Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Bart fietst tegen kanker.
Mijn voorbereiding en beleving van de 1000 km Kom op tegen Kanker
30-04-2012
Vier trainingsdagen
Zaterdagochtend de derde keer gewekt door een koortsige baby. Ditmaal was het 6.30u. Was van plan om dan te vertrekken, maar het was flink aan het gieten. Nog een uurtje onder de lakens blijven soezen en daarna op de fiets gesprongen. Waande me even in de herfst, enkel de weelderige bloesems en de milde temperaturen bevestigden dat het lente zou moeten zijn.Na het afrijden van de Scheldedijken in rechte lijn naar Opwijk gereden, Baardegem en Moorsel. Daarna via Aalst centrum het platteland rondom Aalst gaan verkennen. De naambordjes van Riddergem, Kerksken en Denterhoutem tegengekomen. Terug via de carnavalstad bij uitstek richting Klein Brabant gereden, deze keer voor het grootste deel langs de Leirekensroute. De klikpedalen voorgoed gelost na iets meer dan vier uur. Zaterdag reeds in de vroege ochtend de aftocht geblazen. Via mijn vertrouwde woon werk traject naar de Leuvense vaart gereden en deze aan mijn zijde gehouden tot Kampenhout sas en daar afgebogen naar de grote steenweg richting Vilvoorde. Prima fietspad en buiten wat verkeer best rustig op een zondag. In Melbroek de motoren van een C130 horen bulderen en de geur van kerosine mogen opsnuiven. De nieuwe fietsbrug over de E19 uitvoerig getest en zo Vilvoorde city aangedaan. Bij het aanzetten naar Vilvoorde brug enkele haastige oudjes moeten ontwijken. Ze waren bijna te laat voor de mis. Meteen werd ik bedwelmd door mierzoet ruikende parfums, die zo kenmerkend zijn voor op leeftijd zijnde dames. Op de fiets maak je kennis met een heus palet aan geuren, gaande van parfums, sigaren, benzine tot de zalige geur die de lente met zich meebrengt. De tocht verdergezet en via Grimbergen, onze nationale plantentuin en Londerzeel het vertrouwde Hingene binnen gereden. Net geen 90 km gereden. Na de middag zalige wandeling gemaakt met vrouw en kind, onder het toeziende oog van de laat opgestane zon. Vandaag was ik eigenlijk van plan maar een uurtje of twee rustig te fietsen. Om tien uur Peter opgepikt en weer richting Aalst getrapt. Peter was de dag voordien gaan koersen in Hofstade en wilde me graag de omloop tonen. Daarna een beetje op goed geluk richting Dendermonde gereden. Dan eens links, dan eens rechts en vertrouwen op ons oriëntatiegevoel. Plezant zo samen wat keren en draaien, aan een zeer gezapig tempo. Over Appels en Dendermonde naar Mariekerke gefietst en mijn fietsmaat thuis afgezet. Na een rit van 3 uur en een half thuisgekomen en meteen Peter de schuld gegeven dat ik wat later was. Spijtig genoeg pakt dit niet meer. Zeer aangename voormiddag gehad en prachtig weer. Morgen 1 mei, een dag waar ik al lang naar uitkeek. Samen met mijn oud ploegmaten van de veteranen van Walem gaan fietsen. Het is reeds enkele jaren de traditie om dan de Superklassieker te rijden in Oudenaarde. Een knap uitgestippelde tocht, waarbij je kan kiezen uit een omloop bestaande uit grote delen van De ronde van Vlaanderen of Parijs Roubaix, of een combinatie van beiden. Laten de deugenieten nu natuurlijk voor de kasseien richting Roubaix gekozen hebben. Heb zo het stille vermoeden gehad dat ze weten dat ik kassei kan missen als kiespijn. De jongens hun gezelschap maakt veel, zoniet alles goed. Het wordt sowieso een topdag. Het relaas en hopelijk nog eens wat fotomateriaal morgen.
