Toch nog even terugkomen op het artikel van gisteren. Ik wil er toch even de nadruk op leggen dat ik niet aan politiek doe. Het is enkel een gedachtegang die een gevolg is van alle negatieve en soms absurde berichten uit te politiek.
Ik denk dat ik wel eens veel woede op mijn hals zou kunnen halen door dit te schrijven. Waarom doe ik het dan? Omdat ik het leuk zou vinden dat er eens wat mensen nadenken over het thema.
Het resultaat van de opeenvolgende staatshervormingen zijn een federale overheid, drie gewesten (Vlaams, Waals en Brussel), drie gemeenschappen (Vlaamse, Franse en Duitstalige) en tot slot in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest een Vlaamse Gemeenschaps Commissie, Franse Gemeenschaps Commissie en een Gemeenschappelijke Gemeenschaps Commissie.
Eerst wat cijferwerk:
Volgens de OESO, de organisatie van de geïndustrialiseerde landen, heeft ons land het hoogste aantal ambtenaren. In totaal werken er ongeveer 1.050.000 mensen in de ambtenarij. Per ambtenaar zit je aan een gemiddelde kost van ongeveer 50.000 . Totaalplaatje: 52.500.000.000
Bezetting en kosten van de gewestelijke parlementen (*):
Parlement Aantal parlementariërs Kost vergoeding
Waals 75 13.450.000
Vlaams 118 19.015.000
Brussels 89 15.587.000
Duitstalig 25 4.816.718
Totaal: 307 52.868.718
(*) Deze cijfers dateren van 2006
Aantal parlementairen (vandaag) : Vlaams parlement : 124 kamer : 150 senaat : 71 Belgen in Europese parlement : 24
In totaal heeft een Vlaming dus 369 vertegenwoordigers (gemeentemandatarissen en provincieraadsleden niet meegerekend) als we beschouwen dat de kamerleden, senatoren en Europese parlementsleden alle Belgen vertegenwoordigen.
80% van de wetgeving komt uit het Europese parlement, heel wat bevoegdheden verplaatsten zich naar de regio's. Nochtans is het aantal federale werknemers gelijk gebleven. Het Vlaamse parlement is bijna even groot als de kamer.
Onze federale regering telt momenteel 15 ministers en 7 staatssecretarissen. Even ter vergelijking: Zwitserland heeft weliswaar iets minder inwoners maar is voor het overige wel wat vergelijkbaar met Belgie, niet in het minst ook met de taalproblematiek. Wel, daar doen ze het met 7 ministers en zonder deelregeringen.
Vandaag telt ons land dus de volgende regeringen:
- Vlaamse
- Franstalige
- Brusselse
- Duitstalige
- Federale
Van provincieën en dergelijke spreken we nog niet. Laten we ons beperken tot die 5 hierboven beschreven.
België telt 10,666 miljoen inwoners waarvan 60 % Vlamingen, 40 % Franstaligen en ca. 74.000 Duitstaligen. Om alles voor een dikke 10 miljoen inwoners in goede banen te leiden, hebben wij dus 5 regeringen nodig. Toch niet een beetje hallucinant als je het zo op basis van cijfers bekijkt?
Het grote probleem is dat de structuren die rond deze regeringen gebouwd zijn enorm zwaar zijn en bijgevolg financieel zeer zwaar om dragen zijn door ons beperkt aantal inwoners.
Anderzijds is er natuurlijk ook nog Europa. Was het eigenlijk niet de bedoeling dat Europa meer bevoegdheden kreeg en de lidstaten minder? Heeft het dan eigenlijk zin dat wij in ons kleine Belgenlandje de omgekeerde oefening doen en meer bevoegdheden naar de gewesten halen? Wat willen we nu eigenlijk? Zal het allemaal zoveel beter zijn met nog meer regionalisering? Wat als we nu eens over een omgekeerde oefening zouden denken en back to the roots. Correct: Belgie zonder meer. Eén staat, één volk, punt uit! Er wordt steeds maar gepraat over de geldtransfert van Vlaanderen naar Wallonie bijvoorbeeld. Zelfs de media speelt hier niet altijd een zuivere rol en pakt maar al te graag uit met het onderwerp. De oplossing is nochtans eenvoudig: stop die regionalisering en ga terug naar één land, één structuur en bijgevolg één parlement en één regering. Als we onszelf allemaal beschouwen als Belgen, dan zijn er toch geen transferts meer naar de regios?
