De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti
Deze morgen rond acht uur op weg naar Andorra. Onderweg toch nog even halt houden op de Pas de la casa. Op een hoogte van 2804m genieten van de bergen rondom ons en van de haarspeldbochten die we zojuist achterons gelaten hebben. Onderaan ontdekken we een camper die zich door de bochten naar boven wringt. Hoe meer hij nadert hoe zeker we er van zijn dat het Eric en Imelda zijn. Inderdaad, boven op de col houden ze ook halt. Daarna de weg voortzetten naar Andorra La Vella. Bij aan komst zie je her en der toeristen met zakken vol sullen? Velen komen hier om sigaretten, drank en elektronisch spul te kopen. Ook dan maar een paar inkopen doen en na het middagmaal de weg voortzetten naar de top van de Coll la Botella op 2069m hoogte. Hier is woensdag de aankomst van de elfde rit van de Vuelta. We willen zo hoog mogelijk staan op de berg om het spannendste deel van de finale te kunnen meemaken. Op 3km van de top vinden we een plaats. Van hieruit nemen we de fiets en rijden naar de aankomst. Hier staan al een tiental kampers. Er is nog plaats en wij halen ook onze kamper. Na hier een half uurtje te hebben gestaan komt iemand ons vertellen dat we hier weg moeten want deze plek is voorbehouden voor de wagens van de Vuelta. Wij dan terug naar beneden. Wat verderop rijdt Eric een stukje braakliggende grond op maar dit is zo slecht te bereiken en hij sleept met zijn achterste tegen het asfalt. Wij dan maar verder naar beneden en nemen terug onze eerste plaats in. Er zijn hier nu kampers. Maar rond acht uur zijn we al met vier. De avond valt en we genieten van een heldere donkere maar prachtige sterrenhemel.
In jaren niet zo rustig geslapen als hier. Het is hier ook een van de meest mooie kamperplaatsen die we al meegemaakt hebben. De staplaatsen zijn meer dan ruim. We beschikken over 16A stroom. Water ter beschikking. Toilet en vuil water kan men hier kwijt. We staan op 20m van een bergriviertje. Op 50m is er een supermarkt. Op 80m is er op het rugbyveld een landingsplaats voor parachutisten (parasailing). Ze landen hier bij bosjes. Er wordt op 4 Verschillende bergen gesprongen en allen vliegen naar deze landingsplaats. In de voormiddag hebben we een paar kilometers gefietst om te ontdekken of wij ook in de Pyreneeën kunnen fietsen. En tot onze grote vreugde stellen we vast dat dit zeer doenbaar is. Dan maar vlug onze batterijen op peil brengen, want deze middag gaan we een col oprijden: Port de Lers. De top van deze berg ligt op 1516m. We moeten dus een hoogteverschil van 801m overwinnen en dit over een afstand van 11,50km. Dit is een gemiddeld stijgingspercentage van 7,00% met tweemaal een knik van 9.50%. Op minder dan 2km van de top is de batterij van Imeldas fiets volledig plat. Ik ben bij haar gebleven maar Marijke is verder gereden tot op de top! Dit is een grote proficiat waard!!! Daarna de afdaling aangevat. Het is een enorme afstand in het dalen. We krijgen de indruk dat de afdaling langer is dan de stijging. De snelheid is dan ook groter. Mijn topsnelheid is 57,2km/u. Deze tocht is een fijne ervaring. Na het avondeten hebben we nog een wandeling gemaakt van een 5tal km: naar Auzat heen en terug. Morgen rijden we verder richting Andorra.
