daarna langs Monthelon, Ferme de Betin om te stranden in Monmort Lucy, we overnachten in de Ferme des 4 Etangs. Vandaag stapten we weeral door mooie bossen en over veldwegels. Waar we de nacht gaan doorbrengen is het echt zoals we in België zeggen, la douce France, vandaag liepen we over een afstand van 27,3KM. Hier laten we een klein dankwoordje vallen omdat de mensen waar we overnachten zo sympathiek waren om ons de toegang te verlenen tot het internet en zo het thuisfront al op de hoogte kunnen houden van onze pelgrimstocht.
Reims achter ons laten was niet makkelijk, het is een historische grootstad met prachtige gebouwen en een massieve kathedraal. Niet makkelijk achterlaten voor de champagne was niet aan de orde, zoals wij denken is het lekkere sapje niet weggelegd voor de pelgrims, te duur. Van Reims stappen we een gemengde route, deels GR-routse, deels pelgrimswegen, via de boekjes die we konden verzamelen in het maison Saint-Sixte. Onze weg was heel gevarieerd, heel veel door de bossen, waar hier en daar een neidig klimmetje voor de voeten werd geschoven, soms tot 15% steigingspercentage en dit op een hoogte tot 267M boven de zeespiegel. Normaal zouden we stoppen in Mardeuil, maar zijn een drietal KM verder gestapt om aan te komen in Epernay, anders moesten we na ons vertrek al in de grootstad rondtoeren, daar waar we nu al beter geplaatst zijn om onze weg verder te zetten buiten Epernay. Raar maar waar, vandaag tijdens een van onze rustpauzes langs de rand van het bos zagen we een hertekalf heel schuchter de weg oversteken om aan de overkant zijn weg verder te zetten in de uitgestrekte bossen, foto's volgen na onze thuiskomst.
Good Morning, de rugzak stond al klaar van gisteren. Afspraak bij Jipi en Fanny in Ronse. Fanny en Martine zouden ons met de auto brengen tot in Lille (Rijsel), daar sprongen we op de TGV richting Reims. We kwamen aan in het TGV station Champagne Ardenne, daar stond zo waar op een paar honderd meter een tram te wachten, die bracht ons naar het busstation, zo namen we daar de bus richting Bazancourt, het dorpje op 16,3KM van Reims waar we spijtig genoeg gestrand waren op 11 april. In Reims aangekomen zochten we plaats om de nacht te kunnen doorbrengen, daar het al laat op de avond was, kwamen we via via, terecht in het maison Saint-Sixte, waar we na een Moules Ardennaises, ons bedje indoken.
Dag blog lezers, Vanmorgen door onze vrouwtjes met auto tot station van Ryssel gebracht.Om11u21 stipt met TGV vertrokken richting Reims. Na de middag daar goed aangekomen en een slaapplaats gevonden in een oud klooster. Onze camino in al zijn faccetten is terug gestart.
Beste blog lezers, langs deze weg wil ik u bedanken voor jullie medeleven en rouw betuigingen die langs dit medium zijn geschreven. Niet alleen voor mezelf maar ook uit naam van de familie willen we jullie bedanken. Hoe erg het ook is, ons vader zei altijd, je staat er voor en je moet er door.
De tekst van het bidprentje heb ik gekozen, omdat dit mijn vader beschrijft zoals hij echt was:
Mijn vadertje, hij was rechtvaardigheid.
Hij had den zware last op zich geladen,
een eerlijk man te zijn
in woord en daad
Dat is het schone dwaze kwaad,
waar, na ons Here Jezus Christus,
de sterkste man aan ondergaat.
Marnix Gijsen
In zijn gedachtegoed is het daarom, dat we morgen op woensdag 20 april onze tocht terug gaan verder zetten, daar waar hij gestopt is, nl. vanaf Bazancourt, Reims, richting Vezelay. We worden gebracht tot aan het station in Lille, waar we op de TGV stappen, richting Reims.
Tot nader nieuws doe ik jullie de groeten Dirk Maras
Dirk en ik hebben beslist om onze tocht naar Compostella terug aan te vatten volgende week 20 04 2011.We hervatten deze tocht vanaf Reims waar we zijn gestopt. De reden waarom weten jullie nu wel naderhand.We nemen de trein vanuit Lille Europe tot Reims op woensdag 20 04 2011.