Gisteren na een zeer geslaagde abdijklasse naar de Ursulinen in Waver gereden. Ik had een afspraak met een delegatie van de leerlingenraad van de school. Een heel leuke en toffe bende. Het was een plezante kennismaking. Ze hebben een kort filmpje van me gemaakt waarop ik mijn doel moest verduidelijken. Het ging vlot, alles was snel ingeblikt. Oef. De leerlingen hebben hun acties nog eens volledig uit de doeken gedaan. Eerst en vooral organiseren ze een uniformloze dag. Studenten die geen uniform dragen betalen één euro. Met ongeveer 1700 leerlingen kan dat aardig oplopen. Verder verkopen ze nog zakjes snoep en kunnen de leerlingen een foto laten maken met hun vrienden of vriendinnen. Alle opbrengst gaat naar de actie. Dat is nogmaals een enorme opsteker en heel leuk om zo alles in verband met het startgeld af te sluiten. Gisteren was ik eigenlijk van plan om nog enkele uurtjes te fietsen. Het weer was de grote spelbreker. Dus thuisgebleven. Vandaag was er geen weg naast, er moest gefietst worden. Dik twee uurtjes met de mountainbike tussen de buien door gereden. Het was wel mooi fietsen langs de steeds groener wordende Scheldedijken. Weinig volk gezien. Ter hoogte van Mariekerke Koen tegen gekomen en met hem op tocht geweest. Zitten babbelen over koetjes en kalfjes. De tijd vloog. Tijdens de terugtocht nog op Peter gebotst. Van de tien mensen die ik op de dijk tegen kwam twee oude bekenden. Na een kort babbeltje nog naar Ruisbroek gereden en over Eikevliet en Wintam naar huis. Om in volle schemering de garagepoort te sluiten.
Vrijdag stond er maar liefst 14962 euro op de Kom op tegen Kanker rekening. Een immens bedrag. Het is voor mij een onbeschrijfelijk gevoel om te weten dat ik op zoveel mensen echt kan rekenen, en niet in het minst de mensen uit Jochen zijn familie en directe omgeving. Dat is voor mij een grote surplus. Het nadeel is dat het zeer moeilijk is voor mij om alle mensen persoonlijk te bedanken. Soms kom ik mensen tegen en zie ik pas later dat zij een storting hebben gedaan. Mijn excuses hiervoor, ik sta er voor garant dat ik op termijn iedereen persoonlijk bedank. Mijn dij blijft tegenspruttelen ondanks het voortreffelijke werk van mijn soigneur, maar we trekken onze plan. Daarom ook dit weekend het programma wat aangepast. In plaats van Luik Bastenaken Luik te rijden, voor de Saefthinge classic gekozen in Bazel. Na het verlaten van de garagepoort dus met de fiets naar Bazel gereden in het gezelschap van mijn compagnon Peter. Het was weer lang geleden dat we nog eens samen op pad waren geweest. Beiden een vrij druk gezinsleden en niet echt parallel lopende agenda's. Het was van begin tot einde reuze ontspannend en aangenaam. Bijpraten en terwijl opboksen tegen een stevig beukende wind. Zeker in de Nederlandse polders richting Hulst was het best pittig. Af en toe hebben we ons kunnen wegsteken in een klein groepje, maar voor het overgrote deel moesten we op onszelf rekenen. Dikwijls gebruik gemaakt van mijn sterkere partner en vooral van zijn slipstream. Heel de voormiddag kunnen genieten van de zon en volledig droog gebleven. Dat was weer een tijdje geleden. Nog even mee Peter gaan afzetten thuis en dan met de wind in de rug de Schelde afgereden en thuis 124 km op de teller zien staan. Snel douchen en dan op stap met de twee oudsten, het was mannenmiddag. Thuisgekomen en dan nog even op de jongste passen. Dat heb ik wel opgelost op mijn manier. Deze morgen heb ik De Wissel gesteund. De school van mijn vrouwke. De plaatselijk wielerclub organiseerde een rit in peloton van 90 km. Zeer puike organisatie. Een peloton van om en bij de 250 personen in goede banen leiden is geen sinecure. Een dikke pluim voor de begeleidende motards en politie. Nergens moeten stoppen overal vlot kunnen doorrijden. De organisatie ging uit van een gemiddelde van 30 km/u, perfect dus in voorbereiding van de 1000km. Alleen of per twee fietsen, of in zo'n peloton is een hemelsbreed verschil. De lichamelijke belasting is opmerkelijk minder. OEF!!! Je moet wel de nodige concentratie aan de dag leggen. Je zicht is beperkt, veel hindernissen (snelheidsremmers, versmallingen, putten, ...) de bewegingen van het peloton. Je moet ook rekening houden met mannen of vrouwen die het niet echt gewoon zijn om in peloton te rijden. Op de oprit even op mijn fietscomputer gekeken 99,9km. Nog 2 rondjes in de straat gereden en afklokt op 100km. Daarna eindelijk nog eens een gewonnen van mijn zonen met voetbal. Nu de laatste voorbereidingen treffen voor mijn komende abdijklassen (bosklassen). Ga maandag, dinsdag en woensdag met de kinderen van mijn klas op stap. Kijk er naar uit.