Een leuk neveneffect is dat je in zon plan 4 regeringen kan schrappen en dan uiteraard ook de ambtenarij die erbij hoort. Een reductie van het personeelsbestand van de ambtenarij van slechts 10% geeft een besparing van 5.250.000.000 per jaar. Dan rekenen we enkel de directe personeelkost zonder rekenng te houden met andere kosten zoals bijvoorbeeld gebouwen. Het is evident dat we veel meer dan 10% kunnen besparen maar laat ons het nog even rustig houden.
Het spreekt vanzelf dat die ambtenarij een grondige hervorming nodig heeft. Vandaag hebben we meestal Nederlandstalige en Franstalige ambtenaren. Er zijn natuurlijk ook 2-taligen maar dat is een minderheid en die ontvangen er dan nog een premie voor ook. Nee, in dit systeem is er enkel plaats voor tweetalige ambtenaren. Geen ontdubbeling meer per taalgebied. Het is evident dat er dan ook zal moeten over gewaakt worden dat politieke benoemingen onmogelijk worden en dat er enkel op competentie kan gerecruteerd worden. Verder moet er ook gekomen worden tot een normaal bediendenstatuut vergelijkbaar met de privé sector en een systeem met objectieve evaluaties. Op termijn kan dit dan nog een reductie van minstens 40% betekenen. In harde cijfers: 21 miljard op jaarbasis. Overdrijf ik? Ik vrees van niet. Ik neem nog de kosten van de ministers, volksvertegenwoordingers, senatoren en kabinetten nog niet in overweging terwijl die uiteraard ook komen weg te vallen.
Een communautair probleem: wat is dat?
Een kunstmatig gecreëerde situatie als je het mij vraagt. Als we geen gewesten hebben, kunnen we eigenlijk al geen communautaire problemen hebben en voor het overige is het simpel: faciliteiten in de rand, uitbreiding van de faciliteiten: kort en krachtig nee. Een Nederlandstalige die naar Wallonië gaat, spreekt daar Frans en visa versa. Eenvoudiger kan toch niet. Brussel blijft wat mij betreft de enige uitzondering en bijgevolg tweetalig.
Een Vlaming is soms raar. De grote meerderheid wil dus blijkbaar meer bevoegdheden. Fijn, maar neem nu de flitspalen. Continu hoor je hier het gejammer dat er in Wallonië maar enkele staan terwijl ons Vlaamse landje ermee bezaaid ligt. Inderdaad, dat is zo, maar wij wilden toch zelf die bevoegdheid. Wel, we hebben ze nu en niemand is tevreden? Een ander voorbeeld: onze Vlaamse overheid gaat geld geven aan de voetbalclubs op voorwaarde dat de Nationale voetbalbond splitst. Een splitsing is er natuurlijk niet gekomen, dat is mijn inziens ook niet realistisch, maar er is wel een Vlaamse bond opgericht en die moet natuurlijk ook middelen hebben om te functioneren. In de praktijk dus parallel met de Belgische bond en bijgevolg betekent dit enkel maar een meerkost. We gaan dan meer geld geven voor de opleiding van jeugdvoetballers. Jongens toch, laat me niet lachen. Eender welke ploeg (hoe lager hoe meer) pompt al wat ze kunnen krijgen in hun eerste ploeg en laat de jeugd links liggen. In derde provinciale verdient een doorsnee speler al makkelijk een 700 euro per maand en ga maar eens na wat ervan op een belastingsaangifte staat. Schrijnend noem ik dat en dan gaan we er nog wat belastingsgeld inpompen ook. Ja inderdaad, voor wie het nog niet begrepen had: wij geven belastingsgeld aan voetbalclubs die dat dan op hun beurt aan hun spelers in het zwart uitbetalen en waar de speler in kwestie dan uiteraard geen belastingen op betaald.
