Wat een historie.Pelgrimsprijzen noemen ze dat,ze mogen dat in brussel of in mechelen van de genootschap gerust eens herzien. We sliepen in een chambre d'hotes,kregen deze morgen een heel sober ontbijt in l'hirondelle,maar de prijzen swingen de pan uit. Geen gezaag meer Vandaag moesten we richting BRECY over een afstand van 30,9km. De zon was al van de partij om 7u20. Het voelde wel fris aan, maar toch werden we gewaar dat het warm ging worden. Waarschijnlijk omdat er niet heel veel door de bossen ging gestapt worden, en gelijk hadden we,het briesje van de eerste paar uren viel zo plat als een vijg. Tegen 10u30 begon de zon te steken in de nek. Men had het gevoel dat je op de verwarming lag. We liepen dan ook geregeld tussen de koolzaadvelden,die stilaan hun gele bloemen aan het verliezen zijn. Vandaag heel veel geluk gehad, in een van de velden liepen 5 herten, waarvan 2 onze richting uitliepen. Jipi en ik bleven pal staan aan de kant van de weg waardoor de jonge reebok verschoot en op een paar meter voor onze neus bleef staan (foto volgt) Het jonge dier vertoonde een klein gewei. Het plezier van de camino kan je denken. Verder was er weinig spectaculairs, licht golvend parcour en een 7 tal kilometers stappen langs een departementale, wat zeker niet evident is voor een wandelaar.
PS: We moesten het hotel les hirondelle wel nemen daar de pastoor weg was voor 5 dagen op siminarie.
Hoe spreek je dit allemaal in een adem uit SANCERGUES. Het wandelingetje vandaag was goed voor 30,2km. De zon zat al heel vroeg te piepen. 7u10 deze morgen was het uur van vertrekken. Nog geen 500m gestapt en daar rende een eekhoorntje vlak voor onze neus de baan over, midden de straten van ARBOURSE. In frankrijk kom je meer wilde dieren tegen dan huizen en of mensen.De weg die we moesten afleggen verliep voor driekwart door de bossen. Daar we maar alleen op de baan waren, Jipi en ik, stond er iets na 8u een ree op 150m voor ons te genieten van de zon, die door het bladerdak haar weg zocht naar moeder aarde.Het beest werd al vlug opgeschrikt door het lawaai die we maakten in de grintbaan, schoot als een pijl uit een boog het bos in en na enkele seconden was eral geen leven meer te bespeuren. Vandaag stapten we over de loire rivier. Wat een rivier genoemd word. Twee bruggen ,twee armen, elke arm bijna 6 maal de breedte van de schelde in oudenaarde. INDRUKWEKKEND Alleen viel het wel op dat er veel droge stukken land tussen het weinige water te bespeuren viel. Dat is wel te begrijpen na zo een droge periode als de aprilmaand. Na 21 dagen camino heeft het nog maar twee keer geregend en dan nog zonder betekenis. Frankrijk word het land genoemd waar de pelgrims doortrekken op weg naar compostella. Maar er is toch zoweinig te vinden om goedkoop te overnachten,telefoon word niet opgenomen, kom je ter plaatse,dan zijn ze juist op verlof HET LOT VAN DE PELGRIMS ZEKER
Gisteravond aangekomen in VARZY. In chambre d'hotes bij madame Wauquiez. Een tante, gouvernante,die eergisteren onze hollander te slapen had en die was niet graag gezien, omdat hij teveel bier dronk. De vrouw, een keramiste van beroep en uitbaatster van de chambre d' hotes. Een heel zenuwachtige vrouw, die constant bewaking hield over haar domein en gasten. Bij de minste beweging kwam ze wel ergens te voorschijn,op de trap of achter het raam. Zo was er ook een probleem voor het avondeten, ze had de dag voor onze aankomst te hard moeten werken dat ze niet meer kon koken voor ons. Dan maar op zoek naar een restaurant. In een godvergeten gat zoals VARZY zijn er weinig hardwerkers te vinden. 