De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti
De laatste
dagen niet veel anders gedaan dan met mijn iPhone speeltje te
experimenteren. Ook nog een paar keer gaan klussen in het huis van
onze zoon. Maar nu is het weer tijd om iets anders uit te proberen.
Via het internet ben ik nogal geboeid door de genealogie. En waarom
niet eens proberen mijn eigen stamboom uit te werken. We zijn bij de
recentste familie begonnen en we zien wel waar we gaan uitkomen.
Ondertussen heb ik mijn stamboom reeds op het net geplaatst. Voor
diegenen die geïnteresseerd zijn kunnen volgende site bezoeken:
http://www.myheritage.nl/site-family-tree-179693522/stamboom-de-vos
Na veel
zoek- en opsporingswerk heb ik me vandaag laten verleiden tot de
aanschaf van een iPhone van Appel type 4S.
Het is echt
een hebbedingetje. De mogelijkheden van deze iPhone zijn niet op 1
blad te beschrijven. Zonder dan ook te spreken van de duizenden apps
die beschikbaar zijn . Velen zijn gratis, andere zijn te bekomen
tegen betaling. Nu is het vooral uitproberen en leren omgaan met dat
ding.
Alles valt
terug in zijn plooi. De feestdagen zijn achter de rug. Wij zijn terug
van onze trip naar Normandië. De de stormen van de voorbije dagen
zijn ook gaan liggen. Dus wordt het weer tijd om af en toe iets op
onze blog te plaatsen.
Het voorbije verlengde week-end van 11 november zijn we nog maar eens gaan uitwaaien aan de Noord-Franse kust. Wij waren in Bray-Dunes. Voor de tijd van het jaar was er veel volk. Alle eettentjes en cafeetjes zaten vol. En wat opviel is dat er hier meer en meer Vlaams gesproken word. Dus in het buitenland en toch een thuis gevoel. We stellen u voor om naar het volgende filmpje te kijken.
Mijn buurman toonde mij zijn nieuwe aanwinst: een vouwladder. Hij was, terecht, zo fier als een gieter. Hij demonstreerde mij het gebruik als ladder, als plooi-ladder en als kleine stelling. De ladder werd netjes opgeborgen en na een paar maanden terug bovengehaald. Maar het boekske met den uitleg was weg. Kijk maar........
Nu de winter er aan komt is het fijn om, in ons verwarmde tuinhuis, een blokje hout te draaien. In onderstaand filmpje kan u zien hoe dit gedaan wordt.
Na het ontbijt maken we ons klaar om de laatste 230km rustig af te malen. Rond 13.00u zijn we aan de Belgische grens. We stoppen op de parking in Marke en we kunnen het niet laten om na zes weken een echt Belgisch frietje te verorberen. Van hieruit rijden we rechtstreeks naar carglass in St Martens Latem. U weet nog dat onze voorruit gebarsten is en aan vervanging toe is. We krijgen een afspraak voor volgende vrijdag. Nu nog tanken en dan naar huis. Ondertussen is het 16.30u geworden.
Vandaag zondag, dus geen vrachtwagens op de wegen. Het is dan ook de moment om een groot stuk weg af te leggen. We rijden op een rustig tempo tot in Attichy waar we op de camping municipal de nacht zullen doorbrengen. De camping ligt aan een grote visvijver. In het stadje is het stil, weinig beweging. Het lawaai van de foorkramers hun vrachtwagens. Zij zijn hier deze namiddag aangekomen om de foor op te bouwen voor de foire aux marrons van volgende zondag. Als deze niet op tijd klaar zijn weet ik het ook niet meer!
Gisteren namiddag heeft Marijke nog vlug een was gedaan op de camping. Bij het consulteren van het weerbericht stelden wij vast dat het dinsdag gaat regenen over heel Frankrijk en ook België. Om het rijden tijdens deze regendag hebben we gisteren avond beslist om onze reis met twee dagen in te korten.
