 |
|
 |
De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti |
|
 |
20-09-2012 |
Zee Zond Zand |
Na
het ontwaken de koffie gezet en de croissants gaan halen. Om halftien
naar de receptie gestapt en er werden ons vijf lege plaatsen
voorgesteld. We kozen een plaats dicht bij het sanitair en niet zover
van het WiFi-punt in de hoop op internet te kunnen. Een uurtje later
waren we geïnstalleerd en onze vakantie aan zee kan starten.
Na
de middag zijn we met de fiets tot aan het strand gereden. Er lagen
bijna meer mensen in het zand te bruinen dan op een top-dag aan de
Belgische kust. Op een terrasje werden we bediend door een meisje met
donkere huidskleur en een spannend shortje aan. Daarna zijn we verder
gereden om de omgeving een beetje te verkennen. We kwamen voorbij een
bedevaartsoord genaamd la chapelle
de La Genouillade Deze
kerk is een pelgrimsoord gelegen op de route naar Santiago de
Compostella . De naam Notre-Dame de l'Agenouillade (of de la
Genouillade) kreeg zij omwille van de legende van de verschijning van
de Heilige Maagd op het ogenblik dat een vloedgolf op zee zich in de
Hérault stortte. De Maagd zou geknield op een rots verschenen zijn,
en door de verenigde kracht van haar gebed en dat van een monnik zou
de zee zich op miraculeuze wijze hebben teruggetrokken. Binnen in
deze kapel bevindt zich de rots met de knieafdruk van de Maagd.
We
hebben de avond afgesloten met een lekker bakje frietjes gebakken
door de barman van de camping.
20-09-2012, 00:00 geschreven door bert 
|
|
Categorie:Camper
|
 |
15-09-2012 |
Rocamadour |
Eerst
naar de bakker geweest om ontbijtkoeken te halen. Na ons ontbijt zijn
we naar een vrij uitgebreide markt in de binnenstad geweest. Daarna
vertrokken voor een ritje van 32km. Aangekomen op de camperplaats bij
het kasteel van Rocamadour. Rocamadour is een stad in Frankrijk, in
het centraal massief. De stad is na Lourdes de meest bezochte
bedevaartsplaats van Frankrijk.
De
stad is gebouwd op een rots midden in de Causse de Gramat, een
uitgestrekt Leisteenplateau. Boven op de rots ligt een burcht. Via
een slingerend pad (of een lift voor de mindervaliden) kan men het
heiligdom bereiken, een reeks van kapellen met fresco's en een kerk.
Via een trap, waarin vele fossielen van mariene herkomst zichtbaar
zijn, komt men onderaan de berg. Daar ligt het zeer toeristische
stadje met zijn nauwe straatjes. Na de middag brachten we ook een
bezoekje aan de stad. Maar wat een pech. De lift was buiten gebruik.
Dan toch maar beslist om de afdaling te voet te doen. Het stadje dan:
goede wijn behoeft geen krans!
's
Avonds bij de terugkeer was de lift terug in dienst. Dit bespaarde
ons een rit in de taxi want Marijke zou onmogelijk de helling, via de
trappen, opgeraakt zijn. Bij het invallen van de duisternis hebben
we de volledig verlichte stad kunnen bewonderen.
15-09-2012, 00:00 geschreven door bert 
|
|
Categorie:Camper
|
 |
10-09-2012 |
Oradour sur Glane |
Hieronder een beetje geschiedenis van wat er toen gebeurde.
Oradour-sur-Glane was een dorpje zoals zovele in Frankrijk. Rustig en landelijk trok de oorlog aan het dorp voorbij. Af en toe zag men wel eens een verdwaalde Duitser uit Limoges. Een paar keer per dag liep er een tram naar Limoges en haalde en bracht het werkvolk en dagjesmensen. Vier dagen na de landingen van de geallieerden in Normandië, kwam de oorlog in Oradour-sur-Glane. In Oradour was geen plaatselijk verzet en stond het ook niet bekend als een plaats van onruststokers. Desalniettemin, rond de klok van 14.00 uur, op zaterdag 10 juni 1944 trokken twee SdKfz 251 pantservoertuigen het dorp binnen. De twee SdKfz 251 die gestopt waren in Oradour zelf liet haar soldaten uit. Kompleet in oorlogsuitrusting trokken de Duitsers langs de huizen en riepen iedereen op zich te verzamelen op straat.
