Wat te doen als we verstrooid zijn bij het bidden? Maak je dan geen zorgen. God kent ons verlangen. Hij bemerkt beter dan wij zelf wat we eigenlijk bedoelen en wat er diep in ons hart leeft. Frère Roger.
Beoordeel dit blog
Geboorte en woonhuis van Pater karel, Andries Houben.
Moeder Theresa
Johannes Chrysotomos
Emmausgangers
Als u op de link klikt, zult u ontdekken wat een prachtig zendelingenwerk Heyboer verricht op Borneo. Zeker een keer kijken.
Pelgrimstocht op aarde
30-09-2007
Waarschuwing van profeet Hosea ook aan ons.
Het is tijd voor de afrekening, de tijd van vergelding is daar, laat Israël dat beseffen! Jullie zeggen: "Die profeet is gek! Die ziener heeft zijn verstand verloren!"Ja, dank zij al jullie zonden en vijandigheid. De profeet die in dienst is van God waakt over Efraïm, vindt op al zijn wegen hinderlagen en stuit tot in het huis van zijn God op vijandigheid. Ze zijn diep gezonken, zoals destijds in Gibea. Nu zal de HEER hun wandaden in rekening brengen en hun zonden bestraffen.
Hosea 9: 7-9 De profeet Hosea geeft deze waarschuwing aan Israël, met name aan de afstammelingen van Efraïm. Maar ook aan heel het volk Israël. Maar daar wij geloven en aanvaarden, dat de bijbel het levende woord van God is, dat geldt voor alle eeuwen. Mogen we deze waarschuwing ook zien als bestemd voor ons. Want kent ook onze tijd niet, de zonden van vijandigheid, haat, egoïsme, waarin men zegt, ieder voor zich en God voor ons allen. Men probeert zich te verrijken ten koste van de ander. Als ik het maar goed heb, de ander moet het zelf maar zien op te lossen. Als iets opgelost moet worden, laat anderen dat maar doen, ik doe niet mee. Dat is een leven, dat geen genade kent in de ogen van God en men ook rekenschap af moeten afleggen bij de Allerhoogste. We zijn voor elkaar geschapen, om te zijn als broeders en zusters voor elkaar. Niet ieder voor zich, maar samen. Samen op weg te gaan in geloof, vrede en liefde, en elkaar te helpen, die in nood verkeren. Dat is het, waartoe God ons oproept. Laat je niet in een hinderlaag lokken, waardoor je ten val komt. En waar je ziet dat iemand valt, vermijdt hem niet, maar geef hem een hand, om hem op te richten, en laat hem duidelijk merken, dat God vergevingsgezind is en wil, dat we in zijn Liefde gelukkig zullen zijn en worden. Mocht er iemand vijandig naar je gericht zijn, of je haten; beantwoord dat met liefde en vergevingsgezindheid. Dat zal diepe indruk op hem maken, al zul je zelf niet altijd direct zien. Niemand kan in het hart van de mens kijken, maar waarschijlijk zal het hem raken. Zo voorkom je ruzies en vechtpartijen. Wandel samen in vrede, eensgezindheid en liefde samen op weg naar de Here onze God. Dan zal aan ons de bestraffing niet van toepassing zijn en zal de Heer vol ontferming ons opnemen in de eeuwige woontenten
Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die boven op een berg licht, kan niet verborgen blijven. Men steekt ook geen lamp aan om hem vervolgens onder een korenmaat weg te zetten, nee, men zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is. Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel. Deze woorden sprak Jezus tot zijn leerlingen en door hen tot ons. Er voor uit durven te komen, dat wij geloven in Hem en in zijn boodschap, die Hij ons verkondigd heeft en niet verbergen voor de anderen met de gedachte, wat ze wel zullen zeggen, dat wij Hem volgen op de weg. Nee niet verbergen, maar duidelijk laten zien aan iedereen. Het moet zijn als het licht dat schijnt en ieder dat licht kan zien. Licht geeft warmte en deze moet uitstralen naar allen.Men moet aan ons kunnen zien, Dat de opgestane Heer ieder mens liefheeft en allen wil redden. Aan allen het leven wil schenken, dat eeuwig is. Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel. Juist aan onze daden kunnen ze zien, dat ons geloof in de Heer echt is. Dan is de kans groot, dat ook zij Hem gaan zoeken en zullen vinden juist door ons voorbeeld. Het licht van Christus moet verspreid worden, dan ondervind men de warmte van zijn liefde voor ons allen. Want Zijn Naam wordt juist bekend gemaakt door onze daden, die we in zijn Naam doen. Dan verheerlijken we Zijn Naam door woord, maar ook door daad.
Ieder die liefheeft is uit God geboren en kent God.
Gods liefde voor ons is oneindig. Als wij ons laten bezielen door Zijn Liefde, volgt automatisch, dat wij ook elkaar moeten liefhebben. Want wie durft te beweren, dat hij God liefheeft, maar zijn naaste niet ziet staan, is een leugenaar. Want God houdt van alle mensen, dus horen wij ook elkaar lief te hebben. Johannes schrijft in zijn eerste brief 4:7 Geliefde broeders en zusters, laten wij elkaar liefhebben, want de liefde komt uit God voort. Ieder die liefheeft is uit God geboren en kent God. Wie niet liefheeft kent God niet, want God is liefde. Jezus zelf kwam op aarde om ons te laten zien, hoezeer God ons liefheeft, daarom is Hij op aarde gekomen en ging tot het uiterste. Hij gaf zijn leven voor ons, om ons daardoor te redden en te verlossen en ons leven te schenken. Wie in Hem gelooft en Zijn Liefde laat zien en verkondigt, zal gered worden en eeuwig leven verkrijgen.. En hierin is Godsliefde ons geopenbaard: God heeft zijn enige zoon in de wereld gezonden, opdat we door Hem zouden leven.. Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat Hij ons heeft liefgehad en zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen voor onze zonden. Hoe kunnen wij onze dankbaarheid daarvoor aan Hem tonen? Door in Hem te geloven, zijn Woord ons eigen te maken, zodanig, dat we er door bezieldraken en dit uit te stralen naar onze omgeving. Zo kan men zien dat wij waarlijk volgelingen van Christus zijn. Geliefde broeders en zusters, als God ons zozeer heeft liefgehad, moeten ook wij elkander liefhebben. Niemand heeft ooit God gezien. Maar als we elkaar liefhebben blijft God in ons en is zijn liefde in ons ten volle werkelijkheid geworden. Dat wij in Hem blijven en Hij in ons, weten we doordat Hij ons heeft laten delen in zijn Geest. Als u tijd hebt lees dan heel die brief van Johannes en u merkt, dat Johannes er niet genoeg van krijgt, om ons te overtuigen en probeert ons te laten beseffen, de liefde van God voor ons. En daarom ook een dringend beroep op ons doet, alles te doen, om te vermijden dat de liefde schaadt. In het evangelie van Johannes lezen we de opdracht, die Christus zelf aan ons geeft: Dit zeg ik tegen jullie om mijn vreugde tegeven, dan zal je vreugde volkomen zijn. Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad. Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden. Je leven geven, wil niet zeggen dat we nu allemaal het martelaarschap moeten ondergaan, dat de dood ten gevolge heeft. Met alle respect en eerbied, die wel hun leven gaven,omdat zij Christus niet wilden verloochenen, maar duidelijk lieten blijken, dat ze Hem trouw willen blijven tot in de dood. Maar voor ons betekent het, zodanig klaar staan voor de ander, die in nood is, al kost het een deel van je leven, deel van je rijdom en de geneugten, die daar aan verbonden zijn. Delen met de ander wil zeggen; Een deel van je luxe leven opofferen, zodat de ander in nood het iets beter gaat krijgen. Zonder er iets voor terug te verlangen. Dat is de ware liefde, die Christus van ons verlangt. Heb elkander lief en deel met elkaar.
