Beste mensjes, ansofiethebee's speakin'..

ManMan wat gaan de dagen hier snel, mn 4e werkdag zit er alweer op! kHad voor 't eerst een zotte rugpijn patiente, van tminste had ze pijn (mo twas gin trunte wi, ooooo nint!), dan een overspannen kapster (jaja de overspanning vind je ook hier), en een bouwvakker met lakse ellebogen als een vrouw (grappig eh, kwou 't bijna zelf zeggen als grapje maar kdurfde nie en dan zei Laura mn begeleidster 't , daar ging zn ego). Dus interessante assessments(dat woord is heilig op stage) allemaal..maaaar 't interessantste was de 'conference' van vandaag at the Mater Dei hospital (waar Sofie zit).

In Belgie en omstreken is borstkanker al goed 'ingeburgerd', ook de behandeling ervan: je kunt ze krijgen na de operatie in't ziekenhuis en dan sturen ze je door naar een (al dan niet gespecialiseerde) kinesist voor lymfedrainage en al de rest. Hier in Malta is dat nog steeds een probleem. In't algemeen vertellen de dokters de patienten na operatie of behandeling heel weinig, waardoor wij vaak vergevorderde gevallen binnenkrijgen in de praktijk, dus ook na het wegnemen van borstweefsel. Je hebt hier iets als 'Women's health' in de kliniek, maar dat bestaat maar uit 3 therapeuten, waaronder Laura. 1 therapeute heeft de technieken geleerd in the UK om ze aan te leren aan de rest hier. Ze willen hier een centrum uitbouwen voor die vrouwen (een echte women's health afdeling). Het probleem is dat ze binnen de kliniek geen ruimte (letterlijk en figuurlijk) krijgen om het uit te werken, ook al merkt iedereen dat het goed werkt en de patienten er beter van zijn. Dat is dus de frustratie van deze therapeuten, die ook buiten het hospitaal om praatgroepen voor borstpatienten hebben. Daarom worden ze ook actief geintegreerd in de meetings tussen dokters,radiologen, oncologen,..., wetende dat de kinesisten hun patienten later zullen behandelen. Op deze manier hopen ze dat het via de staat verdere aandacht zal krijgen. Ik was dus op zo'n "breast care conference" vandaag. Heel interessant. Ze overliepen patient per patient en dan was er overleg over de behandeling (chemo/bestraling/operatie/...). Ze vielen vooral over leeftijd, mate van aantasting irt het nut van de behandeling, esthetiek, ethiek enz. Erna was er nog een "lecture" over nieuwe onderzoeksmogelijkheden om borstkanker zo vroeg mogelijk op te sporen. Dan moesten ze beslissen of ze -rekening houdend met het budget van de patient- deze onderzoeken zouden inlassen, maar deze beslissing komt de volgende keer.


Wat 'k hiermee wil zeggen: niet iedere behandeling die je krijgt in een praktijk (van uit welke medische sector dan ook) is zo vanzelfsprekend! Beseffende dat Malta een ontwikkeld land is..moet je maar eens stilstaan bij de ontwikkelingslanden! Hier moet men precies nog overtuigd worden van het nut van kinesitherapie na borstoperaties, terwijl het bij ons zo vanzelfsprekend is..of heb'k het mis?

Adak: stel je voor dat iedere kinesist in Belgie 't overleg over diens patienten tussen de dokters bijwoont..chaos! das dan wel weer't voordeel van een eiland.. Heeft iemand eigenlijk ooit zoiets als eilandleer gedaan? Of valt dat onder sociologie? want achter een weekje hier kan'k wel al wat voor -en nadelen opsommen hoor!