4 bakkers,3 gesloten, 2 restaurants, 1 te koop, 2de gesloten. Gelukkig vonden we een stuk supermarché, kochten daar wat plaatselijke troep en terug bij madame wauquiez was het, niet eten op de kamers, maar dans le jardin. Zo gezegd zo gedaan. Begon het wel te regenen, nu, Jipi is bij de scouts geweest, en die zijn meer gewoon dan wat regen he. Vandaag op3 mei zijn we dan verder gestapt voor een tripje van 24,2km richting ARBOURSE. Slaping is voorzien in Le Mairie. Was het nu de burgemeester himzelf of een bediende, we werden allezins hartelijk ontvangen. Slaapplaats, toilet, douche met douchegel, schampoo, tandpasta en alles voor de prijs van 10p/p. Eten vonden we in de keuken . Wel zelf klaar te maken, maar aan economische prijzen, want hier in het dorpje zelf valt er niks te kopen of te gaan eten. We gaan samen eten met de drie dames we die gisteren zijn tegengekomen op de weg naar VARZY. Die zijn een uurtje na ons binnengelopen in ARBOURSE. Het word pasta met tonijn, we delen onze prijs in vijf. Goed koop eten ,nou moe
Op 1 mei is het de dag van de arbeid, dus werd er ook niet gestapt. Dit is niet de echte reden. We hadden 2 zware wandeldagen achter de rug en waren van plan om onze was nog eens te doen in VEZELAY. Goed, een dagje rusten. VEZELAY telt wel maar twee grote straten,er is wel één en ander te zien. Zaterdag 30 april werden we uitstekend opgevangen door William,een engelsman, die enkele weken vrijwilligerswerk doet voor kloosters en de pelgrims hun kamers aanwijst. Kamer 21 Daar zat Pablo al op zijn bed, een belgische kerel van 20 jaar die op weg is naar compostella om zichzelf en zijn toekomst qua studies te zoeken. Pablo, heeft een spaanse mama en een vlaamse vader, perfect 4 talig, afkomstig uit denderleeuw. Na ons kwamen nog 2 Franse pelgrims,ietwat ouder en stijver in omgang, in het begin althans. Hun pelgrimstocht zat er op.Ze waren vertrokken in aken en stopten in vezelay. Zondagmorgen ben ikzelf, samen met Pablo, aangezet naar de enorme basiliek om de pelgrimszegen te ontvangen. Eerst was er de mis, gezongen door zes broeders en zes zusters. Een geweldige acoustic was er daar wel, zoals Pablo citeerde. Het mystieke en het spirituele moet je wel eens meegemaakt hebben op uw camino. Vandaag ging het richting VARZY. Een tocht door bos,berg en dal 35,2km stappen. Het begin verliep vlot, de bossen in, waar het aangenaam fris was, alhoewel, zou het nu regenen of niet?? We crossten toch 2en half uur onder de bomen,waar toch sporen van nattigheid waargenomen werden. Bij het bijna buitenkomen van het bos, kwam de zon door de bladeren een oogje piepen,uit het bos in open lucht, telden we een 15 tal druppels de zon begon te stralen van het lachen, of was het lachen ons voorbij. Tweede deel van de wandelpartij werd warm,héééél warm zelfs.Toen we even gingen uitblazen aan een oude wasplaats, met bank en tafel, botsten we op 3 pelgrimsdames uit kortenberg, eentje uit alsemberg de derde uit antwerpen. Veel belgen op de camino. Niet altijd mannelijke. Na een babbeltje en een kwartuurtje rust zetten Jipi en ik terug aan. Nog 6,5km te gaan naar VARZY.Dit is zowat hetgeen vandaag verlopen is. Morgen stappen we naar ARBOURSE
Deze morgen vroeg opgestaan. Nog eens een lange dag te gaan. We sliepen in een zaal van de gemeente. Er was een pelgrim aanwezig,Patrick een fransman uit Reims. Het was zonnig maar fris. Het had s'nachts waarschijnlijk te veel afgekoeld. Het parcours toonde vandaag aan dat we steeds dieper Frankrijk binnenstappen. Nog steeds veel bossen maar de weg verloopt glooiend door het mooie landschap. Toen we aankwamen in VEZELAY na 39,7km stonden we wel voor een serieuze klim.De koppenberg in het quadraat. We werden eerst opgevangen in de basiliek,daarna in het plaatselijk bureau van de genootschap van compostella om dan uiteindelijk te belanden bij William.Een engelsman die voor de péres de bethanie de jerusalem werkt om de pelgrims hun slaapplaats aan te wijzen. We kregen kamer 21. Daar lag al een jonge kerel,20 jaar Pablo,een Belgische student uit denderleeuw,die vauit VEZELAY vertrok. Morgen nemen we een dagje rust en gaan we een en ander opzoeken en onze was doen.
