|
Ik zat op een bankje in het park maar plots kwam er een jongen naast me zitten.
'Meisje, ben je echt zo forever alone?' vroeg hij. Ik fronste mijn wenkbrauwen en zei: 'Hoezo? Jij zit hier toch ook alleen, zonder vrienden.' Ik stond op en liep het pad naar het bos op.
Ik liep met mijn handen in mijn zakken op het paadje. Plots kwam iemand hard aangelopen, het was Joëlle. 'Lieverd, heb je soms een jongen gezien in dit park? Euuhm, een bruine kuif heeft ie volgens mij.' vroeg ze. Ik aarzelde: 'Uhm, er kwam een jongen naast me zitten op dat bankje daarachter. Hij zei dat ik forever alone was... Zou hij dat zijn?'
Ik zag Joëlle meteen naar het bankje in de verte lopen. Wat zou die hebben?
'Vanessa, wat bezielt jou? Eerst date je met Lennert, dan met Jarne en nu met Brent. Serieus, kind! Ben je zo kieskeurig ofwat? Zoek een leven.' zei Tamara.
Ik verschrok me omdat ze opeens om de hoek voor me stond. Ze duwde me tegen de muur en schreeuwde: 'Ga je me nog antwoorden of hoe zit dat!?'
Even later, toen ik nog niet had geantwoord stampte ze tegen mijn been.
'Wat is je probleem meid? Problemen dat ik zo aantrekkelijk ben? Zeg het maar hoor!' antwoorde ik.
'Weetje wat het probleem is? Nou, Brent is mijn ex. Je hebt hem afgepakt domme bitch!' riep Tamara
-Vervolg volgt!-
|
