Mijn vingers jeuken om te schrijven over iets dat we gisteren hebben gedaan, maar het moet nog even geheim blijven. Ha! Zo verzeker ik mij ervan dat u regelmatig blijft lezen. Trucs van de stationsromannekes, ik ken ze allemaal. Maar allez, ge moogt wel weten dat er nieuwjaarsreceptie op mijn werk was. En de soep was lekker. En mijn leerlingen waren nog in vakantiestemming. Ik hen direct om de oren slaan met sarcofagen en sjabti's uit het Nieuwe Rijk en al natuurlijk. 't Was rap gedaan (ahum).
08-01-2008 om 23:10
geschreven door Leen
07-01-2008
De kleine prins.
Vandaag de eerste dag crèche van dit jaar. Ineens behoort Ayame bij de groten (want een heel aantal dreumesjes had vandaag de eerste schooldag). Dus ze moet verstandig zijn en al, net nu haar peuterpuberteit begonnen is. Tot overmaat van ramp liet haar prins vreeeselijk lang op zich wachten. De hele ochtend heeft ons arme schaapje vertwijfeld "Arne komen eh?" gevraagd aan Marleen. Men heeft daar zelfs gebeld om te verifiëren of hij wel zeker kwam, en wanneer. Ja dus, en zo werd het toch nog een goeie start.
07-01-2008 om 00:00
geschreven door Leen
05-01-2008
Freddy De Kerpel tegengekomen.
Gisteren een uitje afgebeld wegens... echt volledig knock out couch potatoe. Gevegeteerd in de zetel en zelfs dat was lastig. Tja, vakantie.
05-01-2008 om 00:00
geschreven door Leen
04-01-2008
Bijna- Nieuwjaarswens.
Eigenlijk zou ik hier onze nieuwjaarswens willen posten, maar ik heb geen idee hoe het moet. Zelfs mijn liefje (wiens nerd-factor beduidend hoger ligt, geef toe) slaagt er vooralsnog niet in. U moet dus nog even wachten!
04-01-2008 om 00:00
geschreven door Leen
02-01-2008
Seeeesamstraat.
De rust keert langzaamaan terug. Er liggen nog een aantal feestjes in het verschiet, maar nu doet een pauze wel efkes deugd, vind je niet? Ayame heeft gisteren geslapen vanaf halfvijf (enkel wakker geweest om nog wat melk te scoren) tot 6u10 deze morgen; ook zij heeft zwaar gefeest de voorbije dagen.
Maar natuurlijk ligt het feesten niet helemaal stil. Een oude liefde heb ik deze vakantie herontdekt: Sesamstraat. Mijn oude CD wordt nu volop afgespeeld. Grover, Pino, Bert en Ernie: het knalt door de boxen. Zo probeert mama (die tot nog toe de grootste fan is) dochterlief te indoctrineren. Niet dat dat zo makkelijk gaat: ons meisje weet al heel goed wat ze wil en houdt het voorlopig bij Bumba, Nijntje en Musti.
Wacht maar.
02-01-2008 om 00:00
geschreven door Leen
01-01-2008
De wens.
Aan ieder die dit leest: een fantastisch 2008 gewenst vol avontuur, warmte, durf, gekheid, poëzie, ijsjes en klaprozen!
01-01-2008 om 00:00
geschreven door Leen
31-12-2007
Oogjes open en snaveltje op taterstand.
Als u er niet tegenkan dat mensen hun kinderen bestoefen: gelieve het volgende niet te lezen en dit met de mantel der liefde te bedekken.
Het zal vast aan mijn stimulerende aanwezigheid liggen, maar Ayame praat als nooit tevoren deze vakantie. Ze maakt zinnetjes, begint werkwoorden te vervoegen, begint lidwoorden te gebruiken en praat 3 talen (oké, dat laatste is niet waar, maar de rest toch een beetje). "Yame ook e broek" bijvoorbeeld. "Mama ook zot". "Ijsje Bumba evallen". "Elmo ook boekje tonen".
En: ze zingt haar eerste liedjes! "Appelsien, laat u zien!" En de "Wiedewiedewiet" in Zwarte Piet.
Dat is natuurlijk geweldig om te zien allemaal. Maar: zo slaagt onze kleine dictator er nòg beter in haar wensen kenbaar te maken. En dus breekt ook de peuterpuberteit aan. Want laat het duidelijk zijn: het meest uitgesproken woordje is ongetwijfeld "nee", gepaard gaande met uitdagende blik. In de winkel zet ze de boel op stelten door alle koekjesdozen op de grond te strooien, recht te staan op het zitje in de kar en ondeugend weg te lopen opdat mama achter haar zou crossen.
Dus ja, vakantie is inderdaad geen rustpauze meer, maar een intense avonturentocht. Nee, het woordje "saai" kent Ayame nog niet.
31-12-2007 om 00:00
geschreven door Leen
30-12-2007
De Grote Invasie.
