Ik zat op een bankje in het park maar plots kwam er een jongen naast me zitten.
'Meisje, ben je echt zo forever alone?' vroeg hij. Ik fronste mijn wenkbrauwen en zei: 'Hoezo? Jij zit hier toch ook alleen, zonder vrienden.' Ik stond op en liep het pad naar het bos op.
Ik liep met mijn handen in mijn zakken op het paadje. Plots kwam iemand hard aangelopen, het was Joëlle. 'Lieverd, heb je soms een jongen gezien in dit park? Euuhm, een bruine kuif heeft ie volgens mij.' vroeg ze. Ik aarzelde: 'Uhm, er kwam een jongen naast me zitten op dat bankje daarachter. Hij zei dat ik forever alone was... Zou hij dat zijn?'
Ik zag Joëlle meteen naar het bankje in de verte lopen. Wat zou die hebben?
'Vanessa, wat bezielt jou? Eerst date je met Lennert, dan met Jarne en nu met Brent. Serieus, kind! Ben je zo kieskeurig ofwat? Zoek een leven.' zei Tamara.
Ik verschrok me omdat ze opeens om de hoek voor me stond. Ze duwde me tegen de muur en schreeuwde: 'Ga je me nog antwoorden of hoe zit dat!?'
Even later, toen ik nog niet had geantwoord stampte ze tegen mijn been.
'Wat is je probleem meid? Problemen dat ik zo aantrekkelijk ben? Zeg het maar hoor!' antwoorde ik.
'Weetje wat het probleem is? Nou, Brent is mijn ex. Je hebt hem afgepakt domme bitch!' riep Tamara
Ik werd wakker en zag dat het 10:18 was. Te gek! Zaterdag dus. Ik stond op en ging meteen achter mijn laptop zitten. Ik zag dat Stef online was dus klikte hem aan en begon te chatten. Toen zag ik dat hij net offline ging. Jammer! Dan stuur ik maar een mail.
aan: Stef
van: Amber
------------------------------------------------
Hey Steffie! Ik wou net een berichtje sturen
maar je ging offline. Jammeeeuuurrr! :(
Even zeggen dat ik net op ben.
Groetjessssss, Ambie.
Ik sloot af en ging wat kleren uitkiezen. Ik koos een witte legging met bloemen print,
een topje en all-stars. Ieuw, mijn haar! Ik nam meteen de stijltang en begon te stijlen.
Bahhhh! Op het einde leek het toch wel mooi. Ik deed nog wat mascara op en roze lipstick.
Hm, zag er best pretty uit.
Ik lag languit in de zetel wat huiswerk te maken en tv te kijken.
Maar toen ging de deurbel, zo te zien was ik alleen thuis dus ging ik maar open doen.
Het was Eric, hij trok me naar zich toe en gaf me een knuffel. 'Waar is dit goed voor?' vroeg ik verbaasd. Ik bloosde helemaal, Eric die me een knuffel geeft? 'Nou, je bent een vriendin dus boeiend? Mag toch...' zei hij lief. Hij zette zijn skateboard aan de kant en kwam binnen. 'Heb je dat topje aan wat je zelf hebt gemaakt? Het is best wel mooi geworden. Vooral nu je je buiknavel piercing ziet!' zei hij. 'Ik glimlachte en keek nog eens naar mijn buikpiercing. Tja..
We zaten samen op de computer, te gekke foto's te trekken. Ik zat op zijn schoot. We leken wel een koppel ofzo! Opeens kwam Nic de kamer in. Hij vroeg: 'Oh sinds wanneer zijn jullie een koppel dan?' Hij kwam naar me toe en kuste me. 'We zijn geen koppel, zei Eric, we zijn gewoon vrienden. Jullie lijken meer op een koppel hoor!'
'Hoezo?' vroeg Nic. 'Nou, jullie kussen elkaar op elkaars mond.' zei Eric.
'Eric, dat is voor de lol. Da's fake hoor? We hebben niets.' zei Amber.
'Waarom heb je mij dan nog nooit gekust?' vroeg Eric. Ik moest lachen en trok aan Eric's hand. Ik trok hem naar me toe en kuste hem. 'Nou goed?' zei ik lachend.
Nic wou persé een nieuwe bh voor me mee gaan kopen, lachen dit.
We gingen de winkel binnen en hij had al meteen een te pakken, eentje met tijgerprint.
