DONDERDAG 31 OKTOBER

We zijn nu al een heel eind voorbij Parijs en halen net de rivier de l’oise voor het donker wordt. Morgen een rustdag want het is 1 november. Ronny had op zijn kaart een streepje getrokken om aan te duiden dat er een steiger voorhanden was en inderdaad, een mooie, nieuwe steiger van vnf.

Een zalig stil plaatsje om te liggen met de hekken van het park dat ‘s avonds op slot ging.

VRIJDAG 1 NOVEMBER

We liggen dus een hele dag stil. Bart vertrok met de brommer terug naar Nemours om de bestelwagen op te halen en ineens boodschappen te doen. Gelukkig zijn de winkels op 1 november hier open! Spijtig genoeg een heel stuk van de dag in de regen gezeten, maar de tijd genomen om rustig te genieten en wat te lezen.

Op een gegeven moment zagen we de parkwachter aankomen en hij sloot de poort terug! Bart was nog wel niet terug met de brommer, dus wij maar roepen en gevraagd of hij nog even kon wachten. Nou, c’est une grande problem! Ja, dat wisten wij ook al! Hij zou dan tegen half zeven even terug komen, nou dachten wij dat hij de poort wel zou openlaten ondertussen, maar nee hoor, stevig op slot! Toen Bart dan aankwam is hij maar met de zwemtrap van de boot over het hek geklommen.

ZATERDAG 2 NOVEMBER

Terug vertrokken op de l’oise, mooie rivier met een beetje tegenstroom. Nu gingen we naar omhoog in de sluizen, weer even een andere aanpak om de touwen vast te maken.

Enkele mooie dorpjes tegengekomen, een groots monument waar we nog steeds niet van weten wat het eigenlijk voorstelde.

Ook onderweg mooie stijgers tegengekomen maar veel te vroeg om al aan te leggen. Nou, daar hadden we later wel spijt van want tegen vijf uur hadden we nog steeds geen plek en om half zes is het stikke donker. Gelukkig was er nog juist een boot voor ons waarvan we het lichtje konden volgen. Juist voor het helemaal donker was toch nog naast een andere boot aan een kade kunnen aanmeren, gelukkig!

ZONDAG 3 NOVEMBER

Prachtig zonnig weer, een beetje meer wind, op tijd weg. Alles gaat goed! 3 km verder is het al over, de sluis is dicht en nergens geen lichtje of beweging te bekennen. Even aangemeerd en op zoek naar iemand, aan de andere kant van de sluis, zo’n 200 m verder, lag een beroepsschipper die wist te vertellen dat ze geen sluiswachter vonden!

Ja, wat was dat nu weer! Op kanaal 10 even de conversatie gevolgd en na een uurtje of twee hadden ze iemand zover gekregen, in Boran, dat hij zijn sluis ging sluiten en deze richting uitkwam. Dus toch nog door de sluis tegen 12 uur.

MAANDAG 4 NOVEMBER

Verder naar Compeigne want daar ging Bart terug met de trein de wagen halen om vanaf daar terug naar Nederland te vertrekken. Ongeveer rond twee uur aangekomen, nog koffie gedronken en Bart vertrok. Wij zijn dan even naar een winkel gaan zoeken en dat was geen probleem want het is een grote stad. Een grote zak volgeladen om proviant in te slaan om onze verdere reis geen honger en dorst te leiden.

Bart was tegen 7u30 al terug en dan hebben we nog een lekker bordje soep gegeten.

DINSDAG 5 NOVEMBER

Bart en Anneke gingen hun bagage inladen, ze lieten ons nu alleen met de boot. De papieren waren in orde en de Stern is nu officieel van ons!!!!

Maar vandaag bleven we nog even aan de kant, konden we nog twee grote netten eten en drinken halen!