Langzaam werd de steeds groter groep mensen van de straten geleid naar het terrein van de markt en kermis. Honderden mensen zagen dat op de daken van de oostelijke huizen machinegeweren werden geplaatst. Onderwijl kwamen pantservoertuigen meer bewoners aanleveren bij de marktplaast.
Tegen drie uur begonnen de Duitsers de mannen van de vrouwen te scheiden, de kinderen bleven bij de moeder. Een Duits commando zette de groep van vrouwen en kinderen in beweging. Deze waren ondertussen afgemarcheerd naar de plaatselijke kerk. In de kerk waren de vrouwen getroffen door een onzekere angst toen, rond de klok van vier uur, een paar soldaten een grote kist, waaruit draden over de grond sleepten, de kerk binnen brachten. Deze werd geplaatst centraal in het schip van de kerk, nabij het koor.
Het liep tegen vier uur op zaterdag 10 juni, 1944. De Duitsers besloten om de groep van twee honderd mannen op te delen in ongeveer zes gelijkwaardige groepen. De groepen werden afgemarcheerd in verschillende richtingen. In verschillende schuren en ruimtes werden de mannen naar binnen gedreven.
Om vier uur werd door het gehele dorp een luide knal gehoord. Dit bleek het teken te zijn dat machinegeweren begonnen te ratelen en onschuldigen werden neergemaaid. Om te beletten dat er mannen zouden ontsnappen werd eerst op de benen geschoten. Kreten van pijn, ontzetting en angst weerklonken boven het geschiet en geknal uit. Angst moet de vrouwen en kinderen in de kerk om het hart hebben geslagen bij het horen van de afschuwelijke geluiden die van buiten de kerk binnendrongen.
De grootste groep mannen, ongeveer 60, was ondergebracht in de grote schuur van Laudy. Hier zou één van de weinige overlevenden een belangrijke ooggetuige zijn van het afschuwelijke drama. De monteur Robert Hébras werd bedolven onder slachtoffers van de kogelregen. Terwijl hij zich dood hield kwamen de Duitsers het karwei afmaken door degene die nog leefden met een nekschot te vermoorden. Door zo'n schot raakte hij gewond, maar hield zich stil. Na het schieten werden de lichamen afgedekt met stro en hout,
waarop het in brand werd gestoken. Achteraf zou blijken dat de vijf ontsnapten uit Laudy's schuur de enigen waren die nog in leven waren na de massale executies van de zes groepen mannen. Terwijl de vlammen door de huizen gierden, werden eventuele vluchtende dorpsbewoners ter plekke doodgeschoten door de Duitsers.
Terwijl sommigen zich verscholen voor de terreur die door Oradour trok, ontplofte de kist in de kerk. De dikke rook bracht de paniek onder de vrouwen en kinderen.
Aan het eind van de dag stond bijna heel Oradour-sur-Glane in brand, explosies klonken door het uit elkaar spatten van gasflessen, stank van verbrand rubber, hout en mensenvlees vermengt in donkere wolken boven het dorp. En zo verliep het met meer dan 640 mensen.




10-09-2012, 00:00 geschreven door bert 
|
|
Categorie:Allerlei
|
 |
09-09-2012 |
Verder |
Vroeg uit de veren deze morgen. Het is zondag en dus kalm op de weg. We hopen dus op een rustige rit. En inderdaad rond 11.30u waren we, na een rit van 204 km, op de camperplaats van Oradour sur Glane. Na de middag zijn we dan met de fiets naar het dorp gereden. Het bijhorende terrassie (Hollands voor terrasje) kon niet ontbreken. Terug bij de camper nog in het zonnztje gelegen . De temperatuur was nog boven de 28°C om 18.00u.
09-09-2012, 00:00 geschreven door bert 
|
|
Categorie:Allerlei
|
 |
|
 |
Mijn GASTENBOEK |
Druk op onderstaande knop om ons een berichtje achter te laten in ons gastenboek
|
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
 |