We vertrekken vanuit Oudenaarde en rijden een deel van het parcours van de ronde van Vlaanderen. Alle kleppers van bulten zijn present: Koppenberg, Paterberg, Kwaremont,.... Normaal goed voor 120 km. Meer over deze dag later, als er nog tijd is morgen anders overmorgen.

Gisteren te gast geweest in het Depot in Leuven, laatste vergadering voor de start van de 1000 km, doorspekt met praktische afspraken en de bekendmaking van het definitieve parcours. Alle belangrijke details zal ik ook later meedelen. Alles zoals straten waar we passeren, ....moet het grootste deel zelf nog doornemen.

Goed tien kilometer door een golvende omgeving gereden en langs een hoofdbaan het heiligdom binnen gereden. Ik moet eerlijk zijn, ik voelde me daar best goed. Jezelf nog eens jong voelen doet deugd. We waren veruit de jeugdigste personen in en om het centrum van Scherpenheuvel.

Marijke poseerde dan ook gewillig. 

Ons Marijke heeft er een lekkere Brusselse wafel achterover geslagen, ikzelf heb het sober gehouden met een koffie en een echte cola.

Mijn eerste bezoek aan Scherpenheuvel zit erop. Rare, beetje kunstmatige bedoening. 

Terug naar Aarschot gereden en in Rillaar langs het Daemsplein gereden. Om koers te zetten naar Begijnendijk, Booischot en Schriek.

Daarna gemakkelijkheidshalve de zelfde weg terug genomen. Bij moeke en vake een mooie verwelkoming gekregen van de kids en lekkere pannenkoeken gegeten. Met 107 km kan Marijke tevreden zijn. 

Marijke fietst de eerste 2 dagen telkens mee met de ochtendrit. De eerste dag naar Kalmthout, de tweede naar Roeselare.

Op 9 mei neemt mijn broer Tom 's middags het stuur over, 's anderendaags fietst een kameraad van me (Steve) terug naar Mechelen. Steve reed vorig jaar ook al mee, hij kent de klappen van de zweep.

Op dag drie en vier rijdt Marijke vanuit Deinze en Bilzen naar Mechelen. Mijn broer Wim zal die dagen de ochtendrit voor zijn rekening nemen. 

Dit weekend gaan we weer met zijn tweeën fietsen. Hopelijk blijft het min of meer droog.

Zondag om 7 uur uit de veren en 110 km gereden met de snelvoeters. Richting Wetteren. Ging vlot, en begin steeds meer van de jongens te kennen. Toffe bende. In plaats van nog wat bij te trainen deze keer iets gaan drinken met de mannen. De sfeer zat er zoals de snelheid goed in.

Daarna heel de tijd met de jongens in de tuin doorgebracht en nog wat liggen prutsen.

Vanmorgen was het friskes op de fiets. Me even mispakt qua kledij. Maar ja, dat is maar korte pijn. Niettemin genoten van de ontwakende natuur en de verdere intrede van de lente. Enkele mooie foto's genomen, al waren de live beelden veel mooier, ze hadden iets magisch.

We hebben al een beetje weet van het parcours. Telkens vertrekken en aankomen in Mechelen met elke dag een andere middagstad.

Dag 1: Kalmthout

Dag 2: Roeselare

Dag 3: Deinze

Dag 4: Bilzen

Op maandag 29 april krijgen we meer concrete informatie op de laatste infovergadering.

Nog enkele fotokes van de Amstel Gold Race, wel met watermerk, want ben niet van plan ze te kopen. 

Mensen die zich in bewegende beelden van de Amstel interesseren kunnen naar hun website gaan kijken. Amstel Gold Race Toerversie 2013.

Even je geboortedatum intikken, klikken op tijden, foto' en video en mijn naam intikken. Gewoon start aanklikken en je ziet mij telkens voorbij sukkelen. Krijg je tevens een beeld van de massa die zich op het parcours bevond.

Dan onze startbewijzen gaan ophalen. Wij hadden het geluk twee van 12.000 deelnemers te mogen zijn. Onder de tienduizenden inschrijvingen werden 12 000 wielerliefhebbers geloot, die de keuze hadden tussen 75 km, 150 km, 200 km of de volledige afstand van 250 km.

Vlak voor de start van onze tocht (250 km) onze achterzakken vol gestoken met de nodige zoetigheid uit de bevoorrading. Bars, bananen, gels, koeken, suikerwafels en Nederlands nummer één qua peperkoek. Zoek maar eens op welke opvallende naam deze heeft.De eerste die me de juiste naam kan mailen breng ik persoonlijk een exemplaar. Zal het later nog wel eens verklappen. Wat ik al wel kan verklappen is dat ik ze voorlopig niet meer kan ruiken of zien.