PFFT, Wat een dag om wakker te worden,om 4u30. Deze morgen was het kuipen aan tgieten buiten en met een serieus programma op het menu, 41km.Gelukkig was het na de middag gedaan met regenen. Wat we tegenkwamen. De wijngaarden van chablis in de bourgogne en heel wat vriendelijke mensen waar we een babbeltje (klein) konden mee maken. Een heuvelachtig parcours,met toch redelijk wat platte stukken. Toen we bijna in SAINT CYR LES COLONS waren rende een ree dwars door de velden,mooi om dit te aanschouwen.De bossen waar we doorspartelen zijn hier in frankrijk goed voorzien van spechten en de koekoek. We hebben hier op het einde van de dag nog wat geluk gehad want er is hier voor morgen een autorally voorzien en niemand mag dan over het parcours. Dus 1dag later en we konden nog een ommetje maken van 3km.We hebben de kaart eens goed bekeken vandaag en besloten om morgen te arriveren in VEZELAY.Wel nog een zware dag qua kilometers,maar we zijn dan toch van plan om daar een dagje te blijven. De beentjes en de voetjes zijn goed, De moral trés biens We zitten op schema
Heel vroeg opgestaan. Wel goed geslapen.Om 8u op de baan, na een stevig ontbijt( zonder extra km) richting SAINT-FLORENTIN. Er stond niet veel op de wandelagenda 22km.Halfweg zijn we gestopt in een Bar Tabac, Typisch voor frankrijk, Jipi een grote koffie,ik een jus de pomplemousse,lekker wat c-vitamientjes opslaan.Op het moment dat we ons tweede comsumatie gingen bestellen hoorden we in het deurgat brullen "krijg nou tieten" Ja daar stond onze nederlandse collega pelgrim terug. Ook verdwaald, jochies??? NEE antwoorden wij in koor.Belgen laten zich geen twee keer vangen op een slecht uitgepeilde route. Jipi had gisteren alles op een rijtje gezet en we volgden een andere wandelroute en die duidde s'avonds maar evenveel km als op de voorgeschotelde boekjes,alhoewel, We wisten als we vertrokken in belgie,dat de weg tot in VEZELAY moeilijk ging worden. Nu, nog 2 dagen en we zijn zover.Vandaag zagen we onderweg een mooie hagedis geel/zwart, zou het een vlaming zijn??? hahaha Morgen een zware dag,41km stappen richting SAINT-CYR-LES-COLONS.
Eindelijk, we zijn weg geraakt in TROYES. We hebben een nederlandse pelgrim uit breda op ons pad tegengekomen op de moment dat we voor de tweede avond het KLEINE SEMINARIE DE L'ISLE om te slapen opzochten; Deze morgen heel vroeg opgestaan,ontbeten,de rugzak opgezwierd en om 7u50 de weg op richting EAUX-PUISEAUX(eindelijk schrijf ik dit eens juist) Volgens de boekjes goed voor 30km.Na 12km klopte er niks meer van de aanduidingen onderweg.Goed dat er iemand de garmin GPS CSX60 draagt.Zonder enige vorm van opleiding te hebben genoten,weet een mens zich toch te behelpen.Het kleine onnozele schermpje gaf de rode lijn,en ook op zich een kleine 2km van ons parcours GPR-GPR2 aan. Dus konden we onze weg hervatten. Midden van de bossen,want daar hebben we dan toch 3 uren in vertoefd.Halfweg diezelfde bossen kwamen we de nederlander tegen op pelgrimtocht,OOK verdwaald. EAUX-PUISEAUX bereikt na 32,7km. Chambre d'hotes,met petit dejeuner. Avondmaal in het dorp.Inzitten met een pelgrim te voet op weg naar compostella NO WAY Het plaatselijke restaurantje lag op 2km dus x2 =4+32,7 dus weer goed voor een kleine 37km vandaag. De kok,die alles zelf deed, maitre d'hotel,koken,afwas,bedienen,noem maar op, kookte voor ons een lekkere maaltijd.Daar dronken Jipi en ik ons eerste flesje wijn Bourgogne rosè epineuil. De man van vietnamese afkomst was enorm sympathiek en legde van AtotZ uit wat we aan het eten waren. Vandaag was het voor de zoveelste dag op een rij heel zonnig maar minder warm.
