De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti
Wij
hebben de goede beslissing genomen om naar deze regio te komen. Hier
is het immers droog maar weliswaar bewolkt. De wind is hier ook gaan
liggen. We hebben van de infrastructuur van deze camping gebruik
gemaakt om een was te doen en de camper binnenin een goeie poetsbeurt
te geven. Na de middag een fietstocht gemaakt in de omgeving. Op
minder dan 2 km hiervandaan is er een mega commercieel centrum.
Spijtig dat er op de grote parking zoveel hangjongeren zijn. Dat
geeft toch een onveilig gevoel. Verder zijn we dan naar het dorp
Clapier gefietst. Toevallig was daar een jeu de boules tornooi aan de
gang. Meer dan 100 spelers die tegelijk een balletje laten rollen is
toch wel indrukwekkend. Na 20 km op een heuvelachtig terrein zijn we
terug naar de camping gereden.
Na
een winderige en natte nacht zijn we om 10.00u vertrokken naar
Clapiers. Dit is een groene oase gelegen in de nabijheid van
Montpellier. Na een 50tigtal km is het opgehouden te regenen. De wind
blijft echter blazen. Onderweg zijn we nog naar de supermarkt
geweest. Rond 15.00u zijn we aangekomen op de camping Le plein air
des chênes. Dit is een 4 sterrencamping met alles der op en der
aan. Ieder heeft zijn eigen douche en toilet en afwasruimte. En wat
dacht je wie onze overburen zijn? Ja, inderdaad Agnes en Roger. Zij
zijn hier een half uurtje voor ons aangekomen.
Vandaag
was het zover. Na 28 dagen hier op de camping zijn we eindelijk rond
09.00 u vertrokken. Onze GPS hebben we ingesteldop een camperplaats
in Colliour. Deze plek ligt ongeveer een 30km over de Spaanse grens.
Dus als alles meevalt slapen we vannacht in Frankrijk. De rit
verloopt goed. Een bewolkte dag maar het blijft droog. De wind
daarentegen laat zich voelen. Voorbij Barcelona valt de eerste regen.
En het verergert: hevige regen en heel harde wind. Niettegenstaande
het gure weer zitten er toch enkele meisjes van plezier, langs de
N340, op hun stoeltje en onder een paraplu te wachten op eventuele
klanten. Is dit ook een getuige van de Spaanse crisis? Aan de Spaanse
grens staan er twee parkings vol met motorhomes die nog vlug wat
tabak en/of drank kopen. De hoeveelheid campers wijzen er op dat
velen wegtrekken uit Spanje gezien de slechte weersvoorspellingen.
Het is na 18.00 u dat we aankomen op onze bestemming.
Deze
morgen zijn Frans en Theresia (onze overburen) vertrokken naar hun
geliefde West-Vlaanderen. Wijzelf zullen morgen vertrekken want de
weersvoorspellingen beloven voor de volgende dagen niet veel goeds.
Dus deze voormiddag languit in de zetel genieten van de
waarschijnlijk laatste zonnige dag in Peniscola. Daarna nog een
laatste maal gefietst tot in het centrum en nog een laatste tapas
naar binnen werken. Bij onze terugkeer nog een afscheidsglaasje
gedronken met Louis en Gerda, onze andere overburen. De avond hebben
we doorgebracht met Agnes en Roger uit Herentals. En zo zijn we klaar
voor onze langzame terugkeer. Misschien genieten we in Frankrijk van
nog een paar nazomerdagen.
Bijna
niet te geloven maar het is vandaag terug mooi weer geweest. Het
enige nadeel hier is dat bij warm weer de vliegen met tientallen
opduiken. Iedereen zit met een vliegenmepper in de hand. Sommigen
maken er een sport van om de meeste vliegenlijven te verzamelen.
Ondertussen heb ik mij een elektrische vliegenmepper aangeschaft.
Niet erg efficiënt. Heb zelf al een paar keer een stroomstoot gehad.
Mieke heeft geprofiteerd van het goede weer om een duik in het
zwembad te wagen. De eerste keer na haar rugoperatie. Alles is prima
verlopen! Ook hebben we vandaag nog een ritje van 22 km gefietst.
Daarna een tapas gaan eten om de verloren calorieën terug op peil te
brengen.