Meteen lekker beginnen fietsen en direct onze eerste hellingen bedwongen. Alles ging te vlot dus, ... 2 maal lek gereden in de eerste drie uur. Ja, dan durf ik gerust te vloeken. Eerste keer een stuk glas, tweede keer een nageltje, al dan niet per ongeluk op het parcours terecht gekomen. Voor een huis een andere band gestoken en geholpen door de ontzettend vriendelijk Nederlander. De brave man wilde ons nog trakteren op een kop koffie. Wij hadden echter maar één ding voor ogen: snelheid maken en de verloren tijd min of meer inhalen. Een echt strakke tijd zat er ondertussen al niet meer in. Vanaf dan waren we 'op snee'. Dikwijls aangesloten bij groepjes fietsers van verschillende nationaliteiten. Italianen, Fransen, Spanjaarden, Duisters, Engelsen en Nederlanders natuurlijk. Aan een stevig tempo richting het drielandenpunt gereden. Genoten van het fietsen, de prachtige natuur en de eerlijkheid gebied ook te zeggen van de talrijk opgekomen fietsende Nederlandse vrouwen. Aangenaam om de vervrouwelijking van het fietsen op te merken in levende lijve. En er waren er bij die met een fiets uit de voeten konden hoor. Snel, mooi en sierlijk. Nummer 9725 bijvoorbeeld. Ze was nog vriendelijk ook. Terug naar de kern van de zaak.

Op een gegeven moment aangepikt bij een hoopje Spanjaarden. Ik weet ondertussen dat de crisis in Spanje lelijk huis aan het houden is, maar dat wil niet zeggen dat je je wieleruitrusting niet moet wassen. De geur die enkelen achter lieten was verschrikkelijk. Het was vechten geblazen om in het juiste wiel te zitten. We hebben er lang om gelachen.

Na de eerste uren rond Maastricht en Valkenburg te fietsen, dan het drielandenpunt, terug koers gezet naar omgeving Valkenburg voor het laatste en zwaarste deel van de tocht. De laatste 60 kilometer was het oppassen geblazen want de deelnemers van alle tochten kwamen daar samen op het parcours. Op een gegeven moment waren we aan de afdaling van de Kruisberg bezig en konden we recht tegenover ons de menigte zien klimmen op de Eyserbosweg. Bangelijk hoor wat een massa. Het was er slalommen geblazen.

De laatste bevoorrading was het echt drummen geblazen. (foutje van de organisatie) We hebben zeker een tiental minuten moeten aanschuiven. We dachten eerst alles achter ons te laten, maar ons drinken en eten was op en we hadden het dubbel en dik nodig met nog 50 km voor de boeg. Stevig gegeten en gedronken. Isostar à volonté en Nederlands nummer één .... De bananen en ander lichtere dingen waren blijkbaar al op.

Nog eens al onze krachten aangesproken en de duik naar de Keutenberg genomen. Daar was het een verschrikkelijk drukte. Veel afstappers, mensen die zwalpen over de weg. Zeker op het eerste gedeelte (22%) had al een groot deel van de massa zijn motor opgeblazen, om nog niet te spreken over de uitloper van de helling, waar ik menig fietser de kant zag opzoeken. Dus laveren, tussen het volk. Pardon, kan ik even door, .... Op tijd te kennen geven dat je aankwam was de boodschap. Ook op de aankomstplaats de zelfde drukte om nog maar over de passage op de Cauberg te zwijgen. Aan de finish weer wachten om te registreren, onze medaille in ontvangst te nemen (voor de kids) en een Amstel te nuttig. We waren niet direct enthousiast om hem aan te nemen, wij drinken liever bier.

Maar de veredelde nieuwe limonade met citroen werkte wel verfrissend. Tussen de massa op het afgesloten terrein de uitgang gevonden en nog een afdaling en beklimming naar de parking moet trotseren. Net iets minder dan 9 u effectief gefietst. Mooi zo! Het was een verrijking. Eindelijk nog eens deftig kunnen bijpraten met Tom en stevig kunnen fietsen met hem. Top!

Denk wel dat het de eerste en laatste keer was dat ik de Amstel reed. Veel te druk soms en ook de organisatie is voor verbetering vatbaar.

Maandag zijn we  samen 96 km op pad geweest. We hebben er allebei van genoten. Zelfs het weer was best aangenaam. Wel veel wind.

Vannacht vertrek naar Valkenburg. Vanaf 6.30u vertrekt de Amstel Gold Race cyclo. Ben eens benieuwd.

Zojuist een mailtje gekregen met het bericht dat we al 5260 euro kunnen schenken aan Kom  op tegen Kanker. Super!