Hij duwde hem tegen me en duwde me een pashokje in. Hij kwam er zelf bij en trok het gordijn dicht. 'Passen maar!' riep Nic. 'Uhm, meneertje. Met jou erbij?' vroeg ik.
'Dat is een stap van vriendschap, vertrouwen, geen schaamte.' zei hij.
Ik zuchtte en deed mijn blouse uit. Toen ik hem uit had gaf hij me een zoen en keek me lachend aan. 'Wat ben ik toch gemeen.' zei hij toen.
Ik had hem aan en hij zei: 'Perfect!' 'Wat zeg je? Deze is veel te klein!' riep ik.
'Nee, dat is juiste het sexy ding eraan. Houden zo!' zei Nic.
We stonden aan de kassa. Er stond een jonge verkoper achter, van in de 20 ofzo. Hij zei: 'Samen een bh kopen! Dat is een goede stap voor een mooie relatie. Succes he schatjes! Dat is dan 20 euro graag hé!' Nic keek hem raar aan en schoof een briefje van 20 onder zijn neus.
We liepen terug naar huis maar plots kwam er een bitch ofzo op ons af. Ze zei: 'Hey, zijn jullie een koppel ofzo? Ugh meid je bent spuuglelijk. Met die piercing in je neus, bah! Zijn jullie een bh gaan kopen zie ik aan je tas? Laat zien!' Ze nam mijn tasje en keek wat voor soort ik kocht. Ze viste hem eruit en riep: 'Kijk mensen! Dit meisje heeft een tiger print bh gekocht! Het staat haar niet eens! Ze knaagde wat verder op haar kauwgom en duwde me aan de kant. Ze gooide de bh terug naar Nic en fluisterde in zijn oor: 'Schatje, hier mijn nummer, bel me.' Ze duwde hem een klein papiertje in zijn handen en liep arrogant weg.
Nic had de slappe lach en verfrommelde het papiertje. Hij gooide het in de vuilbak en gaf me een zoen. Wat een bitch! Wat ben ik toch blij met jou...
THE END
Nic en Amber werden een koppel, Nic besloot toch om de nummer bij te houden om het meisje te stalken. Ze wist niet wie haar belde en flipte helemaal. Ze zei waar ze woonde, en Nic en ik gingen haar tuin vol wc-papier hangen. Dat was zo grappig! x
Vandaag zou ik het doen. Ik had een tip gekregen van mijn vriendin, Bella.
Het is bedoeld om gewoon een glimlach ofzo te krijgen van mijn crush. Ik ben echt zo verliefd op Yannick. Ik ga in de gangen, op de trappen, tussen twee lesuren in tegen hem aanlopen en 'sorry' zeggen. In de hoop om een glimlach terug te krijgen en :'Geeft niets'. Gewoon, voor de lol. Wat maakt het uit? Nja, ik ben toch zenuwachtig!
Ik zou het doen na godsdienst, omdat we dan op dezelfde gang lopen.
De bel ging en we mochten weg uit het godsdienstlokaal.
Ik zag hem al de trap afkomen, ik liep wat sneller en botste tegen zijn schouder aan. 'Wat doe jij nou, kijk uit je doppen, kind!' riep hij kwaad. Ik schrok en werd knalrood. 'Het spijt me, Yannick... Het was niet perongeluk' stamelde ik. 'Niet perongeluk? Dus je gaat express tegen iemand oplopen? Wat 'n loser ben je?' zei Yannick. Hij duwde me aan de kant en ging hand in hand met zijn lief de trappen af. Ik wist niet dat hij een lief had! SHIT! Hoe kan hij nou zo stom doen? Grr!
'Maite, ik heb je boterhammen al gesmeerd. Ik wist dat je anders telaat ging komen, kom hier schat, vertrek nou maar!' zei mama. 'Maar mam, ik wil niet naar school. Laat die rotschool toch uitsterven.' riep Maite. 'Wat krijgen we nu? Je ging vroeger altijd zo graag naar school! En vandaag is het opeens een rotschool? Wat is er aan de hand... Zeg het maar hoor!' zei mama. Ik rolde met mijn ogen en ging naar mijn kamer met de deur op slot. Even later kwam mama kloppen en zei: 'Maite! Vertrek nou maar naar school, zo kom je te laat.' Ik schreeuwde: 'MAM HOU JE MOND OVER DIE KTSCHOOL!'
Wil je het vervolg weten? Geef dit verhaal een 5 :)
'Hoe kon hij me nou zo kwetsen, in mijn gezicht?' vroeg ik me af.
