Vandaag stond de wekker weer eens om kwart voor acht. ’s Ochtend kregen we brood met boter. Na het ontbijt vertrokken Wim, Sanne, Joyce en ik naar de trotrostand. Onderweg moesten we nog even stoppen om pasfoto’s te laten trekken. Ze moeten namelijk hun visum laten verlengen in Ho. Aan de bank ontmoeten we de Belgische jongens. Ook zij moeten hun visum laten verlengen en eerst nog foto’s laten trekken. Anderhalf uur later dan gepland (Ghana Time!) vertrekt onze trotro naar Ho. Om kwart voor twaalf komen we daar aan.

Wim en ik gaan eerst iets eten. Ik bestel kip met frietjes en krijg iets later een bord met gebakken rijst en kip. Ik vraag of er geen frietjes waren. ‘nee’ klinkt het. Even later komen Joyce, Sanne en de Belgische jongens aan en ook zij bestellen eten. De dame vraagt aan hen of ze graag frietjes willen. Ik draai me verbaasd om en zeg ‘er waren toch geen frietjes?’. ‘Oh jawel hoor’ antwoordt de dame. En dat zegt ze dan nadat mijn bord rijst al op is! Grom.

Na het eten vertrekken Wim en ik naar het internetcafé. De rest gaat naar de immigratiedienst. Net op het moment dat ik Skype opstart, valt het hele internet uit. ja, het wil niet mee vandaag! Na een hele hoop gedoe over geld (zoals altijd in Ghana) vertrekken we terug naar Kpando. Met de grote bus deze keer. Om half vier stappen we op de bus die om vier uur zou vertrekken. Je raadt het al, ook dit zit niet mee. Om vijf na half vijf (na een uur wachten op een hete bus) vertrekken we eindelijk.

Als we aankomen in de compound is er geen elektriciteit. We eten spaghetti bij kaarslicht en gaan daarna buiten zitten. Het is Isabelles voorlaatste avond in Ghana en dat wordt gevierd. Ook de Belgische jongens zijn langs gekomen. We drinken iets en luisteren naar het drummen en zingen van Frank en de zatte Christian en Baruso. Rond elf uur ga ik slapen. Nu ja, een poging doen want met al het gejoel en gedrum op de achtergrond is dat moeilijk. Elke en Lynn slapen buiten vannacht dus ik heb de kamer voor mij alleen. Gelukkig springt de ventilator terug op als ik ga slapen. Toch een beetje verkoeling.

Het was een lange, zij het vrij nutteloze dag.

Op de foto zie je (links) Christian en (rechts) Baruso die de kippendans aan het doen zijn. Bij deze dans is het de bedoeling dat je je schouderbladen tegen elkaar krijgt. Niet gemakkelijk! Geen nood, die zal ik in België wel eens demonstreren!