De
dag na de gemeenteraadsverkiezingen. Op de radio niets anders dan
uitslagen en commentaren. Buiten is het winderig en fris (volgens
Spaanse normen). Naar het strand gefietst en daar gaan uitwaaien. In
de namiddag werd het terug windstil en de temperatuur liep op tot
26°. We zijn nog wat gaan winkelen om onze ijskast terug bij te
vullen. Ondertussen loopt de camping hier vol. Vooral Duitsers en
heel veel Zweden. De campers waarmee zij zich verplaatsen zijn zeer
groot. Een concorde is een kleintje vergeleken met sommigen die hier
voorbij komen. Vandaag twee van meer dan 12 meter en daarachter nog
een aanhanger. Duidelijk mensen op tocht om te overwinteren in het
zuiden.
Het
weer blijft goed. Naar Benicarlo om de nodige inkopen te doen.
Ondertussen een terrasje en een tappas meegepikt. In de avond zijn we
samen met Roger en Agnes iets gaan drinken. Tot elf uur zijn we
buiten op het terras blijven zitten. Daarna was het bedtijd.
Ondertussen
is het zondag, verkiezingsdag in België. Ditmaal zijn we dus niet
gaan stemmen. We denken dat het niet op onze stem zal aankomen om de
belastingverhogingen te stemmen. In de namiddag zijn we een lekker
ijsje gaan eten en daarna voor de TV hangen om de
verkiezingsuitslagen te volgen. Rond 23.00 u stook er een felle wind
op.Zo hevig dat we onze schotelantenne hebben moeten plat leggen.
Daarna maar de verkiezingen verder gevolgd via het internet.
Het
weer veranderd. Deze voormiddag was het koud: 19°. Het was weer een
feestdag in Spanje. Dus alle winkels dicht. In de namiddag was de zon
weer van de partij. Gans de dag werd er geschoten. Onophoudelijk
weergalmde er knallen vanuit de Bergen. Blijkbaar hebben de
Spanjaarden nog geld voor buskruit te kopen. In de namiddag zijn we
naar Peniscola gefietst. Veel volk. In het stadje was er een
plaatselijke feestmarkt. Verder hebben we nog lekker genoten van het
zonnetje op het strand.
De
zon is weer van de partij. Er heerst een gezellige drukte op de
parking. Alleen is er terug die vervelende vliegenplaag. De laatste
dagen waren we verlost van die vervelende dieren. En plots zijn ze
terug met vele tientallen. Na de middag zijn we dan naar de brico
gefietst en hebben ons daar een elektrische vliegenvanger
aangeschaft. Daarna een ritje langs de kust. En dan, uit het niets,
steekt er een wind op. Boven de zee kleurt het donker. Er vallen
enkele druppels. We willen terug naar huis fietsen. Het druppelen
wordt harder. We schuilen dan maar even. Er ontwikkelt zich een
prachtige regenboog. Het klaart terug uit. We fietsen verder.
Onderweg worden de plassen op de baan alsmaar groter. Bij het naderen
van de camping moeten de benen van de pedalen wants anders krijgen we
natte voeten. We beginnen ons zorgen te maken. Onze luifel staat
open, de vensters staan open, de zetels staan buiten, Maar bij
het betreden van de camping zien we alle camperaars buiten staan.
Hele grote plassen op de camping. De mensen naast en rond onze kamper
hebben samen de handen uit de mouwen gestoken om onze zaken op te
ruimen en te beschermen tegen de zware hagel die hier gevallen zou
zijn. Dank aan allen hiervoor.
Terug
een warme dag. Woensdag ook marktdag in Benicarlo. Allen daarheen!
Slenteren tussen de kraampjes. En de vrouwen blijven maar scharrelen
in de koopwaar. Sommige kramen zijn echt voddenkramen. Na het
middaguur staat de thermometer terug op 33°. Te warm om echt actief
te zijn. In de vooravond neemt de bewolking toe. Maar het blijft
warm. Op het ogenblik dat ik dit stukje schrijf (21.30 u) is het
buiten nog 22°. In de verte zien we af en toe een weerlicht. Voor
morgen was er minder goed weer voorspeld maar de laatste berichten
spreken dit weer tegen. Afwachten is de boodschap.
