Mijn top-10 technisch notitieboekje van Aikido: Atemi en Irimi.
Veel Aikido studenten (van beginners tot ervaren
studenten) maken zich zorgen over het praktische gebruik Aikido als
zelfverdediging. De atemis (aanvallen) in de dojo zijn vaak onrealistisch en
worden soms zwak uitgevoerd in kracht en snelheid. In de eerste plaats is het
belangrijk om te begrijpen dat de Aikido-techniek wordt toegepast tegen
gestileerde en geïdealiseerde aanvallen. Dit maakt de basisprincipes van
bewegingen in Aikido toegankelijk voor studenten. Veel Aikido technieken kunnen
niet effectief worden toegepast zonder de correcte atemi. Als de ervaring
groter wordt, moeten de snelheid en kracht van de aanval toenemen, zodat de
student de belangrijkste technieken van bewegingen in Aikido kan aanpassen aan
de verscheidenheid aan aanvallen.
Er is geen aanval in de kunst van de
Aikido-wereld. Als je aanvalt, betekent dat dat je jezelf niet kan controleren.
Doch loop ook nooit weg van een uitdaging, maar probeer je tegenstander niet te
onderwerpen. Laat aanvallers je benaderen op de manier die ze willen en ga dan
met ze mee.
Het fundamentele verschil tussen
aanvallen in Aikido met andere gevechtsporten is, dat hun doel niet is om
schade en verwondingen te veroorzaken aan de vijand, soms met dodelijk
resultaat, maar om afleiding te hebben dat soms niet langer dan een seconde
duurt, voldoende om het initiatief te onderscheppen voor een effectieve ontvangst,
op de voorwaarde van de Aikidoka zelf, te scheppen.
Aikido-technieken worden massaal geoefend
als verdediging, niet als aanvalstechnieken, doch om je Aikido-vaardigheden te
vergroten, moeten je je aanvalsvaardigheden dienovereenkomstig ook verbeteren.
Atemis moeten steeds krachtig en efficiënt uitgevoerd worden, anders zullen ze
niet het beoogde reactie creëren. De aanval en de verdediging zijn met elkaar
verbonden.
Yoko- en sho-menuchi en Chudan tsuki zijn hierbij de belangrijkste
aanvalstechnieken, met een slag naar de zijkant van het hoofd of recht op het
hoofd of naar de buik, respectievelijk. In aikido is dit vaak een wapenloze
simulatie van de zwaardaanval met dezelfde naam. Je gebruikt de rand van je
hand in plaats van een zwaard. De slag kan ook met een mes gedaan worden.
Ueshiba heeft altijd aan zijn discipelen herhaald dat de
natuur en Aikido dezelfde principes hebben. Een vogeltje vecht tegen de
weerstand van de lucht, maar het geeft niet om de wind, omdat het de windkracht
gebruikt als zijn voordeel. Ook in Aikido probeert de leerling te leren om de
kracht te veranderen in zijn eigen energie, niet om het te bestrijden. Hierbij
is Irimi de beweging waarbij de Aikidoka rechtstreeks in een aanvalsbeweging
binnentreedt en is één van de zeldzame technieken in Aikido dat harmonie
symboliseert. Als de tegenstander voor je aanvalt sta je in het volgende moment
achter de aanvaller. Bootst hierbij de draaiing van de aarde weer, begeleid de tegenstander
terug naar boven en krachtig terug naar beneden. Dat is Irimi nage. Het vereist
toewijding en dapperheid omdat het gepaard gaat met het zich binnen de sfeer
van de kracht van aanvaller te plaatsen. Bij Irimi zet men een stap vooruit, in
een schuine hoek op het moment van de aanval met een doorslaggevende toegewijde
intentie. Het momentum van de aanval in combinatie met de voorwaartse ingang
creëert een verrassende, onverwachte effect op de aanvaller.