Soit, ik doe in het 2e semester mn stage in een prive-praktijk in Gent die vooral vrouwen behandelt met allerlei vrouwelijke problemen dus kzal't zeker hier niet doen zoals'k gepland had!! Voor urologie schijnen ze wel een goeie physiotherapy-afdeling te hebben, maar waar wij dan biofeedback gebruiken, gebruiken ze hier vooral massage van de bekkenbodemspieren, hmmmm kGa waarschijnlijk ook een paar prenatale lessen bijwonen/leren/geven, kvraag me ferm af of ze hier wel aan postnatale behandelingen doen!

kHeb in die kliniek ook naar t schijnt de beste cardiochirurg van Europa gezien, maar daweetekikallemaalnieze ! 

Je ziet: mijn brains zijn geactiveerd en ben er helemaal aan't invliegen! Tis de eerste keer dak een stage zo interessant vind en dak voel dak bijleer en evolueer. Door de verantwoordelijkheid en het tempo en de begeleiding ben'k verplicht om mn stof goed te kennen anders ga'k daar af gelijk een gieeeeter en das goed, anders zou'k hier toch alleen maar chillen...

Weetjeen: theeft hier geregend en ze zeggen dat we er nog een beetje mogen verwachten: "moeder natuur die aankondigt dat de winter bijna voor de deur staat"

Weetjetwee: tis ier echt pokkeheet nadat t geregend heeft

Weetjedrie: tis bijna weekend en dan gaan we chillnvoedood en veel doen dat niets met de stage te maken heeft!!

er zijn festas in ons dorp (sommige dorpen bereiden dat een jaar voor omdat t zo belangrijk/heilig)
er komt een goeie DJ volgens de plaatselijke jongerenscene
er is een grote waterpolomatch (1 van de populairste sporten hier) 
je zou hier ook kunnen golfsurfen naarmate de winter komt, so maybeee MissMaes kunnen we hier toch nog de geplande surftrip doen..
er zijn plaatselijke wijnfeesten, maar we weten nog nie of we vervoer zullen vinden
 + we moeten het eiland nog verkennen!! 

Morgen 14h begint het weekend.......zalig!  

C!AO C!AO x

04-09-2008 om 15:41 geschreven door anso-fie

Hello! kHad net een hele tekst getypt over mn werk hier in Malta, maar de verkeerde knop op het verkeerde moment heeft alles gewist, *zucht*.


Kort en krachtig dan maar:

- veel assessments doen: onderzoek+kinesitherapeutische diagnose+behandeling opstellen

- alle interessante patienten gaan naar de studenten, vooral naar diegene die beschikbaar is dus twordt een beetje grey's anatomy christina-style

- altijd begeleiding en feedback dus -luxe-

- kben al tette van het vroege opstaan en het herhalen na het werk omdat'k deze week superveel "(lumbar) back pain" patienten moeten assessen

- uitgaan tijdens de week zit er nu nog niet in maar dit weekend verlengd weekend + leuke dingen te doen

- andere kine-student julian is cool dus das mooi meegenomen, sofie kent de andere 4 in haar kliniek ook al, waarmee we heel 't vierde jaar vandeneerste keer kennen, want de overige 10 zijn allemaal op erasmus (ook 2 in gent)

- zo'n oude kliniek heb 'k nog nooit gezien!

- kdoe't graag!

- kga nog een beetje herhalen en dan een duikje nemen+zonnetje en slapen


*Hasta la vista! Anne-Sofie*

02-09-2008 om 16:07 geschreven door anso-fie

Het begon allemaal bij de aankondiging dat we zouden landen te Malta..deze werd vergezeld met een mini-verslaggeving over het weer, de tijd, enz. We moeten toegeven: met het weer zat het goed, maar met de tijd, jawadde!