Alles rustig aan het klaarmaken voor De Dag... De dag dat ons huis zal bestormd worden door 6 hongerige volwassenen (buiten onszelf) en 9 kinderen die zwaar willen feesten. Living herarrangeren, de laatste boodschappen doen, glazen en servies samenzoeken... Word ongetwijfeld vervolgd!
30-12-2007 om 00:00
geschreven door Leen
28-12-2007
O denneboom/wat zijn uw takken/wonderschoon.
Jep, we hebben een kerstboom buitgemaakt. In promotie! Normaalgezien een heel dure soort (ze hebben hem in de winkel zelf gebruikt), dus ik kon er écht niet onderuit: de Strybolgenen namen de overhand en de boom werd aangekocht. Probleempje: hij is nogal groot uitgevallen. De winkeljuffrouw samen met mij die boom in de auto proberen pleuren. Ze beweerde dat ze altijd de pot vanachter staken (wat ik wel wat raar vond, maja, mijn brein was nog wat beneveld door de euforie van mijn vondst). Ik dus met open koffer en een loodzware pot aarde er half uitbengelend aanzetten. Na twee meter: kloink, boom uit auto. Weer naar binnen, nu eerst de pot, boom vastgebonden en voorzichtig met open koffer naar huis. Boom eruit sleuren, stoep en gang vol aarde. Maar allez, we zijn er geraakt. Nu nog ons huis binnenkrijgen. Volgend jaar misschien toch op tijd een boom kiezen: een tafelmodelleke.
28-12-2007 om 00:00
geschreven door Leen
27-12-2007
Hoera! Bravo!
Omdat het toch alweer twee dagen geleden is dat er nog iets te voeren viel, maak ik van de gelegenheid gebruik om even te vertellen dat wij in het begin van de maand acht jaar samen waren. Wij, dat zijn Kim en ik dan he. We waren het eigenlijk alletwee vergeten, ahum. Mijn frank viel enkele dagen later. Maar we hebben dan natuurlijk ook ontzettend veel data te onthouden, met onze twee huwelijken er nog bij. Acht jaar samen, vier jaar echt getrouwd en één jaar officieel getrouwd!
27-12-2007 om 00:00
geschreven door Leen
26-12-2007
Ayame de krokodil...
... haar mondje staat niet stil. Als ze niet aan het eten is met dat mondje, dan praat ze. Heelder verhalen vertelt ze, of beter: wil ze vertellen. In de woordenstroom komt meestal "mama", "papa" en "poes" voor. Een andere variant is (op z'n Harry Potters) het eindeloos herhalen van dezelfde verhaallijn: "poes weent", "ijsje gevallen", "lichtjes aan". Eigenlijk ze wil vanàlles vertellen, maar haar woordenschat blijkt toch nog te beperkt om haar hele scala aan emoties te kunnen weergeven. Haar intonatie maakt dat echter ruimschoots goed. Ze kan deugnietachtig vertellen, enthousiast, droef, moe, hypochondrisch, blij en nog zoveel meer; de zeven dwergen van Sneeuwwitje in één persoon dus!
26-12-2007 om 00:00
geschreven door Leen
25-12-2007
Wittebroodsweken.
Vandaag (of gisteren) heeft iedereen gevierd dat Jezuske geboren werd, 2006 jaar terug (ha ja, want het was in het jaar 1, volgens de kenners). Maar gisteren hebben we òòk nog iets anders gevierd. Proficiat, S. en M. (oei, als dat maar goed afloopt met die initialen), met jullie huwelijk! Dat jullie nog lang zalig en vredevol mogen getrouwd zijn!
25-12-2007 om 22:28
geschreven door Leen
23-12-2007
De dekenaaje.
Wij hebben nog geen kerstboom, wij. We gaan er wel nog ene zetten, want volgende week moeten daar allemaal cadeautjes onder. Maar nu hopen we, in de beste Strybol-traditie, dat we na Kerstmis een boom zullen kunnen kopen aan minimum 50 % korting.
Wat we wel hebben, zijn lichtjes voor ons raam. En dan krijgen wij een kaartje in de bus, met een handschrift op dat lijkt op dat van uw en mijn tante Anna, waarin men ons bedankt voor de mooie versiering. Getekend: de koninklijke dekenij.
De koninklijke dekenij... We moeten nog onze prijs gaan halen die we gewonnen hebben met de tombola van de dekenij. Elk jaar komt die tante Anna met enkele kompanen namelijk kaarten verkopen aan de deur en ik vind dat dan zo aandoenlijk dat ik mij altijd laat overhalen. Nu zijn we toch wel gewonnen zekers. We hebben niet de hoofdprijs gewonnen (nen bruudruuster), maar 'k ben toch benieuwd. Maar niet zo heel erg, want in twee maand tijd ben ik er nog niet in geslaagd de prijs af te halen. Als ze erin geslaagd zijn hun tombolalotjes te verkopen, vragen de tantes van de dekenij altijd hoopvol of ik misschien lid wil worden. Gezien dat toch wel écht een brug te ver is druipen ze dan triest, maar trots af. Volgende keer wordt het nog moeilijker om te weigeren, denk ik.