Met de grondwetswijziging van 5 mei 1993 werd de federale Staat gecreëerd. Als we nu de staatsschuld van 1993 tot vandaag bekijken, kunnen we enkel vaststellen dat deze van 263 miljard naar 285,8 miljard gestegen is. Een besparing levert die federalisering ons dus zeker niet op. Men wil ons wel laten geloven dat de staatsschuld daalt maar alles hangt af hoe je iets presenteert. In politieke kringen spreekt met altijd van de procentuele staatsschuld ten opzichte van het BNP en nooit over concrete cijfers.
Ik zou hier nog paginas over vol kunnen schrijven met voorbeelden van hoe inefficiënt die federalisering voor een klein land is maar veel zal het niet uithalen. Onafhankelijkheid zit het menselijke wezen nu eenmaal in het bloed, ook in het mijne maar dat mag onze realiteitszin niet verdrukken. Het federale model waar men in dit land van droomt is geen haalbaar model en wordt de strop van België.
Het is evident dat, wanneer we naar één enkele regering gaan, de samenstelling van deze regering democratisch dient te gebeuren. Het is nu eenmaal een vast gegeven dat 60% van de bevolking Vlaming is dus is het ook maar logisch dat dit gedeelte van de bevolking voor 60% vertegenwoordigd is in de regering. Een minderheid kan nu eenmaal geen meerderheid dicteren want dan heb je geen democratie meer.
Onze draadloze netwerkinfrastructuur was de laatste tijd wel wat ons zorgenkind. De laatste jaren was alles gebaseerd op US Robotics maar de laatste 2 draadloze routers gingen geen van beide langer dan 2 jaar mee. Dan maar naar een ander merk uitgekeken. Mijn keuze viel op Linksys voor de eenvoudige reden dat het van Cisco is. Beroepsmatig heb ik veel ervaring het hun materiaal en die bleek altijd positief te zijn.
Wat een miskoop bleek dat te zijn. Het ding dekt nog niet eens de helft van ons huis af terwijl de US Robotics moeiteloos het ganse huis van signaal voorzag en bovendien levert de Linksys een performantie waar niets mee aan te vangen is. Waar ik vroeger 10 minuten nodig had om een file van 1 Gb over het netwerk naar de NAS te copieren, was dat nu 90 a 110 minuten. Niet te doen dus. Alles wel tientallen keren nagekeken, andere configuraties geprobeerd, alle mogelijke opties, niets bracht verbetering. Dat ding moet er dus uit! Een praktisch probleemje echter: in ons gezin heerst in deze periode een koopstop. We mogen wel wenslijstjes maken maar er mag niets gekocht worden om zo onze huisgenoten in staat te stellen in alle rust een cadeautje te kopen zonder het risico te lopen dat de persoon in kwestie het zichzelf cadeau doet. Wachten dus.
Nee hoor, mijn liefste vrouwtje (voor mij de liefste van deze wereld) had mij dus een Apple Airport Extreme gekocht. Lief he. Normaal was hij voor mijn Kerst maar ik had haar enkele weken geleden al een cadeautje gegeven omdathet iets was dat ze zelf moest kiezen en uittesten dus nu wou ze mij ook dit plezier gunnen. Ik zei toch al dat ze de liefste is .
Die Airport Extreme doet dus wat je van een Apple product mag verwachten: feilloos werken. Het ganse huis heeft terug dekking, terug een file van 1 Gb binnen de 6 minuten over het netwerk en alles werkt stabiel. Zo moet het dus zijn. Technologie kan mooi zijn, maar ze moet werken.