Diezelfde dag gingen twee van de leerlingen op weg naar een dorp dat Emmaüs heet en zestig stadie van Jeruzalem verwijderd ligt. Ze spraken over alles wat er was voorgevallen. Terwijl ze in gesprek waren, kwam Jezus zelf naar hen toe en liep met hen mee, maar hun blik werd vertroebeld, zodat ze Hem niet herkenden. Hun blik werd vertroebeld. Hoe zit dat bij ons? Is soms onze blik ook vertroebeld, dat we Hem niet herkennen in het woord dat hij tot ons spreekt door de heilige schriften. Deze laten ons Christus zien, die ons zijn koninkrijk verkondigt, maar ook aangeeft wat wij ervoor moeten doen. Zijn wij ook soms zo vertroebeld door de gehechtheid aan het aardse, dat ons zulke mooie, verleidelijke dingen van dit leven laten zien, dat wij door deze vertroebeling niet zien, dat het in strijd kan zijn met wat Christus ons voorhoud. We kennen het verhaal hoe het verder ging met de Emmaüs gangers. De verhalen, die ze allemaal gehoord hadden, dat Christus de gekruisigde niet meer in zijn graf was en de engelen tot hen zeiden, dat Hij leeft. Jezus ging ervan uit dat ze de schriften kenden, want daar sprak Hij hen erop aan. Hebt u dan zo weinig verstand en bent u zo traag van begrip dat u niet gelooft wat de profeten gezegd hebben? Moest de messias al dat lijden niet ondergaan om zo zijn glorie binnen te gaan? Daarna verklaarde Hij hun wat er in al de schriften over Hem geschreven stond, en Hij begon bij Mozes en de profeten. Wat zouden ze niet gedacht hebben, dat Hij hun zo uitvoerig alles uitlegde, wat er over Hem geschreven staat. Als wij de bijbel gaan lezen, proberen we dan ook, wat het woord ons wil duidelijk maken. Natuurlijk kunnen we niet alles begrijpen, daarom is het verstandig samen te komen en degene, die als voorganger is aangesteld, in zijn verkondiging probeert de boodschap duidelijk te maken, zal heus wel iets ons hart raken en onze ogen opengaan. Maar ook de samenkomsten, waar ieder kan vertellen wat hij uit de tekst haalt, kan soms naar boven komen, wat ons raakt. Zo ook bij de Emmaüsgangers. Er begon iets te klaren in hen. Maar ze herkenden Hem pas bij het breken van het brood. Toen Hij met hen aan tafel aanlag, nam Hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun. Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze Hem. Maar Hij werd onttrokken aan hun blik. Daarop zeiden ze tot elkaar: Brandde ons hart niet toen Hij onderweg met ons sprak en de schriften voor ons ontsloot. En toen wisten ze dat het de Heer zelf was, de gekruisigde, die verrezen is.Zozeer had Hij ons lief dat Hij zijn leven gaf voor ons. Proberen we te begrijpen, wat Hij aan ons te vertellen heeft. Wat wij moeten doen, zoadat men aan ons kan zien dat we christenen zijn die geloven, Zijn Woord. Wie in Mij gelooft, zal leven in eeuwigheid, ook al is hij gestorven. Dagelijks een klein stukje uit de bijbel lezen, dit in je opnemen en te overdenken, wat dit woord voor mij betekent. Laat onze geest niet vertroebelt raken door alles wat we om ons heen zien, maar bedenk er is maar een weg, die we moeten volgen. De weg die Christus ons wijst. De weg van vrede en liefde voor elkaar. Vrede en liefde, dat is de boodschap , die Christus ons als opdracht geeft, al kunnen we veel hindernissen tegen komen. Wie mijn leerling wil zijn, neme dagelijks zijn kruis op en volge Mij. Christus volgen is geen gemakkelijke weg, maar wel de weg die ten leven leid. Ons doel is, dat de ander Christus herkent in ons. Zo moet ons leven bezield zijn door Hem.