Nog één maand op de kop, voor het vertrek van de 1000 km. Hopelijk zijn ze hierboven al het goede weer aan het opsparen en sturen ze nu reeds alle regen naar beneden. Vandaag onze uitrustingen gaan ophalen. Met dank aan de mensen van de firma Doltcini om nog eens extra korting te geven voor onze uitrusting en de vlotte service. Maandag nog iets meer dan 2 uur op de fiets doorgebracht. Verder nog een beetje rust genomen. Morgen terug enkele uurtjes trainen. Zoals reeds eerder gezegd is ook het tweede team compleet. Op donderdag 17 mei zal Fons (papa van Jochen) de hele rit voor zijn rekening nemen. Hij is gedreven, gisteren stonden zijn losse rollen op het terras. Hij had die dag een uurtje gereden en hij beloofde me plechtig om vandaag om 8u 's morgens hetzelfde te doen. Vrijdag nemen Gunter en Steve (2 kameraden van mij) ieder 125 km voor hun rekening. Zaterdagochtend zal mijn broer Tom naar Tongeren rijden, Stef (een kennis van Jochen) zal vanuit Tongeren terug naar Mechelen rijden. Op zondag zal Jelle (stiefbroer van Jochen) de rit naar Brasschaat afwerken en Ben (vriend van Jochen en mezelf) gaat de 1000 km op voortreffelijke wijze afronden. Hij zal zichzelf moeten mengen in de eindsprint. Vele mensen vroegen reeds op welke plaatsen ze kunnen gaan supporteren. Voorlopig heb ik daar nog geen concreet antwoord op. Op 9 mei aanstaande is het een grote vergadering in verband met de 1000 km, waarop het parcours in detail zal besproken worden. Zodra ik dan iets meer weet, zal ik al het nodige posten.
Oorspronkelijk was het de bedoeling om dit weekend terug een wedstrijd te rijden, ware het niet dat ik al enkele weken met een verrekking in mijn bil sukkel. Geen erg, gewoon fietsen gaat best. Het versnellen na bochten is wel een probleem. Dan is het gevoel in de bil niet aangenaam. Ook na een week rusten was dit niet weg. Dus heb ik besloten geen risico te nemen. Spijtig, want had er echt zin in, voel me goed in mijn vel. Aanpassen van het programma dus. Zaterdag 150 km gereden: De Scheldeprijs. Rustig vertrokken in Schoten in een groepje van een man of 20. Eigenlijk iets te rustig. In het begin kunnen genieten van de omgeving en de prachtige villa's in Schilde en omgeving. Onderweg dan aangepikt bij een aantal snellere renners. Na enkele honderden meters en een kort gesprek had ik onmiddellijk door dat ze niet 'Janneke en Mieke' waren. Op en top getrainde mannen (coureurs). De vaart zat er serieus in. De mannen gingen voor de 100 km, ik moest daarna nog 50 km alleen verder, met een degelijk bries in de vlakte. Het geluk was echter aan mijn zijde, want net voorbij de bevoorrading in de Noorderkempen kruisten we het pad van een omvangrijker peloton waar de snelheid perfect lag. Aanpikken dus. We zitten in de buurt van Turnhout en flirten dikwijls met de grens.Weer kon ik genieten van de mooie biljartvlakke omgeving waar je ook jezelf op verschillende plaatsen kunt ontspannen. Later passeren we De Lilse Bergen, De Hoge Rielen en reden vlak langs Bobbejaanland. Na de tweede bevoorrading kwam er in het peloton een afscheiding en de snelheid ging andermaal de hoogte. In het begin werkten we prima samen, daarna waanden enkele jongens zich Boonen en moesten zonodig de boel aan flarden rijden, zeker in de sterk opkomende wind. Na een tijdje ervoor gekozen de laatste tien kilometer rustig alleen af te werken, alles terug losgooien. Om af te sluiten met noodzakelijk kwaad, 1500 m kassei. Van losgooien was totaal geen sprake meer. Het was prima weer, geslaagde