|
De torenklok slaat 3u en ik ben wakker. Slapen is er niet meer bij en ik sta op. Mij klaarmaken en alles inpakken. Ik heb tijd om nog rustig te ontbijten. De reinigingswagen rijdt de straat in en bij de bakker rechtover gaat het licht aan. De eerste mensen lopen snel vorbij naar hun werk. Ik ga ook eens buiten, het is koud en het regent. Het wordt licht en ik vertrek. De eerste meters vallen tegen. De wind blaast recht in mijn gezicht. Een smal pad langs de rand van een vijver en iets verder het woud in. De eerste aanduidingen van de Ossenweg verschijnen. Maar ook de via Jutlandica is nog aangeduid. De Ossenweg is hier een brede landweg. In Peissen aan een schuilhut staat een hele uitleg van het verloop van de weg
De weg kronkelt tussen de velden. Hier en daar nog een grote boerderij en een paar huizen meer kom ik niet tegen. Langs de Bundesbahn bereik ik Hohenwestedt. De kerk is dicht. De pastoor is niet thuis. Een dame wijst me waar de 2de pastoor woont, maar ook daar sta ik voor een gesloten deur. Dan maar naar het gemeentehuis. De mevrouw van de dienst burgerzaken geeft mij een stempel. Toerist info dat doet zij ook. Er zijn geen slaapplaatsen voor pelgrims. Er is maar 1 hotel en dat is vandaag dicht. Dan maar eerst wat eten. Een oudere man komt naast me zitten en vertelt dat hij ook graag wandelde maar nu is hij te oud. Ik vertel hem dat het enige hotel gesloten is en dat ik nog niet weet waar ik ga slapen. We nemen afscheid en ik ga verder. In Nindorf word ik opgebeld van het hotel. Ze hadden gisteren wel mijn nummer gezien maar vonden het niet de moeite om mij op te bellen, maar er was iemand langsgekomen die vertelde wie ik was - de Belg. Ik kon er komen slapen en uiteindelijk werd ik zelfs opgehaald. Morgen brengt men mij terug naar hier. Toch een slaapplaats en al wat kilometers minder voor morgen.
Bijlage: beeld ossendrijver Hohenwestedt
|
