alexsijsele-trondheim

Om 2u word ik wakker door het licht van een zaklamp dat door een venster schijnt. Ik hou me stil en luister. Ik hoor niets en zie niets meer. Gisteren was er nochtans niemand in de shelters verderop. Een stroper? Ik slaap niet meer in en als het licht wordt dan pak ik alles in en vertrek. Opnieuw door het bos, dan door een weide. De koeien bekijken me eens maar blijven op afstand. Op bos en dan over loopplanken over een stuk moeras. Waar geen planken liggen zak ik diep in het veen. Opnieuw een weide.Nu met paarden. Het grootste dier komt op me af. Op een halve meter van mij blijft het staan, bekijkt me nog eens en rent weg. Nu een mooi pad in een bos. Klimmen en dalen langs de loop van een riviertje. In Karup is het gedaan met de bossen. Mijn broekspijpen hangen vol slijk. Wat eten en dan langs de weg verder. In de verte de heuvels. Dat moet Frederikshavn zijn. Hier in de heuvels van Bangsbo ligt een ganse reeks bunkers van WO II. Ik zet mijn rugzak tegen de omheining en ga er 2 bezoeken. De kanonnen zitten er nog uit. Ook kan ik binnen in de bunker. In de verte zie ik de haven van Frederikshavn. Het laatste deel van de Hærvejen is een lange rechte wandel- en fietsweg. Ik volg de bordjes en kom uit aan de tourist info. Dan maar binnen. Als ik hier een stempel vraag en vraag waar het einde is van de Hærvejen staat men raar naar elkaar te kijken. Ze hebben alleen een stempel van het kantoor. Ik ben nog juist op tijd om mijn boot te boeken. Ik vertrek morgenvroeg om 8u. De haven is langs de overkant van de straat. En de jeugdherberg ligt hier op 50 m van. Snel de was doen en alles klaarmaken om morgen naar Göteborg te vertrekken.
Ik vind dit wel een beetje een triest einde voor een weg die hier start (of aankomt) en gans Denemarken doorloopt. Maar ook in het hotel vertelt men mij dat de Hærvejen hier nauwelijks bekent is.
Straks nog even de stad in.