Op deze vredeszondag, als afsluiting van de vredesweek komen twee lezingen aan bod en wel Amos 8:4-7 en Lucas 16: 1-17. Bij Amos lezen we over de rijken, die de armen kwaad willen berokkenen en uit zijn op op hun ondergang. Jullie die de armen kwaad willen berokkenen en uit zijn op de ondergang van de machtelozen van dit land, luister! Jullie zeggen: wanneer is de dag van de nieuwe maan voorbij, zodat we weer koren kunnen verkopen? Wanneer de sabbat zodat we weer graan kunnen verhandelen. Jullie maken de efa kleiner, jullie maken de sjekel zwaarder en jullie knoeien met de weegschaal. Jullie kopen de zwakken voor een handvol zilver, de armen voor een paar sandalen, en jullie zeggen: ook het kaf verkopen we als graan! Nooit- en dit zweert de HEER op wie Jacbs volk zich laat voorstaan- zal ik een van jullie daden vergeten. Als we dit onder de loup nemen, zie we duidelijk de onrechtvaardigheid, die er heerst. mensen nog meer afpersen van hun schamele inkomen door alles duurder te verkopen, als gevolg van het knoeien met de weegschaal en zelfs het kaf(afval) mee te verkopen. En de mensen aan zich te binden als het ware slaaf te maken voor een handvol zilver en een paar sandalen. heeft het rijke westen dat ook niet gedaan door de arme landen leningen verstrekken met een zodanige rente dat ze het nooit kunnen terugbetalen, waardoor de armoede blijft en geen vooruitgang komt aan de verbetering van het lot van deze mensen. Zou ook hier niet de woorden van Amos van toepassing zijn? Nooit zal ik een van jullie daden vergeten. Men is o zo bang dat de economie erop achteruitgaat. In plaats dat het om mensen gaat, gaat het om de economie, die steeds maar moet groeien ten koste van de mensen. Is het niet eerder zo dat alles wat de aarde aan vruchten voortbrengt voor alle mensen bestemd is en niet voor een groepje rijken. Als je dan eens leest hoe filmsterren millioenen verdienen en je dan te horen krijgt Hoeveel villa's van millioen ze kopen om zo luxe mogelijk te leven, dan schiet automtisch je hart vol als je denkt aan de mensen, die niet eens dagelijks kunnen eten en in een schamele hutje wonen. Waar zij we dan toch mee bezig. Wanneer zal de mens veranderen en delen met hen die niets hebben. Matheüs spreekt ook over de onrechtvaardigheid. De onrechtvaardige rentmeester. De man verkwiste de eigendommen van zijn Heer en wordt ontslagen. Wat doet hij? Hij laat de schuldenaars bij zich komen en verlaagde hun schuld. Het was een heel slimme zet van hem. Zoals de Heer zegt: De kinderen van deze wereld gaan slimmer met elkaar om, dan de kinderen van het licht. Ook ik zeg jullie maak je vrienden met behulp van de valse mammon, opdat jullie in de eeuwige tenten worden opgenomen wanneer de mammon er niet meer is. Wie betrouwbaar is in het geringste is ook betrouwbaar als het om veel gaat, en wie oneerlijk is in het geringste is ook oneerlijk als het om veel gaat. De betrouwbaarheid van de mens, of te wel de rechtvaardigheid. Wie rechtvaardig is zal niet kunnen verdragen dat de nood bij de medemens zo hoog is. Anja Bruijkers zegt zo mooi:40 jaar vechten voor Vrede veertig stenen in de woestijn ellende, honger, dorst, de gevolgen kiest de mens voor hebben of zijn? Kiezen voor vrede, tegen het onrecht dichtbij en ver weg. Dan vindt de mus en de zwaluw een woning, is veiligheid een bekroning. Veertig jaar vechten voor Vrede tegen de verdrukking in. Vertrouwen, hoop op toekomst: eeuwig leven. God's licht is bij ons en Liefde overwint. We zijn er nog lang niet. Zo gauw de harten van de mensen veranderen en weet te delen met hen die niets hebben, is het een rijpe voedingsbodem voor de vrede. Vrede voor ons allen. ps. Wat ik u zeker kan aanbevelen om op de blog; preken, de uitleg van de twee lezingen te lezen
Gaat uit over de gehele aarde en maakt Mijn naam bekend
Als missionaris of als zendeling ga je naar de derde wereldlanden om De liefde van Christus bekend te maken. Misschien denken sommigen je gaat daarheen om te preken en ze proberen te bekeren en dat is het, terwijl velen in erbarmelijke toestanden leven. Dit heeft natuurlijk geen kans van slagen. Maar wel, als je het lot van hun aantrekt, midden onder hen gaat wonen en ze helpen om hieruit te komen en geleidelijk aan tot verbetering van hun leefomstandigheden te komen. Niet preken, maar de liefde van Christus in de praktijk brengen, dan komt het vanzelf, dat ze gaan zien , wat de bezieling van deze mensen is, dat ze hun goede leven, huis en haard verlaten om zich in te spannen voor deze arme mensen. Dan zullen ze zeker nieuwsgierig worden en kan het gesprek over de liefde van Christus voor alle mensen op gang komen. De leidraad is verkondiging door de liefde van Christus in praktijk. Wat baat het om te gaan vertellen over de bijbel, terwijl je honger en dorst hebt. Eerst daar wat aan gaan doen, dan worden ze ontvankelijk voor het doel, waarvoor je gekomen bent. Niet opdringen, dat werkt vooral in de Moslimlanden averechts. Een prachtig voorbeeld is Taize. De broeders trekken overal naar toe waar grote nood is, zoals ook in Senegal, waar ze temidden van de bevolking leven en proberen tot steun te zijn. Als u op de foto klikt kan u lezen hun verhaal. Delen met elkaar, dat is de mooiste uiting van Christus liefde voor de ander.
Wat is dat toch, dat Taize duizenden jongeren aantrekt en daar vinden, wat naar hun beweren in de kerk niet kunnen vinden. Velen, die het geloof kwijt zijn, vinden het daar weer terug. Er wordt niets veranderd aan de bijbelteksten, maar het vertellen hierover en met elkaar hierover praten, schijnt grote indruk te maken bij allen. Johannes XIII en ook Johannes Paulus II noemen Taize de nieuwe Lente. Het lijkt wel of de geest van Taize en wat Taize uitstraalt een enorme aantrekkinskracht heeft. De geest van Taize, straalt werkelijk een boodschap uit van vrede, liefde, eenheid en vrede. Is het geen teken aan de wand, dat de kerken hun ramen wagenwijd open moeten gooien, om er de frisse wind van de H. Geest erdoorheen te laten waaien, opdat het gereinigd wordt en er weer een aantrekkingskracht gaat uitstralen naar allen? Laat de kerkgemeenschap jong en oud er samen over praten om de uitstralingskracht van het evangelie weer te kunnen brengen vanuit de kerk naar allen. Zoals in het boekje van Frère Roger; vrede in je hart, voor vandaag als overweging wordt gegeven; Wanneer de gemeenschap, die de kerk is, helder en duidelijk zegt waar ze voor staat, liefde en vergeving uitstraalt, dan laat ze zien wat er in het evangelie opgetekend staat en dan zal dit overkomen als het voorjaarsgevoel van een nieuwe lente. Zullen wij spoedig een lente van de kerk ingaan? Ik denk, dat er nog heel veel werk ligt om deze nieuwe lente in de gemeenschap, dat kerk is, te bereiken. En voor ons allen ligt hier een taak, om eraan te werken. Zodat Het licht en het vuur van de blijde boodschap van Christus Jezus weer over de hele wereld uitstraalt.
Recht op het doel afgaan. Dat is wat Paulus ons voorhoud. Maar daar moeten we wel wat voorover hebben willen we het hemels paradijs bereiken.