We hebben de laatse jaren aardig wat toestellen die zichzelf mediacenters noemen op de markt zien komen. Een harde schijf met een tv out aansluiting wordt al een mediacenter genoemd. Wat mij het meeste stoort aan die dingen zijn
1) Hun bedenkelijke kwaliteit
2) Hun minimalistische software en bijgevolg hun gebruiksvriendelijkheid
3) Het beperkt aantal codecs die het ding aan boord heeft
Ik heb zelf lang rondgekeken en op het eind van de rit kwam ik uit op de Apple TV. Niet dat ik in die tijd een Apple fanaat was, verre van want het was het eerste Apple toestel dat ik aankocht.
Waarom een Apple TV:
1) Werk je reeds met iTunes? Perfect want een Apple TV behandel je op net dezelfde manier dan een iPOD. iTunes ziet je Apple TV en vervolgens kan je aanvinken welke playlists, videos en fotos je naar de Apple TV wil copieren. Dat copieren kan zowel draadloos als via een bekabeld netwerk.
2) De gebruiksvriendelijkheid: de interface van de eerste versies was eigenlijk deze van Frontrow die Mac gebruikers wel kennen. Ondertussen evolueerde deze echter en ziet er een beetje anders uit maar het blijft even intuïtief.
3) Het oog wil ook wat: design is niet voor iedereen even belangrijk maar als je dan toch geld uitgeeft aan die prachtig flat screen tv en bijhorende home theater, kan je evengoed een esthetisch verantwoord mediacenter plaatsen.
4) De extra mogelijkheden: Initieel was het Apples bedoeling reeds van in het begin video content te kunnen aanbieden. Niet enkel het aankopen van films via de iTunes store maar ook verhuur. De onderhandelingen met de verschillende filmmaatschappijen en vooral het feit dat dit in elk land afzonderlijk diende te gebeuren maakten dit nog niet overal mogelijk. Om de consument dan toch iets te gunnen werd YouTube geïmplementeerd op de Apple TV. Je kan dus rustig filmpjes bekijken zonder achter je pc te kruipen. Een andere handigheid is de mogelijkheid previews van nieuwe films te bekijken. Sinds enige tijd heb je zelfs te keuze deze in normale of HD kwaliteit te bekijken. Op een draadloos N-netwerk lukt HD trouwens prima.
5) Geen gedoe met codecs: het is simpel: speelt het in iTunes, dan speelt het op je Apple TV.
6) Voor het kopen van muziek hoef je je zetel ook niet uit. Je hebt rechtstreeks toegang tot de iTunes store en je kan dus voorbeluisteren op je aangesloten hi-fi installatie in plaats van via de zwakke pc luidsprekers. Wanneer je de Apple TV de volgende keer synchroniseert met iTunes zal hij ook automatisch nieuw aangekochte muziek op je pc of Mac plaatsen.
Heeft dit ding dan ook nadelen? Natuurlijk wel, niets is perfect, ook al komt een Apple TV aardig in de buurt. Ik kocht het ding niet zo lang na het op de markt kwam en toen was de maximum capaciteit 30 Gb en dat is uiteraard zeer weinig voor multimedia content. Ondanks die beperking werkt het echter wel vlot. Je hoeft namelijk niets te verplaatsen om er andere content op te plaatsen want het ding hangt gewoon in je netwerk. Het is dus enkel maar een kwestie van enkele vinkjes in iTunes. Vandaag is er ook een model met een capaciteit van 160 Gb. Dat geeft al wat meer ademruimte maar is eigenlijk nog bitter weinig. Bij ons thuis staat de Apple TV in de woonkamer maar we wilden eigenlijk dezelfde functionaliteit op de slaapkamer. Daar viel mijn keuze op de Mac mini. Alles wat een Apple TV biedt, biedt een Mac mini ook (behalve de previews in HD, enkel normale kwaliteit) met dan natuurlijk de voordelen van een volwaardige Mac.
