De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti
Het
weer veranderd. Deze voormiddag was het koud: 19°. Het was weer een
feestdag in Spanje. Dus alle winkels dicht. In de namiddag was de zon
weer van de partij. Gans de dag werd er geschoten. Onophoudelijk
weergalmde er knallen vanuit de Bergen. Blijkbaar hebben de
Spanjaarden nog geld voor buskruit te kopen. In de namiddag zijn we
naar Peniscola gefietst. Veel volk. In het stadje was er een
plaatselijke feestmarkt. Verder hebben we nog lekker genoten van het
zonnetje op het strand.
De
zon is weer van de partij. Er heerst een gezellige drukte op de
parking. Alleen is er terug die vervelende vliegenplaag. De laatste
dagen waren we verlost van die vervelende dieren. En plots zijn ze
terug met vele tientallen. Na de middag zijn we dan naar de brico
gefietst en hebben ons daar een elektrische vliegenvanger
aangeschaft. Daarna een ritje langs de kust. En dan, uit het niets,
steekt er een wind op. Boven de zee kleurt het donker. Er vallen
enkele druppels. We willen terug naar huis fietsen. Het druppelen
wordt harder. We schuilen dan maar even. Er ontwikkelt zich een
prachtige regenboog. Het klaart terug uit. We fietsen verder.
Onderweg worden de plassen op de baan alsmaar groter. Bij het naderen
van de camping moeten de benen van de pedalen wants anders krijgen we
natte voeten. We beginnen ons zorgen te maken. Onze luifel staat
open, de vensters staan open, de zetels staan buiten, Maar bij
het betreden van de camping zien we alle camperaars buiten staan.
Hele grote plassen op de camping. De mensen naast en rond onze kamper
hebben samen de handen uit de mouwen gestoken om onze zaken op te
ruimen en te beschermen tegen de zware hagel die hier gevallen zou
zijn. Dank aan allen hiervoor.
Terug
een warme dag. Woensdag ook marktdag in Benicarlo. Allen daarheen!
Slenteren tussen de kraampjes. En de vrouwen blijven maar scharrelen
in de koopwaar. Sommige kramen zijn echt voddenkramen. Na het
middaguur staat de thermometer terug op 33°. Te warm om echt actief
te zijn. In de vooravond neemt de bewolking toe. Maar het blijft
warm. Op het ogenblik dat ik dit stukje schrijf (21.30 u) is het
buiten nog 22°. In de verte zien we af en toe een weerlicht. Voor
morgen was er minder goed weer voorspeld maar de laatste berichten
spreken dit weer tegen. Afwachten is de boodschap.
Deze morgen met de fiets naar Benicarlo want we moesten dringend inkopen doen. De ijskast is aan het leeglopen. Maar onderweg zien we veel volk en ook veel kinderen op straat. De winkels zijn allemaal gesloten. Bij navraag blijkt het vandaag de feestdag van de Comunidad Valenciane. Dus bleef er niets anders over dan een terrasje te doen. In de loop van de namiddag werd het warmer en warmer. Het was vandaag de warmste dag sinds ons verblijf hier. Verder heb ik dan een wandelingetje gemaakt met mijn camera om een impressie van de camping te maken. In de vooravond dan toch nog maar eens naar de zee gereden om wat verkoeling te vinden op een terrasje en ons te laten verwennen door een zeebriesje.
Lang
en lekker geslapen. De temperatuur bereikt om 9.00 u reeds de 20°C.
Maandag is ook marktdag in Peniscola. De camping loopt ook leeg. Met
zijn allen naar de markt. Ik weet niet wat, maar die vakantiemarkten
hebben toch een sfeertje die je bij ons thuis op de markten niet
vindt. Na enige tijd toch een terrasje. En daarna de kraampjes verder
aflopen. Terug op de fiets blijven we toch efkes staan om de zee te
bewonderen. De uitdeinende golfjes op het strand bereiken geen hoogte
van 10 cm. Zo een kalme zee. Hopelijk is dit niet de stilte voor de
storm. Ondertussen is het reeds half twee en de innerlijke mens moet
ook wat. Dus we besluiten nogmaals naar Mr. Rabbits te gaan. Heerlijk
eten voor een zacht prijsje. Gefrituurde Ansjovisjes als voorgerecht
en een gebakken tong met frietjes als hoofdschotel. Een crème brulé
vervolledigd de maaltijd. Slaatje en brood à volente samen met een
fles witte wijn. Dit alles kost slechts 10.
