Voor diegenen die een plaatje voor zich willen zien: Ik ben een zorgzame man van 55 jaar. Niet erg groot. 1 meter 78.En niet erg technisch aangelegd.
En de rest van mij volgt in volgende stukjes. Hierdoor zult U me leren kennen.Langzaamaan.
Momenteel ben ik stoeiende met de mogelijkheden van dit blog. Ik probeer er al een half uur een afbeelding op te posten, maar het is me niet helemaal duidelijk hoe ik dat nu het beste voor elkaar kan krijgen. Het is voor mij wel van essentieel belang dat dit mogelijk moet zijn. Met beelden kun je zoveel meer zeggen dan met woorden, om over muziek maar te zwijgen. Met MUZIEK kun je zoveel kwijt. En aan iedereen!
Probeer eens chinees of arabisch schrift te lezen, of ga eens naar een monoloog van een Mongool! U zult er niet wijzer op worden!!. Maar als U naar muziek luistert met een gele of een zwarte of een andere blanke uit een heel andere streek, dan maak je samen wat mee. Je kunt samen vrolijk zijn en gaan dansen!! Meezingen!!
Dus, ik moet wel muziekjes op dit blog kunnen plaatsen. Anders moet ieders het alleen met deze woorden doen. Het is dus zaak mijn technisch inzicht snel aan te scherpen!!
AHA!! de afbeelding die ik had meegezonden werd pas zichtbaar voor mij toen ik mijn stukje had gepost. En eerder niet.
Klein fotootje is het zo. Moet eigenlijk groter zijn. Dat je je kunt verplaatsen in dat meisje op die schommel, die daar zo hoog zwiert boven de grote stad.
Waar hangen de touwen aan vast? God zou ze kunnen vasthouden, als ie zou bestaan.
Je moet je het gevoel in je buik niet voorstellen als je daar zo heel hoog zo'n enorme zwier maakt. Met de wind rond je oren. Ik zou gek worden van angst denk ik. Omdat je ook zo los zit.
Drie maanden terug was ik met de kinderen in Bobbejaanland, zo'n vermaakpark waar je kunt krijsen in karretjes in verschillende achtbanen. Dan zit U nog stevig vast, en kunt erop vertrouwen dat U er niet uit kukelt!! Maar op zo'n schommel. Wanneer ik het me WERKELIJK voorstel zit de adem heel hoog in mijn keel.
Het meisje ziet beneden zich de stad, en het gepeupel, ieder druk bezig met waar wij zoal druk mee bezig zijn. We zijn aan het autorijden want we moeten ergens naar toe. We zitten achter schermpjes te kijken en te tikken, we hollen achter een bal op het voetbalveld. We maken er allemaal het allerbeste van. En zij ziet dat vanaf die schommel. Ze slingert er boven.
en beschouwd. Heen en weer
|
