Lief he! Jammer dat ze na maximum 5 minuten alle rekkertjes uit heur haren prutst en op de grond pleurt.
09-11-2007 om 16:50
geschreven door Leen
Zoals het klokje thuis tikt...
Deze week was een drukke week. Op werkvlak dan. Het leuke was dat ik veel dingen heb gedaan die ik anders nooit doe. Ik heb gereanimeerd (op een pop ja, maar die heb ik dan toch maar mooi gered), een politieverhoor bijgewoond, bonnekes aangenomen (mijn persoonlijk hoogtepunt deze week, ik heb daar een onvermoed talent ontdekt) en nog veel meer. Werken in het onderwijs ongeveer zo spannend als het lezen van een telefoonboek? Niet bij ons.
Het minder leuke was dat ik ons liefhoofdje niet veel gezien heb. Deze morgen was ze erg verdrietig dat we haar naar de nochtans zeer lieve onthaalmoeder brachten. Maar vanmiddag... zijn we eindelijk lekker thuis. En ik weet het, het klinkt melig, maar dat is de fijnste plek die er is.
Maar vergis je niet. Achter dit onschuldige snoetje gaat een kleine dictator schuil. Al van in de wieg commandeerde ze ons door met haar vingertje de plaats aan te wijzen waar ze naartoe wilde gedragen worden. En nu... Volgen De Mondelinge Bevelen.
Als ik iets zing, begint Ayame ofwel luid te lachen (ook al is het helemaal niet grappig bedoeld), ofwel zegt ze met uitgestreken gezicht: nee. Of als we iets verleggen, doen, maken, zeggen of smurfen en dat druist in tegen de wensen van Hare Majesteit: nee. Of als we de woorden slapen, moe of bedje ook maar durven uitspreken: nee.
En nu begint ze in zinnetjes te spreken. Bewakers van de democratie: beware!
07-11-2007 om 00:00
geschreven door Leen
06-11-2007
Ayame groet 's morgens de dingen.
Zoals jullie in vorige posts al konden lezen, staat Ayame's mondje niet vaak stil (òf ze eet, òf ze babbelt. Of allebei.) Zelfs als ze net uit bed komt, als papa en/of mama nog als mummies op slaappillen in huis rondstrompelen, neemt ze subito presto haar functie als wandelend woordenboekje op zich.
De route van aan het bedje tot beneden gaat ongeveer zo: "Alo! Mama. Papa. Moemoe. Kitty (staat op haar pyjama). Ove (= Grover, hangt op haar kamer). Mama. Papa. Jasj (ze krijgt de kapstok in de gaten). Emmo (Elmo, die uit haar hokje mag, wat Ayame doorgaans in een lachstuip doet schieten). Waf." Op straat gaat het dan weer meer zo: "Moto. Een kindje. Eja (Ella van de crèche). Ietsj (fiets). Auto. Bolo." Misschien vraagt u zich af: wat is een bolo? Wel, nu heb ik daar niet meteen een uitleg voor, maar als u het zou horen, zou u direct weten: inderdaad. Dat woord ontbreekt in onze anders nochtans schone taal. Het wordt dan ook met zoveel overtuiging uitgesproken, ze legt zo overtuigend haar ziel in dat woordje, dat je geld en goed zou geven om de betekenis van deze vier letters te mogen kennen.
En bolo staat niet alleen. Soms zijn er hele zinnen, ganse gesprekken in die wonderlijke Ayame-taal. C'est magnifique.
06-11-2007 om 00:00
geschreven door Leen
Spreekwoorden en zegswijzen.
Vandaag heb ik m'n kleine meisje veel moeten missen. Klassenraden gehad en al, ik was pas om halfnegen thuis en dan lag ze al te dromen. Snif. Een oude scoutscollega tegengekomen ook vandaag, tijdens het uitvoeren van m'n job dan nog wel. Hieronder vind je een citaat, dat ik bij deze graag uitroep tot uitspraak van de week. Wie aan de hand van deze quote weet wie ik tegengekomen ben, krijgt ne warme choco van mij!
"Driemaal is scheepsrecht. En ik ben de kapitein van dat schip. Maar je moet wel opletten met wie je in zee gaat, want anders zou je wel eens uit de boot kunnen vallen als je uitvaart."
Voor de duidelijkheid: persoon in kwestie zei dit in alle ernst. Daar zouden ze in Alles kan beter een vette kluif aan gehad hebben, niet?
Beastiegirl