We zouden landen om 23h15. Op het vliegtuig zeiden ze ons: lokale tijd: “22h15”, waarop Sofie en ik eens raar keken naar elkaar à la “ej gie dat e twoaschn gelezen?” maar volledig bedwelmd door de aankondiging “27°C” schonken we er verder geen aandacht aan. We dachten wel dat we een uur zouden moeten wachten op ons vervoer naar de hostel, maar ze wachtten ons mooi op tijd op, tiens. Nuja, dan maar ons uur efkes teruggedraaid…

Aangekomen in onze hostel in Sliema, zagen we aan de gesloten receptie 2 enveloppes rechtstaan: Anne-Sofie Allemeersch en Sofie Demeulenaere met onze inkomkaarten en al de rest erin..’t was als op een hike in de scouts waarbij je nie weet wat te verwachten. Wel, ‘k moet zeggen: we hebben 2 grote ruimtes: 1 slaapkamer met bureaus enzo en 1 keuken met tafel en sofa en dan nog een badkamertje en een terras.. ‘Hèle binn’ maar wel wat leeg. But don’t worry, zo’n 3 dagen later is het al wat opgefleurd met al wat fleurig is en onze rommel! Waaronder heel wat foto’s van jullie, jawel!

De volgende dag zijn we direct op verkenning geweest in Sliema: kort overzichtje! We zitten op 1 minuut slenteren van een zalige baai met kleine vissersbootjes in’t midden. Er is een soort van ‘parkje’ langs het water waarin je kan liggen en dan echt aan het water zijn er mini rotsjes vanwaar je dan in het water kan jumpen (lees: braafjes langs het trapje naar beneden, benauwd dat je anders op één of andere snoodaard van een rare steen beland). We hebben ondertussen al een stekje gevonden waarvan we zagen dat’t goed was ;-) haha

Als je deze baai verder afloopt naar rechts kom je terecht aan wat ze noemen ‘the strand’ met allerlei gezellige terrasjes ’s avonds voor als de passegiata (zoiets) begint (=het dagelijkse wandelingetje van menig maltese gezinnen, paraderen eigenlijk é). Heel mooi met al die lichtjes en uitzicht enzo. Wat mij vooral al opgevallen is dat er zoveel mensen buitenkomen ’s avonds! De temperaturen zijn dan al wat dragelijker, iedereen goedgezind, terrasjes, parkjes en andere bankjes zitten vol en mensen wachten tot het vuurwerk begint. Jawel vuurwerk tot en met! Hoewel’k de oorlog niet meegemaakt heb, heb’k telkens ‘k zo’n boem hoor het gevoel dat er WOIII begonnen is. Zelfs vanavond, toen we rond 18h30 efkes aan’t water lagen en het nog klaar was buiten, begonnen ze daar plots met kanonschoten en vuurwerk, freaks!

Over klaarheid gesproken: ’t wordt hier vroeg donker, om 20h al! ’t Compenseert met de vroege dag…

Over de mensen >> supervriendelijk!! Veel glimlachen, goeiendag zeggen, heel behulpzaam (zelfs helpen wanneer je’t een keer alleen wil vinden), zuiderse mentaliteit hé..

Over de warmte >> te doen. Hoewel het 30° is, is er ook nog een zeebriesje en het water natuurlijk waardoor je wel nog buiten kunt wandelen op een deftige manier. Lopen is wat anders…

Gisteren (vrijdag) hadden we om 10h een afspraak met, Angele, een erasmuscoördinator op’t univ in Msida, en om 11h een afspraak met Stephen van de kiné in de kliniek.

Daarom stonden we om 9h30 al klaar aan de bushalte. Véél te vroeg! We hebben er nog 3 kwartier moeten wachten, waardoor we sowieso te laat waren bij Angele. Blijkbaar komen de bussen hier ofwel te vroeg, ofwel te laat aan, maar verwacht niet dat ze op tijd zijn  Als je opstapt koop je een ticketje (€0,45) per persoon, per rit. Toen Sofie haar ticketje eens bekeek, merkte ze op dat het uur anders was: “huh anso, er staat ier op dat’t al 11h15 is?!??”. DAMN! Toen we het checkten op een plaatselijk horloge viel onze frank.. JetAirFlight heeft ons zooo in’t zak gezet, onnozelaars. En raar ook dat wij hier nergens een horloge gezien hadden!! Nu waren we niet zomaar ‘te laat’ op onze eerste afspraken, maar echt gejost hé. Die eerste indruk, amai! Nu, dit was niet alles. We hadden expliciet gevraagd aan de chauffeur om te stoppen aan the university, maar hij reed straal voorbij, plots zaten we in Valetta, véél te ver hé! Toen we een ouwe man (Maltees) om raad vroegen is hij in het Maltees beginnen te schelden voor heel de bus op die chauffeur, waarop de chauffeur sebiet stopte, zelfs niet aan een halte. Deze vriendelijke man heeft ons dan een goeie halte aangetoond terug richting the university. Dus ’t liep die ochtend eigenlijk allemaal in ’t honderd (wat ik stiekem wel grappig vond voor een eerste dag ).