Mijn top-10 technisch notitieboekje van Aikido: Gokyo.
Aikido
is een pad zonder einde. Het is iets dat een persoon zijn hele leven kan
bestuderen en voortdurend nieuwe en interessante aspecten ontdekt om te
verkennen en te ontwikkelen. Hoewel dit een zegen is, is het ook een bron van
frustratie in die vooruitgang die traag kan zijn en veel leerplateaus met zich
meebrengt.
De techniek Gokyo of "vijfde techniek" is een eenvoudige
Aikido elleboogbesturingstechniek die wordt gebruikt in situaties zoals het
verwijderen van een mes of Tanto uit de hand van een tegenstander en is in
principe gelijk aan Ikkyo.
Aikido-training
heeft, naast vele voordelen, waaronder zelfverdediging, zelfverbetering,
fysieke fitheid, kameraadschap, enz. ook dit leuke aspect van Gokyo, immers,
waar anders kun je de polsen van mensen (pijnlijk) verdraaien en hierbij niet
worden aangeklaagd?
De
oprichter herinnerde ons in zijn dojo te Iwama eraan hoe we schadelijke Aikido-praktijken
voor ons lichaam moeten vermijden. Toen Ueshiba een bloedvlek op de witte
tatami zag, stopte hij onmiddellijk met de praktijk om uit te zoeken wie er
bloedde en zei: "Doe jezelf of anderen geen pijn. Jullie zijn de zonen van
de goden en jullie ouders hebben me opgedragen om voor jullie te zorgen. Wat
zal ik je ouders vertellen als je een ongeluk hebt?"
Mijn top-10 technisch notitieboekje van Aikido: Yonkyo.
Yonkyo, "de vierde techniek", is een
van de basistechnieken (katamewaza) van aikido: met beide handen wordt de
onderarm vastgepakt. De knokkels vanaf de palmzijde (van de wijsvinger) worden
aangebracht op de radiale zenuw van de onderarm en tegen het periosteum van het
onderarmbot geduwd. Draai vervolgens naar buiten naar het onderarmbot aan de
duimzijde van de arm van de tegenstander. Het is deze draaiing die de pijn
veroorzaakt, niet de initiële druk. Deze yonkyo druk-pijn moet worden gebruikt
als een manier om het evenwicht van de tegenstander te doorbreken, om hem of
haar af te leiden. Zowat één derde van alle mensen zijn ongevoelig voor de
yonkyo-techniek, ondanks de druk-precisie van een ervaren Aikidoka. Deze grip
is eigenlijk hetzelfde als de zwaardgreep. De handposities zijn naar binnen
gedraaid, de kracht van de greep zit in de pink. Als je de pols van Uke op
ongeveer dezelfde manier vastpakt als een zwaard, ben je op de goede weg zijn.
Mijn top-10 technisch notitieboekje van Aikido: Sankyo.
Sankyo,
"de derde techniek", is een van de basistechnieken van aikido. Het
bevat een draai van de pols, waardoor je het hele lichaam van de tegenstander
controleert. Sankyo is enigszins verwant aan de zwaardtechniek yokogiri, de
horizontale snede. Sankyo is als een brug tussen het centrum van de tegenstander
en de Tori, waar hun lichamen de pilaren van die brug zijn en de arm van de tegenstander
de spanwijdte. Grijp met je hand de vingers van de hand van je partner terwijl
jezelf naast uw partner positioneert (Kuden). Ga als volgende stap cirkelvormig
voor je tegenstander staan terwijl je de elleboog van je partner in een
impulserende beweging cirkelvormig buigt. Deze greep maakt een verplaatsing van
uw handen mogelijk zonder de controle over uw partner te verliezen.
Het
is belangrijk om de Sankyo niet te overdrijven, anders zullen leden van de dojo
snel hun polsen beschadigen.
Mijn top-10 technisch notitieboekje van Aikido: Nikyo.
