Het wandelteam was dit weekend heel miniem, Ingrid, Georges, Martine, Dirk, Sky & Atila, maar daarom niet minder plezant. Zaterdag stapten we met ons bendeke in Oosterzele, voor Land van Rhode. Ploeteren mensen, ploeteren, ongelooflijk, Ons wandelschoenen gaven het gevoel als ware het, dat er 100kg lood aan hing, nu, moesten het 100kg pluimen zijn geweest...... Fotookes werden er niet getrokken, wegens de regenbuien die werden voorspelt, spijtig genoeg, want veel in de regen hebben we niet gestapt. Ook in Hamme bleef het 3/4e van de dag droog en aangenaam wandelweer. Eigenlijk, feitelijk, kwamen we tot dezelfde conclusie, Hamme was wel plezanter, veel in natuurgebied stappen, maar dan wel op meestal, verharde wegen. Eindpleidooi is, iedereen was na het weekend moe, maar voldaan van de aangename sfeer die er altijd in het wandelteam heerst, ook al is de gang minder in aantal.
17e Brigandtrotterstocht, een wisselbekertocht ingericht door wsv De Brigandtrotters Ingelmunster, werdt een groot succes, ongeveer 2600 wandelaars waren er van de partij. Ook het wandelteam, met Antoine, Ingrid, Martine, Roy, Georges, Dirk en de hondjes Sky & Atila. Het beloofde mooie weer bleef uit, s'morgens trachtte een waterzonnetje door te breken, maar het grijze die november in zich heeft werdt algauw realiteit. Een landelijk parcours, en natuurreservaat, en ...... 4 controleposten. Onderweg stopten we op een paardenmanege, waar we Ingrid's broer tegen het lijf liepen, we kregen wat suikers toegevoegd in de vorm van een pralientje en een cola, en zo stapten we onze 22 kilometertjes met groot gemak af.
Serieus teamke vandaag in Knokke, Antoine, Georges, Ingrid, Martine, Betty, Joseeke, Roy, Pierre, Dirk, Sky & Atila. Het begon heel goed s'morgens, het zonnetje scheen op de flanken van de schepen die in de haven van Zeebrugge gemeerd lagen. Doch, het was van korte duur, algauw begon de hemel grijs te worden en op het einde van onze tocht viel er water uit de lucht. Dat deert het wandelteam niet, er werdt vandaag alweer een serieus stukje afgelachen. De wandeling verliep vlotjes door de straten en parken van Knokke en Heist, aan het visserijmuseum werdt er even geposeerd om het team vast te leggen op foto voor het nageslacht. De laatste schermutselingen van de dag werden afgewerkt in de verwarmde inschrijvingstent met een lekkere blonde Leffe. Zo zie je maar, een simpel wandelingetje kan wonderen doen.
Brik Schotte, kon niet mankeren vandaag, zeker niet met onzen Toine, die verzorger is geweest van de grootste renners die ons Belgenlandje ooit heeft gekend.
Het wandelteam, bestaande uit Antoine, Roy, Georges, Martine, Dirk, Sky & Atila stapten in Aarsele voor de Wateweystappers Tielt. Ingrid was van corvee en moest bedanken voor het uitstapje. Het weer was allerminst van de partij, mistig en grijs en vooral de motregen strooide roet in het eten. Landelijke wegen afwisselend met privepaadjes werden onder de voeten neergelegd. Meest intrigerend van onze trip vandaag was de Halleschelle. Een streekbiertje die de 8,5% behaalde en goed bevonden werdt door de gang. Een klein gesschiedenisverhaaltje daaromtrent: De klokken in de Halletoren van Tielt werden in de Middeleeuwen geluid, elke keer dat de wethouders verzamelden om recht te spreken. Telkens na het luiden van de zogenoemde Halleschelle werden berichten aan de bevolking bekendgemaakt. Zo is de naam Halleschelle ontstaan.