Na het ontbijt vertrekken we richting Foix. Volgens onze GPS moeten we dit ritje afhandelen in anderhalf uurtje.En hier begint ons avontuur. Na een uurtje rijden krijg ik een klop van de hamer en moet ik stoppen om een kwartiertje te slapen. Dan verder gereden naar Foix. Om de parking van de kamperplaats te vinden zijn we minstens 5 keer verkeerd gereden. Bij de aankomst op de parking waren Eric en Imelda al aan het aperitieven. Maar deze plaats gaf mij geen goed gevoel om hier te overnachten. Dan maar , na de middag, doorgereden naar Serres sur Arget. Bij de koffie onder de luifel komen we overeen om toch nog maar wat verder te rijden naar Vicdessos. Op de parking staat er één Fransman (en zijn partner). We installeren ons en wat blijkt? Onze schotel kan geen satelliet detecteren. We zitten namelijk omsloten door de bergen. Het is onwaarschijnlijk, maar we besluiten wat verderop in de bergen te rijden. Dus wij richting Sentenac. Op een plaatselijke parking of eerder een stuk verhard weideland kunnen we inderdaad satelliet ontvangst krijgen. We vernemen dat Di Rupo zijn ontslag als préformateur heeft ingediend. Daarna maken we nog een plaatselijke wandeling in het dorpje. Volgens ons is dit hier het einde van de wereld. Na onze wandeling is het ondertusssen na 22:00 u en we besluiten toch maar terug te keren naar beneden in Vicdessos. Vandaag hebben we dus op ZES kamperplaatsen gestaan. Wie doet beter?
De dag is rustig begonnen. Dit is wel nodig want vorige nacht was het alles behalve rustig. Gisteravond kwamen er tussen 11 en 12 uur een tiental wagens met jongeren aan in de bar juist naast de parking. Iedereen installeerde zich buiten op het terras en de techno muziek of wat ervoor doorgaat begon te spelen. Dat techno gedoe heeft tot 05:20uur in de morgen geduurd. Ben vandaag mijn beklag gaan doen in het office du tourisme en op het gemeentehuis. Men heeft naar mij geluisterd maar ook niet meer! Dan toch maar na het eten een ferme middagdut gedaan. En klaar om nog een ritje met de fiets te maken. Eric en Imelda verkozen om een wandeling te maken en wij reden naar een geitenboerderij gelegen in de heuvels tussen La Falga en St Julia de Gras Capou. Hier worden de geiten enkel gekweekt voor de melk. Sommige dieren hebben uiers die hen beletten nog normaal te stappen. We zijn teruggekeerd met een paar geitenkaasjes op zak. Op de marktplaats van St Felix Lauragais deden we een terrasje. We waren nog maar pas gezeten of daar kwamen Eric en Imelda aangefietst. Op het pleintje was men alles in gereedheid aan het brengen om een paella- avond te organiseren met aangepaste flamingo live muziek. We hebben ter plaatse ook gereserveerd. Tevens hebben we besloten om ons te parkeren op de parking van de plaatselijke sportvelden en schooltje. Zo vermijden we nog een eventuele technonacht. De paella-avond was een leuke avond. Rond middernacht was het nog boven de 20°C.
In vergelijking met het weerbericht van in België mogen wij onze rit starten onder een zonnige blauwe hemel. Dit maal rijden we naar St Felix Lauragais. We zijn hier op een parking op een 100m van een meertje nl.Le Lac de Lenclas. Dit is op 3 à 4 km van St. Felix. Naast de parking is er een bar-restaurant. Verder is het hier zeer rustig. Na de middag , met de fiets, naar de Lac de St-Ferréol gefietst. We hebben de ganse afstand gefietst op een speciaal aangelegd fietspad naast een riviertje met de naam Rigole du canal de midi. Op 2km van het meer, in Revel, moet men dit fietspad verlaten. En dan moet men een klim van 10% en eentje van 18% maken om het meer te bereiken. Daarna is het de hoogste tijd om even te verpozen bij een fris glaasje op een terrasje. Bij de aankomst aan onze camper zijn we een poosje zoet om HET PAK STOF van onze fietsen te verwijderen. De afstand van ons ritje bedroeg 34km. Daar wij hier in het hol van plutto staan dacht ik van geen internet te kunnen kapteren. Maar wat blijkt, bij onze eerste poging zijn wij on-line!!!
