Deze week was De Week van de Leeghoofdige Massaconsumptie. Zalig! Woensdag zijn we voor het eerst met Ayame naar de Quick geweest. We hebben haar niet gehoord. Van begin tot einde heeft ze zich geconcentreerd gestort op het eten van frietjes (of het likken van de mayonaise van frietjes). Alweer net haar vader dus.
Vandaag zijn we naar een oord geweest van deuntjes voor randdebielen, vettige kots, excuseer, kost en gillende tieners: de kermis! En ook dat viel in de smaak bij ons meisje. Ze is op de molentjes geweest (4 keer). In het begin leek ze maar een beetje voor zich uit te staren, dus dachten we dat het niet direct een succes was. Tot het molentje stopte. Dat was niet naar wens voor de mejuffrouw in het roze Barbie-autootje. Papa probeerde ook (tegen beter weten in) een Bumba te vangen. Twee keer zelfs. Maar je kan niet in alles uitblinken, nietwaar?
Eendjes vangen, nog zo'n klassieker. Vooral het feit dat er maar eendjes bléven komen vond Ayame enorm indrukwekkend.
En we zijn ook nog in een soort autobaan gegaan, heel traag op van die railtjes. Gezien ze er nog een beetje klein voor was, had ik gevraagd of mijn man meemocht in het wagentje. Zegt die man: nou, je man weegt te veel, maar jij mag wel mee. Ahum, dacht ik zo bij mezelf, het scheelt nochtans helemaal niet veel, maar alla. Ging ik toch maar dubbelgeplooid in zo'n wagentje gaan zitten, Ayame helemaal weggedrukt in een hoekje, ocharme. We moesten wel in het eerste wagentje gaan zitten. Waarom weet ik niet, want op "den bergop" werkte de zwaartekracht flink tegen en alle kindjes achter ons botsten tegen onze auto op; ja hoor, mama veroorzaakte file. Gelukkig konden we terug wat voorsprong nemen als we naar beneden sjeesden!
En in de namiddag kwamen ook nog eens opa en meter op bezoek: waren alle dagen maar zo, moet Ayame gedacht hebben.
24-02-2008 om 00:00
geschreven door Leen
23-02-2008
Fel prinsesje.
Als Ayame op onbekend terrein komt, heeft ze wel eens de neiging om plots te veranderen in een verlegen kneusje. Lief hoor, dan komt ze bij mama hangen, schootje zitten en braaf zijn. Ze doet dat nog altijd, maar het ijs breekt steeds sneller. Haar ware deugnietenaard laat zich niet meer langer dan tien minuten onderdrukken. U weze gewaarschuwd.
23-02-2008 om 19:40
geschreven door Leen
22-02-2008
Datumloze dagen.
Vandaag helemaal naar Antwerpen voor een studiedag waar we hoop en al 3,5 uur geëntertained werden en waar ik dan eigenlijk nog eens helemaal niets van bijgeleerd heb ook. En da's heus niet alleen te wijten aan mijn onmetelijke intelligentie. Jammer he. Goed dat ik op de trein heb kunnen genieten van een heerlijk boek (volgens Ayame geschreven door haar opa, Jeroen Brouwers. Vol verrassingen zit hij, mijn vader). De overheid wil besparen? Ik heb wel enkele ideetjes.
22-02-2008 om 00:00
geschreven door Leen
18-02-2008
Mutsje.
De voorbije nacht heb ik alleen in ons echtelijk bed geslapen. Niet dat we in onmin leven. Onze dochter was er alweer in geslaagd papa in haar kamer te doen slapen. En ja hoor, ze heeft een dik half uur langer geslapen dan anders. Nochtans is haar papa eigenlijk altijd bij haar in de kamer. De beruchte foto van in de kindertijd van haar vader ("papa mutsje aan" - het mutsje in kwestie is zijn kapsel van in die tijd) is zelfs een belangrijk element in het gaan-slapen-ritueeltje van dochterlief. En gezien wij de eerste keer natuurlijk erg moesten lachen met haar opmerking (allez, vooral ik dan) maakt ze elke keer luid lachend hetzelfde mopje. Ook midden op de dag maakt ze regelmatig hetzelfde mopje. F.C. de kampioenen dus, alleen maar veel grappiger.
Beastiegirl
