Gisteren mogen langs gaan in de Brantano vestiging in Mechelen. Het hele team bezorgde me een cheque van 250 euro. Tevens komt er nog een zeer mooi bedrag bij van de voetmassages. Heel hartelijk bedankt allemaal voor jullie inzet, steun en enthousiasme. Deze week nog meer dan 800 euro gestort van kaarsen.
Na de 1000 km een heel grote hoeveelheid prachtige foto's gekregen. Ga ze één van de volgende dagen nog op de blog zetten. Ik wil jullie deze foto's niet onthouden.
Geen info over de rit, alles verliep meer dan vlot. Dus commentaar overbodig. Terwijl mijn hartslag normaal gezien tijdens de tocht rond de 115 slagen per minuut lag, voelde hij bij het bereiken van Walem brug meer dan het dubbel aan. Wat ik in de Koning Albertstraat heb gezien vandaag is werkelijk onbeschrijfelijk. Geen woorden voor om zoveel steun en appreciatie te krijgen van vrienden, collega's en mensen uit de schoolomgeving. Ik was werkelijk enorm aangedaan. Had eigenlijk even willen stoppen om dag te zeggen, maar dat was geen optie. Sorry. Op de markt een enorme massa volk, huiveren. Uiteindelijk moest ik nog het poduim op. Dacht me rustig weg te steken, maar dat was buiten de presentatrice gerekend. Moest verdorie nog het woord voeren voor de hele markt. Oeioei, niks voor mij. Na aankomst nog een pintje gedronken met de teamleden, kennissen, vrienden, collega's en familie. Best druk, maar wel genieten. Alles zit er op, 1000 km fietsen, ongeveer 19000 euro aan sponsorgeld bijeengebracht en mijn blog bijgehouden. Tijd voor rust. Jochen is nu bijna 7 jaar bij me weg en heb eindelijk het gevoel iets gedaan te hebben om hem op de gepaste manier te gedenken. Ik denk dat ik iets gedaan heb wat hij naar waarde kan schatten. Tevens hoop ik met al het geld veel mensen te kunnen helpen. Wie weet is die ene euro beslissend in het kankeronderzoek. Iedereen wie dan ook, die me op één of andere manier hebben gesteund heel, heel hartelijk bedankt!
Beestig dagje achter de rug. Uitermate lekker geslapen en al heel vroeg wakker. Hevig om te vertrekken, met een gezonde angst voor wat me tegemoet komt. Goed vooraan kunnen starten en langs Aarschot en Scherpenheuvel naar de tussenstop in Lummen gefietst.Prachtig weer, een heerlijk deugddoend zonnetje. Zalig. Had geen vaste partner om mee te fietsen, dus volop tijd om praatjes te maken. Mijn broer Tom reed mee in het andere peloton. Hij vond het super en is nu ook gebeten door de fietsmicrobe. Gezellige babbeltjes, maar heel dikwijls heel pakkend. De gesprekken beginnen meestal oppervlakkig, maar al snel kom je tot de kern van de zaak. Waarom doe je mee? Heb ettelijke keren serieus moeten slikken. Anderzijds zeer veel gelachen. Na de tussenstop langs droomwegen langs het circuit van Zolder gereden, om zo door te steken richting Genk (Bokrijk). Fenomenale banen daar, precies gepolijst marmer, zalig bollen zo! In Tongeren schitterend ontvangen geweest en goed voorzien van eten en drinken. Pasta met kip en ansjovis en een rijsttaartje moesten volstaan om terug op pad te kunnen. In Tongeren was Stef mijn fietspartner. Stef was ook een kennis van Jochen. Heel goed ken ik hem niet, maar het was plezant zijn gezelschap te hebben. Goed kunnen praten en ons goed kunnen uitleven op de fiets. Perfect. Het eerste en tweede deel na de middag was geen meter vlak, maar het beviel me prima. Na de laatste stop in Oud Heverlee koers gezet naar Mechelen om netje op tijd te finishen. Nog een lekkere massage gekregen en eindelijk eens op tijd thuis geraakt. Volledige portie nasi met vol au vent van duif (jaja weer van de buurvrouw) gegeten en ga afsluiten met enkele bolletjes ijs met fruit. Verder een heel mooi kleurtje (toch wat rood) gekregen. Morgen is smeren de boodschap. Kijk uit naar morgen, maar heb een vermoeden dat het best wel eens heel emotioneel zal worden. Enerzijds de doortocht door Walem ( zal proberen voorop te rijden) en anderzijds de aankomst op de markt. Ga morgen hopelijk fietsend een project afsluiten waar ik maanden naar heb uitgekeken, en zou dat graag ook doen op de blog. Ga kost wat kost morgen nog een bericht (waarschijnlijk het laatste) posten op mijn blog, want het is voor mij heel belangrijk ook dit in schoonheid af te sluiten. Waarschijnlijk zal het al wel nacht zijn. Verder hartelijk bedankt aan de vele mensen die de afgelopen dagen berichtjes en mails stuurden om me succes te wensen. Sorry dat ik niet alles kon beantwoorden, maar het waren er te veel. Merci aan Raoul voor de bijgevoegde foto's van het vertrek.
