'Helaas' kan ik mijn woord niet houden. De mensen van Kom op tegen Kanker hadden weinig overtuigingskracht nodig om me weer toe te voegen aan hun deelnemerslijst. Dit jaar doe ik het echter niet alleen, ik heb een metgezel: mijn vrouwke. Wij beseffen zeer goed dat we nooit dezelfde resultaten kunnen bereiken als vorig jaar (meer dan 15000 euro), maar we gaan ervoor om er weer het allerbeste van te maken.

Dat reden waarom we mee gaan doen is heel simpel. Wij beseffen des te meer dat er nog ontzettend veel fondsen nodig zijn in het onderzoek naar kanker. Begin oktober 2012 waren mijn vrouw en ikzelf te gast bij de uitreiking van de fondsen (verworven door alle initiatieven van kotk, waaronder de 1000 km). Daar zijn mijn ogen echt open gegaan. Enerzijds kreeg je een duidelijk beeld waar alle gelden van de acties naar toe gaan.

Alle laureaten kregen een budget toegekend om verder specifiek onderzoek te doen. De wetenschappelijke studies van de universitaire ziekenhuizen werden allemaal individueel voorgesteld. Het zijn stuk voor stuk onderzoeken die een wereld van verschil kunnen betekenen voor kankerpatiënten.

Tussen het uitdelen van de fondsen door kregen we enkele pakkende getuigenissen en ook een kritische kijk op alles wat met de ziekte te maken heeft. Deze avond lag aan de basis van onze deelname, en de vastberadenheid werd alleen maar versterkt door enkele gebeurtenissen de afgelopen maanden. Het overlijden van mijn oma (op iets meer dan 3 weken tijd overleden aan de gevolgen van darmkanker) en de vele keren dat ik werd geconfronteerd met mensen die met de ziekte te maken kregen, waaronder kinderen, leeftijdsgenoten en oudere mensen.

Mijn vrouw en ik gaan ons engageren om zoveel mogelijk geld te verzamelen voor het wetenschappelijk kankeronderzoek.

Mensen die ons willen steunen kunnen dit doen met een gift op volgend rekeningnummer BE14 7331 9999 9983 (Giften vanaf 40 euro zijn fiscaal aftrekbaar, je krijgt automatisch een attest in januari), met de mededeling 170-045-156 (zeer belangrijk, verwijzing naar onze rekening)

Je kunt voor extra informatie ook steeds terecht op de website www.1000km.be 

Alvast bedankt aan iedereen die er over denkt om ons te steunen.

Geen roekeloze inspanningen maar berekende acties, die zorgden voor een grotendeels saaie koers. Ben na het zien van de wedstrijd een beetje gerust gesteld over de vorm van Tom Boonen. Ik denk (hoop) dat het goed komt tijdens de topklassiekers.

Marijke heeft dit weekend gepast. Te koud en zondag te gevaarlijk om te fietsen. Ze zal de schade wel inhalen.

Zondag vloekend opgestaan. Sneeuw en wind. Waarschijnlijk afzien geblazen. Dat hoort erbij. Zal me maar goed inpakken.

Jim kwam me ophalen. Luxe. Zonder enige vorm van stress naar een wedstrijd toeleven. Nog een plezante babbel in de wagen en dan de nummers gaan afhalen. Nummers 208 voor Jim en het nummer 46 was de mijne. 

Alle materiaal in orde brengen en nog even enkele stukjes van het parcours verkennen met de mtb. Dat verliep allemaal vlot. Alles lag er nog min of meer prima bij.

Dan alle materiaal naar de wisselzone brengen en nog even loslopen.

Twee uur stipt start. Ruim tweehonderd deelnemers knallen langs het strand het asfalt op voor een ronde van 3,1km lopen. De hartslag lag meteen erg hoog. Niet volgens planning, maar geen tijd om te rusten of na te denken. Lopen.

Terug het mulle zand door en recht naar de bike. Wisselen van schoenen, helm op en vlammen. Het was dan moeilijk rijden. Weinig grip met de banden en de wisselende toestand van de omloop .De bevroren ondergrond werd nu stilaan pap. 