Zijn er nog andere goede oplossingen? Waarschijnlijk wel maar er eentje uitkiezen is het probleem. Je vindt ze overal maar het wordt beschouwd als een meeneem product. Je koopt het ding in een gesloten verpakking en je mag dan thuis rustig ontdekken of het ding eigenlijk wel aan je wensen voldoen. Vaak heb je niet eens een idee hoe de interface er uitziet. Ik heb me zo ook al laten vangen hoor en niet aan kleine merken, de grotere kunnen er ook wat van. Zo kocht ik er ook eentje met veelbelovende verpakking maar het bleek gewoon niet werkbaar. Minuten zoeken naar een bepaalde song, enorm trage interface, ontbrekend codecs, zwakke geluidskwaliteit, ik was het snel beu. Het toestel doet nu dienst als ordinaire harde schijf.
De enige mogelijkheid zon ding risicoloos te kopen is een dealer vinden dat het ding demonstreert. Zo heb je tenminste al een idee. Ideaal is ook eigen content mee te nemen. Jij weet welk formaat je meestal gebruikt en het is dan natuurlijk handig dat je nieuwe aankoop dezelfde taal spreekt. Veel mensen schamen zich en durven zo ver niet te gaan maar draai dan de rollen eens om: wat wil die verkoper? Verkopen natuurlijk! En jij bent de klant en bijgevolg bepaal jij hoe, wat en waar je koopt. Toen ik besliste een nieuwe hi-fi installatie te kopen, heb ik ook enkele stukken op mijn iPod gecopieerd en de verkopers verplicht mijn iPod op verschillende installaties aan te. In het begin voelde ik me daar ook een beetje ongemakkelijk bij maar dat ging snel over. Dus: gewoon doen! Op de mening van de verkoper kan je zelden rekenen. Bij de aankoop van de hi-fi stond de verkoopster ook te glunderen bij een B& O systeem. Schitterende klank he mijnheer. Tot ik zei: mevrouw, het spijt me maar voor mij klinkt dit slecht en zo was het ook, er is nu eenmaal een verschil tussen klank en hi-fi. En denk er aan: wat die verkoper ervan vindt, doet niks ter zake, het is jouw mening die telt
De Omnia werd reeds lang voor hij beschikbaar was aangekondigd als een iPhone killer. Ik sta altijd nogal sceptisch tegenover dergelijke uitspraken. Je mag nu voor- of tegenstander zijn van Apple: 1 ding moet je hen nageven: de toestellen zijn een voorbeeld van gebruiksvriendelijkheid en integratie.
Ik ben er dan ook zelf van overtuigd dat de iPhone zijn gelijke niet kent maar weiger er eentje te kopen omdat ik de Mobistar politiek hekel. Hoe vergelijk ik dan zou je jezelf kunnen afvragen? Eigenlijk is dat nu net heel eenvoudig. Apple heeft namelijk ook de iPod Touch die eigenlijk buiten de belfunctie quasi identiek is aan de iPhone en bijgevolg ook dezelfde applicaties draait en die heb ik wel in mijn bezit. Ik dacht dan ook nog aan de Sony Ericsson Xperia 1 maar die prijst zichzelf de markt uit met een introductieprijskaartje dat de 700 euro overstijgt.
Eigenlijk ging mijn voorkeur uit naar een andere oude liefde namelijk de nieuwste telg van Palm, de Treo Pro. Tot ik hoorde dat die eigenlijk door HTC geproduceerd werd. Gezien mijn slechte ervaringen met dat merk dus geen optie. Wat zeggen ze nu weer over de ezel?
De Omnia dus:
Eigenlijk was ik op het moment van aanschaf helemaal niet zinnens een nieuwe GSM aan te schaffen maar het aanbod was aanlokkelijk: het toestel met BT oortje en car charger voor 549 euro. Dat trok me over de streep. Het toestel ziet er bovendien bijzonder sexy uit dus ik was verkocht.