Ik draaide me om en begon te huilen. Hij lachtte nog hard en riep: 'Ga je huilen? HAHA!'
Toen was het genoeg, ik liep naar mijn fiets en fietste weg. Gewoon weg, geen idee naar waar. Waar hij me niet kon vinden, ergens in een bos was ik ofzo!
Terwijl ik aan het fietsen was nam ik mijn iPod en zette 'Jason Mraz - I won't Give Up' op.
Ik wou hem niet kwijt! Hij dumpte me, omdat we de laatste tijd nja... Onze band was uit elkaar gegroeid ofzo!
Alleja, dat zei hij toch... Hij lachtte me gewoon uit, na zolang lief tegen me doen... Hoe kan hij! Had ik nooit gedacht van hem.
'Olivia!' riep Wouter. Ik veegde mijn tranen weg en probeerde te lachen. Ik stopte met fietsen en gaf hem een knuffel.
'Lievia, wat is er?' vroeg hij uit medelijden. Hij kwam naar me toe en gaf me een kus op mijn wang. Niet dat we verkering hebben ofzo maar hij is zo lief, zonder dat we verkering moeten hebben. 'Nou, Piet heeft het uitgemaakt...' zei ik triest. Hij nam mijn hand en kustte die. 'Lieverd, het komt goed. Geloof me!' zei hij en glimlachtte.
'Dat kan je wel zeggen om me te troosten, maar of het waar is?' zei ik triest. Ik gaf hem een knuffel en fietste weg.
Hij riep nog achter me na: 'Dag Olivi...a...' Hij beet op zijn lip en skate terug naar huis. Oh wat is hij lief, maar hij is nooit hetzelfde als Piet... Ik snap het niet. Ik heb zelfs ooit nog getwijfeld of ik het zou uitmaken met Piet, voor Wouter. Maar gelukkig heb ik dat niet gedaan. Niet dat Wouter stom is, maar snap je?
Toen ik thuis kwam ging ik achter de computer zitten met een smoothie. Daar vrolijk ik van op ja.
Ik keek of ik mails had gekregen, ja hoor. Eentje van Nina, mijn best friend en van... Piet? Twee minuten geleden, ik ben benieuwd! Maar eerst die van Nina, voor de spanning...
Hij stond plots achter me en keek me aan met puppyoogjes en een pruillip.
Ik moest er best wel om lachen en gaf hem een knuffel.
'Het spijt me, maar het is voorbij.' zei ik.
'Maar, hoe kan ik je nou weerstaan? You're a cutie!' zei Vincent met een triest gezichtje.
Hij nam zijn gsm en liet een foto zien, van ons samen.
We hadden toen nog verkering, ik was hem aan het knuffelen.
'Zie how cute? Die muts staat je zo sexy. En die legging dan met je swag vans eronder! En die sweater die je beetje te groot is, maar dat is mode ofzo... Het staat echt zo cute! Ik kan me geen mooier meisje voorstellen...'
Ik moest glimlachen en deed mijn jas open. 'Is het soms deze sweater?' vroeg ik lachend.
'Ja! Dat is hem!' riep hij. Hoe kan ik het toch uitmaken? Wat ben ik voor een idioot.
Hij nam een verfrommeld briefje uit zijn golf en gaf het aan me.
Ik keek hem raar aan en deed het open. 'Dat maakte ik tijdens de les geschiedenis voor je. Het was een nota waard, de leekracht verfrommelde het en gooide het weg. Ik nam het later terug uit de prullenbak...' zei Vincent.
Baby, just me and you.
We're perfect together.
Because, you're so beautiful.
Really, there's no girl that's cuter than u.
I'm not good in English, but in dutch this message will suck.
Just all i wanna tell you is that i love you,
and i just wanna say that your so cute.
You're the cutest girl of the world, brown eyes, little dimples, beautiful hair,
beautiful voice, beautiful you. I can't say that to another girl,
because you're the only one. The only perfect one, so fab etc.
I don't think, we're ever gonna brake up.
We're gonna marry etc.
That's what i think, but what u think? I hope you think the same.
Love you so much, you're my girl.
xxx,
your boy,
Vince.
Ik kreeg tranen in mijn ogen en gaf hem een knuffel. 'Hoe kan ik het toch uitmaken? Hvj!'
-En het was weer aan-
De brief hangt nu nog steeds in een kader, op mijn kamer :).
Het was rond 6 uur 's avonds, Lizbeth zat te eten. Plots ging de deurbel, Lizbeth stond op en ging opendoen. Wie was daar? Haar beste vriendin, Laurine.
