De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti
Rond kwart na acht hebben we Méry-sur-cher verlaten. We rijden richting zuidwaarts en komen tien na elf aan in Sadroc. Sadroc is een gemeente in het Franse departement Corrèze (regio Limousin) en telt 737 inwoners (2005). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Brive-la-Gaillarde. De oppervlakte van Sadroc bedraagt 19,2 km², de bevolkingsdichtheid is 38,4 inwoners per km². De dorpskerk bevindt zich op een heuvel. De preekstoel en de communiebank dateren, zoals de kerk, uit de zestiende eeuw. Er is hier een camperplaats voor slechts zes voertuigen maar alles is gratis ook de 16 ampère elektrische stroom die hier beschikbaar is. Deze namiddag zijn we gaan fietsen in deze zeer mooie heuvelachtige streek. We hebben de gorges de la Vézère gedaan. Het parcours is redelijk zwaar. Er zijn hellingen van meer dan 11% die moeten overwonnen worden. De rit ging over Saint-Bonnet-lenfantier, Estivaux en Combron. Ons ritje was meer dan 30km lang.
Deze morgen zijn we rond acht uur vertrokken richting Méry-ser-cher.Gezien het vroege uur op zondag morgen zijn we rond Parijs gereden en kregen de indruk dat het in Gent drukker is op zondagmorgen. De laatste 50km zijn we door een water- en bosrijke omgeving gereden. Dus onze snelheid een beetje aanpassen om te genieten van de mooie natuur. Na de koffie hebben we een wandeling gemaakt hier in het dorp. Behalvegenieten van de zon is er hier niets te beleven.Het nieuws over de formatie van onze regering levert een extra uur Terzake op. En ik kan het niet laten om te kijken. Morgen rijden we verder naar SADROC en hopen daar een paar dagen te blijven en te fietsen.
Eventjes tussendoor de tijd nemen voor he schrijven van dit stukje. Het is bijna middag en we maken ons klaar om in de vooravond te vertrekken. Na het vele en harde zwoegen aan de verbouwingen van het huis van onze zoon zijn we toe aan vakantie. We gaan samen met Eric en Imelda richting Andorra waar we hopen de aankomst van de elfde rit van de ronde van Spanje te kunnen meemaken. De Vuelta komt op 8 september aan in Andorra. Dus we hebben een tiental dagen om ter plaatse te zijn. Onderweg willen we nog wat genieten van La belle France. Waar en wanneer we ergens zijn zullen we dag na dag uitstippelen. Als we onderweg over internet beschikken zullen we onze ervaringen op ons blog plaatsen. Dus, blijf ons volgen!
Rond kwart voor zeven zijn we deze avond vertrokken. Er is geen druk verkeer en na een paar uur rijden hopen we te stoppen op een 100km voor Parijs. Eric en Imelda waren reeds een uurtje vroeger vertrokken. Onderweg een telefoontje van Eric die ons meldt dat de camperplaats volzet is maar hij heeft op het einde van de officiële camperplaats op een terrein toch nog een plaats gevonden. Rond kwart voor tien zijn wij ter plaatse. We willen toch het dorpje CONTY verkennen en maken dus nog een late avondwandeling. Uiteindelijk waren wij tevreden van weg van de officiele camperplaats te staan want vooraan was de jeugd om middernacht nog altijd luidruchtig aan de gang. Wijzelf hebben een fijne nachtrust gehad.
Gewoonlijk pikken we jaarlijks een of ander groot vuurwerk mee. Maar dit jaar is het ons nog niet gelukt. Het is alsof de weergoden er zich mee bemoeien. Vorige week hadden we ons voorgenomen om, samen met Eric en Imelda, met de fiets naar het vuurwerk aan de Gentse watersporbaan te gaan kijken. Alles verliep goed tot op het moment dat we de eerste tien meter gefietst hadden. En toen, een hevige plensbui. Vlug de deur terug opengemaakt en schuilen. De plensbui ging over in een gewone bui. Het regende meer dan een uur. Weg vuurwerk aan de watersportbaan. En gisteren was er vuurwerk in Deinze. We vertrokken rond acht uur. De rit verliep goed. Bij aankomst in Deinze hebben we een terrasje opgezocht op de grote markt. En wat geschiede? Na een kwartiertje op het terras doorgebracht begon het te .....regenen. Dan maar binnenvluchten in het café. Rond kwart voor elf stopt het met regenen. Wij dan maar richting vuurwerk. Maar we stuitten op een tegenstroom van mensen. Er was juist afgekondigd dat het vuurwerk niet doorging. De enige oplossing die er overbleef was dan maar terug naar huis te fietsen. Dus de hierbij geplaatste foto is maar een ilusie.