Deze voormiddag hebben we dan de camping verlaten om richting thuis te rijden. Na de middag stoppen we in La Charité sur Loire. La Charité sur Loire dat op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat, vormde een belangrijke stopplaats voor pelgrims op de Saint Jacques-pelgrimstocht naar Compostelle. L'église Notre Dame, (de kerk) is zonder twijfel een indrukwekkend voorbeeld van Romaanse architectuur. De Notre Dame-kerk, de stadswallen, de Pont de Pierre (brug) en de oude stadswijken zijn de bezienswaardigheden. La Charité sur Loire werd in 2000 uitgeroepen tot Ville du Livre (de stad van het boek) en er wonen dan ook een aantal bekende personen uit de wereld van de literatuur.
Deze avond hebben we dan ,als (bijna) afsluiter van onze reis, een goed restaurant uitgekozen waar het van lek mijn lipje was.
We hebben de koudste nacht sedert ons vertrek doorgemaakt. Twee graden bij het opstaan en vorst aan de grond. Omdat we toch een beetje voorzichtig willen zijn is het niet aangewezen om vroeg te vertrekken. Hier in het bergachtig gebied zijn vele wegen waar de zon niet op het wegdek schijnt. Deze wegen zijn dan bij deze temperaturen ijzig en glad. Dus dan maar een uurtje later vertrekken. We rijden richting Clermont Ferrand. Onderweg komen we langs het viaduct van Garabit. Dit is een spoorwegbrug ontworpen door Gustave Eifel. U weet wel, van die toren. Dit is een spoorwegbrug gebouwd tussen 1884 en 1888. Toen was zij de hoogste brug ter wereld. Heden ten dage rijdt er slechts 1 trein per dag over deze brug. Daarna zijn we verder doorgereden en nu staan we op camping Le Clos Auroy in Orcet.
Na het ontbijt werpen we een blik op de hemel. Er is niet veel anders te zien dan een gesloten wolkendek. We twijfelen of we onze wandeling van gisteren zullen overdoen. Maar gezien het geringe vertrouwen in het weer besluiten we toch maar om onze reis verder te zetten. We rijden tot in Millau. We rijden eerst tot onder het beroemde en imposante viaduct en bezoeken daar het informatiecentrum. Hier bekijken we tevens de film over het tot stand komen en de bouw van het 343m hoge en 2400m lange viaduct. Daarna rijden we verder over het impossante kunstwerk. Overweldigend!!! We stoppen in Campagnac. We staan hier met drie motorhomes om de nacht door te brengen.
Langzaam wakker worden was vandaag de boodschap. Voor onze volgende trip moeten we niet zolang rijden , ongeveer 12 km. We verplaatsen ons naar Mourèze.
Daar is een van de bijzonderste natuurfenomenen van de Carrigue is de Cirque de Mourèze, een keteldal tussen de rivieren Orb en Herault. Het natuurlijke amfitheater toont grillige rots-chaossen van dolomietsteen, in hoogte variërend van 170 tot bijna 530 meter. Wie in het keteldal gaat wandelen komt de bizarste rotsformaties tegen met namen als Sfinx, Kameel ,en met een knipoog naar het Wilde Westen,de grote Manitou.
Na de middag is het hier beginnen regen. Hierdoor hebben we onze wandeling in gekort.Toch spijtig want het is wonderbaarlijk mooi. We wachten het weer af voor morgen en misschien doen we dan onze wandeling nog eens over.
Na het ontbijt werden we vergast op een miniconcert van een mede-camperaar uit Geel op een echte Zwitserse alpenhoorn. Leuke variatie om de dag te beginnen.
Daarna hebben we een fietstocht gemaakt in de heuvels van de omgeving. We reden langs het meer naar Liausson. Hier bezochten we het plaatselijke kerkje dat volledig gerestaureerd is sinds 4 juni 2011. Toevallig op mijn verjaardag. Daarna verder gefietst langs de rode heuvels. Voortdurend prachtige vergezichten. Onderweg houden wij halt bij een camper van een Nederlands paar dat in het wild geparkeerd staat. Ze zijn pas veertien dagen onderweg maar ze zijn vertrokken voor 5 maanden!!! En hij is 80, zij is 78 jaar!!! Onze tocht gaat verder tot in La Grange-Montagne. In dit dorp van 240 inwoners spreken we met een paar oudere inwoners. Deze weten ons te vertellen dat er in het dorp geen enkele winkel meer is. De bakker komt 3 maal per week en de beenhouwer 1 maal. De dichtstbijzijnde winkels zijn 18 km verder op in Clermont.