'Wat doe jij hier?' vroeg Lizbeth zich af.
'Nou, Liz, ik kom samen kleren kiezen met jou, voor het feest! Sorry dat ik zo vroeg ben hoor...' zei Laurine.
Lizbeth sloeg haar hand voor haar mond en zei: 'Shit! Helemaal vergeten! Ik heb geen nieuwe kleren gekocht...'
'Nou, als je dat wat eerder had gezegd kon ik thuis nog binnen. Maar ik heb geen sleutel...' zei Laurine.
'Je hebt toch wel iets leuk in je klerenkast? Kom iets zoeken.' zei Laurine en ze trok me mee de trap op.
'Euhm, ik moet nog even eten...' stamelde ik. Laurine gaf een knipoogje en gaf teken dat ik mocht vertrekken.
Na het eten lag er een hele outfit klaar op mijn bed.
Het was een zwarte legging, met een topje erop.
Zwarte kousen, met daarboven rode vans. Het topje was zwart met een beetje wit en allemaal zilveren glitterjes. Ik trok het aan. 'En nu de make-up!' riep Laurine.
'Oh, trouwens, jij ziet er ook prachtig uit!' zei ik tegen haar.
Ze bedankte me en duwde me op mijn stoel, voor de spiegel.
Ze nam een rode lipstick en deed die op mijn lippen, toen nam ze een kam, kamde mijn haar en deed er krullen in met een 'krultang'.
Toen stijlde ze de krullen een beetje, zodat ze niet TE veel gekruld waren.
Ze gaf me grote oorbellen en deed mascara bij me op.
Al moet ik het zelf zeggen, ik zag er 'leuk' uit!
We kwamen aan en Nick en Jonas zaten al op ons te wachten, in de hal.
Jonas gaf Laurine een knuffel en ze gingen hand in hand de zaal in.
Nick en ik liepen er maar wat verlegen bij. Nick zag er ook best leuk uit!
Vanavond werd de 'balkoning' en de 'balkoningin' uitgeroepen.
We dansten nog veel, maar toen was het eindelijk tijd! Iedereen was benieuwd.
'De balkoning voor dit jaar is geworden...Nick!' riep de presentator.
'Maar, dit jaar moeten de balkoning en de balkoningin een kus geven!' vertelde de presentator.
Iedereen keek verbaasd en hoopte dat hij het niet ging worden.
Eigenlijk hoopte ik toch wel dat ik balkoningin werd. Ik ben dan ook verliefd op Nick... Psst!
'De balkoningin is geworden...Laurine! riep de presentator vrolijk.
Wat! gaat Laurine met mijn lover zoenen? Ze moest wel.
*en het was gebeurd*
Ik rende in tranen naar buiten, op het plein. Het was leeg, want iedereen was in de zaal.
Het was koud buiten, dat was ook een reden. Ik zat op een bank te rillen, maar het kon me niet schelen.
Plots kwam Nick naar buiten, rondkijkend waar ik was. Hij zag me en kwam naar me toe en ging naast me zitten. Hij deed zijn jas rond de mijne en gaf me een kroon. 'Vanwaar heb je die? vroeg ik.
'Van Laurine, je mocht hem. Maar Laurine geraakt niet meer buiten vrees ik, zo druk is het!' zei Nick lachend. 'Lizbeth, jij bent mijn prinses. Niet Laurine!' zei Nick.
Ik kwam erg blij thuis, want Nick en ik hadden verkering.
Even voor de duidelijkheid, ik was niet boos op Laurine hoor!
Ze kon er ook niets aan doen. Maar zij is met Jonas, ik met Nick.
Ik voelde me echt slecht, ik wou écht niet naar school.
Waarom niet? Nou, dat zal ik even zeggen.
Ik had een vriendje, Cédric.
Maar hij heeft het al even uitgemaakt, hij is de ware.
Jammer, want hij wil me toch niet meer...
Terwijl ik met Cédric had, was nog iemand anders op me, Stijn.
Maar ik wist niet goed wie ik moest kiezen, Cédric of Stijn.
Ik bleef bij Cédric, toen was het plots uit.
Ik dacht van :''Stijn komt het wel aanvragen, want hij was altijd droef omdat hij geen 'relatie' met me kon hebben." Maar vandaag zie ik, dat hij een relatie heeft met Anna. Hoe kwetsend is dat?
Ik ben boos op hem, en het enige wat ik wil is Cédric terug. Bad days.