Na een flink ontbijt en het ledigen van het afvalwater nog wat vers water bijgetankt. En nu verder richting zuiden. Ons doel is te rijden tot juist voorbij Montauban namelijk Pech Boyer.. We komen aan op een Camping rural. Het enige fijne aan deze camping is de prijs nl. 5. Of toch, we hebben een ruime plaats en er is veel schaduw. Het sanitair is bijna onbruikbaar maar dit zal ons worst wezen want wij hebben alles bij de hand. Er zijn hier in het totaal 15 plaatsen. De eigenaar is , naar hijzelf beweerd, een echte camperaar. We stellen ons hierbij toch wel een paar vragen want zijn camper staat onder een dikke laag stof en zijn achterbanden staan plat. Maar niet getreurd, we nemen de fiets en we doen een tochtje langs de bedding van de tarn. We komen langs de dorpjes Parages,Bio, Corbarien, Reyniés, Moulis, Orgeuil en Villebrumier. Op een terrasje kunnen wij meegenieten van de rugbywedstrijd Toulouse Carcassonne. We vatten we de terugweg aan en zijn na 30km terug bij onze boer. Deze komt ontvangen en biedt zijn eigen gekweekte melons aan. Een bries steekt de kop op en wij duiken onder de lakens want morgen rijden wij weer een honderdtal km verder.
Terug een stralend blauwe hemel bij het ontwaken. Het is nu een kwestie van langzaam op dreef komen. In de voormiddag staat er een kleine wandeling op het menu. Aan het dorpskerkje aangekomen is de deur op slot. Plots komen er twee dames aangereden. Het blijken mensen te zijn van monumentenzorg. En na een vijftal minuten had er eentje de sleutel van de kerk in de hand. En wij weer blij. In de namiddag opnieuw met de fiets op stap. We rijden door het wonderbare natuurlandschap en genieten. Onderweg, bij het nemen van een kiekje van de Limoussin-koeien, ben ik met mijn elleboog in contact gekomen met de ruwe Franse asfalt van de D170. Toch een pijnlijke ervaring! Aangekomen in Donzenac is het terrasjestijd. Daar een praatje slaan met een alleenreizende oudere dame uit Mol. Daarna toch nog even door dit middeleeuws dorpje met zijn smalle steegjes fietsen. Mooi dorpje! We rijden terug maar dan via Allassac. Onderweg is het gewoon genieten van het hellend landschap. Bij aankomst staat er weer 29 km op onze teller.
Rond kwart na acht hebben we Méry-sur-cher verlaten. We rijden richting zuidwaarts en komen tien na elf aan in Sadroc. Sadroc is een gemeente in het Franse departement Corrèze (regio Limousin) en telt 737 inwoners (2005). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Brive-la-Gaillarde. De oppervlakte van Sadroc bedraagt 19,2 km², de bevolkingsdichtheid is 38,4 inwoners per km². De dorpskerk bevindt zich op een heuvel. De preekstoel en de communiebank dateren, zoals de kerk, uit de zestiende eeuw. Er is hier een camperplaats voor slechts zes voertuigen maar alles is gratis ook de 16 ampère elektrische stroom die hier beschikbaar is. Deze namiddag zijn we gaan fietsen in deze zeer mooie heuvelachtige streek. We hebben de gorges de la Vézère gedaan. Het parcours is redelijk zwaar. Er zijn hellingen van meer dan 11% die moeten overwonnen worden. De rit ging over Saint-Bonnet-lenfantier, Estivaux en Combron. Ons ritje was meer dan 30km lang.
Deze morgen zijn we rond acht uur vertrokken richting Méry-ser-cher.Gezien het vroege uur op zondag morgen zijn we rond Parijs gereden en kregen de indruk dat het in Gent drukker is op zondagmorgen. De laatste 50km zijn we door een water- en bosrijke omgeving gereden. Dus onze snelheid een beetje aanpassen om te genieten van de mooie natuur. Na de koffie hebben we een wandeling gemaakt hier in het dorp. Behalvegenieten van de zon is er hier niets te beleven.Het nieuws over de formatie van onze regering levert een extra uur Terzake op. En ik kan het niet laten om te kijken. Morgen rijden we verder naar SADROC en hopen daar een paar dagen te blijven en te fietsen.