Vandaag vertrekken we richting noorden. We gaan stilaan huiswaarts keren, maar dan héél langzaam. We rijden naar de camperplaats Clermont l'Hérault. Maar in feite brengen de coördinaten ons naar het meer van Salagou. En dit is 6km verder dan Clermont l'Hérault . Maar het is hier een wondermooie omgeving. Het meer van Salagou dat zich over 750ha uitstrekt is omringd door mooie rode heuvels. In het meer zitten veel vissen met onderandere karpers van boven de 20 kilo. We moeten brood hebben en de enige bakkers is in Clermont. De eerste drie km is een ferme klim. Daarna is het dalen. Bij de terugkeer is de klim nog steiler. Na ons brood te hebben weggeborgen maken wij nog een flinke wandeling langs het meer. Daarna hadden we nog een flinke en leuke babbel met een Zwitsers-Belgisch koppel dat met een Engelse camper reist en die in Bretagne wonen.
We worden wakker met een bewolkte hemel. Maar toch genieten we met volle teugen van onze verse croissants. Rond 11.00u heeft de zon zich door de wolken geboord. De hemel kleurt terug blauw. Na het middageten fietsen we naar Gruissan. We waren reeds een paar keren op de camperplaats van Gruissan. Maar vandaag hebben we via het achterland een ander Gruissan ontdekt. Eerst rijden we door hectaren moerasgebied dat vergelijkbaar is met de camrgue. Veel watervogels en hier en daar een schaap en een koe. Ook zijn er hier en daar een aantal flamingos te bespeuren. Daarna rijd men door Gruissan dorp. Van hieruit nemen we de richting Plage des challets. Hier staan honderden huizen op betonnen palen. Men kan hier enkele km fietsen langs de kustlijn tot aan de haven dicht bij de camperplaats. Op de terugweg ligt er op het kanaal een meer dan 100 jaar oud Amsterdams schip met een twintig meter hoge mast. Verderop is men een heel oud schip aan het restaureren. Bij onze thuiskomst is de zon aan het ondergaan. De temperatuur zakt ook. Het is nog 17° warm.
In de voormiddag thuis op de camping in het zonnetje gezeten. Vanop de camping hebben we zicht op een dorpje in de bergen. We besluiten om er deze middag heen te fietsen. We moeten eerst aan de overkant van het meer fietsen. En daarna een flinke klim om in het dorp te geraken. Maar ook een beetje ontgoocheling. Hier is niets anders te zien da verkavelingen met nieuwe huizen. Dan maar terug dalen en terug naar huis. In de vooravond maken we nog een wandeling langs de lac. Na een kwartiertje stappen zijn we in volle natuur en weg van de bewoonde wereld. Behalve een verliefd koppeltje zijn we hier niemand meer tegengekomen. Het is bijna donker als we terug thuis zijn.
Bij het ontwaken staat de buitenthermometer op 16,4°. Het belooft weer een warme dag te worden. We fietsen naar Narbonne. Op de overdekte markt heerst er een zuiderse drukte. Veel rumoer en beweging met geroep en gelach. Hier zou ik wel uren kunnen blijven rondhangen maar voor mijn wederhelft is het te druk. De binnenstad wordt gekenmerkt door de vele smalle straatjes. Straatjes van minder dan 3m breed. En toch wringen de auto's er zich door. Na een bezoekje aan de kathedraal en het stenen museum is het tijd om de innerlijke mens te spijzen. We vleien ons neer op een van de vele terrasjes op de pleintjes. Maar na enkele minuten verplaatsen we ons want de zon brandt te geweldig. In de schaduw genieten we van een zomerslaatje met een fris wijntje. Daarna nog wat rondgetoerd in de stad. Rond vijf uur fietsen we terug de stad uit en fietsen huiswaarts.