Dikke pech vanmorgen in TROYES.Volgens de boekjes zouden we hier in de kathedraal nieuwe informatie krijgen over de routes die we moeten stappen en de slaapplaatsen die we zouden vinden.Maar njet.Dan maar het bureau van infotourisme gezocht en dit ging maar open om 10 uur. De volgende halte is EAUX-PUISEANT,dit over een afstand van 30km.Tegen dat we alles uitgelegd kregen was het al bijna 10u30.Dan nog vertrekken stond niet meer op de dagorde.Terug naar af. Dan maar een rust en genieters dagje van maken.Ze waren blij verrast als we hier onze slaapplaats terug opeisten. Na alles te hebben af en uitgeladen stapten we richting wassalon.Op een uurtje was alles gewassen en droog. Terug naar het SEMINAIRE DE L'ISLE.Wat hebben we dat kleine smalle straatje achter de kathedraal al op en afgelopen zeg. 12u25 Terug naar het centrum van TROYES,de hongerigen spijzen en dorstigen laven.Na de middag een stads-en kathedraalbezoek die ons toch enige uren zoet gehouden heeft,maar vooral tal van km gestapt zonder maar één pas dichter bij compostella te geraken. Dit zal het lot van de pelegrino's of de camino zijn. 19u15,moe op het bed zittend de laatste woorden noteren,want morgen starten we om 7u30 naar EAUX-PUISEAIN.Na onze thuiskomst zal er genoten worden van de foto's.
Gisterenavond gaan souperen bij LES PERE MARIANISTEN.Sober maar goed voor de wandelaar.Pasta,dus trage suikers.Volgens Jipi heeft het vannacht geonweerd,daar heb ik niets van gemerkt.We kregen elk onze eigen kamer.Geen concerto in DE SALLE PAROISSIAL.Zalig eens goed kunnen slapen.Deze morgen voor het ontbijt naar de kapel voor het ochtendgebed avec les pères.Om 8u20 stapten we richting TROYES.Goed voor 34,8km.Het eerste stuk verliep terug langs het kunstmatig aangelegde kanaal HAUTE-SEINE.Goed voor 24km.Er was vandaag veel volk op de baan,fietsers en wandelaars,maar vissen is hier in de streek ook een gepassioneerd tijdverdrijf .TROYES is een grote stad.Een beetje zoals REIMS en EPERNAY.Met een historische achtergrond.Slapen doen we in LE MAISON NOTRE DAME EN L'ISLE.Eten gaan we zoeken in het centrum. De route voor morgen,richting VEZELAY hopen we te vinden in de kathedraal.Dit zoals de boekjes ons tot in TROYES gebracht hebben.We hebben tot nu toe al veel geluk gesprokkeld,al 15 dagen stappen met goed weer,maar ook evenveel insectenbeten en dat jeukt .
PS:Na het gebed van deze morgen begint er al een aureooltje boven ons hoofd te hangen (een minietje)
Bewolkt weer deze morgen,maar ontzettend warm.Door de gesloten lucht,na een paar honderd meter, liepen de zweetdruppels onze neus voorbij,richting MERY SUR SEINE,goed voor 38,4km. De pelgrimsroute die we volgen is nieuw en dit voor het eerste jaar.Wat gisteren voor ons een vermoeiende tocht zou worden,liep vlotjes.De afstand was wel groot, maar het parcour verliep langs een 21km durende stoomtrein spoorweg,tot in ANGLURE.Daar wachtte een verrassing.Er zaten vier mensen buiten te aperitieven,toen ze hoorden dat we belgen waren,barstte de oudere man in tranen uit.We moesten mee aanschuiven voor de apero.Die bestond voor ons uit een liter water want we moesten nog een eind stappen.Na een gezellige babbel en nog een supergrote appel te hebben gekregen werden we uitgewuifd,oei, drie kwart uur verloren,dan maar tempo erin.Gelukkig werd de rest van de weg gestapt langs het kanaal,dus vandaag alles plat,geen bergen,maar wel na het bewolkte uurtje, volle zon.Wat hebben we toch geluk met onze camino De spoorweglijn volgden we langs een pad beneden,soms boven de bedding,op die 21km.Drie grote boerderijen,een watertoren en een verlaten station tegengekomen en steeds bos en weiland ,ZALIG!!!!