Nikyo,
"de tweede techniek", is een van de basistechnieken van Aikido. Het
bevat een draaiing van de pols, die behoorlijk pijnlijk kan zijn als deze met
teveel kracht wordt gedaan. Bij de polswisseling van Nikyo moet je de hand van
Uke stevig op het zachte gedeelte onder jouw sleutelbeen drukken, zodat er een
hoek wordt gevormd tussen de hand en de onderarm van de tegenstander. Deze hoek
verzwakt de pols van de tegenstander. Let wel, de arm van de tegenstander moet
gebogen zijn. Als het recht is, moet je de hijikime osae (elleboogcontrole)
uitvoeren. Wanneer je druk uitoefent op de pols van de tegenstander, moet dit in
de richting van het centrum van de aanvaller gebeuren. Bij Nikyo wordt vooral
aan precisie en gevoeligheid gewerkt, in plaats van kracht, want Nikyo kan
onmiddellijk een scherpe pijn veroorzaken, waarbij de tegenstander
gecontroleerd kan worden door zijn wil om verder te vechten te breken
(figuurlijk bedoeld), die hem onwillekeurig op zijn knieën laat vallen om deze
pijnlijke druk te verlichten.
De
exacte etiologie van deze pijn wordt veroorzaakt door een periosteale
zenuwcompressie tussen het pisiforme beentje in de pols (één van de acht
handwortelbeentjes, de ossa carpi) en de ellepijp (ulna), het bot dat zich in
de onderarm aan de zijde van de pink bevindt, twee beenderen die elkaar normaal
nooit raken. Daarnaast heeft men bij Nikyo ook nog een torsie van de
bottenarticulatie in de handpalm en de verstoring van de ligamenteuze
onderarmspieren (pezen) en gedeeltelijke gewrichtskapselstrekking en het
voordeel van deze techniek is, dat het toepasbaar is in kleine ruimtes.
Mijn top-10 technisch notitieboekje van Aikido: Ikkyo.
Ikkyo
is de eerste techniek van Aikido. Het is wat de naam betekent, een soort
inleiding tot Aikido. Naarmate je ikkyo ontwikkelt en verfijnd zal dit ook in
al je volgende Aikidotechnieken weerspiegelen, zoals in de ude-osae (controle
van de arm), kotemawashi (wending van de voorarm) of kote-hineri
(verdraaiing van de voorarm). Het wordt nooit saai ! Waarschijnlijk zijn er
ongeveer even veel variaties als er Aikidokas zijn. Zoals bij elke
Aikidotechniek is het de bedoeling om het 'gevoel' van techniek te ontwikkelen.
"Intellectualisatie" van het ikkyo-principe is niet hetzelfde als
ervaren. Een subtiele beweging is vaak niet zichtbaar, dus "voelen"
is een enorme bron van leren. Het herkennen van het juiste gevoel van deze
techniek kan de informatie tienvoudig overdragen. Gebruik andere zintuigen,
voel de techniek en probeer dit ook over te brengen.
Bloggen over zelfreflectie over het pad van Aikido.
Starten met bloggen over Aikido?
Ik hoop de meest waardevolle kennis van wat Aikidokas oefenen, namelijk nederigheid, harmonie en respect (het moeilijkste dat iemand kan leren), hiermee kan toelichten. Aikido richt zich niet alleen op lichamelijke training, maar ook mentale training om kritisch en analytisch te zijn voor en om onszelf.
Sinds mei 1991 streef ik als Aikidoka
er naar om een bescheiden bijdrage te leveren, met persoonlijke reflecties, over wat Aikido kan betekenen in het dagelijks leven, om wie je bent en wie je zal
zijn met Aikido. Zelfreflectie is iets waar we allemaal te weinig tijd voor
vrijmaken.
"Aikido is voor de hele wereld. Train
niet om egoïstische redenen, maar voor alle mensen." M.Ueshiba (1883-1969)