Deze morgen met de fiets naar Benicarlo want we moesten dringend inkopen doen. De ijskast is aan het leeglopen. Maar onderweg zien we veel volk en ook veel kinderen op straat. De winkels zijn allemaal gesloten. Bij navraag blijkt het vandaag de feestdag van de Comunidad Valenciane. Dus bleef er niets anders over dan een terrasje te doen. In de loop van de namiddag werd het warmer en warmer. Het was vandaag de warmste dag sinds ons verblijf hier. Verder heb ik dan een wandelingetje gemaakt met mijn camera om een impressie van de camping te maken. In de vooravond dan toch nog maar eens naar de zee gereden om wat verkoeling te vinden op een terrasje en ons te laten verwennen door een zeebriesje.
Lang
en lekker geslapen. De temperatuur bereikt om 9.00 u reeds de 20°C.
Maandag is ook marktdag in Peniscola. De camping loopt ook leeg. Met
zijn allen naar de markt. Ik weet niet wat, maar die vakantiemarkten
hebben toch een sfeertje die je bij ons thuis op de markten niet
vindt. Na enige tijd toch een terrasje. En daarna de kraampjes verder
aflopen. Terug op de fiets blijven we toch efkes staan om de zee te
bewonderen. De uitdeinende golfjes op het strand bereiken geen hoogte
van 10 cm. Zo een kalme zee. Hopelijk is dit niet de stilte voor de
storm. Ondertussen is het reeds half twee en de innerlijke mens moet
ook wat. Dus we besluiten nogmaals naar Mr. Rabbits te gaan. Heerlijk
eten voor een zacht prijsje. Gefrituurde Ansjovisjes als voorgerecht
en een gebakken tong met frietjes als hoofdschotel. Een crème brulé
vervolledigd de maaltijd. Slaatje en brood à volente samen met een
fles witte wijn. Dit alles kost slechts 10.
Terug
zoals gisteren. Het weer blijft goed! Op het strand is het nog
drukker. Het is immers zondag. Na de middag zaten we op een terrasje
langs het strand van Benicarlo te genieten van een lekker ijsje. We
werden afgeleid door de vele zeemeerminnen. Plots zagen we er eentje
van over de tachtig jaar uit het water strompelen. Ze had een badpak
aan waarvan je van de hoeveelheid stof zeker tien zwembroeken kan
maken. Toen ze na veel moeite op haar stoel, midden op het strand,
neerzoog diende ze enkele minuten uit te blazen. En toen begon het
schouwspel. Eerst een beetje zelf droogwrijven, daarna de vent laten
wrijven. Het zand van tussen de tenen laten halen. Nu een handdoek
rond haar middel maar die kan niet volledig rond. Dan toch maar
zonder handdoek het badpak uittrekken. En dan moet er nog tussen de
benen drooggewreven worden terwijl de zon volop haar blote kont
schijnt. En nog het ergste, ze moet nog in haar broek stappen.
Gelukkig droeg ze geen onderbroek want dan zou het nog veel langer
geduurd hebben. Uiteindelijk belandt ze op de dijk waar ze wankelend
onder haar gewicht verder trekt.
Het
blijft hetzelfde verhaal: zonnig, warm, meer dan 30°, warme zwoele
nachten..... Duidelijk, het is nog niet voor morgen dat we naar het
regenachtige, kille, herfstachtige België terugkeren!
Eerder dan gisteren was de zon weer van de partij. Na de nodige karweitjes (
toilet ledigen, afvalwater weggieten, ) zijn we naar de kust
gefietst. Op het strand was er terug de zomerse drukte. Toch ons
petje af voor diegenen die om 11.00 u reeds in de zee zwemmen.
Opmerkelijk is dat er meerdere oudere da mes met gerimpelde en
afhangende boezems op het strand lopen. Ze voelen zich waarschijnlijk
als meisjes van 20 tussen al die gepensioneerde oude duikers. Op het
middaguur was de 31° C al bereikt. En het werd nog warmer. Een paar
graden meer dan gisteren. Het is er aan te zien want de meeste
mensen op de camping komen niet uit hun luie zetel in de schaduw.