Eventjes tussendoor de tijd nemen voor he schrijven van dit stukje. Het is bijna middag en we maken ons klaar om in de vooravond te vertrekken. Na het vele en harde zwoegen aan de verbouwingen van het huis van onze zoon zijn we toe aan vakantie. We gaan samen met Eric en Imelda richting Andorra waar we hopen de aankomst van de elfde rit van de ronde van Spanje te kunnen meemaken. De Vuelta komt op 8 september aan in Andorra. Dus we hebben een tiental dagen om ter plaatse te zijn. Onderweg willen we nog wat genieten van La belle France. Waar en wanneer we ergens zijn zullen we dag na dag uitstippelen. Als we onderweg over internet beschikken zullen we onze ervaringen op ons blog plaatsen. Dus, blijf ons volgen!
Rond kwart voor zeven zijn we deze avond vertrokken. Er is geen druk verkeer en na een paar uur rijden hopen we te stoppen op een 100km voor Parijs. Eric en Imelda waren reeds een uurtje vroeger vertrokken. Onderweg een telefoontje van Eric die ons meldt dat de camperplaats volzet is maar hij heeft op het einde van de officiële camperplaats op een terrein toch nog een plaats gevonden. Rond kwart voor tien zijn wij ter plaatse. We willen toch het dorpje CONTY verkennen en maken dus nog een late avondwandeling. Uiteindelijk waren wij tevreden van weg van de officiele camperplaats te staan want vooraan was de jeugd om middernacht nog altijd luidruchtig aan de gang. Wijzelf hebben een fijne nachtrust gehad.
Gewoonlijk pikken we jaarlijks een of ander groot vuurwerk mee. Maar dit jaar is het ons nog niet gelukt. Het is alsof de weergoden er zich mee bemoeien. Vorige week hadden we ons voorgenomen om, samen met Eric en Imelda, met de fiets naar het vuurwerk aan de Gentse watersporbaan te gaan kijken. Alles verliep goed tot op het moment dat we de eerste tien meter gefietst hadden. En toen, een hevige plensbui. Vlug de deur terug opengemaakt en schuilen. De plensbui ging over in een gewone bui. Het regende meer dan een uur. Weg vuurwerk aan de watersportbaan. En gisteren was er vuurwerk in Deinze. We vertrokken rond acht uur. De rit verliep goed. Bij aankomst in Deinze hebben we een terrasje opgezocht op de grote markt. En wat geschiede? Na een kwartiertje op het terras doorgebracht begon het te .....regenen. Dan maar binnenvluchten in het café. Rond kwart voor elf stopt het met regenen. Wij dan maar richting vuurwerk. Maar we stuitten op een tegenstroom van mensen. Er was juist afgekondigd dat het vuurwerk niet doorging. De enige oplossing die er overbleef was dan maar terug naar huis te fietsen. Dus de hierbij geplaatste foto is maar een ilusie.