Er is dus geen weg meer terug, ons Marijke moet starten op 9 mei. Geen nood, ik denk dat ze er stilaan klaar voor is. Ze gaat 4 x 125 km fietsen. De andere ritten moeten we nog invullen, maar dat gaat geen enkel probleem vormen.

Dit situatie is wel een klein beetje anders. Ikzelf ga de volledige 1000 km mee fietsen. Ga mee met de organisatie de fietsers begeleiden.

Misschien heb ik dan wel de kans om eens samen met Marijke te fietsen.

Ten tweede omdat ze gisteren haar allereerst cyclo tot een goed einde heeft gebracht. De Brabantse pijl (70km).

We hebben onze huwelijksverjaardag dus grotendeels op de fiets gevierd. Het was een beetje puzzelen om al onze jongens onder te brengen want we moesten al vroeg uit de veren. Gelukkig kunnen we rekenen op veel bereidwillige familieleden. Reken er trouwens maar op dat onze jongens eens graag ergens anders gaan logeren. Naar Mc Donalds gaan eten, chips voor tv, eens een extra uitstap,....

We hebben trouwens tevergeefs geprobeerd om onze jongste telg mee te nemen op fietstocht, maar hij zag de helmplicht niet zitten. (foto)

Om half zeven liep dus de wekker af. Wassen, de hele boel inladen en nog snel enkele verse koffiekoeken verorberen. 

We hebben onze auto achter gelaten aan de Vaartkom in Leuven en zijn door het centrum afgezakt naar het Ladeuzeplein. Inschrijven en reeds ijskoud hebben. Dan even wat gaan opwarmen onder een paddestoel en rond half negen vertrokken. De zenuwen waren best gespannen bij Marijke. Best te begrijpen tussen dat overgrote deel mannen, allemaal met een overlopende testosteronen spiegel, de meest blitse pakken, fietsen en brillen.

Ze beet goed door en worstelde zich makkelijk door de eerste glooiingen. Na een 30 tal kilometer liep het even een beetje fout. In Huldenberg kregen we een haakse bocht voorgeschoteld, met vlak erna een helling met een stijgingspercentage van maar liefst 17%.

Haar ketting raakte van het blad, en naar boven stappen was de boodschap. Ben haar terug tegemoet gereden en heb een handje toegestoken.

Daarna recht naar Overijse gereden en genoten van de bevoorrading. In Overijse kregen we de gekende hellingen van de Druivenkoers op het menu en ons Marijke trotseerde ze allemaal. De laatste loodjes wogen het zwaarst, maar via Ottenburg, Sint Joris Weert, en Oud Heverlee reden we onder de boog in Leuven. Knap werk van mijn vrouw. Ben er best trots op. Zeker wetende dat de tocht niet te onderschatten was.

Na de middag de kinderen gaan ophalen en nog samen genoten van onze avond.

Vanmorgen met -1°c vertrokken met de Snelvoeters voor een tocht van 110 km richting Hulst. Daar een koffie gedronken en genoten van de eerste zonnestralen. Zalig, eindelijk nog eens warm hebben op de fiets. Rond 12.15u aangekomen in Puurs en nog even drie kwartier alleen op pad geweest. Extra kilometers kunnen nooit kwaad. Na de middag met de hele familie genoten van de zon in de tuin. Toch ook de tijd genomen om naar Parijs Roubaix te kijken. Bangelijk koers.De Belgen deden het voortreffelijk maar waren net niet opgewassen tegen Cancellara.

Knap gereden van Vanmarcke en Vandenberghe. Ook Stybar toonde zijn klasse. De organisatie maakte volgens mij een grote fout met geen nadarhekken te zetten op Carrefour de l'Arbre. Ja, de renners moet ook uitkijken, maar na meer dan 230 km vlammen is de concentratie niet meer je dat. Knappe finale, verdiende winnaar, maar veel medelijden met onze Belg op de tweede plaats.Wat heeft die jongen sterk gereden, wat een grinta! Die emotie, ontgoocheling, dat is spijtig genoeg ook een facet van topsport.Met nog maar 24 lentes komt zijn tijd nog wel. Het feit dat een man als Cancellara bijna ko ligt na aankomst, bijna niet kan stappen; dat zegt wat. Vanmarcke liet achteraf zijn gehavende handen zien. 

Die mannen hebben afgezien. Chapeau! Dan wetende dat sommige voetballers durven klagen dat ze moe zijn omdat ze twee wedstrijden in een week moeten spelen.

Zal proberen de nodige actiefoto's van mijn wederhelft te nemen, met later morgen de nodige sappige commentaar.

Verder hebben we samen nog net 110 euro nodig om te mogen starten begin mei. Dat komt dus allemaal dik in orde.