Terug
zoals gisteren. Het weer blijft goed! Op het strand is het nog
drukker. Het is immers zondag. Na de middag zaten we op een terrasje
langs het strand van Benicarlo te genieten van een lekker ijsje. We
werden afgeleid door de vele zeemeerminnen. Plots zagen we er eentje
van over de tachtig jaar uit het water strompelen. Ze had een badpak
aan waarvan je van de hoeveelheid stof zeker tien zwembroeken kan
maken. Toen ze na veel moeite op haar stoel, midden op het strand,
neerzoog diende ze enkele minuten uit te blazen. En toen begon het
schouwspel. Eerst een beetje zelf droogwrijven, daarna de vent laten
wrijven. Het zand van tussen de tenen laten halen. Nu een handdoek
rond haar middel maar die kan niet volledig rond. Dan toch maar
zonder handdoek het badpak uittrekken. En dan moet er nog tussen de
benen drooggewreven worden terwijl de zon volop haar blote kont
schijnt. En nog het ergste, ze moet nog in haar broek stappen.
Gelukkig droeg ze geen onderbroek want dan zou het nog veel langer
geduurd hebben. Uiteindelijk belandt ze op de dijk waar ze wankelend
onder haar gewicht verder trekt.
Het
blijft hetzelfde verhaal: zonnig, warm, meer dan 30°, warme zwoele
nachten..... Duidelijk, het is nog niet voor morgen dat we naar het
regenachtige, kille, herfstachtige België terugkeren!
Eerder dan gisteren was de zon weer van de partij. Na de nodige karweitjes (
toilet ledigen, afvalwater weggieten, ) zijn we naar de kust
gefietst. Op het strand was er terug de zomerse drukte. Toch ons
petje af voor diegenen die om 11.00 u reeds in de zee zwemmen.
Opmerkelijk is dat er meerdere oudere da mes met gerimpelde en
afhangende boezems op het strand lopen. Ze voelen zich waarschijnlijk
als meisjes van 20 tussen al die gepensioneerde oude duikers. Op het
middaguur was de 31° C al bereikt. En het werd nog warmer. Een paar
graden meer dan gisteren. Het is er aan te zien want de meeste
mensen op de camping komen niet uit hun luie zetel in de schaduw.
Rond vijf uur zijn we naar de kust gefietst en op een bankje onder
een palmboom genoten van de zee en het leven op het strand. Verder
een prachtige avond. Tot na tienen zat iedereen buiten te genieten.
Bij
het ontwaken waren Eric en Imelda reeds vertrokken. En onze buren
Sonja en Julien zijn zich ook aan het klaar maken voor de terugreis
naar België. Bij hen ligt het anders. Zij moeten volgende week terug
aan de slag. We zullen ze missen want we hebben samen toch wat
afgelachen. De zon heeft het schijnbaar moeilijk om door het
wolkendek te branden. Maar geen nood, na het ontbijt is de zon in
gans haar glorie aan de hemel. De voor en namiddag zijn heel rustig
verlopen. In de vooravond zijn we dan nog naar de mercadonna
gefietst. Het was al donker toen we huiswaarts reden. De verlichte
kust heeft ook wel zijn charme. Terloops, de prachtige fietspaden
zijn hier beter verlicht dan de wegen eromheen.
Pas
09.00u en de zon geeft al warmte af. Het gaat weer een dag worden van
rond en om de 30°C. Onze buurman komt net terug van Peniscola waar
hij een paar binnenbandjes is gaan kopen. Maar de Spanjaarden hebben
de toerist zien komen. 10 voor 1 binnenbandje! Pure afzetterij. In
de voormiddag zijn we dan wat gaan kuieren op de markt in Peniscola.
Daarna terug naar Peniscola. In een plaatselijk restaurantje zijn we
dan een menuutje gaan verorberen. Wat een keuze voor zo weinig geld:
10 voor een slaatje, voorgerecht, hoofdgerecht en dessert. Een
fles wijn inbegrepen. Na het eten was de temperatuur weeral
opgelopen tot boven de 30° C. Dus waren we klaar voor ons
middagdutje. Maar eerst de airco aangezet. Wat een luxe! En
toen kwam de avond. Samen met Eric en Imelda op het terras van de bar
een laatste glas gan drinken. Morgen vroeg, bij het krieken van de
dag vertrekken zij richting De Pinte. Wij blijven alleen en verweesd
achter.