tocht. Zo moet het. Zondag rustig ontbijt genomen met de familie. Kan onwaarschijnlijk genieten van lekkere pistolets, koffiekoeken, de vertrouwde tas sterke koffie en het gebabbel (of de geluidjes) van mijn dan al klaarwakkere zonen. Daarna net iets meer dan 80 km de polders in getrokken. Na Sint Niklaas recht richting Hulst gereden. De wind blies pal op kop. Prima training dus. Van daaruit koers gezet richting Kieldrecht. Prachtig landschap. Een evenwichtige combinatie van boomgaarden (mooi in bloei), weides, water en prachtige uitgestrekte bloemtapijten. Op verschillende plaatsen worden daar op grote schaal tulpen gekweekt. Dat geeft schitterende plaatjes. Het zijn echt zeer uitgestrekte gekleurde vlakken. Voor zij die graag fietsen, dit is een uitgelezen gebied. Ook met kinderen, want het is er erg rustig, je komt haast geen volk tegen. De enige spelbreker kan de wind zijn. Wil je er graag eens gaan fietsen, dan kan ik het volgende meegeven: komende van Antwerpen (E34) neem je de afrit Kieldrecht Vrasene en boven op de brug rechts. Onmiddellijk links vind je een prima parking waar je wagen veilig staat en tevens een uitstekende uitvalsbasis om de polder te bestormen. Langs Beveren, Bazel en Temse naar huis gereden. Bij het sluiten van de garagepoort vielen de eerste druppels. Oef. Vrijdag kreeg ik door dat het startgeld stelselmatig blijft stijgen. Nu reeds het mega bedrag van 14300 euro. Verder een beetje last minder op de schouders. Het tweede team is volledig. Allemaal op en top getrainde mannen. Sommigen gaan zelfs in afzondering naar Mallorca volgende week. We zullen er klaar voor zijn. Ondertussen is ook afgesproken wie wanneer zal rijden. Aangezien ik later deze week nog iets nuttigs wil neerpennen ga ik niet alles uit de doeken doen.
De laatste dagen is het niet echt lekker weer om te trainen. Alle dagen iets meer dan 2 uur gefietst en steeds gedwongen (drijfnat) moeten terugkeren. Enkele heftige buien op mijn donder gekregen. Het was maar goed dat ik telkens tervoren besloten had in de buurt van de woonst wat rondjes te draaien, zodat ik altijd binnen het half uur terug thuis kon zijn. Niet echt afwisselend, gewoon een kwestie van terug de benen wat los te gooien na een week rust. Dit weekend is het de bedoeling om de afstand terug de hoogte in te jagen. Ik hoop dat het weer een beetje mee wil dan. Vier à vijf uur in regen fietsen zie ik niet echt zitten. Ben de laatste dagen nog bezig geweest met de afhandeling van de praktische dingen in verband met het tweede team. Ook onze team uitrusting is een feit. Het was oorspronkelijk mijn bedoeling het shirt te laten bedrukken, maar dat werd te kort keren, met de kans dat alles niet op tijd klaar zou zijn. Dat risico wilde ik niet nemen. Niettegenstaande dat vind ik de outfit sober en mooi. Het oog wil namelijk ook wat.
Terug van een weekje volledige rust. Batterijen helemaal opgeladen en zeker 2 kilogram extra lichamelijke ballast. We weten weeral waarvoor we fietsen de volgende dagen. Vandaag 2 uur gefietst in constante regen. Niet echt plezant. Ik was op het einde kletsnat tot op mijn huid, ondanks dat ik goed voorzien was. Pech. Vanuit de woonplaats tot aan de voet van de Zimmertoren gereden. Bij gebrek aan water (!!!)heb ik eerst de Schelde, Rupel en daarna de Nete gevolgd en via binnenbaantjes naar de ouderlijke woonst gereden. Tijd voor een verkwikkende douche, droge kledij en 1/2 uur fiets poetsen. We zijn terug vertrokken. Afwachten wat de weergoden ons de volgende brengen. We zien wel.
