alexsijsele-trondheim

Bij het ontbijt is het genieten van het zicht op de fjord. Soms hoor ik de signalen van een trein die door het dal passeert. Alles klaarmaken en op stap. Onmiddelijk klimmen langs de asfaltweg. Ik stijg snel. Van de ene haarspeldbocht naar de andere en het is geen meter vlak. Een draai naar rechts en wat bergaf maar dat is maar zeer tijdelijk want het is vals plat en opnieuw voortdurend bergop. Enkele huizen en iets verder een school. Mooi gelegen maar slechts 4 woningen in de omtrek. Ik verlaat de zandweg en kom op een pad in het bos en het is snel dalend. Opnieuw uit het bos kom ik op een asfaltweg. In Lier staat een mooi schuilhokje, een rustplaats voor de pelgrims. Ik ga even zitten. Rechtover mij is een bedrijf dat brandhout klaarmaakt. Nu opnieuw verder klimmen langs de asfaltweg. Beneden mij zie ik opnieuw de fjord. Prachtige beelden. Met de grote weiden en velden moet het hier in de wintermaanden een paradijs zijn om te skieën. Ik heb de indruk dat het gras hier veel groener is. Er zijn ook nauwelijks sproei-installaties. Ik kom in Brøttum. Hier ontmoet ik opnieuw Ginette en Jean-Pierre (de Gentse pelgrims die ik ook in Hamar heb ontmoet). We stappen samen tot aan de kerk. Helaas gesloten. Mijn 2 medepelgrims stappen verder naar Lillehammer. Ik ga tot aan het lokale winkeltje. De patron biedt mij een tas koffie aan. Mijn inkopen opbergen en hier verlaat ik het pad om mijn slaapplaats op te zoeken. Ik vind het niet onmiddellijk en ga het navragen bij een papa die met zijn kleine dochter buitenzit. Hij geeft me een glas water en we babbelen wat over voetbal. De meeste Noren zijn supporter van een Engelse club. Hij is fan van Crystal Palace. Hij vindt het spijtig dat Benteke niet in de Belgische selectie zit voor het WK. De dochter moet eten en ik stap verder. Opnieuw bergop en langs een zandweg. Daar het bordje: 'Johannesgården'. Ik ben er.