Het zal een kort relaas zijn, zou graag snel een dikke uil gaan vangen. Vannacht werkelijk geen oog dicht gedaan. Alle uren van de klok gezien. Volgens kenners doordat je lichaam blijft energie verbranden en de adrenaline zeker. Joost mag het weten hoe het komt. Verder wilde mijn maag niet echt mee 's morgens. Verder geen enkel ongemak.Vandaag echt genoten, go with the flow. Goed kunnen bijpraten met Gunter en Steve. Het was echt genieten. Twee toffe mannen. In het peloton verliep alles vlekkeloos, zoals het hoort. Met de wind als bondgenoot Gent doorkruist. Daarna lekkere pasta aangeboden gekregen in Brugge. Pasta met parelhoen. Heb me eens goed laten gaan en afgesloten met suikerwafels. Het geluk was aan onze zijde, de wind keerde volledig. Andermaal met de wind in de rug mogen cruisen. Na de 2 de bevoorrading op grondgebied Bornem terechtgekomen. Vrouwke en kids, familie en buren langs de kant. Het doet wel iets. Ongeschonden en zonder noemenswaardig problemen om de markt gefietst. Durf het bijna niet te zeggen, maar alles voelt nog prima aan. Morgen zware rit met ongeveer 1500 hoogtemeters. Ben eens benieuwd.
Om kwart voor zeven onder de muzikale begeleiding van Eminem vertrokken vanuit Bornem. Er stond vier graden op de thermometer, maar de zon was present. Gemakkelijk parking gevonden aan perron M en stapvoets naar de Grote Markt gereden.Met mijn mama, papa en broer een praatje gemaakt.Inschrijven ging super vlot en voor ik het wist waren we op pad. De eerste 60 km één foutje gemaakt, te ver achteraan gekropen in peloton. Verder het golvende parcours zeer goed verteerd. Het was aangenaam fietsen, veel liggen babbelen, veel verschillende verhalen gehoord. Na de bevoorrading in Tienen naar het park van Tervuren gefietst. Prachtig park, enorm groot en goed onderhouden. Ga ik zeker nog bezoeken. In het park waren er enkele toespraken. Deze van Herman Van Rompuy en Chris Lomme waren raak. Het was muisstil. De vader van Jochen was mijn metgezel vandaag, en wij hadden geen woorden nodig. Eén blik in de ogen en een welgemeende knuffel. Ik vond het werkelijk super dat hij erbij was. Hij steunt mee fysiek. De mama mentaal. Daarna was het eigenlijk kicken. Dwars door een verkeersvrij Brussel, met keiharde felicitaties voor de motards (begeleiders en politie). Die mannen hebben de hele tocht ongelooflijk werk verricht. Door de Brusselse tunnels, langs het paleis, atomium en zo voort. Schitterend. In Wemmel middagstop. Eigenlijk heb ik daar iets te weinig gegeten, zal morgen niet meer voorvallen. Daarna vetrokken richting Gijzegem. (Aalst) Vlak achter de voorrijders gereden, relaxt, ging vlot. Na deze bevoorrading was het ineens fel nerveuzer. We moeten altijd per twee rijden en enkele cowboys ( allemaal jongens die ritten deels rijden) vonden het nodig hun kunnen te tonen en telkens overal en onverantwoord tussen te rijden. Dat is echt oppassen geblazen. Dit is niet het geval met de fietsers die voor de volledige tocht gaan. Daar is het solidariteit alom, echt plezant. Bij de volgende bevoorrading heeft de organisatie goed ingegrepen en even afgeroepen dat dit niet kon. Daarna was het fel beter, al heb je er altijd die hardleers zijn. Daarna de kaap van de 200km overschreden en mogen ondervinden dat ik te weinig gegeten had. Altijd maar babbelen, rondkijken en trâppen, maar wel vergeten te eten. Niet echt slim. Echte gevolgen had het niet, heb op tijd de nodige bananen, gels en repen binnengekletst. Het zal morgen niet meer gebeuren. De laatste 20 km constant naast Fons (vader Jochen) gereden. Samen hand in hand over de meet gereden. Kippenvel, onze maat hierboven zal er van genoten hebben denk ik. Verder voelt alles prima aan. De benen dik in orde. Ga wel de nodig rust nemen en veel eten.
