Hier ben ik weer, ondertussen al bijna halfdood van verveling. Jaja, het schooljaar is nog maar een maand echt bezig en ik ben het al zo beu als kouwe pap om het zo mooi uit te drukken. Ik ben zo ongelofelijk blij dat het mijn laatste jaar is op deze school Gelukkig was het vrijdag sportdag, en zo als beloofd had Fons iets meegenomen om het wat interessanter te maken. Maar daar later meer over. De dag begon al zeer vroeg, want we moesten om acht uur al op school zijn, om dan op een grote stinkende bus te stappen richting zee. Fons was er nog niet toen we op de bus aan het stappen waren, maar hij kwam gelukkig nog aangeslenterd net voor we gingen vertrekken. Meneer LO was razend. jij zorgt alleen maar voor problemen zei hij, en als ik vandaag ook maar 1 keer zelfs maar denk dat je iets verkeerd aan het doen bent, dan zal je er niet goed van zijn! Tot zo ver het rustige vertrek. Ik had nog een plaatsje vrijgehouden op de bus voor Fons, dus hij kwam naast mij zitten, en zo konden we eindelijk vertrekken. Gedurende de rit kwam het gesprek op rugzakmerken, en Fons zei dat hij het allernieuwste rugzakkenmerk uit Amerika had laten opsturen, en natuurlijk wou Romy de modefreak van de klas- het meteen zien en voelen. Ze had de rugzak vast, maar de bus begon ineens te zwalpen en ze liet de rugzak bijna vallen. Fons werd woedend. Hij begon te roepen dat ze met haar poten van zijn grief moest blijven, dat er iets breekbaar inzat en ze wel is zou mogen nadenken voor ze iets deed. Persoonlijk vond ik dat hij gelijk had, maar dat hij wel eens zou moeten leren iets rustig te zeggen in plaats van meteen te beginnen brullen. Maar bon soit. Natuurlijk stond de helft van de klas meteen rond ons om te zien wat er aan de hand was, stelletje ramptoeristen. De rest van de busrit bleef het gelukkig rustig, maar iedereen die ook maar keek naar Fons zijn rugzak kreeg een blik die hem meteen van gedachten deed veranderen. Na een uurtje rijden waren we er. Eindelijk, de zee. We vulden de rest van de middag met sporten, en de middag was er voor we er erg in hadden. We mochten vrij rondlopen tot 13 u, en Fons vroeg of we niet ergens apart gingen zitten. Jerom, Guido en Ludo gingen mee, maar alleen maar omdat ze zo nieuwsgierig waren naar wat er in die geheimzinnige rugzak zat. Nadat we eindelijk een rustig plekje gevonden hadden begon Fons zijn rugzak uit te pakken. Uit die rugzak kwam de mooiste waterpijp die ik ooit gezien had. We waren net helemaal opgesteld toen, alsof hij het rook, meneer LO langsliep. Hij zag ons, toen de waterpijp, en hij begon helemaal op te zwellen van woede. Als Guido toen niet bewogen had was hij ontploft denk ik. Die kleine beweging deed hem uitbarsten. Hij begon te roepen dat we allemaal crapul waren dat geen respect had voor de regels, en dat we de gevolgen zeker en vast zouden ondervinden. We moesten de rest van de middag op de bus gaan zitten en al vast beginnen aan ons opstel over roken, en de invloed op je gezondheid. Geen sport meer voor ons dus.. De rest was niet blij dat ze waren meegesleurd, maar het is uiteindelijk hun eigen schuld. Hoe het afliep, vertel ik een volgende keer.
Zoals beloofd hou ik jullie op de hoogte van mijn belevenissen. Deze week was om het zacht uit te drukken, klote! Meneer Frans had ons maandag betrapt op het uithalen van een fratske. Jullie sanctie volgt nog, Wel, zijn sanctie was zeker geen lachertje. Iedereen werd gestraft. Maar Meneer Frans is niet van gisteren en wist meteen wie het brein achter ons plan was. Hij nam mij, Jerom, Guido, Fons en Ludo apart. We moesten zoals iedereen een opstel van 5 bladzijden over Franse toiletten schrijven, humor heeft hij wel. Daar bovenop moesten we een week elke dag een uur nablijven op school. Fons dacht hier onder uit te komen door de zak uit te hangen, wat natuurlijk niet hielp. Toen we aankwamen in de refter ging Fons, mp3 met gangster muziek op in de oren, pal voor Meneer Spaans zitten en stak een sigaret op. Meneer Spaans nam de sigaret, gooide ze op de grond en doofde ze. Fons wandelde rustig naar buiten, stak voor het raam een nieuwe sigaret op, lachte smerig naar Meneer Spaans en liep door. Fons wordt een week geschorst, moet een maand elke dag een uur nablijven en krijgt een volgkaart. Het is deze week dus een pak stiller geweest in 6.4. Jerom, Guido en Ludo hebben hem zeker niet gemist. Gelukkig kan hij volgende week mee op sportdag. Na lang discussiëren kozen we voor de zee. Wijven in bikini, was Ludo s standpunt, meer moet ge ni hebben in t leven! Mij had hij niet overtuigd maar de rest wel, dus het werd de zee. We gaan kiten, surfen, volleyballen, Veel sporten en daar ben ik goed in. Fons vertelde me dat sporten hem niet interesseert, je kan je beter bezig houden met nuttige dingen. Hij gaat iets meebrengen wat de sportdag veel boeiender gaat maken. Ik ben niet zeker wat maar daar zal ik jullie volgende week wel over vertellen. Verder gingen de dagen kruipend voorbij. Elke dag 8 uur op de schoolbanken slijten is te veel. Eindelijk was het weekend. We hadden met een groot deel van de klas afgesproken om zaterdag naar een fuif in het jokot te gaan. Het jokot is een jeugdhuis in Niel. Ik bleef bij Guido slapen zodat ik niet naar Ruisbroek zou moeten fietsen als ik er een te veel op had. Ik was al een paar uur, en dus ook een paar pinten, op het feestje toen Zara rond mij begon te fladderen en dansen. Ik moest er eigenlijk niets van hebben maar durfde haar ook niet afwijzen. Ik ben na 5 minuten naar buiten gevlucht met als uitvlucht dat ik een pintje ging halen. Dat pintje ben ik gaan halen, zelfs meerdere pinten, maar ik ben niet meer naar binnen gegaan. Ik praatte wat met mensen die buiten stonden. Gij hebt een vlageske aan uw tong! zei iemand tegen mij. Dat vlaggetje vond ik niet en mijn evenwicht was ook zoek.