Maar wat voor mij winst was, ben ik om wille van Christus als verlies gaan beschouwen. Sterker nog, alles beschouw ik als verlies. Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft immers alles. Omwille van Hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Met andere woorden, al wat ons in de weg staat om Hem te volgen, weggooien en alleen dat ons eigen maken, wat ons dichter bij de Heer brengt. Al het aardse is niets vergeleken bij wat Christus Jezus ons te bieden heeft. Onthecht je aan het aardse en hecht je aan het hemelse. Ik wilde Christus winnen en één met Hem zijn- niet door mijn eigen rechtvaardigheid omdat ik de wet naleef, maar door die van God, de rechtvaardigheid die er is door het geloof in Christus. Ik wil Christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren, ik wil delen in zijn lijden en aan Hem gelijk worden in zijn dood, in de hoop misschien ook zelf uit de dood op te staan. Niet dat ik al zover ben en mijn doel al heb bereikt. Maar ik hou vol in de hoop eens dat te kunnen grijpen waarvoor Christus Jezus mij gegrepen heeft. Broeders en zusters, ik beeld me niet in dat ik het al heb bereikt, maar één ding is zeker: ik vergeet wat achter me ligt en richt mij op wat voor me ligt. Ik ga recht op mijn doel af: de hemelse prijs waartoe God mij door Christus Jezus roept. Hierop moeten wij ons allen als volmaakte mensen richten. Paulus zegt dus hier, niet dat ik mijn doel bereikt heb, hij streeft met alle kracht in hem, het te bereiken. Ook wij kunnen op een gegeven moment niet zeggen.; ik ben er. Nee heel ons leven zal het een strijden zijn om het doel, de hemelse prijs te winnen. Er zijn heel wat hindernissen te overwinnen zijn. Al vallen we ook wel eens, opstaan en verder gaan. Niet omkijken, maar verder gaan. Laat het verleden achter je en laat het je niet beïnvloeden. We blijven zwakke mensen maar met rotsvast vertrouwen van geloof in de Heer zal het met zijn hulp lukken. Als slot zegt Paulus: Laten we voortgaan op de ingeslagen weg. Wijk niet af, maar blijf de weg volgen, dat leidt naar het eeuwig leven.
Maar wij zijn slechts een aarden pot voor deze schat; het moet duidelijk zijn dat onze overweldigende kracht niet van onszelf komt, maar van God. Het moet ons duidelijk zijn dat wij zonder de Heer niets zijn. Zonder hem kunnen we niets maar met Hem kunnen we alles. Laten we zorgen dat de aarden pot, waarin de schat van Godsliefde, zijn Goddelijke gaven; niet breekt. We dienen zorgvuldig er mee om te gaan. We moeten het echter niet voor onszelf houden maar anderen deelgenoot maken van deze schat. Heus de pot zal niet leegraken. Als we delen, zal deze steeds gevuld blijven.We worden van alle kanten belaagd, maar raken niet in het nauw. We worden aan het twijfelen gebracht, maar raken niet vertwijfeld. We worden vervolgd, maar worden niet in de steek gelaten. We worden geveld, maar gaan niet te gronde. We dragen in ons bestaan altijd het sterven van Jezus met ons mee, opdat ook het leven van Jezus in ons bestaan zichtbaar wordt. Wij levenden worden altijd omwille van Jezus aan de dood prijsgegeven, opdat in ons sterfelijk bestaan ook het leven van Jezus zichtbaar wordt. Kor.4; 7-12 Blijf vertrouwen op Gods Kracht, al gebeurt er zoveel, dat we aan het twijfelen worden gebracht. Al worden we van alle kanten belaagd. Hij is onze steun en toeverlaat en we zullen niet wankelen. Het leven van Jezus dient zichtbaar te worden in ons leven. Zijn boodschap van redding, vrede en liefde dient uit stralen naar allen, en ons niets aantrekken van negatieve reacties. Blijven doorgaan met de verkondiging, door ons voorbeeld te geven als een ware leerling van de Heer. Twijfel niet, maar vertrouw op Hem. Hij zal je zeker helpen. Als slot de vredeswens van Paulus, gegeven aan de Korintiërs maar ook aan ons allen: Beter uw leven, neem mijn vermaningen ter harte, wees eensgezind, leef in vrede met elkaar-dan zal de God van de liefde en de vrede met u zijn.---- De genade van de Heer Jezus Christus en de liefde van God en de eenheid net de heilige Geest zij met u allen.
Kort nadat de drie wijzen uit het oosten gewaarschuwd werden door een engel, om niet naar Herodes terug te gaan, verscheen er een engel in een droom aan Jozef. Hij zei: "Sta op en vlucht met het kind en zijn moeder naar Egypte. Blijf daar tot ik je weer roep, want Herodes is naar het kind op zoek en wil het ombrengen. Jozef stond op en week nog diezelfde nacht uit naar Egypte. Waarom deze tekst genomen? In deze vredesweek, waarin we hopen, dat de tijden mag aanbreken, dat er een einde komt aan oorlogsgeweld, aanslagen en discriminatie; zien we hoevelen het land uitvluchten omdat het voor hun niet veilig is. Nog steeds woedt haat en nijd over de hele wereld. En nog steeds heerst niet het besef, dat we allen voor God geschapen zijn en met elkaar dienen om te gaan zoals Hij met ons omgaat. broederschap, vriendschap en liefde voor elkaar. De Heer heeft tijdens zijn verblijf op aarde het voorbeeld gegeven, hoe wij met elkaar dienen om tegaan. Het is goed in deze vredesweek voor elkaar en met elkaar te bidden, dat dit besef moge doordringen bij alle politieke leiders, maar niet alleen bij hen,maar bij ons allen. Het besef dat geweld niets oplost en alleen maar dood en verderf zaait. Maar elkaar de hand geven en in gesprek gaan, zodat er weer vrede komt en de vluchtelingen weer kunnen terug keren naar eigen huis en haard. Nel Benschop heeft hiervoor een mooi gedicht geschreven. Met als titel: staakt het vuren. Zou er nu werkelijk vrede zijn? Ik durf het haast niet te geloven. God, denk ik van Uw macht zo klein, die wereldbranden zelfs kan doven? Maar zoveel vragen zijn er nog die in mijn hart om antwoord roepen: die oorlog, Heer u zag het toch? U zag het voortgaan van de troepen, waarbij de dood het voortouw nam, de chaos na bombardementen, de angst waar niemand aan ontkwam, de haat, de wrede sentimenten. Hoe kunnen wij in deze tijd van enkel op onszelf gericht zijn, van angst en onzekerheid, een zoutend zout, een lichtend licht zijn? God, maak ons dragers van u licht, die niet alleen met woorden bidden,maar die in liefde zijn gericht op mensen, stervend in ons midden! Ik wil afsluiten met een prachtig vredeslied, wat ons tot nadenken kan stemmen Geef vrede, Heer, geef vrede, de wereld wil slechts strijd. Al wordt het recht beleden, de sterkste wint het pleit. Het onrecht heerst op aarde,de leugen triomfeert, ontluistert elke waarde, o redt ons, sterke Heer.
