Met een koffer vol motivatie stapte ik eind juni 2005 het Vlaamse onderwijslandschap binnen. Na 2 jaar bleek deze koffer bleek eerder leeg te zijn dan verwacht. Bovendien nam de drang naar een tweede studentenleven meer en meer toe, maar afscheid nemen van een maandelijks loon bleek niet zo evident te zijn. Bovendien stond in de garage mijn eerste wagen te schitteren, een jongsdroom die ondertussen waarheid was geworden. Echter wel een jongensdroom met een zware afbetaling. Een voltijdse studie in dagonderwijs bleek dus al vlug geen optie meer te zijn. Toen ik van de richting opleidings- en onderwijswetenschappen aan de Universiteit Antwerpen hoorde, was ik dan ook meteen verkocht. Toch moest ik toegeven dat ik het student zijn zo volledig mogelijk wou ervaren. Ik stelde dus een plan op. Het schakelprogramma zou ik over twee jaar spreiden en het masterjaar zou ik proberen in één jaar af te leggen. Dat derde jaar zou mijn wagen immers afbetaald zijn en dan zou ik deeltijds kunnen gaan werken. Een voltijds studentenleven, al is het maar voor een jaar, werd ineens weer reëel.

Zo ver zijn we nu. Mijn plan lijkt tot op heden gerealiseerd te zijn en hoewel ik nu deeltijds werk, geniet ik voltijds van mijn leven als student. Het werken in de bib, een broodje in de agora of gewoon de stroom studenten naar de stadscampus volgen, … Toch moet ik toegegeven dat de combinatie werken en studeren ook wel prettig is. In de bioscoop geniet ik van een korting dankzij mijn studentenkaart en in musea geniet ik van een reductie dankzij de lerarenkaart. Soms probeer ik beiden, vooral in het buitenland: “Reduction with teachers’ card…, No? A reduction with my student card then…, Yes? Thank you! Op deze manier heb ik dan ook ineens mijn leerpunt geïntroduceerd. De mogelijke fouten horen bij het leerproces.

05-12-2009 om 00:00 geschreven door Roel15