In tegenstelling tot wat Samsung de laatste tijd uitbracht, is de Omnia stevig en robuust. Het grootste gedeelte van het toestel is in metaal. Dat was al een enorme meevaller de kwaliteit van mijn i320 in het achterhoofd houdend. Dat ding heeft het geen jaar met me uitgezongen. Slechte contacten aan de stroomvoorziening, slecht werkende toetsen etc. Het was geen plezier meer om mee te werken. Van dat alles op het eerste zicht geen sprake bij de Omnia maar het is dan ook een high end toestel.
Over Windows Mobile 6 ga ik het hier niet hebben, de functionaliteit is op alle soortgelijke toestellen dezelfde. Wat wel onze aandacht verdient is de moeite die Samsung deed het systeem nog een stuk gebruiksvriendelijker te maken door toevoeging van een eigen menu en de befaamde Widgets op het Today scherm. Zeer geslaagd ook al hekelen sommige gebruikers het feit dat je de meeste widgets moet verslepen alvorens ze actief zijn. Het menu dat door Samsung ontwikkeld werd is wat te vergelijken met het menu van de iPhone en werkt bijzonder handig. Jammer genoeg liet Samsung hier toch wat kansen liggen. Het menu scherm zelf kan je namelijk niet zelf aanpassen of uitbreiden. Je hebt wel nog een scherm met shortcuts waar je zelf veelgebruikte applicaties kan toewijzen. Dat werkt bijzonder handig maar ook hier vraag ik me af waarom zo beperkt. Je hebt maar een enkele bladzijde waar 12 icoontjes (applicaties) op passen. Ruimschoots onvoldoende maar wie weet, misschien luistert Samsung wel naar zijn gebruikers en komt daar verandering in.
Het toestel is uitgerust met een interne GPS. Schitterend maar ik vond het wel teleurstellend dat er geen navigatiesoftware bijgeleverd werd. Je kan natuurlijk aan de slag met Goolge Maps en dankzij mijn no limit 3G abonnement is dat wel een optie voor Belgie maar niet in het buitenland. De data traffiek zou aardig op mijn budget wegen.
Pogingen om Route 66 Mobile 6 aan de praat te krijgen faalden. Wat ik ook probeerde, de interne GPS wordt niet herkend. Ook niet na installatie van diverse 3rd party tool. Bij gebruikmaking van een bluetooth GPS-muis werk alles wel perfect maar dat is uiteraard niet de bedoeling. De meeste trials van GPS tools die ik installeerde hadden trouwens hetzelfde probleem. De helpdesk van Samsung blijft hier het antwoord schuldig.
De camera van de Omnia ( 5 megapixels) heeft niet alleen een hoge resolutie maar ook auto-focus, gezichtherkenning, beeldstabilisatie en blijkt in de praktijk ook perfect dienst te doen als scanner. Ik gebruik hem dagelijks om documenten te digitaliseren. Als consultant werk ik voor diverse klanten en zodoende is er niet altijd een scanner voorhanden. Voordien diende ik dan al die documenten mee naar huis te nemen en in mijn vrije tijd te scannen. Dat behoort nu tot het verleden. Enkel al met deze functionaliteit betaalt het toestel zich binnen de kortste keren terug (in mijn geval althans). Zelfs OCR behoort tot de mogelijkheden maar ik had nog niet de tijd dat grondig uit te testen.
De Omnia beschikt verder ook nog over een touchpad. Vrij uniek voor een smartphone. Die touchpad kan je instellen op 2 maniere. Ofwel fungeert het aanraakgevoelige knopje zowat als scrollwiel ofwel als muispad.