Vandaag, donderdag, gaan we naar Antwerpen. We zijn uitgenodigd op een réuni waar de Alfaz-overwinteraars op uitgenodigd zijn.De bijeenkomst heeft plaats op de Nocterra camperplaats gelegen aan de Vogelzang in Antwerpen. Er trekt een onweerszone over het land en het is dan ook na 18:00u als we vertrekken. Wij zijn bij de eersten die aankomen en worden hartelijk verwelkomd door Eddy en Nancy. Het uitzoeken van een geschikt plaatsje verloopt vlot. Na het avondeten doen we nog een avondwandeling op en rond de camperplaats. Deze vrijdag voormiddag zijn we met de fiets naar het centrum van Antwerpen gereden. Langs de brede fietspaden is het zeer goed doenbaar maar opletten is toch de boodschap. Na de middag blijven we op de camperplaats. Er komen meer en meer oude bekenden aan. Veel bijpraten is nu de boodschap. En het doet deugd van bepaalde bekenden terug te zien!In de vooravond is er bij Eddy en Nancy een drink. Deze werd aangeboden door Luc en Sonia uit Alfaz. Op het moment van de drankproeverij begon het te regenen. Dus met zijn allen onder de luifel van Eddys nieuwe camper. Gezellig kletsen dicht bij elkaar. Voor deze zaterdagvoormiddag heeft Eddy, als rasechte Antwerpenaar, een toeristische stadswandeling uitgestippeld. Met de tram eerst naar linkeroever en daarna door de voetgangerstunnel onder de schelde terug naar het stad. Eddy heeft ons op plekjes gebracht, waar we als gewone toerist, niet zo vlug zouden komen. Ook geschiedenis en legendes zijn hem niet onbekend.Tegen de avond zijn we met zijn allen gaan eten in de nabijgelegen Colmar. En terug babbelen en lachen! De zondag kondigt zich aan met een prachtig zomerzonnetje. En toch beginnen de eersten reeds te vertrekken. Alle vertrekkers komen afscheid nemen. En tegen het einde van de namiddag zijn de meesten terug weg. Het was een geslaagde zomerse ontmoeting in Antwerpen. Daarom een speciale dank aan Eddy en Nancy en aan alle andere deelnemers voor hun leuk gezelschap
Deze voormiddag zijn we naar de uitvaartplechtigheid geweest van onze buurman Rafke. Na de koffietafel zijn we huiswaarts getrokken en hebben ons klaar gemaakt om toch nog te vertrekken voor een paar dagen richting Franse kust. Het is ondertussen aan het regenen. Een welgekomen afkoeling na de voorbije snikhete dagen. Samen met Jan en Erna zijn we rond 16:30u aangekomen in Dunkercke. Hier is de regenzone al voorbij getrokken en de straten zijn volledig opgedroogd. Na ons te hebben geïnstalleerd zijn we nog een fikse wandeling en een bijhorend terrasje langs de promenade gaan maken. We stonden op het plein voor het museum the battle of Dunkerk". Maar naast het museum was er ook een ingang tot een soort dansgelegenheid waar de jonge Fransen niet alleen komen voor te dansen maar waar ze ook snachts veel amok maken.De zondag zijn we dan gaan fietsen richting Bray-dunes en hebben onderweg uitgekeken naar een andere staplaats. Onderweg hebben we een bezoekje gebracht aan Le fort de dunnes te Leffrinckoucke.Tijdens ons bezoek liepen we een man tegen het lijf die nog heel goed het Frans-Vlaamse dialect spreekt. We zouden hem een West-Vlaamse Fransman kunnen noemen. Na de middag zijn we dan door het achterland naar Dunkercke gefietst. Rond 20:00u hebben we dan onze campers gestart en zijn verhuisd naar Zuydcoote. Hier stonde we alleen en op een zeventigtal meters van het strand. Na een heel rustige nacht terug de fiets op en dan richting De Panne.Hier was het zeer druk. Na de middag de terugweg aangevat over Adinkerke, Hondschoote, De Moeren en Gheyvelde. Bij onze aankomst stond er 51km op onze teller. De zomerse temperatuur laat het toe om de avond gezellig buiten met een glaasje in te zetten. Er is ondertussen nog een Deense mobilhome ons komen vervoegen. Het is dinsdag en de zon is opnieuw van de partij. We besluiten ons te verplaatsen richting België. We stellen ons juist naast de kerk op een half beschaduwd plekje. Terug de fiets op en een ritje over Reninge, Oostvleteren, Westvleteren, Krombeke, Stavele, Pollinkhove en terug naar Lo. We sluiten de avond en de trip af met een etentje in het plaatselijk restaurant De Zwaan.