Eenmaal aangekomen in’t univ (rond 11h45) hadden we chance dat Angele er nog was. Ze moest lachen om ons avontuurtje: “now you’ve got already something to tell about Malta”. tWas ook allemaal geen probleem. Ze heeft voor ons dan nog vanalles geregeld, zèlfs nog een afspraak met Stephen. Na nog een tiental minuutjes rondgetjoold te hebben in die übermoderne kliniek, vonden we hem eindelijk: een zeer kalme goedgezinde man. Hij zei: “the first thing you have to know about our culture is that people are verrrrry laid-back! So don’t worry about it, even if you’re late on your first working day..”.  Die man heeft ons heel erg gerustgesteld. I am totally IN !

Ik begin maandag te werken in St-Lukes’ hospital (het oude), musculo-skeletale, Sofie zal beginnen met cardio-respiratoire in Mater Dei hospital (het moderne). Stephen heeft ons een rondleiding gegeven in Mater Dei, waar alle kinéstudenten ook les krijgen. Het zijn heel moderne leslokalen, 10x beter uitgerust dan bij ons en heel mooi! Daar hebben ze bijvoorbeeld ook een speciaal uitgerust lokaal voor als men met elektrische toestellen werkt: geen hoog-laag metalen tafels, maar houten tafels om zo minimaal mogelijk interactie te creëren met de apparatuur, gek hé ;-) Men werkt hier wel met toelatingsexamens om kiné te mogen studeren: een grote selectie gevolgd door interviews, waaruit ze dan de 15 besten kiezen. Dus per jaar 15 man!! Das zoiets als privé-les en dat kun je je bij ons in Gent niet eens voorstellen! Dit is een logisch gevolg van het feit dat Malta een eiland is en er dan ook maar beperkte werkaangelegenheid is. kBen dan ook blij dat’k op mn stage samen sta bij een 4^e jaars kiné, ben heel erg benieuwd!!! We mogen ook allerlei operaties, lessen meevolgen en wat we ook maar willen zien: just ask it and I’ll see what I can do for you! Wat ons hier ook opvalt zijn de werkuren in de ziekenhuizen: van 8h tot 13h30 (studenten tot 14h), pauze inbegrepen! Dan denk je: huh? Daarna geen kiné meer? Toch wel, voor de mensen die het zeker nodig hebben zijn er speciale shifts na 13h30 en in de weekends, das nog eens een programmapunt voor België!

We moeten hier echt alles zelf regelen als Erasmusstudent, van hot naar her lopen, anders krijg je het niet –behalve aan’t univ- maar er zijn wel veel voorzieningen in de buurt. We weten enkel nog niet zo goed voor wat we waar moeten zijn maar dat komt nog wel. We zijn ook al blij dat we internet hebben, dus das een stap in de goeie richting. Nu volgt nog een lazy day, waarna we beginnen te werken en stilletjes aan kunnen wennen aan het ‘gewone leven’ hier. We hebben ook nog 3 weken verlof tussendoor, wat mooi meegenomen is…

*U, westerling hoort nog van ons, zuiderlingen in wording!*

30-08-2008 om 22:35 geschreven door anso-fie