Tot op heden dit weekend net geen 7 uur gefietst. Het weekend stevig begonnen met een dik 4 uur durende tocht richting Hageland. Mijn broer Wim was mijn gezel. Leuk bijpraten en toch een goed tempo onderhouden, zo moet het.We zijn via Bonheiden, Keerbergen (waar we Sven Nys kruisten), Haacht en Werchter richting de Chartreuzenberg gereden. Andermaal de route richting Tielt Winge gekozen, en dan verder binnendoor afgebogen naar Lubbeek. Eerste allemaal leuke, kleine éénvaksbaantjes genomen. Rustig fietsen, geen kat gezien. Dan een stuk grote baan genomen en zo Leuven binnen gestoven. Nog even 'de Boelenberg' meegepikt om de spieren even op te spannen en dan tot de constatatie gekomen dat er eigenlijk wel een deftig windje staat. Dat is op zijn eigen geen enkel probleem, ware het niet dat hij de laatste 40 kilometer vol op ons bolleke zou blazen. Lastige terugtocht dus, maar prima training. Na 4 uur en 20 minuten genoten van een heerlijke shake bij mijn broertje thuis. Was blij dat we eindelijk nog eens samen op pad gingen en hoop dat het in de toekomst meer zal gebeuren. Vandaag heb ik de benen losgegooid in het gezelschap van kameraad Ben. Hij zal 125 km voor zijn rekening nemen in mijn tweede team. Vandaag was het onze eerste gezamelijke training. Ditmaal via de Scheldedijken en Buggenhout richting Merchtem gereden en terug naar het vertrouwde nest getrapt via Peizegem, Malderen en Lippelo. Een beetje zeveren, trappen en genieten van de golvende omgeving. Mijn zondag was prima begonnen. Veel gelachen ook, zeker op het ogenblik dat Ben vroeg om even te zwijgen. Hij moest zich even op de fiets concentreren, ademhaling en hartslag. Hij is wel een doorbijter, ben er 100% zeker van dat hij de 125 km met glans zal afronden. Dan samen met Ben en de familie lekkere pistolets gegeten en de zetel opgezocht. Wel met het gezelschap van 2 zieke kids. Keelonsteking en oogonsteking. Heb zelden op zo'n rustige manier naar de koers kunnen kijken. Wie zei ook alweer:' Elk nadeel, heb ze voordeel'! De hoogmis van het wielrennen: De ronde van Vlaanderen. Ontzettend genoten van een superieure Boonen. Hij is weer de held van vroeger(voor mij altijd geweest). De vorige jaren waren er echter velen die hem afschreven. Daar heb ik me dikwijls vreselijk kunnen aan ergeren.Laat het zelden merken, maar was dikwijls innerlijk aan het koken wanneer hij onterechte kritiek kreeg. Ben een onvoorwaardelijke Boonen fan, hij heeft enkel de vorige jaren dikwijls pech gehad.In koers heb je veel niet in handen en heb je dat tikkeltje geluk nodig. Elk klein beetje tegenslag is dikwijls voldoende om niet te kunnen winnen. Eindelijk is het tij gekeerd. Zelden zo hoog gesprongen. Tommeke Boonen jij zette vandaag de kers op mijn dag. Het was vreselijk balen voor Cancellara. Maanden keihard werken en dan de ronde zo moeten verlaten. De symphatiek Zwitser verdient dit echt niet. Hopelijk valt de schade mee. Morgen nog enkele uurtjes trainen en dan een weekje rust, ook op de blog waarschijnlijk. Deze week zijn mijn vrouwke en ik 10 jaar zeer gelukkig getrouwd. We trekken er een weekje op uit, volgens ons mannen om 'terug verliefd te worden'. We zullen zien!!!!
Vrijdag stond er maar liefst 14962 euro op de Kom op tegen Kanker rekening. Een immens bedrag.