Geef vrede, Heer, geef vrede, de aarde wacht zolang, en er wordt zoveel geleden, de mensen zijn zo bang, de toekomst s zo duister en ons geloof zo klein; o Jezus Christus luister en laat ons niet alleen!
Geef vrede Heer, geef vrede, Gij die de vrede zijt, die voor ons hebt geleden, gestreden onze strijd, opdat wij zouden leven bevrijdt van angst en pijn, de mensen blijdschap geven en vredestichters zijn.
Komende week van 16-23 september is weer de vredesweek. Vorig jaar was het thema; de ander dat ben jij. Dit jaar is het thema 40 jaar vechten voor vrede. Verschillende thema's komen ter tafel zoals: wat voor voor een vrede hebben we voor ogen? Voor wiens vrede willen wij ons inzetten? En met welke middelen willen wij voor vrede vechten? Ander thema; Vrede maak je samen. Kan je vechten voor vrede. Wat kunnen we leren van strijders van vroeger en nu, uit de verschillende landen en culturen. Dan ook zeer aansprekend: vechten voor vrede, in verwarring maar met volharding. In verwarring want vechten voor vrede klinkt tegenstijdig. De weg naar vrede is ook niet recht. We blijven zoeken. Vrede brengen kan je niet brengen met wapengeweld. Hoevele slachtoffers vallen er dan niet met als gevolg heel veel verdriet door verlies van hun dierbaren, verlies van huis en haard. Alleen dialoog, niet zoals de ene partij van de ander eist, maar samen rond de tafel gaan zitten en er over praten in het belang voor de medemensen. Beide partijen dienen van goede wil te zijn, alleen dan kan je samen vrede maken.. Conflictsituaties zie je overal ontstaan ook in ons eigen land. Hoe gaan we daar mee om? Gaan we dan proberen ons gelijk op te dringen of laten we eerst de ander praten om zijn beweegredenen te aanhoren en dan te proberen samen er uit te komen zonder de vuist op tafel te slaan. Wanneer eigen belang vooropstaat komen we er nooit uit. Geheel belangeloos opkomen voor de veiligheid van de burgers zonder onderdrukking, zonder bedreigingen. Dat dient de hoofdgedachte te zijn. Belangeloze betrokkenheid. Zoals Mgr van Luyn in de vredeskrant schrijft: vertrekpunt in deze denkwijze is niet het recht van interventie vanwege een conflict, maar de verantwoordelijkheid voor de mensen die door het conflict worden getroffen om hen te beschermen. Louter opkomen om hun belang plus waardigheid als mens te dienen en op deze wijze "belangeloos"betrokken te zijn, niet uit eigen belang. Welke prachtige tekst van Frère Roger uit het boek vrede in je hart zou hierbij passen: Er waren periodes in de geschiedenis waarin sommige christenen bijzondere aandacht schonken aan het samen delen. In de vierde eeuw schreef Johannes Chrysostomos:"ruzies en oorlogen breken uit omdat sommigen zich proberen toe te eigenen wat aan allen toe behoort. Het is alsof de natuur verontwaardigd is over mensen die met de kille woorden van jou en van mij scheiden wat God tot eenheid bracht. Die eenheid, waarin alle volken weer samen in eenheid van vrede en liefde leven en met elkaar delen, dat moet voor ieder bovenaanstaan. Geen oorlogen, aanslagen, egoïsme meer. Samen alles delen met elkaar. Respect en elkaar het geluk gunnen. Dat geld zowel voor de politieke leiders, als voor ons allen. Eerbied en respect voor elkaars leven. Als broeders en zusters met elkaar omgaan in vrede en liefde. Dat is ook de opdracht die Christus aan alle mensen geeft. Vrede in je hart, vrede in je omgeving, vrede in alle landen en alle volken, waar geen egoïsme, bezitsdrang, haat en jaloezie meer bestaat. Vrede voor ieder dat wens ik u allen toe. Moge Godszege op ons rusten, in de opdracht te werken aan de vrede.
In die tijd trokken talloze mensen met Jezus mee; Hij keerde zich om en zei tot hen: "Als iemand naar mij toekomt, die zijn vader en moeder, zijn vrouw en kinderen, zijn broers en zusters, ja zelfs zijn eigen leven niet haat, kan hij mijn leerling niet zijn. Als iemand zijn kruis niet draagt en Mij volgt kan hij mijn leerling niet zijn." Lucas 14,25 Zo op het eerste gezicht komt deze uitspraak wel heel vreemd over, terwijl Jezus steeds weer opnieuw predikt de liefde en de vrede, die onder elkaar moet zijn, zoals ook de Hemelse Vader alle mensen liefheeft. Als we verder de tekst zouden lezen, komen we uit op een andere verklaring van het woord, haat. Hiermee wordt ons duidelijk gemaakt, dat we moeten oppassen voor de zodanige gehechtheid, dat het gevaar dreigt, dat we om wille van onze familie of de gehechtheid aan ons eigen leven, vergeten, dat er meer is. Willen we waarlijk Christus volgen, moeten we ons als dat van ons gevraagd wordt, er afstand van kunnen doen, omwille van Hem. Ons onthechten aan alles, wat ons in de weg staat, om Jezus te volgen. We volgen verder het verhaal van Lucas. Als iemand van u een toren wil bouwen, zal hij dan niet eerst er voor gaan zitten om een begroting te maken of hij wel genoeg bezit om hem te voltooien? anders zou het hem kunnen overkomen,- als hij de fundering heeft gelegd en niet in staat is het werk te voltooien- dat allen die het zien hem gaan bespotten en zeggen: Die man begon te bouwen, maar hij was niet in staat het einde te halen Of welke koning zal,- als hij tegen een andere koning ter oorlog wil trekken- niet eerst overleggen of hij sterk genoeg is om met tienduizend man het hoofd te bieden aan iemand die met twintigduizend man tegen hem optrekt? Zo niet dan stuurt hij als de tegenstander nog ver weg is, een gezantschap en vraagt om de vredesvoorwaarden. Zo kan niemand van u mijn leerling zijn als hij zich niet losmaakt van al wat hij bezit. Als we dit verhaal goed proberen te overdenken, wat de Heer bedoelt, zien we dat je jezelf niet voorop moet stellen, dit wil ik en zo moet het gebeuren. Steeds weer opnieuw nadenken, voordat je een beslissing neemt. Niet alles overhaast willen doen, want dan ga je brokken maken. Dat geldt ook voor het koninkrijk Gods. Als je een ware leerling van Christus wil zijn en Hem steeds wil blijven volgen, Steeds weer een keuze maken, voordat je een beslissing neemt. Als je iets wil doen, strookt het dan wel, wat Christus van me vraagt. Kwets ik daar anderen niet mee? Is het niet in strijd met de liefde en de vrede, wat God van ons verlangt? Zo lezen wij bij Marcus als antwoord van Christus, toen men Hem zij, dat zijn moeder en broers buiten op Hem stonden te wachten en Hem zochten: "Wie zijn mijn moeder en mijn broers?"Hij keek de mensen aan die in een kring om Hem heenzaten en zei: "Jullie zijn mijn moeder en mijn broers. Want iedereen die de wil van God doet, die is mijn broer en zuster en mijn moeder." Marcus4;33 Hecht je niet aan het aardse, dat vergankelijk is, maar aan het hemelse, dat blijft. Gehechtheid aan je leven kan een belemmering zijn voor je geestelijk leven, zoals in het boek der wijsheid staat, het vergankelijke lichaam is een last voor de ziel en onze aardse gebondenheid belemmert de beweeglijke geest. Maak je los van het aardse en zoek het hemelse. Wie Christus volgt en zijn kruis draagt, hij is zijn ware leerling. Hij nodigt ons allen uit: "Kom en volg Mij."