Iets meer dan 21 kilometer mountainbiken stond op het menu.

Het begin was moeilijk. Zware benen en zeer weinig plaats om in te halen. Maar geen nood, blijven gaan.

Redelijk vlot het fietsgedeelte kunnen afsluiten. Loopschoenen aan en nog iets minder dan een kwartier afzien. 

Doodop onder de aankomst boog gelopen en best tevreden. Al moet het nog een pak beter kunnen. Plaats 54. 

Niet echt meer moeten gaan lopen zal een verlossing zijn voor me, enkel focussen op het fietsen. Mijn aandacht verdelen over twee sporten is moeilijk voor mij. Toch vond ik het reuzeleuk, weer een ervaring rijker, en Jim beter leren kennen. Echt toffe gast.

Alles voor herhaling vatbaar.

Het is voor mij zeer plezant om zien dat ze zelf initiatief neemt om te gaan fietsen, zeker in deze koude. Ze begint de kilometers vlot weg te trappen. Enkel het afstappen gebeurt nog niet op de reguliere manier. Links losklikken en rechts omvallen is niet de standaard.

Geen lichamelijke schade, dus we kunnen erom lachen. (ik toch)

Donderdag en vrijdag nog twee keer rustig om pad gaan en zaterdag misschien samen.

Alhoewel ik daar sterk mijn twijfels over heb. Denk dat de lokroep van de koers het zal halen. Openingsweekend van het Belgische wielerseizoen.

Best spannend voor mij. Hoe zou het gesteld zijn met de conditie van mijn wielerheld Boonen?

Zeker met de duatlon van een dag later, denk ik dat ik ga passen.

Zondagochtend van het vrouwke de mogelijkheid gekregen om de rust op te zoeken met de fiets. Naar de Nederlandse grens getrokken en in alle rust iets minder dan 80 km bijeen gefietst. 

Dinsdag naar zee gefietst om mijn mama een gelukkige zestigste verjaardag te wensen. Het was aardig koud en bovendien veel wind. Sommige stukken was het hard trappen om er de snelheid in te houden. Heb gekozen om via Hulst, Terneuzen, Oostburg en Cadzand naar Zeebrugge te fietsen. Zelfvoldaan met meer dan 120 km achter de kiezen ons mama drie dikke kussen gegeven. 's Avonds lekker gegeten, met mijn ouders, schoonouders, broers, enkele vriendinnen van mijn moeder en mijn twee oudste zonen. Later op de avond fiets in de wagen gepropt en veilig thuis gebracht door mijn schoonouders. Merci. Op vrijdag nog wat kilometers gemaakt en genoten van enkele zonnestralen.

Zaterdag was het dan zover, eindelijk de eerste gezamenlijke trip met het vrouwke. Vertrokken thuis en meteen voorzien van de nodige nattigheid. Smerig weer. Nat en koud. Maar we beten door. Langs Klein Willebroek naar Heindonk gereden en via Willebroek met enkele omzwervingen naar Hingene gereden. Goed voor iets minder dan 40 km. In Ruisbroek nog een foto laten nemen van ons beiden, voor de blog en de website van de 1000 km. Het was ondanks het weer echt plezant, genoten maar wel kou geleden. Daar moet ik tegen volgende tocht iets op vinden.

Volgende week doe ik mee aan een duathlon en vandaag was het generale repetitie. In Bloso domein Hofstade gaan trainen met Jim. Reuze. We waren bij het krieken van de dag al rond de vijver aan het lopen en fietsen. In het begin geen kat gezien.Mooie omgeving en mistig.(ik had een foto moeten nemen, maar de routine is er nog niet)Mythische omstandigheden en schitterend gezelschap. Een beetje lachen en zwanzen en tegelijkertijd goed trainen. Zalig. Met de fiets naar huis gereden met een zwakke wind in de rug. 

Deze week nog wat fietsen en lopen, maar op het gemak. Wil zondag in orde zijn.

Denk jij dat deze blog iemand kan boeien, aarzel dan niet hem door te sturen. Ik hoop dat veel mensen plezier beleven aan het lezen van deze blog.