23-12-2007 om 22:27
geschreven door Leen
22-12-2007
Wazda?
Vandaag hebben we de volgende dingen gedaan: - opgestaan - ontbeten - een auto gekocht.
Een hele dikke zulle! Allez, in vergelijking met onze andere auto dan toch. Een Mazda Premacy, zo'n echte gezinswagen, weet je wel, om al je luierdozen, buggy's en gezinsleden in te douwen. Hip? Nee dus. Maar toch een vooruitgang ten opzichte van onze rijdende doos.
22-12-2007 om 14:07
geschreven door Leen
19-12-2007
Ode aan mijn zieke dochter.
Ayame ligt tien minuten te slapen. Ineens gehuil. Ik gaan kijken. Bedje vol braaksel. Papa opgetrommeld, alles opkuisen. Je voelt je pas écht leven als je kots aan het opkuisen bent.
Maar ons kleintje is dan zó lief, niet te doen. Ze geeft geen kik. Kijkt je aan met haar lieve, vermoeide oogjes. En als je dan vraagt: gaan we nu terug in bedje? Dan legt ze haar hoofdje op je schouder en zegt zachtjes "ja".
19-12-2007 om 00:00
geschreven door Leen
18-12-2007
Het lijkt een ver verleden.
Het is hier al enkele dagen wat stilgevallen, en dat heeft alles te maken met in te halen slaap en zo. Maar! Nu zijn we terug, en hoe! Zaterdagavond (om een uur of zeeeven) ben ik naar Clouseau geweest en enkele bedenkingen bij dit evenement wou ik u natuurlijk niet onthouden. Want al ging mijn adoratie voor Koen Wauters niet zo ver als bij sommige anderen (die zichzelf al op de cover van de boekskes zagen staan met Koen en alsmaar meer baby's), de eerste cassette heb ik toch behoorlijk grijsgedraaid. Hoezo? Jaja, hoezo. En toen ik in't vijfde zat en we kwamen terug van de bosklassen, toen zongen we keihard "Loop naar de maa-aan" mee, en toen kwamen de leerkrachten reclameren. Dat moet zowat het toppunt van rebellie in onze lagere schooltijd geweest zijn. Dus ja, Koen, we hadden toch een band. En móest je een aanzoek gedaan hebben, 'k zou het in elk geval overwogen hebben. Ondanks duetten met Ingeborg, wilde verhalen over allerlei liefjes en je compleet foute kapsel en kledij.
De populariteit van de tweede CD (mijn eerste schijfje toen!) was een veel korter leven beschoren, want de concurrentie van NKOTB bleek té zwaar. En zeker toen je zelf begon te zingen "Geef het op", Koen, heb ik dat braafjes gedaan. Na de rebellie van het vijfde studiejaar hadden al die jaren groene Sint-school toch een heilzaam effect gehad op mijn gehoorzaamheid. Eventjes.
En nog later kon een nieuw nummer mij occasioneel wel eens bekoren. De eerste plaat werd in mijn ogen echter nooit meer geëvenaard. Ik kan ze overigens nog steeds bijna foutloos meezingen, zo blijkt. Zo komt het dat ik me zaterdagavond goed vermaakt heb. Het kwam wat moeizaam op gang, maar naar het einde toe herbeleefde ik de euforie die mij vroeger overviel toen ik, het hoongelach van mijn broers dapper negerend, naar Tien om te Zien keek. Maar ik dacht er meteen bij dat de podiumprésence van mijn echtgenoot minstens even adembenemend is. En dat al die baby's op de cover van den Dag Allemaal nog niet half zo mooi en lief zouden geweest zijn als ons kleintje.
18-12-2007 om 00:00
geschreven door Leen
16-12-2007
Champagneee!
Hoera voor mezelf! We zitten bijna aan de 1000 bezoekers!
16-12-2007 om 00:00
geschreven door Leen
15-12-2007
Hoe eet ik een sandwich met geitenkaas? - door Ayame
1. Pulk zoveel mogelijk van de geitenkaas van de sandwich en lik die van je vingers. 2. Duw daarna de open sandwich verticaal tegen je gezicht, zodat je gezellig vol geitenkaas hangt. 3. Probeer vervolgens de sandwich volledig in je mond te proppen. 4. Neem op aanraden van mama en papa een normale hap van je sandwich (saai). 5. Applaudiseer voor jezelf dat je zo flink een hap hebt genomen. Vergeet hierbij dat je de sandwich nog vasthebt, zodat ook je handje nu vol geitenkaas hangt.
15-12-2007 om 10:16
geschreven door Leen
14-12-2007
One of those nights.
Het plan was: vroeg gaan slapen, want we waren moe. Maar rara, welk klein lief dictatortje stak daar op slinkse wijze een stokje voor? Juist ja. Toen het interval-huilentierenbrullen na een uur nog niet was opgehouden, is papa maar op de kamer van ons spookje gaan slapen. Op een harde zetel. Lief is ze dan, hoor. Zit ze met haar puppy-oogjes te kijken naar je.
Beastiegirl