Vergist u niet: alleen horen is niet genoeg, u moet wat u gehoord hebt, ook doen. Want wie de boodschap hoort maar er niets mee doet, is net als iemand die het gezicht waamee hij is geboren in de spiegel bekijkt. Hij ziet zichzelf, maar zodra hij wegloopt is hij vergeten hoe hij er uit zag. Wie zich daarentegen spiegelt in de volmaakte wet die vrijheid brengt, en dat blijft doen, niet als iemand die hoort en vergeet, maar als iemand die ernaar handelt- hem valt geluk ten deel, juist om wat hij doet. Zo lezen we bij Jacobus 1:22-26 Hoe mooi zegt Jacobus het. Niet alleen horen maar ook doen. De boodschap die Christus ons door de bijbel geeft, moet als voedsel zijn. Je dient het jezelf eigen te maken er ook naar te handelen. Als het ware; Christus woord moet zo levend in ons worden, dat we het uitstralen naar buiten. Zoals Jacobus verder zegt: Wie meent dat hij God dient, terwijl hij zijn tong niet kan beteugelen, zit op een dwaalspoor en heel zijn godsdienst is vergeefse moeite. Voor God, de Vader, is alleen dit reine, zuivere godsdienst: weduwe en wezen bijstaan in hun nood, en je in acht nemen voor de wereld en onberispelijk leven. Met andere woorden; wie handelt vanuit het geloof, gevoed vanuit het evangelie, zal geen kwaadspreken of roddelen over een ander. Proberen altijd iets positief te ontdekken, al gedraagt hij zich nog zo moeilijk. Weet, er is altijd iets goeds in de mens, en dat proberen te zien. De medemens in nood bijstaan zonder iets terug te verlangen. De onbaatzuchtige liefde voor de medemens, zoals Christus ons allen liefheeft. Wat heeft het voor nut, als we zeggen dat we geloven, maar we handelen er niet naar. Zoals Jacobus verderop zegt het geloof zonder de goede werken is een dood geloof. Daarom is het zo belangrijk steeds weer opnieuw te lezen en te luisteren, wat de Here ons wil zeggen, wat we moeten doen. Dit in ons opnemen en te overwegen. En vandaar uit te handelen. Wie zich daarentegen spiegelt in de volmaakte wet, die vrijheid brengt en dat blijft doen niet als iemand die vergeet, maar als iemand die ernaar handelt- hem valt geluk ten deel, juist om wat hij doet. Dan zal ons leven vruchtbaar zijn, vanuit het geloof iedereen bijstaan, die onze hulp nodig heeft en vandaaruit laten zien dat Christus ieder mens, ongeacht, rijk of arm, van welke afkomst hij ook is; dus zonder aanzien des persoons, liefheeft. Wie God liefheeft, heeft ook zijn naaste lief. En wie is dan mijn naaste? Lees het verhaal van de barmharige samaritaan maar eens, dan als we het verhaal begrijpen, dan weten we wat Christus bedoelt.
De nauwe en de dichte deur. Naar aanleiding van het evangelie van vandaag van Lucas 13,22-30. Terwijl Jezus rondtrok door steden en dorpen en iemand Hem vroeg: Heer zijn het er weinig die gered worden? Jezus is op weg naar Jerusalem, de stad van de vrede, waarin de zetels staan van het gerecht, de troon van Davids huis(Psalm122). Hij zet zijn bedevaart voort naar de plaats van Gods "inwoning" bij zijn volk. Het is deze stad dat Hij, als een wederrechtelijke koningspretedent terechtgesteld, zijn leven zal geven tot het uiterste uit liefde voor ons. Onderweg geeft hij in steden en dorpen uitleg over Gods vriendschap en over de weg naar overvloed van geluk en vrede. Wij zijn uitgenodigd om Hem gezelschap te houden op deze pelgrimstocht en Hem te helpen bij zijn verkondigiging. Terwijl Jezus onderweg is naar Jerusalem, stelt iemand Hem een vraag waarop ook wij graag het antwoord zouden weten: "Zijn het er weinig die gered zullen zijn?" De achterliggende vraag is natuurlijk: zal ik bij die geredden zijn? Maak ik kans om tot hun getal te horen? Maar misschien zit er de overtuiging achter dat ik met mijn manier van doen toch wel op de goede weg ben. En niet de anderen die anders denken en doen dan ik. Proeft u hier niet het addertje van hoogmoed, wat Christus zo verfoeit. Net als de farizeër in de tempel: ik ben blij dat ik niet ben zoals de anderen. Jezus antwoord op onze nieuwsgierigheid naar het aantal geredden, wil ons weghalen uit ons verlangen zelf het laatste oordeel uit te spreken Wij moeten niet oordelen over de anderen die buiten staan, maar alles op alles zetten om zelf binnen te komen door de deur. Christus zegt op die vraag:Spant u tot het uiterste in om door de nauwe deur binnen te komen, want ik zeg u velen zullen het proberen binnen te komen maar zij zullen daar niet in slagen. Hij geeft hier duidelijk aan, dat we ons volledig moeten inzetten om binnen te komen. Geef niet als antwoord, maar Heer ik ging wekelijks naar de kerk, geluisterd naar uw woord dat daar gesproken werd en deelgenomen aan het avondmaal. Hij zal je dan zeker vragen, heb je dan ook begrepen wat ik aan je vroeg? Waar was je toen ik gevangen zat. Waar was je toen ik honger en dorst had. Waar was je toen ik ziek was.Waar was je toen ik in de grootste ellende was en geen dak boven mij hoofd had. Waar was je toen ik in grote nood jouw hulp vroeg. Binnenkomen in de logica van Jezus is inderdaad niet zo gemakkelijk. Je hoort toch zo vaak gelovigen die overtuigd zijn evangelisch te leven, kwaad spreken over anderen die het evangelie op een ander manier beleven. Het is het eeuwige probleem van Paulus in Korinte en in Rome: de "sterken" die de "zwakken"minachten... de conservatieven die de progessieven naar de hel verdoemen en omgekeerd... In naam van de evangelische rechtvaardigheid verketteren we anderen, maar vergeten daarbij dat de evangelische gerechtigheid eerst de balk uit eigen oog haalt. Zijn misprijzen en veroordelen dan evangelische vormen van broeder liefde? Zijn kwaadsprekers geen bedrijvers van ongerechtigheid? Wij vergeten te vaak dat het doel ook de weg is! De weg naar vrede en gerechtigheid begint met zelf niet toegeven aan de wereldse logica. Dat wordt dan een kruisweg, is Jezus ondervinding. Maar is er een andere weg naar het hemelse Jerusalem? Wie mijn leerling wil zijn, neme dagelijks zijn kruis op en volge mij. De slotzin van het evangelie van vandaag is duidelijk. "Denk er aan: er zijn laatsten die eersten en eersten die laatsten zullen zijn.