Wat naar mijn gevoel te weinig in de verf gezet wordt, is het geheugen van dit toestel. De Omnia heeft zo maar eventjes 8 of 16 Gb gebruikersgeheugen, precies zoals de iPhone dus. De veel duurdere Xperia1 van Sony Ericsson moet het bijvoorbeeld stellen met 512 Mb
De werking als HSPDA/3G modem is impressionant. Zowel qua performantie als gebruiksgemak. De meeste toestellen die ik had, diende ik in te stellen als dial-in op mijn PCs en Mac. Bij de Omnia configureer je in een handomdraai een PAN verbinding over bluetooth met een schitterende performantie tot gevolg.
En de batterij? Uiteraard een van de belangrijke punten wanneer we over smartphones praten. Een fout die vele mensen maken is de standby en beltijden te vergelijken met deze van gewone GSMs. Dat houdt geen steek, een smartphone verbruikt nu eenmaal meer. Windows Mobile is ook geen voorbeeld van zuinigheid dus op dat vlak dient er ook geen hulp verwacht te worden. In vergelijking met andere toestellen, brengt de Omnia het er helemaal niet slecht van af. Ik gebruik van 7:00 uur tot 21:00 uur pushed e-mail en dat heeft een zware impakt op de batterijcapaciteit. Bij normaal gebruik kom ik wel de dag door. De dag doorkomen is volgens mij in dit geval wel intensief gebruik. Een overzicht van een doordeweeks gebruik:
-s ochtend op de trein: lezen van rss feeds en krantenartikelen over het 3G netwerk gedurende ca. 1 uur
-Overdag continu pushed e-mail
-Gemiddeld ca. 2 uur per dag gebruik als HSPA modem
-Bijhouden to-do lists, syncen met pc etc.
-Enkele telefoontjes met een max. van ca. 30 minuten per dag
-s avonds ca. een uurtje e-books lezen op de trein
Een van mijn grootste zorgen bleek ook onterecht. Ik kreeg namelijk vorig jaar van mijn echtgenote een Sony Ericsson bluetooth uurwerk (MWB100) geschenk. Dat werkte uiteraard prima met mijn Sony Ericsson P990i maar wat nu op een WM6 toestel? Even Googelen bracht al meteen de oplossing: ik kwam terecht bij een softwarepakketje smartwatchm. De functionaliteit is nu zelfs nog uitgebreider. Waar ik vroeger wanneer aangesloten op de P990i enkel een signaal kreeg wanneer ik een sms of e-mail ontving en kon aflezen wie er belde, kan ik dankzij smartwatchm op mijn uurwerk ook zien van wie ik mail heb, het onderwerp en bij sms de afzender en de eerste regel tekst. Verder geeft het uurwerk ook nog de reminders van de afspraken en de mogelijkheid je e-mail accounts te syncen wanneer je geen pushed e-mail gebruikt. Bij de P990i diende ik ook de verbinding met het uurwerk te verbreken wanneer ik met mijn laptop wou verbinden terwijl de Omnia dat vlotjes allemaal tegelijkertijd afhandelt.
Conclusie:
Na mijn teleurstelling in de SGH-i320 op het vlak van robuustheid, heeft de Omnia mij terug vertrouwen gegeven in Samsung. De Omnia is zeker een van de meest robuuste WM smartphones. Dat hij er dan ook nog fantastisch uitziet is aardig meegenomen. Qua functionaliteit en kwaliteit is hij superieur aan zijn concurrenten. Indien je de functionaliteiten zoals pushed e-mail, het bewerken van Office documenten etc. nodig hebt, kom je bijna automatisch uit bij Windows Mobile toestellen. Er bestaan natuurlijk nog de alternatieven zoals Symbian en Blackberry met elk hun voor- en nadelen maar daar gaan we hier niet over uitweiden. Hoe goed Samsung ook zijn best deed, de tekortkomingen van Windows Mobile kan niemand volledig wegmoffelen maar ik neem ook aan dat het grote publiek niet wakker ligt van die tekortkomingen dus waar hebben we het dan over?
.