Afscheid nemen van sympathieke mensen ligt altijd moeilijk.Jean-Claude,Catherine en dochter Justine hadden voor een warm onthaal gezorgd. We moeten toch verderstappen voor een tripje van 37,6 km naar een toch redelijke grote stad Sèzanne.Wat werden we weeral goed getracteerd op 4 koppenberghellingen.De steigingspercentage en lengte uit de vlaamse ardennen overtroffen.Vandaag zagen we langs de baan waar Justine ons over verteld had,namelijk,EEN WASBEER, spijtig genoeg in een niet meer zo levende vorm,waarschijnlijk aangereden.Ook het aantal BUIZERDS die boven ons vliegen zijn moeilijk uit te drukken in cijfers.Slapen en eten deden we in LE RELAIS CHAMPENOIS ET DU LION D'OR,wie kan dit uitspreken in een adem.
Deze morgen een heel deftig ontbijt genoten in Le Magellan, een hotelletje midden in het centrum van Epernay. Het verloop van onze route volgens de boekjes die we gevonden hadden in het maison Saint-Sixte, werd een beetje aangepast door een plaatselijke champagnebouwer, de weg werd iets ingekort, 1KM, maar ging over serieuze hellingen, soms tot 18%, de route ging van Epernay, richting Moussy, waar een haas ons de weg enkele honderd meter voorliep, daarna langs Monthelon, Ferme de Betin om te stranden in Monmort Lucy, we overnachten in de Ferme des 4 Etangs. Vandaag stapten we weeral door mooie bossen en over veldwegels. Waar we de nacht gaan doorbrengen is het echt zoals we in België zeggen, la douce France, vandaag liepen we over een afstand van 27,3KM. Hier laten we een klein dankwoordje vallen omdat de mensen waar we overnachten zo sympathiek waren om ons de toegang te verlenen tot het internet en zo het thuisfront al op de hoogte kunnen houden van onze pelgrimstocht.
Reims achter ons laten was niet makkelijk, het is een historische grootstad met prachtige gebouwen en een massieve kathedraal. Niet makkelijk achterlaten voor de champagne was niet aan de orde, zoals wij denken is het lekkere sapje niet weggelegd voor de pelgrims, te duur. Van Reims stappen we een gemengde route, deels GR-routse, deels pelgrimswegen, via de boekjes die we konden verzamelen in het maison Saint-Sixte. Onze weg was heel gevarieerd, heel veel door de bossen, waar hier en daar een neidig klimmetje voor de voeten werd geschoven, soms tot 15% steigingspercentage en dit op een hoogte tot 267M boven de zeespiegel. Normaal zouden we stoppen in Mardeuil, maar zijn een drietal KM verder gestapt om aan te komen in Epernay, anders moesten we na ons vertrek al in de grootstad rondtoeren, daar waar we nu al beter geplaatst zijn om onze weg verder te zetten buiten Epernay. Raar maar waar, vandaag tijdens een van onze rustpauzes langs de rand van het bos zagen we een hertekalf heel schuchter de weg oversteken om aan de overkant zijn weg verder te zetten in de uitgestrekte bossen, foto's volgen na onze thuiskomst.
Good Morning, de rugzak stond al klaar van gisteren. Afspraak bij Jipi en Fanny in Ronse. Fanny en Martine zouden ons met de auto brengen tot in Lille (Rijsel), daar sprongen we op de TGV richting Reims. We kwamen aan in het TGV station Champagne Ardenne, daar stond zo waar op een paar honderd meter een tram te wachten, die bracht ons naar het busstation, zo namen we daar de bus richting Bazancourt, het dorpje op 16,3KM van Reims waar we spijtig genoeg gestrand waren op 11 april. In Reims aangekomen zochten we plaats om de nacht te kunnen doorbrengen, daar het al laat op de avond was, kwamen we via via, terecht in het maison Saint-Sixte, waar we na een Moules Ardennaises, ons bedje indoken.
Dag blog lezers, Vanmorgen door onze vrouwtjes met auto tot station van Ryssel gebracht.Om11u21 stipt met TGV vertrokken richting Reims. Na de middag daar goed aangekomen en een slaapplaats gevonden in een oud klooster. Onze camino in al zijn faccetten is terug gestart.