Het lijkt uitzichtloos, of er een toekomst van vrede daagt aan de horizon. Overal geweld, oorlogen,terroristische aanslagen, waarbij vele onschuldige slachtoffers vallen. En toch, we moeten blijven geloven dat het komt; alleen weten we niet wanneer. En er zijn ook zovelen, die zich daarvoor inzetten, om de vrede te bewerken overal waar geweld is of dreigt. Het moet toch ooit vruchten afwerpen, door deze inzet van die velen die er wel in geloven. We moeten allen ons inzetten hiervoor en waar kan ons ten volle inzetten daarvoor. Vooral voor de jongeren is het een mooie opdracht, overal ter wereld een voorbeeld te zijn en de vrede proberen te bewerkstelligen. Een opdracht die Frère Roger aan de jongeren gaf in de brief van 2005 en in Lissabon tijden de europese jongerenontmoeting gepubliceerd werd. We moeten ons niet laten meeslepen door geweld, maar diep doordrongen zijn van de vredebrenger Christus. Voortdurend spreekt hij over de liefde en de vrede, die Hij wil geven aan ons en aan alle mensen. Moge de vrede en liefde van Christus uitstralen vanuit ons hart in onze gezinnen , naar onze eigen omgeving en naar allen, die wij ontmoeten op onze levensweg. De vrede en de liefde van Christus zij met u allen. Als u op de foto klikt ziet u de volledige tekst van Frère Roger aan de jongeren.
Het koninkrijk van de hemel lijkt op een zaadje van de mosterdplant dat iemand meenam en in zijn akker zaaide. Het is weliswaar het kleinste van alle zaden, maar het groeit uit tot de grootste onder de planten.Het wordt een struik, en de vogels van de hemel komen nestelen in de takken. Jezus sprak veel in gelijkenissen tot het volk. Of ze het begrepen hadden is wat anders. Aan de leerlingen legden Hij veel van de gelijkenissen uit, wat hij er mee bedoelde. We zien in de loop der eeuwen hoe Christus kerk, als we het mogen vergelijken met de mosterdplant uit gegroeid tot de grootste der planten. De kerk van Chrisus, heel klein begonnen, uitgegroeid tot wereldformaat. Hoewel vele vijanden probeerden de kerk uit te roeien, te verdelgen, is het hun niet gelukt. Velen hebben hun leven moeten geven en zijn als martelaren gestorven, maar dank zij hun is Christus koninkrijk verspreidt over de hele aarde. En Christus blijde boodschap blijft verkondigd worden; de boodschap van de liefde, maar ook de strenge vermaningen uit de evangelies worden steeds aan allen, die menen het beter te weten voor ogen gehouden. Vooral de brieven van Paulus zijn hier een sprekend voorbeeld hiervan. Ze gelden niet alleen voor toen, maar ook voor nu. Deze gelijkenis van het mosterdzaadje houd ook nog een andere overweging in, voor ieder persoonlijk van toepassing. Het geloof is als een mosterdzaadje, dat in ons hart is geplant. Het dient echter gevoed te worden, om tot groei en volwassendom te komen. Dat kan gebeuren door het lezen van de bijbel en het overwegen hiervan; wat de bijbel mij wil zeggen. Maar dat niet alleen. Maar ook door het samenkomen als gemeenschap in kerk of ander gebouw. Te luisteren naar de verkondiging en samen het avondmaal te vieren, wat Christus als opdracht gaf: "Doet dit tot mijn gedachtenis." Het samen delen, breken en eten van het brood en drinken uit de beker met wijn. Neemt en eet van dit brood, want dit is mijn lichaam dat voor u gegeven wordt. Drinkt allen hieruit, dit is mijn bloed, het bloed van het nieuwe verbond, dat voor velen wordt vergoten tot vergeving van zonden. zorg ervoor dat het geloof in u, begonnen als een mosterdzaadje, mogen uitgroeien tot een groot geloof.
En zie, van heden af prijst elk geslacht mij zalig .....