Vanavond ging de deurbel. Buurvrouw Liliane met drie overheerlijk klaargemaakte duiven. Super lekker eten. Zo zou ik zeker sterk staan morgen. Bedankt Liliane, mijn avondmaal was stevig en ongelooflijk smakelijk.
In Brantano (Mechelen, Electriciteitsstraat) moet je niet alleen zijn voor een mooi paar schoenen. Vandaag en zaterdag kan je er tevens terecht voor een voetmassage ten voordele van Kom op tegen Kanker. De opbrengst gaat volledig naar het kankeronderzoek. Langs deze weg een hartelijk dankuwel aan het Brantanoteam
Deze middag afgezakt naar mijn oude habitat: de Ursulinen in Waver. Daar had ik de eer een cheque te mogen ontvangen van de leerlingenraad. Hun uniformloze dag heeft niet minder dan 1821 euro opgebracht. Een schitterend bedrag. Ondanks het slechte weer was ik best in mijn nopjes. Werd in de schaduw van de Wavertorens heel hartelijk ontvangen. Door het slechte weer werd de cheque eerst overhandigd op de monumentale trap aan de ingang van de wintertuin. Dit alles in het bijzijn van de leerlingenraad, enkele leerkrachten en de algemeen directeur. Daarna moest ik zoals de koninklijke familie bij een plechtigheid op het balkon verschijnen. Daar kregen de leerlingen de opbrengst van de uniformloze dag te horen. Langs deze weg aan iedereen, leerlingenraad (voor hun werk en enthousiasme) leerkrachten en leerlingen een heel dikke merci. Heel hun actie was top, en het deed me veel deugd zoveel sympathie te ervaren. Verder staat heel team 2 (nr 144) op scherp. Alle jongens zijn ingelicht over de gang van zaken en lieten duidelijk aanvoelen er volledige klaar voor te zijn. Ikzelf heb alles grotendeels klaar. Vandaag voor alle zekerheid een goed regenjasje aangeschaft, het zou misschien wel eens van pas kunnen komen. Maar, over het weer gaan we het niet hebben. Mijn fietske staat volledig in orde te blinken, met de neus naar de garagepoort, klaar om te vertrekken. Misschien morgen nog een laatste bericht en anders zal het donderdag worden. Zal na elke rit proberen een impressie te geven. De lengte van het schrijfsel zal afhangen van de fysieke toestand en beschikbare tijd.
Nog vier dagen. Dus niet te wild geweest dit weekend. Na de geweldige sportdag van vrijdag, nog iets meer dan 70 kilometer in de benen gefietst. Wel een beetje zorgen gemaakt. Alles zat in de knoop vrijdag. De loop van onze school liet zich nog steeds voelen, ik ben dit echt niet gewoon. Zaterdag was alles van de baan. Drie uur op 'stap' geweest. Zon, maar veel wind. Niet te veel hooi op het vork genomen. Na de zware trainingsweken is het tijd voor relatieve rust. De namiddag doorgebracht op het kerkplein van Puurs, waar mijn twee oudste zonen moetsen voetballen op het schoolfeest. Na wat avondlijke werkzaamheden in de tuin in de zetel geploft. Kan er van genieten in alle rust en stilte een opgenomen koers (giro) te bekijken. Velen fronsen de wenkbrauwen, wat is daar nu aan? Ik kan er van genieten. Ongeveer 17 km voor de finish terug wakker geworden en met een dwaze kop in bed gekropen. Zondagochtend sinds lang nog eens kunnen uitslapen. Zelfs de jongste zoon liet de wekker vlotjes tot 9 uur tikken. Verder rust tijdens de voormiddag. (alhoewel, moest stofzuigen) Vanaf 13 u werd ik op de communiefeest van Ben zijn zoon verwacht. Kwam eigenlijk goed uit, zo kon ik het alcoholgebruik en de eetgewoonten van mijn teamleden in het oog houden. Iedereen moet in topvorm zijn. Na een laatste gezamelijke Duvel met heel familie naar Bornem getrokken. Zalig feest gehad. Buitengewoon goed gegeten en reuze gezellige sfeer. Binnen dit en tien minuten komt er nog een journalist van het Nieuwsblad langs voor een artikel in de krant van woensdag. Daarna dodo, en de rest van de week staat tot donderdag in het teken van de rust.
