PFFFT, Om half zeven vertrokken. Voor de zoveelste dag op rij bewolkt, maar nu regent het niet. In VILLAFRANCA kon ik gisteren opmerken dat de start deze morgen berg op ging zijn, maar berg op om U tegen te zeggen. Op een hoogte van 570m boven de zeespiegel was het begin. Na drie kwart uur klimmen bereikte men de maximum hoogte 1146m. Zo juist na het ontbijt, dat kan tellen. Eenmaal daarboven begon de zon haar werk te doen. De wolken dreven weg en ik voelde me herbronnen. Dus niet naar OLMO DE ATAPUERCO maar BURGOS was het doel vandaag. Goede benen en voeten brachten ons na 41,5km in het centrum van BURGOS. De eerste refuge was al volzet. Dan maar naar de albergue communal. Wat een meevaller, heel modern. Acht bedden per slaapplaats, wel maar vier lockers, alles in inox. Waar je ook maar komt de lichten gaan automatisch aan voor een aantal minuten, en gaan die uit, een fractie van een beweging en je staat weer in het licht.Wat een luxe. 4 om te slapen en voor 5 is je was gedaan en zo droog als poeder. BURGOS onthouden pelgrims.
Een mens stelt zich spanje toch anders voor, costa's en heel veel zon. Hier is het een ander verhaal. Heel veel regen vandaag,berg op, berg af en een heel pak modder op de baan. In de verte niks dan mist, spijtig, want zo gaan er een pak mooie vergezichten onder de bijl, alhoewel, de mist heeft ook zijn charmes. De bergtoppen met de mistslierten daarrond geven iets mysterieus op de camino. Wat me ook opvalt sinds PAMPLONA, is dat je regelmatig onderweg verwittigd word dat je een stempel kan krijgen in de casa's. Dit zoals ik gelezen had in een boek voor mijn vertrek naar SANTIAGO DE COMPOSTELLA . De eerste in CIRAUQUI, een passage onder een kerk, huis, dit is moeilijk te beschrijven. De tweede iets voor LOGRONO, daar stond een oude casa, met een oude vrouw, die koffie en brood gratis serveerde. De derde, deze morgen in REDECILLA DEL CAMINO telkens voor of na dat je een grote stad binnenloopt. Dit is ook een manier om je credenciales vol te krijgen, zodat je er nog een ander moet aanschaffen voor je in SANTIAGO komt, ofwel zijn het tussentijdse tellingen om te zien hoeveel pelgrims er op de weg zijn. In alle geval vandaag waren het maar 28,7km, maar wel met heel zware schoenen, vol modder.
Een wandelingetje van 31km naar GRANON, een beetje minder dan de vorige dagen. SANTO DOMINGO DE LA CALZADO was één van de belangrijkse dingen die vandaag op het programma stond. Naar een bekende legende zit er in een kathedraal al sinds mensenheugenis een LEVENDE HAAN boven een portaal in een verlichte kooi. Een duitse pelgrim wees me aan waar ik de kooi kon aantreffen, hij zei dat de haan niet te zien was, en inderdaad, een fel verlichte kooi en dat was het voor 20 minuutjes. Er was een tentoonstelling gaande, over pracht en praal van het kerkelijk instituut. Dan maar daar wat rondlopen en de camera zijn werk laten doen. Opeens hoor ik daar een GEKRAAI van jewelste, daar ik al wist waar de kooi zich bevond, vlug daarheen, een mooie witte haan met rode kam, borst vooruit, half uit het ingebouwde hok in de kooi, stond daar te kraaien, zodat geen mens er wat tussen zou krijgen..... De foto volgt na thuiskomst. Het parcours vandaag was gevarieerd. Platte stukken, opgevolgd door serieuze klimmetjes en af en toe golvend parcours. Wat het weer betreft, ik had meer verwacht, in de zin van goed weer dan. De pelgrimsrefuge in GRANON is uniek. Slapen doe je in een voorziene ruimte onder het dak van de kerk en haar toren.
Vanmorgen nog steeds bewolkt, veel wind, 39km te gaan naar NAJERA. Tegen een uur of tien kwam de zon door de dikke wolken haar straaltjes geven. Veel bracht het niet op, door de felle wind bleef het frisjes. Een paar kilometers voor LOGRONO stond een klein vervallen huisje. Daar woont een oude vrouw die" pelgrims op hun weg" voorziet van koffie en een boterhammetje. Ook krijg je een stempel op uw credencial. Minder klimwerk vandaag. Het spaanse landschap blijft wel mooi om door te lopen. NOG 606km TE GAAN NAAR SANTIAGO.
Het wil hier maar niet beteren met het weer. Om 6u30 aangezet richting VIANA, goed voor 40,3km. Het heeft de ganse dag gesijpeld, ja echt regenen kan je dat niet noemen, er stond wel een felle wind vandaag. Droog blijf je er wel niet van onder de poncho, aangezien het niet koud is, zweet je u daar een breuk in, ja 8u met zo'n ding om je nek In VIANA zijn er 3 refuges, goed om weten want de eerste was compleet vol. Bij de tweede aan de ruïnes, meer geluk. Na een half uurtje reeds gedouched en op zoek naar eten. Dit is hier wel een klein probleempje,er is hier ergens een grote carrefour, dus geen winkeltjes waar je aan deftig voedsel geraakt, dicht bij de refuge.Alee ik heb toch nieuwe tandenborstel kunnen kopen, geen getreur en op 50m van de refuge kan men om half acht een pelgrimsmenu verorberen en dit voor een luttele 12