Vandaag, donderdag, gaan we naar Antwerpen. We zijn uitgenodigd op een réuni waar de Alfaz-overwinteraars op uitgenodigd zijn.De bijeenkomst heeft plaats op de Nocterra camperplaats gelegen aan de Vogelzang in Antwerpen. Er trekt een onweerszone over het land en het is dan ook na 18:00u als we vertrekken. Wij zijn bij de eersten die aankomen en worden hartelijk verwelkomd door Eddy en Nancy. Het uitzoeken van een geschikt plaatsje verloopt vlot. Na het avondeten doen we nog een avondwandeling op en rond de camperplaats. Deze vrijdag voormiddag zijn we met de fiets naar het centrum van Antwerpen gereden. Langs de brede fietspaden is het zeer goed doenbaar maar opletten is toch de boodschap. Na de middag blijven we op de camperplaats. Er komen meer en meer oude bekenden aan. Veel bijpraten is nu de boodschap. En het doet deugd van bepaalde bekenden terug te zien!In de vooravond is er bij Eddy en Nancy een drink. Deze werd aangeboden door Luc en Sonia uit Alfaz. Op het moment van de drankproeverij begon het te regenen. Dus met zijn allen onder de luifel van Eddys nieuwe camper. Gezellig kletsen dicht bij elkaar. Voor deze zaterdagvoormiddag heeft Eddy, als rasechte Antwerpenaar, een toeristische stadswandeling uitgestippeld. Met de tram eerst naar linkeroever en daarna door de voetgangerstunnel onder de schelde terug naar het stad. Eddy heeft ons op plekjes gebracht, waar we als gewone toerist, niet zo vlug zouden komen. Ook geschiedenis en legendes zijn hem niet onbekend.Tegen de avond zijn we met zijn allen gaan eten in de nabijgelegen Colmar. En terug babbelen en lachen! De zondag kondigt zich aan met een prachtig zomerzonnetje. En toch beginnen de eersten reeds te vertrekken. Alle vertrekkers komen afscheid nemen. En tegen het einde van de namiddag zijn de meesten terug weg. Het was een geslaagde zomerse ontmoeting in Antwerpen. Daarom een speciale dank aan Eddy en Nancy en aan alle andere deelnemers voor hun leuk gezelschap
Deze voormiddag zijn we naar de uitvaartplechtigheid geweest van onze buurman Rafke. Na de koffietafel zijn we huiswaarts getrokken en hebben ons klaar gemaakt om toch nog te vertrekken voor een paar dagen richting Franse kust. Het is ondertussen aan het regenen. Een welgekomen afkoeling na de voorbije snikhete dagen. Samen met Jan en Erna zijn we rond 16:30u aangekomen in Dunkercke. Hier is de regenzone al voorbij getrokken en de straten zijn volledig opgedroogd. Na ons te hebben geïnstalleerd zijn we nog een fikse wandeling en een bijhorend terrasje langs de promenade gaan maken. We stonden op het plein voor het museum the battle of Dunkerk". Maar naast het museum was er ook een ingang tot een soort dansgelegenheid waar de jonge Fransen niet alleen komen voor te dansen maar waar ze ook snachts veel amok maken.De zondag zijn we dan gaan fietsen richting Bray-dunes en hebben onderweg uitgekeken naar een andere staplaats. Onderweg hebben we een bezoekje gebracht aan Le fort de dunnes te Leffrinckoucke.Tijdens ons bezoek liepen we een man tegen het lijf die nog heel goed het Frans-Vlaamse dialect spreekt. We zouden hem een West-Vlaamse Fransman kunnen noemen. Na de middag zijn we dan door het achterland naar Dunkercke gefietst. Rond 20:00u hebben we dan onze campers gestart en zijn verhuisd naar Zuydcoote. Hier stonde we alleen en op een zeventigtal meters van het strand. Na een heel rustige nacht terug de fiets op en dan richting De Panne.Hier was het zeer druk. Na de middag de terugweg aangevat over Adinkerke, Hondschoote, De Moeren en Gheyvelde. Bij onze aankomst stond er 51km op onze teller. De zomerse temperatuur laat het toe om de avond gezellig buiten met een glaasje in te zetten. Er is ondertussen nog een Deense mobilhome ons komen vervoegen. Het is dinsdag en de zon is opnieuw van de partij. We besluiten ons te verplaatsen richting België. We stellen ons juist naast de kerk op een half beschaduwd plekje. Terug de fiets op en een ritje over Reninge, Oostvleteren, Westvleteren, Krombeke, Stavele, Pollinkhove en terug naar Lo. We sluiten de avond en de trip af met een etentje in het plaatselijk restaurant De Zwaan.
Ben je geïnteresseerd in mijn blog en wil je ook graag af en toe eens een nieuwsmail ontvangen!!!
Kijk even in de rechterkolom van dit blog en vul in het vak onder NIEUWSBRIEF uw emailadres in klik daarna op INSCHRIJVEN.
Je krijgt daarna meteen een bevestiging dat je zich correct ingeschreven hebt in de mailingslist.
Het is altijd leuk te weten, bij wie mijn nieuwsbrief terecht komt. Mag ik daarom vragen, om ook even een mailtje te sturen via de email-mij button op dit blog, met de mededeling welke uw blog of website is, zo kan ik ook uw blog of website bezoeken.