Tijdens de 1000 km is het nummer 8 het mijne. Gisteren hebben de mensen van Kom op tegen Kanker alles uit doeken gedaan in de KBC gebouwen in Brussel. Zeer puik werk van alle medewerkers. Eerste belangrijk feit is het vertrek, voor mijn peloton (30 km/u) elke dag om 8.15u op de Grote markt van Mechelen. De aankomst is steeds voorzien rond 18u. Voor de middag zijn wij telkens het laatste peloton van de vier dat je ziet passeren. Na de middag zijn wij het eerste peloton dat u voorbij zal zoeven. Het parcours ziet er prachtig uit. Allemaal heel knap werk van de mensen van Flanders Classics. Ik ga een klein beetje info geven over de routes en stopplaatsen. Rit 1 gaat ons leiden over een golvend parcours (1477 hoogtemeters) over Tienen rijden we naar de bevoorrading in Wemmel. Voor we daar aankomen, stoppen we in het park van Tervuren. Daar zal de president van Europa, Herman Van Rompuy ons toespreken. Daarna rijden we met de volledige groep onder begeleiding van de politie dwars door Brussel. Het paleis, Jubelpark, Atomium, ... vele bezienswaardigheden liggen langs de route. Na Wemmel rijden we richting Aalst en omstreken om weer aan te komen in Mechelen. Voor de mensen die in de buurt wonen, we komen door Putte, Peulis en Bonheiden. Ook Buggenhout en Londerzeel kruisen we. Dag 2 zetten we koers naar Brugge. In de terugtocht rijden we na de bevoorrading in Hamme door Bornem, Branst, Sint Amands, Puurs, Liezele, Willebroek, ... Dag 3 zal de zwaarste dag worden. We rijden over Bonheiden, Keerbergen en Tremelo 'recht' naar Tongeren om dan af te buigen naar Leuven. De laatste dag trappen we via Sint Katelijne Waver, Onze Lieve Vrouw Waver, Putte en Beerzel naar Geel, om van daaruit naar Brasschaat te rijden. Via Herentals en Schilde komen we naar Kontich en Rumst. Rond 18u rijden we dwars door Walem naar de definitieve eindstreep in Mechelen. Dit is een globale korte beschrijving. Je kunt echter alles tot in detail bekijken op de site van www.1000km.be Gewoon parcours in detail aanklikken. Daarna kun je per rit de gps route tot in het kleinste detail bekijken. Je kunt op alle stukken netjes inzoomen. Tevens staan er per rit tijdsschema's bij. Daar krijg je een richtuur van de doortocht in een gemeente of stad. Het begint serieus te kribbelen. Dit weekend nog enkele uren trainen daarna rust tot aan de start. Denk dat ik er klaar voor ben.
Morgen grote vergadering in de KBC gebouwen in Brussel. De organisatie gaat alles uit de doeken doen. Gaande van inschrijving 's morgens, bevoorradingen onderweg tot het volledige parcours voor de 4 dagen. Alle routes worden tot in detail weergegeven. Donderdag zal ik proberen alles kort samen te vatten en het één en ander te posten in verband met de route. Ben eigenlijk erg nieuwsgierig.