Westerlo-Tongerlo, dit was the place to be vandaag. Kastelentocht, maar heel veel kastelen waren er toch niet te zien, alhoewel, het kasteel van Prins de Merode, bijna op het einde van de wandeling, en, het kasteel van (volgens onze peetvader Antoine) Jeanneke de Merode op het laatst van onze trip, die op heden volledig omgetoverd was tot het plaatselijke gemeentehuis van Westerlo. Het wandelteam was vandaag niet volledig. Roy moest vandaag zijn plichten vervullen als werkende kracht, daarentegen kregen we Joseeke in de plaats om ons te vergezellen. Op het einde van onze trip kwam den Gerard er ook nog eens bij, aan tafel, Betty (vrouwke van Antoine) was gisteren jarig en ze trakteerde de bende op een frisse pint, een bruine van Tongerlo, en dan nog van het vat. Proost, en tot de volgende.
Muntetocht noemen ze zo'n wandeling hier bij ons in de streek. Spijtig genoeg was het ganse team niet paraat, onze peetvader Antoine en de sterke arm der wet Roy, hadden hun verplichtingen aan de kust, die gingen stappen bij hun naaste buren in Nieuwpoort. Ingrid, Georges, Martine, de hondjes Sky en Atila en mezelf stapten een mooie tocht in en om Munte, Bottelare en grondgebied Merelbeke. Doch waren we niet alleen, een prachtig zonnetje was van de partij, maar ook liepen we nog zeven andere Duintrappers op het lijf, zo zie je maar, ons wereldje is klein.
wat is me dat jongens, dacht ik zaterdagmorgen, al gauw had ik het team begrepen, het was een dorpje rond Diksmuide waar we samen op stap zouden gaan. Het ganse team startte op de 8e Karel De Blauwer Tocht, ingericht door de Diksmuidse Wandelclub. Een fotooke zegt het zelf hoe de wandeling noemde, onze peetvader Antoine kende de ganse historie rond den Karel, die man zou in de streek gekend zijn als een beruchte smokkelaar. Ergens stond er zelfs een standbeeld van die kerel, maar de juiste locatie, daar moest onze Don Corleone het antwoord schuldig op blijven. Oeps, op bovenstaande foto springt er nog een Duintrapper op het plaatje, den Gerard, die ons naar uitzondering een tijdje vergezelde op onze tocht.
vandaag waren we op stap met het wandelteam in Elsegem-Wortegem met onze peetvader Antoine (78) zie foto, ons Ingrid, Martine, Georges, Roy en natuurlijk onze twee doggy's Sky & Atila, en last but not least mezelf, Dirk. Georges & Ingrid stapten op de 18km wat van in het begin door de rest van het team misbegrepen werdt. Meer dan de helft van de gang dacht dat het verliefde koppeltje op de 13km ging. Daarom namen we bovenstaande foto van het koolzaadveld in de gedachte toch maar iets te bespeuren van onze tortelduifjes, goed gezien????? Okee, wijle ook niet. Ons Pekke Antoine, Roy, Martine en de twee doggy's stapten dan maar de 26km, wat ons allemaal heel goed beviel. Prachtig weer was ons van de partij, maar ook een mooi lichtglooiend parcours, alhoewel, hier en daar zat er wel een kuitenbijtertje bij. Wat ons wel tegenviel ( ) was, dat we niet eigenlijk voorbij het golfterrein liepen van de Ghellinck. Voor de rest van het parcours, chapeau voor de inrichters van Klavertje Vier.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Als ik eventjes ben weggeweest en ik kom dan weer naar huis, dan lijkt het wel één groot feest, en denk ik, ik ben weer thuis! Er wordt geknuffeld en gelikt, de één geeft mij een poot, de ander, of het mij nu schikt, die kruipt op mijn schoot. Ze voelen altijd met mij mee, in vreugde en verdriet. Ze geven liefde, zijn tevree, al wat ik hen ook bied. Wat geeft mij zoveel vreugde en hoop? Het zijn twee vagebonden, ze zijn voor geen miljoen te koop, m'n lieve trouwe honden