Ben je geïnteresseerd in mijn blog en wil je ook graag af en toe eens een nieuwsmail ontvangen!!!
Kijk even in de rechterkolom van dit blog en vul in het vak onder NIEUWSBRIEF uw emailadres in klik daarna op INSCHRIJVEN.
Je krijgt daarna meteen een bevestiging dat je zich correct ingeschreven hebt in de mailingslist.
Het is altijd leuk te weten, bij wie mijn nieuwsbrief terecht komt. Mag ik daarom vragen, om ook even een mailtje te sturen via de email-mij button op dit blog, met de mededeling welke uw blog of website is, zo kan ik ook uw blog of website bezoeken.
Het is zonnig met af en toe een wolkensluier. Het is ongeveer 23°C. We maken ons op om te vertrekken. Na afscheid te hebben genomen van boer Klompe rijden we in de richting van het dorpje Veere. We parkeren ons op de parking nabij de kanaalweg . We hebben zicht op de sluizen en de monding van het kanaal in het Veerse meer. We staan op loopafstand van het centrum van Veere. Een rustig en gezellig plaatsje met enkele winkeltjes en een paar terrasjes. We kunnen het niet laten om er eentje mee te pikken. Na de middag zetten we de terugweg in. We hebben besloten niet meer door de tunnel te rijden. We keren terug via Antwerpen. Dit is een 75km verder dan via Terneuzen maar toch een stuk goedkoper. Na twee uur rijden zijn we terug thuis. We kunnen terugblikken op een paar fijne dagen in Zeeland.
Deze morgen is er duidelijk minder zon dan de vorige dagen.Na het ontbijt kuieren we wat rond op de boerderij. Hier zijn alleen maar paarden, schapen, kippen en enkele watervogels op de vijver van de boer. Rond 11:00u kijken we naar de zevende dag. En het begint te regenen. Na het middagmaal doen we een middagdutje. Bij het wakker worden is het nog steeds aan het regenen. Vrouwtje lief leest een boek en ik vul enkele Sudokus in. Rond vier uur is de regen voorbij. We maken ons klaar voor een fikse wandeling. Vanaf de boerderij stappen we richting Schotsman-Ruiterplaat. Dit is de naam van een prachtig natuurgebied langs de oever van het Veerse meer. De begrazing gebeurt hier door Schotse Hooglanders.Een Schotse hooglander, ook wel Highland Cow, is een meestal roodbruin runderras dat oorspronkelijk uit Schotland komt. Naast roodbruine exemplaren komen ook zwarte, blonde, roan (bruin/zwart gestreept) en -heel zelden- witte exemplaren voor. Schotse hooglanders hebben grote horens. Een volwassen stier weegt 800 kilo en een koe 500 kilo. Schotse hooglanders kunnen tot achttien jaar oud worden. In die tijd kan een koe wel vijftien kalveren ter wereld brengen. Dit runderras is geschikt om in natuurgebieden jaarrond als grote grazer te worden ingezet. Ze hebben weinig zorg nodig en zijn niet agressief. We verlaten het natuurgebied en bereiken daarna het Banjaardstrand. Door de regenachtige dag zijn we hier alleen op dit prachtige strand. Rond zeven uur en na 6km stappen zijn we terug bij onze camper. Inmiddels hebben de meeste Duitse bezoekers de camping verlaten.