Rond vijf uur zijn we naar de kust gefietst en op een bankje onder
een palmboom genoten van de zee en het leven op het strand. Verder
een prachtige avond. Tot na tienen zat iedereen buiten te genieten.
Bij
het ontwaken waren Eric en Imelda reeds vertrokken. En onze buren
Sonja en Julien zijn zich ook aan het klaar maken voor de terugreis
naar België. Bij hen ligt het anders. Zij moeten volgende week terug
aan de slag. We zullen ze missen want we hebben samen toch wat
afgelachen. De zon heeft het schijnbaar moeilijk om door het
wolkendek te branden. Maar geen nood, na het ontbijt is de zon in
gans haar glorie aan de hemel. De voor en namiddag zijn heel rustig
verlopen. In de vooravond zijn we dan nog naar de mercadonna
gefietst. Het was al donker toen we huiswaarts reden. De verlichte
kust heeft ook wel zijn charme. Terloops, de prachtige fietspaden
zijn hier beter verlicht dan de wegen eromheen.
Pas
09.00u en de zon geeft al warmte af. Het gaat weer een dag worden van
rond en om de 30°C. Onze buurman komt net terug van Peniscola waar
hij een paar binnenbandjes is gaan kopen. Maar de Spanjaarden hebben
de toerist zien komen. 10 voor 1 binnenbandje! Pure afzetterij. In
de voormiddag zijn we dan wat gaan kuieren op de markt in Peniscola.
Daarna terug naar Peniscola. In een plaatselijk restaurantje zijn we
dan een menuutje gaan verorberen. Wat een keuze voor zo weinig geld:
10 voor een slaatje, voorgerecht, hoofdgerecht en dessert. Een
fles wijn inbegrepen. Na het eten was de temperatuur weeral
opgelopen tot boven de 30° C. Dus waren we klaar voor ons
middagdutje. Maar eerst de airco aangezet. Wat een luxe! En
toen kwam de avond. Samen met Eric en Imelda op het terras van de bar
een laatste glas gan drinken. Morgen vroeg, bij het krieken van de
dag vertrekken zij richting De Pinte. Wij blijven alleen en verweesd
achter.
Na
het ontbijt buiten in de morgenzon een babbeltje slaan met de
Belgische kampervrienden. Vandaag staan er hier 11 campers met
Belgische nummerplaat. Deze keer zijn de Hollanders duidelijk in de
minderheid. In de namiddag een heel lange fietstocht gemaakt langs
de kust. Hoe verder we rijden hoe meer de stranden leeg zijn. Soms
krijgt men de indruk van in een spookstad te rijden. Maar bij een
felle zon en zo'n dertig graden maakt dat niet veel uit. Bij onze
thuiskomst zien we onze buurman aan zijn fiets werken. Voor en
achteraan lek gereden. Bij nader toezien zitten er in zijn achterband
zeven gaatjes. Ja, hier is het oppassen met de doornen!!
Na
regen komt zonneschijn! En inderdaad hier is dit zeker het geval! Na
de felle regen van de voorbije dagen was vandaag de zon van de
partij. De temperatuur liep op tot 29° C en voor morgen beloven ze
nog een paar graden meer. Deze morgen zijn we naar de markt geweest.
En zoals altijd kopen we meer dan we nodig hebben. De prijzen op de
markt zijn echt een groot stuk lager dan bij ons. Vandaar dat we ons
dan ook maar ne keer laten gaan. Verder hebben we in de
namiddag een beetje geluierd in de zon. In de vooravond nog even met
de fiets boodschappen gedaan en zo is er alweer een vakantiedag
voorbij.
Tot
na vier uur is het de voorbije nacht blijven regenen. We horen hier,
dat op een paar honderd km hiervandaan er een achttal doden te
betreuren zijn door overstromingen. Dus wij zijn er nog goed van
afgekomen. Deze voormiddag zijn we met de fiets tot Camino de la
Tossa gereden. Dit is op een hoogte van 110 m boven de zeespiegel.
Toch een hele prestatie van Marijke. Onderweg veel oude olijfbomen
van een paar honderd jaar oud gezien. Na de middag terug op weg met
de fiets. Wederom de bergkant op. Een paar ha uitgebrande
olijfgaarden gezien. Aan het eind van de dag toch 50 km gefietst bij
zonnig weer!