Vandaag stapten we eens volledig een nationale weg, dit op aanraden van madame, uitbaatster van Le Gibergeon, s'zondags is er geen traffic in Frankrijk, beweerde ze, niet dat ze geen gelijk had, maar haar berekening liep goed fout. Een 17KM stappen naar Chateau Porcien, véél minder dan langs de pelgrimswegen of de GR-paden. Toch telde onze GPS s'avonds 27,2KM. En weer een snikhete dag, een parcours dat begon met een licht heuvelachtige weg, maar naar het einde toe wat pieken stak. En s'zondags in Frankrijk, heel juist, geen beweging. Het was eigenlijk een beetje van een off dag, daar we langs de grote weg liepen, was er ook weinig te beleven, wat bossen links en rechts, wat koeien, schapen met hun paaslammertjes, en dat was het ver. De grap was als we aankwamen in Chateau Porcien, In de plaatselijk school is er slaapruimte voorzien voor pelegrinos, een proper lokaaltje, met douche, toilet en slaapgelegenheid voor 6 personen. Zoals geschreven zijnde, ZONDAG = FRANKRIJK = STIL, moesten we volgens de boekjes de sleutel afhalen in een hotelletje, maar dit was op zondag gans de dag gesloten, toen we daar wat stonden rond te draaien voor de ingang, kwam er een plaatselijke schone van 80 jaar in het deurgat gestapt aan de overkant van de straat, die ons enkele honderden meters terug stuurde naar een PMU-kantoor (paarden gok bar) met de boodschap dat we daar de sleutel moesten afhalen, allee jongens terug naar af, met de goede boodschap kwamen we in het kantoor binnen, waar er gegokt werd, op de paarden, dat het kletterde, de patron van de bar zei, ik moet eerst efkes bellen naar de persoon van het hotelletje, waar we een kwartier daarvoor, voor gesloten deuren stonden, want, zei de arme man, het is geen sleutel, maar een code die jullie nodig hebben om binnen te geraken. Na zo'n half uurtje was de code gekraakt, en een kleine gamin van een jaar of 7 ging ons de weg wijzen naar de slaapplaats. Die kleine wist ook van geen wanten, en toen we daar aan die school wat stonden rond te draaien en te zoeken, stopte er een camionette naast ons, allez les gas, disparue, ja man, dat was den baas van het hotelletje waar we normaal de sleutel moesten afhalen, die eigenlijk een code was, die we dan nog eens eerst elders moesten halen, en toen stond die daarzelf om alles te wijzen. Een film met Louis de Funet ging minder enthousiast onthaald zijn dan de klucht die wij op een paar uur hebben meegemaakt die zondagnamiddag. Nu, we danken de mensen van Chateau Porcien, voor hun gastvrijheid die ze schenken aan de lopers van de camino.
Tweede dag dat we in Frankrijk stappen, gisteren hadden we nog een pak informatie meegekregen bij de dienst Info Tourisme in Rocroy. Aangeduide pelgrimswegen, die, op een paar honderden meter na, steeds GR-Paden bewandelden. Een prachtige natuurwandeling, langs bos, weiden, pittoreske dorpjes en vooral veel hellingen. De zon was terug van de partij, ik liep vandaag voor het eerst in korte broek, mouwen van de fleece omhoog gerold, petje vastgemaakt aan de rugzak, dit heeft me zuur opgebroken, s'avonds was het randje af van een zonneslag. Ook al omdat we langer onderweg waren dan was voorzien. Alles verliep vlot tot aan het dorpje l'Echelle, daar stond een 16e eeuws kasteel met een mooie toren, "Toren van het Bloedbad" genoemd, vraag ons niet waarom. Een beetje buiten l'Echelle moesten we de spoorweg oversteken, en daar ging het mis, taterend en tetterend over de mooie bezienswaardigheden onderweg liepen we van het parcours af en stapten we verkeerd. De Garmin GPS telde s'avonds
40KM rond toen we aankwamen aan Le Gibergeon, een plaatselijk, en er was er maar één, hotelletje waar al menig pelgrim zijn lijf te rusten legde.
LPM, was al wat de klok sloeg daar. Dit was het team neoprofs van La Pomme Marseillaise die ook overnachten in Le Gibergeon, die mannen fietsten daar een kleine plaatselijke ronde, die uiteindelijk gewonnen werd door een Waalse Belg, ene Vermeeren, een nogal Vlaamse naam, na dit vernomen te hebben via een plaatselijke krant. 19:00H etenstijd, 20:00H bedjes tijd, denkend aan de volgende tocht.
5 dagen na mekaar goed weer, dat zagen we al toen we de gordijntjes opentrokken deze morgen op ons kamertje bij de zusters. Een stevig ontbijt, idem dito als het avondmaal gisteren, zette ons op weg richting Frankrijk. De beentjes en de voeten voelden goed aan, alleen de linkerschouder speelde op, een brandend gevoel na een tien kilometer gelopen te hebben. Gelukkig had Fanny, aan Jean-Pierre drie paar epauletten meegegeven om onder de fleece te schuiven, zo werd het na nog een paar kilometer aangenamer onder de rugzak van toch bijna 13 kilogram.
We liepen weer een gemengd parcours, die zo wel over nationale wegen als GR-paden liep, Toch waren er qua verkeer heel rustige stukken te bewandelen. Daar we vanmorgen heel vroeg waren vertrokken liepen we dan ook vroeg, om 14:17H na een afstand van 27,4KM binnen. Dienst Info
Tourisme wist ons te vertellen, dat we op het gemeentehuis slaapplaats voor pelgrims konden verkrijgen. Dit kon maar vanaf 14:30H, niet dat dit hier het zuiden van Frankrijk is, maar bij warm weer is het gebruikelijk dat die gasten hier een siesta nemen. Nu, groot was onze verwondering dat de plaatselijke gemeente beambte ons meenam naar een huisje die we konden gebruiken, dit ook alleen maar, als je bewijs kon voorleggen als pelgrim.
Een keukentje, douche en slaapkamer. Vandaag was het wasdag, Jean-Pierre, die had inspiratie vandaag, op het binnenkoertje waar we logeerden,
stonden grote vuilcontainers, daar maakte hij een koord aan vast, en zo konden we onze was in het zonnetje te drogen hangen. Toen we terug kwamen van boodschappen doen, waren onze kleren droog genoeg om binnen te nemen. Dit was het moment om nog vlug wat notities te maken, de
reisweg voor morgen te bekijken, en te vertrekken richting, BED.