Alweer volop zon bij het ontwaken. Rustig de tijd nemen om te ontbijten. Met de fietseennetwerkkaart een route uitgestippeld want we vertrekken voor een volle dag fietsen. Het eiland Noord-Beveland is omgeven door de Noordzee, de Oosterschelde en het Veerse meer. Dus ideaal om de ganse tocht langs het water te fietsen. We fietsen door Kamperland en laten ons dan zakken tot aan het Veerse meer. We volgen het water via de dijken en af en toe stoppen we om van het wondermooie uitzicht te genieten. We vervolgen onze weg tot aan het pontjevan Kortgene.Hier zijn we een beetje teleurgesteld als we merken dat de veerboot enkel uitvaart in Julie en augustus. Het is intussen al over de middag als we ons op een schaduwrijk terrasje neervlijen om een kleinigheid te eten. Naast ons zit er nog een Belgisch koppeltje uit Overmeire. Het is iets anders dan alleen maar Duits te horen praten. Daar er geen overzet is moeten we noodgedwongen een andere route uitstippelen. We kiezen om noordwaarts te fietsen tot in Colijnsplaat en daarna de Oosterschelde te volgen tot aan de waterkeringsmuur nabij de Jacobahaven. Onderweg doen we nog een paar terrasjes en na 55km zijn we terug bij boer Klompe.
Bij het ontwaken is de zon van de partij. Maar helaas, wij kunnen hier vandaag niet blijven. We zullen dus op zoek gaan naar een ander onderkomen. We besluiten Schouwen-Duiveland te verlaten en trekken via de wegen over de stormvloedkering naar Noord-Beveland.Na 18 km komen we aan in Kamperland. Langs de weg vindt men overal pijltjes die leiden naar minicampings. Op goed geluk volgen we de eerstvolgende pijl die ons naar een hoevecamping lijdt.Onder een stralende hemel komen we aan bij boer Klompe. We parkeren ons en gaan op zoek naar de boer. Deze vinden we op zijn akker achter zijn camping. Luidruchtig verwelkomd hij ons. Er is nog plaats voor een camper. We zijn dus hier terecht gekomen op een boerderij die valt onder VeKaBo. Meer informatie vindt u op de volgende link: http://www.vekabo.nl/ .Na ons te hebben geïnstalleerd verkennen we de camping. Alles valt mee. Het sanitair is netjes en goed onderhouden. De vaste kampeerders (bijna allen Duitsers) beschikken over een plaats van maar liefst 240m³. In de namiddagnemen we de fiets en verkennen de omgeving. Hiervoor maken we gebruik van het fietsnetwerk. We rijden naar het dorpje Kamperland en brengen een bezoekje aan de plaatselijke VVV. Met de ingewonnen informatie kunnen we nude regio verkennen. We keren terug richting Sofiahaven en dan tot de waterkeringsmuur.Ondertussen is het al na 19:00u en we vleien ons neer op het terras van een plaatselijk restaurant en genieten van een heerlijk glaasje en een lekker hapje om mijn verjaardag te vieren.
De weerman voorspelt enkele dagen zomers weer. Dus is het tijd om er weer eens voor enkele dagen op uit te trekken. We kiezen dit maal voor een verblijf van enkele dagen in Zeeland en meer bepaald in Schouwen Duiveland. We starten rond tien uur richting de zes kilometer lange Westerscheldetunnelin Terneuzen. Verschieten was het toen we 17,50 tolgeld moesten betalen. Rond de middag komen we aan in Ouwekerk. Ouwekerk is gelegen juist voorbij de 5022m lange Zeelandbrug. We zoeken een camping op omdat we in Nederland niet vrij mogen staan. Na een gesprek met de camping eigenaar besluiten we om verder te trekken. De camping staat in de ASCI-gids maar de camping houdt zich niet aan de afspraken van ACSI. We rijden dan maar verder tot in Renesse.Op de camping Julianahoeve, met 246 trekplaatsen, is alles volzet. We rijden verder naar camping de Oase waar we 1 nacht kunnen staan. Toch maar dit genomen in afwachting van ons beter te kunnen organiseren. We nemen geen internet want de vraagprijs is 10 voor 1 dag! Vanuit onze camper bellen we nog naar vier andere campings en allen geven volzet. We besluiten dan maar onze fiets te nemen en op verkenning te gaan. In Renesse is het een overrompeling van Duitsers. Na een ritje in de omgeving doen we een terrasje. Het is springen voor een plaatsje. Wat we wel gemerkt hebben is dat er in de omgeving veel mimicampings zijn. Morgen zoeken we dit verder uit.
De weersvoorspellingen waren gunstig. Dus besloten wij om een paar dagen aan zee door te brengen. We zijn dus donderdag voor een zestal dagen vertrokken naar Bray-Dunes. Dit is de eerste gemeente aan de kust net over de Franse grens. Op de parking stonden er meer Belgen dan Fransen. Op zich is er niet zoveel te doen in dit kustdorpje maar tijdens het pinksterweekend kon men er over de koppen lopen. Wij hebben dan maar gekozen van een paar fietstochten te maken in het binnenland. Al bij al hebben wij hier een paar leuke dagen beleefd.