Na
het ontbijt buiten in de morgenzon een babbeltje slaan met de
Belgische kampervrienden. Vandaag staan er hier 11 campers met
Belgische nummerplaat. Deze keer zijn de Hollanders duidelijk in de
minderheid. In de namiddag een heel lange fietstocht gemaakt langs
de kust. Hoe verder we rijden hoe meer de stranden leeg zijn. Soms
krijgt men de indruk van in een spookstad te rijden. Maar bij een
felle zon en zo'n dertig graden maakt dat niet veel uit. Bij onze
thuiskomst zien we onze buurman aan zijn fiets werken. Voor en
achteraan lek gereden. Bij nader toezien zitten er in zijn achterband
zeven gaatjes. Ja, hier is het oppassen met de doornen!!
Na
regen komt zonneschijn! En inderdaad hier is dit zeker het geval! Na
de felle regen van de voorbije dagen was vandaag de zon van de
partij. De temperatuur liep op tot 29° C en voor morgen beloven ze
nog een paar graden meer. Deze morgen zijn we naar de markt geweest.
En zoals altijd kopen we meer dan we nodig hebben. De prijzen op de
markt zijn echt een groot stuk lager dan bij ons. Vandaar dat we ons
dan ook maar ne keer laten gaan. Verder hebben we in de
namiddag een beetje geluierd in de zon. In de vooravond nog even met
de fiets boodschappen gedaan en zo is er alweer een vakantiedag
voorbij.
Tot
na vier uur is het de voorbije nacht blijven regenen. We horen hier,
dat op een paar honderd km hiervandaan er een achttal doden te
betreuren zijn door overstromingen. Dus wij zijn er nog goed van
afgekomen. Deze voormiddag zijn we met de fiets tot Camino de la
Tossa gereden. Dit is op een hoogte van 110 m boven de zeespiegel.
Toch een hele prestatie van Marijke. Onderweg veel oude olijfbomen
van een paar honderd jaar oud gezien. Na de middag terug op weg met
de fiets. Wederom de bergkant op. Een paar ha uitgebrande
olijfgaarden gezien. Aan het eind van de dag toch 50 km gefietst bij
zonnig weer!
De
woelige zee van gisteren was de voorbode van wat er ons vandaag te
wachten stond. Gisteren avond laat is het beginnen regenen, maar dan
echt regenen. Af en toe een bliksem gevold door enkele donderslagen.
Gans de nacht heeft dit weer aangehouden. En het bleef maar regenen
tot na de middag. Toen kwam er af en toe een regenpauze. En we
besloten om de fiets te nemen en naar Peniscola te rijden. De stad
Peñiscola heeft veel beschavingen voorbij zien komen met onder
andere de Carthagers, Romeinen, Arabieren, Byzantijnen, Grieken en
Phoeniciërs. De oude stad was de thuisbasis van Tegenpaus Benedictus
XIII die hier in 1411 zetelde. Hij is een van de drie pausen geweest
die hun zetel hadden buiten Vaticaanstad. Op de rots, met een top van
64 meter boven zeeniveau, staat een 14e-eeuwse burcht. Het kasteel,
strategisch gelegen op een schiereiland en gebouwd tussen 1294 en
1307, staat op de ruïnes van een oude Arabische citadel.
Bezienswaardigheden rondom het Castello de Papa Luna omvatten onder
meer tuinen, een arsenaal en een basiliek. Het toeval wil dat er in
de basiliek een trouw aan de gang was. Voor Marijke was het een hele
klim tot boven. Terug aan zee deden we een welverdiend terrasje met
bijhorende Tapas. En toen begon het terug te regenen. We waren
verplicht een plastieken wegwerp regenjas te kopen om toch droog
thuis te geraken.
Vandaag
heel lang in bed gelegen. De voorbije nacht overvloedige regenval.
Ook deze voormiddag blijft het regenen. De temperatuur is ook gezakt
tot ongeveer 18°C. Wat een contrast met de voorbije dagen. In de
tweede helft van de namiddag zijn we dan naar Benicarlo gefiest. Aan
de kust is het leuk en gezellig maar in de binnenstad is het eerder
onaangenaam. Hier krijg je een onveilig gevoel. Onderweg is het de
beurt aan Imelda om plat te rijden. Gelukkig hebben we alles bij om
dit gaatje te herstellen. Tijdens het onderonsje op de stoep naast
een neergelegde fiets komt plots een politiepatrouille polshoogte
nemen van wat er gaande is. Toen ze merkten dat wij een stelletje
oude duikers zijn drukten ze op het gaspedaal en weg waren ze. We
zijn dan , langs de woelige zee, terug naar de camping gefietst.