Nog nooit in mijn leven zoveel kilometers weggetrapt als vorige week. Meer dan 600 km, en alles voelt nog vrij degelijk aan. Zaterdagavond was de pijp wel uit, dus vroeg onder de wol gekropen en dat heeft goed geholpen. Nog anderhalve week en we starten dus moest er ook dit weekend nog wat gefietst worden. Zaterdag met twee kameraden een toerke gaan fietsen. Peter en Johan waren mijn metgezellen. De ene een zeer goede wedstrijd mountainbiker, de andere kennen jullie al, een volbloed coureur.Ik moest me dus goed weren. De mannen hadden de nacht voordien gaan kamperen aan een school in Bornem om hun zonen in te schrijven, maar daar was weinig van te merken op de fiets. De route zeer eenvoudig gehouden. Na hen in Mariekerke te hebben opgepikt, langs de Schelde naar de brug van Temse gefietst en langs de overkant over Hamme naar Moerzeke gereden. Het parcours gaan verkennen dat Peter op zondag moet gaan rijden. Doen we altijd als we samen gaan koersen. Nu was het voor hem alleen. Altijd interessant even te gaan kijken wat je krijgt voorgeschoteld. Bochtig, af en toe smal en best wat wind. Nadien in een strak tempo huiswaarts gereden. Nat en voldaan toch nog bijna 100 km bijeen gefietst. Nog een uur de fiets moeten kuisen, was meer dan nodig. Had precies een veldrit gereden. Vanmorgen met een wielerclub uit Puurs meegefietst, samen met de vader van Jochen. Super plezant. Heb hem vandaag zien fietsen en ben er gerust in dat hij de 250 km tot een goed einde zal brengen. Wanneer ik in groep rijd, heb ik wel minder oog voor omgeving of plaats. Meen wel volgende gemeenteborden waargenomen te hebben: Heindonk, Leest, Hombeek, Tisselt, Zemst, Humbeek, Vilvoorde, Grimbergen, Meise, Wolvertem, Malderen, Lippelo en Oppuurs. Tijdens de tocht aan de klap geraakt met verschillende leden. Enkelen waren op de hoogte van mijn plannen, en hadden ook financieel gesteund. Merci mannen. Ook nog met Danny gepraat. Hij heeft vorig jaar al meegereden met de 1000 km en zal mijn peloton mee bevolken op 19 mei. Niets dan lovende commentaar gehoord over de 1000 km. De goesting wordt groter met de minuut. Bij thuiskomst stond ik voor een gesloten deur. Nog een ommetje gemaakt en met 115 km in de benen enkele heerlijke pistolets gegeten. Na de middag met ons jongens naar de koers gaan kijken van Peter. Dat staat gelijk aan hamburgers (of hot dogs) en cola voor de jongens. Feest!!Daarna nog naar de speeltuin geweest in Breeven en mogen ondervinden dat het best koud is. Vandaag nog enkele foto's gekregen van ons tripje op 1 mei, en die wil ik jullie zeker niet onthouden.
Gisteren nog de kaap van drie uur fietsen overschreden. Tussen de druppels door naar Walem getrapt en meegereden met de Walemse stoempers richting Boortmeerbeek en omstreken. Eén van de weinige clubs die het presteren van op dinsdag en donderdag ook te rijden met een omvangrijke groep. Knap, zoiets mis ik in mijn buurt. Ditmaal waren er zeker een twintigtal wielerfanaten. Een grote verscheidenheid aan mannen, dat maakt alles tot een sterk en interessant geheel. Tijdens het doorschuiven met iedereen een toffe babbel kunnen doen. Het was plezant met hen te kunnen meerijden. Volgende week is het in de Ursulinen in Waver een uniformloze dag. Zoals reeds eerder gezegd kunnen de leerlingen met vrienden of vriendinnen een foto laten trekken voor een zacht prijsje ten voordele van het goede doel. Samen met de leerlingen van mijn klas hebben we gezorgd voor een leuke achtergrond: een flower power wall. De trotse kunstenaars kun je bewonderen op de foto's. De leerlingen van de leerlingenraad (Ursulinen) hebben een film gemaakt om de actie te promoten in de school. Ze hebben dat zeer knap gedaan. Alles werd prima weergegeven, met op alle gebied een gezond evenwicht. Chapeau! Ook dit filmpje kunnen jullie bekijken.
Voor zij die interesse hebben is er een berg fotomateriaal en filmmateriaal te vinden van onze sportieve prestaties tijdens de Superklassieker op 1 mei. De makers hebben er voor gezorgd (begrijpelijk) dat ik niets kan kopiëren naar mijn blog. Toch kunnen jullie alle veteranen in volle glorie aan het werk zien. Gewoon even surfen naar www.firstfotofactory.com, superklassieker aanklikken en de nummers 3223 tot en met 3228 zijn de foto's van alle zes deelnemers. Voor bewegende beelden surf je naar www.mysports.tv , ook superklassieker aanklikken en andermaal de nummers 3223 tot en met 3228 zijn van ons. Echt wel eens mooi om te zien. Veel plezier ermee. Blijkbaar kunnen de filmbeelden slechts eenmaal worden afgespeeld. De foto's kun je onbeperkt bekijken.