Zalig zij die geloofd heeft dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer gezegd is. Aldus sprak Elizabeth tot Maria, die bij haar op bezoek kwam. Maria, die haar jawoord had gegeven om moeder te worden van onze verlosser, de beloofde Messias, voorspeld door verschillende profeten in het oude testament. En door de ingeving van de Heer zelf was zij op de hoogte van Maria's uitverkiezing. Vandaag vieren we het feest van Maria ten hemelopneming. Zij de ark van het nieuwe verbond, die Christus in zich gedragen heeft, Hem ter wereld bracht en als bezorgde moeder steeds bij Hem was ook toen Hij aan zijn openbaar leven begon. Zij was het die Hem steeds trouw bleef en Hem volgde, al begreep zij ook niet alles, maar ze bewaarde het in haar hart. Zelfs onder het kruis was ze bij Hem en als een moeder vol smart droeg ze zijn lijden mede. Zijn pijn was ook haar pijn. Zijn smart was ook haar smart. Daarom geloven wij ook dat Christus, opgestaan uit de dood en verheerlijkt, Zijn moeder niet aan het bederf van het graf overliet; maar haar persoonlijk met ziel en lichaam opnam in zijn heerlijkheid. In heel veel kerken worden de prachtige woorden, die Maria sprak; gezongen, dat het Magnificat geworden is. Mijn hart prijst hoog de Heer. Van vreugde juicht mijn geest om God, mijn redder: daar Hij welwillend neerzag op de kleinheid van zijn dienstmaagd. En zie, van heden af prijst elk geslacht mij zalig omdat Hij die machtig is aan mij zijn wonderwerken deed, en heilig is zijn naam. Barmhartig is Hij, van geslacht tot geslacht voor hen, die Hem vrezen. Hij toont de kracht van zijn arm; slaat trotsen van hart uiteen. Heersers ontneemt Hij hun troon, maar hij verheft de geringen. Die hongeren overlaadt Hij met gaven, en rijken zendt Hij heen met lege handen. Zijn dienaar Israël heeft Hij zich aangetrokken, gedachtig zijn barmhartigheid voor eeuwig jegens Abraham en zijn geslacht, gelijk Hij had gezegd tot onze vaderen. Lucas 1, 39-56 Samen met haar Zoon waakt ze over Christus kerk, om dit schip veilig over de stormen en wilde golven te laten varen. Zoals zij de moeder van Christus is, is zij ook de moeder van de kerk en moeder van alle christenen. Is het niet zo, dat wie de zoon eert, eert ook de moeder en wie de moeder eert, eert ook de zoon? Wie haar aanroept, mag haar hulp verwachten op onze levenspad.
Bepaalde gebieden op de wereld zijn woestijnen van geloof geworden. Maar als gelovige mensen laten zien dat ze authentiek evangelisch willen leven, dan verzetten zij in hun omgeving bergen van onverschilligheid. Frère Roger.
Iemand uit de menigte zei tegen hem: "Meester, zeg tegen mijn broer dat hij de erfenis met mij moet delen!"Maar Jezus antwoordde: "Wie heeft mij als rechter of bemiddelaar over u aangesteld?"Hij zei tegen hem: "Pas op, hoed je voor iedere vorm van hebzucht, want iemands leven hangt niet af van zijn bezittingen, zelfs niet wanneer hij die in overvloed heeft." Hoe vaak zien we het niet, mensen die zoveel bezittingen heeft, zich toch niet gelukkig voelt. Hoezeer hij ook aan gehecht is en het verlangen nog meer bezittingen te verwerven. Het baat niet. Het is niet zo dat Christus het bezitten van goederen verbiedt, maar hoe ga je er mee om. Hecht er niet zoveel waarde aan alsof je leven daarvan afhangt. Als je opgeroepen wordt en uit het leven moet stappen, kun je dit allemaal niet meenemen. Als we verder lezen over de parabel die Christus ons voorhoudt, zullen we het misschien begrijpen, wat de Heer bedoelt. "Het landgoed van een rijk man had veel opgebracht, en daarom vroeg hij zich af: Wat moet ik doen? Ik heb geen ruimte om mijn voorraden op te slaan. Toen zei hij bij zichzelf: Wat zal ik doen is dit: ik breek mijn schuren af en bouw grotere, waar ik al mijn graan en goederen kan opslaan, en dan zal ik tegen mezelf zeggen: je hebt vele goederen in voorraad, genoeg voor vele jaren! Neem rust,eet en vermaak je. Maar God zei tegen hem: "Dwaas, nog deze nacht zal je leven van je worden teruggevorderd. Voor wie zijn dan de schatten die je hebt opgeslagen". Zo vergaat het iemand die schatten verzamelt voor zichzelf , maar niet rijk is voor God. Wie niet rijk is voor God, heeft feitelijk niets en staat straks met lege handen voor Gods troon. Of zoals de prediker zegt, het is allemaal ijdelheid, zich goederen verzamelen, die hij toch niet kan blijven bezitten. Op 'n gegeven moment is het toch voor de anderen en heb je voor niets verzameld. En dan nog iets. Hoevelen zijn er niet rijk geworden op de ruggen van anderen. Het zal hun zwaar zijn hierover verantwoording af te leggen bij de Heer. Een van de acht zaligheden, die Christus predikt: "Zalig de armen van geest want hun behoort het rijk der hemelen." Zalig zij, die niet gehecht zijn aan al de aardse goederen, maar zich hemelse goederen verzamelt. Zalig zij, die van zijn rijkdom deelt met hen die niets hebben. Dat is pas de ware instelling voor ieder Christenmens. Neemt en eet met elkaar, leeft van het oergebaar, deelt tesamen brood en wijn, heelt de onmacht en de pijn. Dankt de God die leven doet ons tot liefde samenroept
Uw denken moet voortdurend vernieuwd worden en u moet de nieuwe mens aantrekken, die naar Gods wil is geschapen. Deze oproep doet Paulus aan de Efesiers, maar ook aan ons. Leg af de oude mens van de begeerten, wellust, hebzucht, egoïsme en alles wat tegen de wil van God is, maar bekleed u met de nieuwe mens, die naar Gods wil geschapen is in waarachtige rechtvaardigheid. Wat Gods wil is kunnen we duidelijk achter komen uit de evangeliën, waarin Christus ons de boodschap geeft , wat we moeten doen en de wil van zijn hemelse Vader is. Ons denken moet steeds weer vernieuwd worden. Elke dag een klein stukje uit de bijbel lezen en overwegen is een goed begin van de dag. Daarin vinden we de boodschap, wat Christus van ons vraagt. We hoeven geen lang verhaal te lezen. Een klein stukje is voldoende elke dag om te weten wat we moeten doen. En trouwens, de evangeliën zijn samen te vatten in een wens, die de Heer voor ons allen heeft: Gij zult de Heer uw God liefhebben uit geheel uw hart, uit geheel uw ziel en met alle krachten en .... de naaste beminnen als uzelf. Wie Gods liefde inzich draagt, zal niets doen, wat tegen de wil van God is. Hij is rechtvaardig, sociaalvoelend, behulpzaam en liefdevol voor de medemens. Leg af de oude mens en bekleed u met de nieuwe mens. Wat zou de wereld veranderen, als ieder deze oproep zou verstaan en ten uitvoer brengt. Lees eens de brief van Paulus aan de Efesiërs hoofdstuk 4
Verenigd rondom het kruis willen we nadenken en mediteren over het Paasmysterie, over het lijden, sterven en de opstanding van Christus onze Verlosser en Heiland.
Frère Roge, stichter van Taize.
Samen verenigd in gebed en bezinning
Heer wees Gij mijn licht op de weg naar U, opdat ik anderen op de schitterend lichte weg naar U kan begeleiden. Zonder U kan ik niets, met U alles. Karl Leisner.