Beste blog lezers, langs deze weg wil ik u bedanken voor jullie medeleven en rouw betuigingen die langs dit medium zijn geschreven. Niet alleen voor mezelf maar ook uit naam van de familie willen we jullie bedanken. Hoe erg het ook is, ons vader zei altijd, je staat er voor en je moet er door.
De tekst van het bidprentje heb ik gekozen, omdat dit mijn vader beschrijft zoals hij echt was:
Mijn vadertje, hij was rechtvaardigheid.
Hij had den zware last op zich geladen,
een eerlijk man te zijn
in woord en daad
Dat is het schone dwaze kwaad,
waar, na ons Here Jezus Christus,
de sterkste man aan ondergaat.
Marnix Gijsen
In zijn gedachtegoed is het daarom, dat we morgen op woensdag 20 april onze tocht terug gaan verder zetten, daar waar hij gestopt is, nl. vanaf Bazancourt, Reims, richting Vezelay. We worden gebracht tot aan het station in Lille, waar we op de TGV stappen, richting Reims.
Tot nader nieuws doe ik jullie de groeten Dirk Maras
Dirk en ik hebben beslist om onze tocht naar Compostella terug aan te vatten volgende week 20 04 2011.We hervatten deze tocht vanaf Reims waar we zijn gestopt. De reden waarom weten jullie nu wel naderhand.We nemen de trein vanuit Lille Europe tot Reims op woensdag 20 04 2011.
Vandaag stapten we eens volledig een nationale weg, dit op aanraden van madame, uitbaatster van Le Gibergeon, s'zondags is er geen traffic in Frankrijk, beweerde ze, niet dat ze geen gelijk had, maar haar berekening liep goed fout. Een 17KM stappen naar Chateau Porcien, véél minder dan langs de pelgrimswegen of de GR-paden. Toch telde onze GPS s'avonds 27,2KM. En weer een snikhete dag, een parcours dat begon met een licht heuvelachtige weg, maar naar het einde toe wat pieken stak. En s'zondags in Frankrijk, heel juist, geen beweging. Het was eigenlijk een beetje van een off dag, daar we langs de grote weg liepen, was er ook weinig te beleven, wat bossen links en rechts, wat koeien, schapen met hun paaslammertjes, en dat was het ver. De grap was als we aankwamen in Chateau Porcien, In de plaatselijk school is er slaapruimte voorzien voor pelegrinos, een proper lokaaltje, met douche, toilet en slaapgelegenheid voor 6 personen. Zoals geschreven zijnde, ZONDAG = FRANKRIJK = STIL, moesten we volgens de boekjes de sleutel afhalen in een hotelletje, maar dit was op zondag gans de dag gesloten, toen we daar wat stonden rond te draaien voor de ingang, kwam er een plaatselijke schone van 80 jaar in het deurgat gestapt aan de overkant van de straat, die ons enkele honderden meters terug stuurde naar een PMU-kantoor (paarden gok bar) met de boodschap dat we daar de sleutel moesten afhalen, allee jongens terug naar af, met de goede boodschap kwamen we in het kantoor binnen, waar er gegokt werd, op de paarden, dat het kletterde, de patron van de bar zei, ik moet eerst efkes bellen naar de persoon van het hotelletje, waar we een kwartier daarvoor, voor gesloten deuren stonden, want, zei de arme man, het is geen sleutel, maar een code die jullie nodig hebben om binnen te geraken. Na zo'n half uurtje was de code gekraakt, en een kleine gamin van een jaar of 7 ging ons de weg wijzen naar de slaapplaats. Die kleine wist ook van geen wanten, en toen we daar aan die school wat stonden rond te draaien en te zoeken, stopte er een camionette naast ons, allez les gas, disparue, ja man, dat was den baas van het hotelletje waar we normaal de sleutel moesten afhalen, die eigenlijk een code was, die we dan nog eens eerst elders moesten halen, en toen stond die daarzelf om alles te wijzen. Een film met Louis de Funet ging minder enthousiast onthaald zijn dan de klucht die wij op een paar uur hebben meegemaakt die zondagnamiddag. Nu, we danken de mensen van Chateau Porcien, voor hun gastvrijheid die ze schenken aan de lopers van de camino.