Zoals elk jaar was de Superklassieker met de veteranen een topdag. Wekker stond op 5.30u, douchen, fiets in de wagen steken en wegwezen. Om iets na zes nog even gestopt bij de bakker om enkele koffiekoeken. Normaal niet mijn gewoonte, maar ditmaal werd er in de wagen gegeten. Om 6.45u was het samenkomen geblazen aan het Hoekske in Walem. Alle fietsen in de bestelwagen van Herman geladen en doorrijden. De teamleiders (Paul, Raoul en Roger) bevolkten samen met chauffeur Herman de bestelwagen, de coureurs ( Bart, Kurt, Ronny en Steven) hadden plaats genomen op mijn achterbank. Het was meteen gezellig keuvelen en mekaar wat jennen. Plezant, iets wat ik na mijn 'voetbalcarriere' wel gemist heb. Het voetballen geen seconde, het kameraadschap en alle aprés des te meer. Daarom vind ik het altijd geweldig nog eens met de boys op stap te kunnen. Ter plaatse gekomen heeft de teamleiding ons gaan inschrijven (luxe) en moesten wij ons enkel toeleggen op het aankleden. Sommigen moesten zich nog op een tweede item concentreren: een dringende sanitair stop. (zenuwen ?) Rond negen uur zijn we er dan definitief ingevlogen. Het eerste deel van het parcours bestond uit delen van De ronde van Vlaanderen. We overwonnen met verve de Kattenberg, Hotond, de Paterberg, Kluisberg en de aan de bevoorrading gelegen Mont Saint Aubert. Heel dit eerste gedeelte was al goed voor een dikke vijftig kilometer fietsen in een schitterende omgeving. De heuvels in combinatie met de wind kroop bij sommigen al stevig in de kleren. Het tweede deel begon met een lange afdaling (enkelen namen deze in ware duikvlucht) richting de kasseistroken van Parijs Roubaix. Wat ze ons daar voorschotelden aan kassei valt eigenlijk niet te beschrijven. Kortweg rotstroken, ondingen. Ze zeggen soms in de volksmond, dat is op maandagochtend gebeurd of vrijdag de laatste uren van de werkdag. Awel, die kasseistroken zijn volgens mij gelegd (erin gesmeten) de maandag na de jaarmarkt, het kampioenenbal van een plaatselijke sportclub en ze hebben het geheel afgewerkt de laatste 2 uur voor het bouwverlof. Chapeau voor de vets die plichtsbewust op de kassei bleven denderen, nog een grotere bewondering voor zij die nog snelheid bleven houden ook. Ondergeschikte heeft er eerst een veldrit van gemaakt (in de graskant gereden) en als het echt niet anders kon op die hoop stenen 'gereden'. Ik was opgelucht dat ze achter de rug waren. Daarna werd de spurt ingezet richting piste van Roubaix. Het moet machtig zijn om daar zoals Boonen alleen kunnen toe te komen: kicken. Sta altijd te kijken hoe steil deze piste wel is. Gezamelijk over de meet gereden. Net op de eindstreep horen we een plof. Kurt zijn band knalde stuk. Met nu 100 km op teller was het hoog tijd om bij te tanken. Sportdrank, en de ploegleiding had gezorgd voor mattentaarten, flan en rijsttaart. Gewoonweg luxe, een dikke merci jongens. Daarna met de wind in de rug terug naar Oudenaarde cruisen. Nog 40 km, waarvan het grootste deel langs de Schelde. Onderweg nog eens moeten stoppen voor een lekke band en wat bijpompen van een band. Onder de aankomstboog gereden en 'een lekkere bruinen' van het vat gedronken op de markt, met een heerlijk zonnetje in het aangezicht. Op de terugweg naar huis was het aanzienlijk stiller in mijn wagen. Buiten wat gesnurk en een inspanningshoest was Studio Brussel het enige hoorbare. In Walem afgesloten bij de Polle en terug ieder zijn eigen weg gegaan. Voor mij een dag van op en top amusement en plezier, merci veteranen dat ik erbij mocht zijn en hopelijk volgend jaar terug. (foto's volgen hopelijk nog)