De zon is van de partij. Af en toe een grijze wolk die de pret komt bederven. In de verandan is het genieten. Toch besluiten we een fietstocht te maken. Het is toch een tijdje geleden. Buiten voelt het eerder frisjes aan. Er staat een strakke wind. We rijden richting de schelde. Langs het water op de trekweg is het tegen de wind in. En dan is het ten volle genieten van een elektrische ondersteuning. Het gaat om en bij de 20km/uur en dit zonder noemenswaardige inspanningen. Dan maar genieten van al het schoons dat de scheldekant te bieden heeft.
De uiteindelijke oplossing voor het snel plaatsen en wegnemen van onze turbo-wifi antenne is vrij eenvoudig. We hebben nodig: drie plankjes, een paar vijzen, een paar gaten boren en een telescopische stok. De plankjes worden zo aan elkaar gevezen dat de juist over de dakreling passen. Aan de bovenzijde wordt een derde plankje gevezen met 2 gaten erin. Het eerste gat dient om de antenne in te plaatsen. Het tweede gat dient om de telescopische stok door te steken. Na plaatsing rusten de twee verticalen plankjes op het dak. Met deze eenvoudige constructie plaatst men de antenne op minder dan 1 minuut. Ook het wegnemen van de antenne neemt enkele seconden in beslag.
Het probleem als je onderweg bent met de camper, en je wil jouw blog online zetten, is dat men geen wifi aansluiting hebt als je vrij staat. En bij de Mac Donalds is het niet altijd mogelijk om een goede plaats met ontvangst te vinden. Dus zijn we op zoek gegaan naar een oplossing die ons uit de nood kan helpen. Na veel zoekwerk heb ik mij een turbo antenne aangeschaft. Dez zal een deel van ons probleem oplossen. Bij mij thuis vindt mijn laptop hooguit drie netwerken. Na installatie van de antenne toont mijn laptop mij 16 netwerken. Drie ervan zijn onbeveiligd. Dus met een kleine moeite ..... Bij de Mac Donalds kan ik mij nu op een redelijke afstand parkeren en toch gebruik maken van hun Wifi. Nu is er nog het probleem van de antenne op een vlotte manier te kunnen plaatsen en weer weghalen. En dit zonder boren, vijzen of plakken aan de campeerwagen. Nog een beetje denkwerk en er zal wel een oplossing uit de bus komen.
Een blond meisje stapt in een vliegtuig. Ze is uitgeput en wil alleen maar een tukje doen in een rustig hoekje. Ze vindt een rustig plaatsje naast een nieuwsgierige jongeman.
Hij wil het blondje testen en vraagt haar of ze met hem een spelletje wil spelen.
"Zeg wil je met mij een spelletje spelen" vraagt hij. "Nee dank je, ik wil eventjes slapen, ik ben te moe ."
"Toch, het is echt niet moeilijk, al wat je moet doen is de vraag beantwoorden die ik je zal stellen en je krijgt 5 Euro. Als je het antwoord niet weet geef jij mij vijf Euro. Jij mag ook een vraag stellen en als ik het antwoord niet weet krijg je ook vijf Euro"
"Echt niet , ik ben te moe en wil slapen"
"Asjeblief, asjeblief. Kom, wat zeg je daarvan: als ik het antwoord niet ken krijg je vijf honderd Euro."
Het blondje denkt even na en gaat akkoord met het spelletje.
"Okay. Hoveel manen manen heeft Jupiter?" vroeg de jonge man.
Het blondje haalt haar geldbeugel boven en geeft de man een vijf Euro biljet.
"Wat gaat de berg op met drie benen en komt terug met vier?" is haar vraag.
De jonge man neemt vastberaden zijn laptop op de knie en zoekt het internet af maar zonder succes. Tenslotte geeft hij het op en reikt blozend het blondje vijfhonderd Euro.
Na een tijdje wordt het de jonge man toch te machtig en vraagt hij beschaamd aan het blondje: "Maar wat is toch het antwoord op jouw vraag?"
Het blonde meisje reikt opnieuw naar haar beurs en geeft de jonge man een vijf Euro biljet.