Het is zonnig met af en toe een wolkensluier. Het is ongeveer 23°C. We maken ons op om te vertrekken. Na afscheid te hebben genomen van boer Klompe rijden we in de richting van het dorpje Veere. We parkeren ons op de parking nabij de kanaalweg . We hebben zicht op de sluizen en de monding van het kanaal in het Veerse meer. We staan op loopafstand van het centrum van Veere. Een rustig en gezellig plaatsje met enkele winkeltjes en een paar terrasjes. We kunnen het niet laten om er eentje mee te pikken. Na de middag zetten we de terugweg in. We hebben besloten niet meer door de tunnel te rijden. We keren terug via Antwerpen. Dit is een 75km verder dan via Terneuzen maar toch een stuk goedkoper. Na twee uur rijden zijn we terug thuis. We kunnen terugblikken op een paar fijne dagen in Zeeland.
Deze morgen is er duidelijk minder zon dan de vorige dagen.Na het ontbijt kuieren we wat rond op de boerderij. Hier zijn alleen maar paarden, schapen, kippen en enkele watervogels op de vijver van de boer. Rond 11:00u kijken we naar de zevende dag. En het begint te regenen. Na het middagmaal doen we een middagdutje. Bij het wakker worden is het nog steeds aan het regenen. Vrouwtje lief leest een boek en ik vul enkele Sudokus in. Rond vier uur is de regen voorbij. We maken ons klaar voor een fikse wandeling. Vanaf de boerderij stappen we richting Schotsman-Ruiterplaat. Dit is de naam van een prachtig natuurgebied langs de oever van het Veerse meer. De begrazing gebeurt hier door Schotse Hooglanders.Een Schotse hooglander, ook wel Highland Cow, is een meestal roodbruin runderras dat oorspronkelijk uit Schotland komt. Naast roodbruine exemplaren komen ook zwarte, blonde, roan (bruin/zwart gestreept) en -heel zelden- witte exemplaren voor. Schotse hooglanders hebben grote horens. Een volwassen stier weegt 800 kilo en een koe 500 kilo. Schotse hooglanders kunnen tot achttien jaar oud worden. In die tijd kan een koe wel vijftien kalveren ter wereld brengen. Dit runderras is geschikt om in natuurgebieden jaarrond als grote grazer te worden ingezet. Ze hebben weinig zorg nodig en zijn niet agressief. We verlaten het natuurgebied en bereiken daarna het Banjaardstrand. Door de regenachtige dag zijn we hier alleen op dit prachtige strand. Rond zeven uur en na 6km stappen zijn we terug bij onze camper. Inmiddels hebben de meeste Duitse bezoekers de camping verlaten.
Alweer volop zon bij het ontwaken. Rustig de tijd nemen om te ontbijten. Met de fietseennetwerkkaart een route uitgestippeld want we vertrekken voor een volle dag fietsen. Het eiland Noord-Beveland is omgeven door de Noordzee, de Oosterschelde en het Veerse meer. Dus ideaal om de ganse tocht langs het water te fietsen. We fietsen door Kamperland en laten ons dan zakken tot aan het Veerse meer. We volgen het water via de dijken en af en toe stoppen we om van het wondermooie uitzicht te genieten. We vervolgen onze weg tot aan het pontjevan Kortgene.Hier zijn we een beetje teleurgesteld als we merken dat de veerboot enkel uitvaart in Julie en augustus. Het is intussen al over de middag als we ons op een schaduwrijk terrasje neervlijen om een kleinigheid te eten. Naast ons zit er nog een Belgisch koppeltje uit Overmeire. Het is iets anders dan alleen maar Duits te horen praten. Daar er geen overzet is moeten we noodgedwongen een andere route uitstippelen. We kiezen om noordwaarts te fietsen tot in Colijnsplaat en daarna de Oosterschelde te volgen tot aan de waterkeringsmuur nabij de Jacobahaven. Onderweg doen we nog een paar terrasjes en na 55km zijn we terug bij boer Klompe.