Door
de lekke band van gisteren zijn we deze morgen naar Benicarlo gereden
om een paar flesjes geperste lucht te gaan kopen. Na een uur zoeken
naar een fietsenzaak zijn we uiteindelijk bij het bureau voor
toerisme om inlichtingen geweest. Hier werden ons twee adressen
gegeven. Pech, want beide zaken waren gesloten. Crisis in Spanje?
Uiteindelijk toch een fietsenhandelaar gevonden die open was. Daarna
nog boodschappen gedaan en terug naar huis. Na de middag zijn we
samen met Eric en Imelda naar de vissershaven van Peniscola gereden.
Veel beweging en iedere keer toch een speciale ervaring om de vissers
met hun vracht zien binnenvaren. 's Avonds gaan eten in het
campingrestaurant. Later op de avond is het beginnen regenen.
Deze
voormiddag niet veel zaaks gedaan. Gewoon rustig thuis gebleven.
Rond de middag neemt de bewolking toe. De temperatuur komt vandaag
niet hoger dan 24°C. Wat een verschil met de voorbije dagen. Na de
middag kunnen we ook genieten van een fikse regenbui. Gelukkig duurt
het niet lang.
We
nemen de fiets en rijden richting Mercadonna. Daar aangekomen rijdt
Marijke in een doorn en ze staat met het achterwiel zo plat als maar
kan. Geen nood, Eric gebeld en band geplakt. Daarna rijden we verder
maar de band is opnieuw lek. Tweemaal flink lucht bijgestoken en
gelukkig thuis geraakt. Samen met Eric de band er terug af, een
rustieneke erop en klaar is kees. Later op de avond zijn we samen nog
een lekker glas wijn gaan drinken.
Bij
het krieken van de dag is de temperatuur rond de 20°C terwijl er in
België guur herfstweer is. Na de ontbijtkoeken te hebben verorbert
gaan we met de fiets tot aan de kust. Op het strand is het behoorlijk
druk. Velen zitten of liever zwemmen in de zee. Rond de middag is de
temperatuur al opgelopen tot 33,4° C. Gelukkig is er airco in onze
camper. Hierdoor kunnen we ons middagdutje doen bij een 23°. In de
namiddag met de fiets naar Peniscola. Onderweg gaan mijn sandalen
kapot en ben ik noodgedwongen een paar nieuwe gaan kopen. 's Avonds
hebben we in het restaurant op de camping een maaltijd genomen.
Uitstekende kwaliteit voor zijn prijs.
Deze
morgen waren we vroeg uit de veren want er stond een tocht van
ongeveer 520 km op het programma. Eerst nog gaan tanken en dan rond
08.20u vertrokken richting Peniscola in Spanje. Het eerste deel van
onze tocht namen we de autostrade om het wat vlotter te laten
verlopen gezien de lange rit. Vanaf Barcelona zijn we via de N340
verder gereden tot in Peniscola. Rond 17.00 u waren we op de camping
La Volta. Enkele minuten later waren Eric en Imelda ook bij ons. Na
ons te hebben geïnstalleerd zijn we 's avonds,, samen met ons buren,
op het terras naast het zwembad een glaasje wijn gaan nuttigen.
Bij
het opstaan was het bewolkt. Hier en daar was er nog een gat in de
wolken. Dit deed ons hopen dat dat de zon de gaten groter zou maken
en de wolken wegbranden. Niets was minder waar. Dan maar om 11.00u
naar de zevende dag kijken. In het begin van de namiddag waren de
wolken nog dikker en donkerder. Gelukkig was er het
wereldkampioenschap wielrennen. De overwinning van Ph. Gilbert was
het enige zonnetje dat wij vandaag zagen. Rond 18.00u was het 21,4°C
maar het voelde aan als véééééél kouder. De verwachtingen voor
volgende week zijn ook niet fameus. Dus hebben we besloten een beetje
meer naar het zuiden te reizen. Morgen zullen we waarschijnlijk in
het Spaanse Peniscola zijn.