Wat te doen als we verstrooid zijn bij het bidden? Maak je dan geen zorgen. God kent ons verlangen. Hij bemerkt beter dan wij zelf wat we eigenlijk bedoelen en wat er diep in ons hart leeft. Frère Roger.
Beoordeel dit blog
Geboorte en woonhuis van Pater karel, Andries Houben.
Moeder Theresa
Johannes Chrysotomos
Emmausgangers
Als u op de link klikt, zult u ontdekken wat een prachtig zendelingenwerk Heyboer verricht op Borneo. Zeker een keer kijken.
Pelgrimstocht op aarde
12-10-2009
Effeta, ga open.
Gods liefde geneest en bevrijdt; dat wordt zichtbaar in Jezus woorden en daden. Hij richt mensen op, Hij haalt hen weg uit isolement en vervreemding. Ga open zegt Hij ook tegen ons, vat moed en ontdek datGods goedheid er ook is voor jou. Wij vinden het niet altijd gemakkelijk om Gods bevrijdende aanwezigheid te herkennen.Zowel Jesaja als Marcus spreken over het opnieuw horen van de doven en het spreken van de stommen. Jesaja zegt: Wees sterk en vrees niet, want jullie God komt met zijn wraak. Gods vergelding zal komen. Hijzelf zal jullie bevrijden. Dan worden de blinden de ogen geopend, de oren van de doven worden ontsloten. Verlamden zullen springen als herten, de mond van stommen zal jubelen. Jesaja 35: 4-7 In de vier evangeliën kunnen we lezen, dat de voorspellingen uitkwamen. Jezus genas de blinden, zodat ze weer konden zien; de verlamden konden weer lopen. Zoals Hij tegen die ene verlamde zei: Neem uw bed op en wandel. De doven konden weer horen. Bij Marcus lezen we: Hij vertrok weer uit de omgevingvan Tyrus en ging via Sidon naar het meer van Galilea, dwars door het gebied vanDekapolis. Daar werd iemand bij Hem gebracht die doof was en gebrekkig sprak, en men smeekte Hem om deze man de hand op te leggen. Hij nam de man apart, weg van de menigte, stak zijn vingers in diens oren een raakte met speeksel zijn tong aan. Hij sloeg zijn blik op naar de hemel, zuchtte diep en zei tegen hem: Effeta, wat betekent ga open. Meteen gingen zijn oren open, zijn tong kwam los en hij kon normaal spreken. De menigte was vol ontzag en jubelden het uit. Ales wat Hij doet is goed, zelfs doven laat Hij horen en stommen laat Hij spreken. Hij verrichte grote wonderdaden onder het volk. Maar deze gebeurtenissen zijn niet bedoeld als geschiedenis, dat ergens in het verre verleden gebeurde. Deze willen ons ook heden ten dage wijzen op diepere betekenis. Niet op de genezing van het lichamelijke, maar op de genezing van de gehele mens, ook van het geestelijke, het diepere in ons. Genezing van de blindheid en doofheid voor de blijde boodschap, die Jezus ons bracht en nog steeds brengt door het woord van de bijbel. Zowel de woorden van Jesaja, als het verhaal van Marcus doet ons oproepen, onze ogen en oren te openen voor Gods Woord. God komt de mensen bevrijden, in en door Jezus. Hij zegt ook tot ons: EFFETA; GA OPEN. Hij opent een nieuwe toekomst. Als wij onze verstopte geloofszintuigen openen zullen wij het bevrijdende woord horen en de nieuwe toekomst zien. Het is juist de rijkdom en de luxe die vaak de ogen en de oren sluiten voor Gods boodschap aan ons , gebracht door Jezus. Rijkdom en luxe vergaan, maar het woord van de Heer is eeuwig.Wie in Hem gelooft zal eeuwig leven. Wie zich hecht aan het aardse, zal het moeilijk hebben, maar wie zich onthecht, zal een rijkdom vergaren die eeuwig blijft.
Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zon grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had.
(Filippenzen 2:1-5) Deze tekst is de tekst van de maand october ter overweging. Elke maand geeft Taize een bijbeltekst uit. Met prachtige uitleg ter overdenking. Ik kan het u zeker aanbevelen. Wilt u het lezen, klik dan op de link Taize en dan op bijbelteksten met uitleg. Ook deze uitleg is zeer de moeite waard om te overwegen en te overdenken.
Vandaag op de 17dezondag door het jaar zien we twee lezingen over de wonderbare brood vermenigvuldiging. Allereerst bij de profeet Elisa. Op een keer kwam iemand uit Baäl-Salisa Elisa opzoeken. Hij bracht twintig gerstebroden voor de godsman mee, gebakken van meel uit de nieuwe oogst, en een zakje vers graan. Elisa droeg zijn bediende op dit als maal aan de profeten voor te zetten. Toen de bediende protesteerde dat het beslist niet genoeg was voor honderd personen, zei Elisa nogmaals; zet het de profeten voor, ze zullen er een maaltijd aan hebben . Want dit zegt de Heer: ze zullen er van eten en nog aan overhouden ook. Toen zette zijn bediende het de profeten voor, en zij aten ervan en hielden nog over, zoals de Heer gezegd had II Koningen 4: 42-44 Drie dingen vallen in dit verhaal op; dit wonder is een teken dat God aan de mensen macht geeft over zijn schepping; het brood wordt vermenigvuldigd voor de armen; wat overschiet is een teken van alles waar de mens naar uit ziet. het zijn de dingen die hijzelf niet kan bewerken, maar die God eens zal bewerken God geeft de mens de macht over de schepping, het brood voor de armen wordt vermenigvuldigd. helaas maakt de mens misbruik van de macht.Hoeveel armen zijn er niet die honger hebben. van de ene kant in de rijke landen brood in overvloed en aan de ander kan de grote armoede en honger. Wanneer leert de mens nou eens om te delen met de armen die niets hebben. Zal ooit het wonder geschieden, van de broodvermenigvuldiging voor de armen. Dat wonder kan geschiedden als de mensen de handen in elkaar slaan en van hun overvloed geven aan de armen en de hongerlijdenden. Geven en delen, dat is wat de Heer van ons vraagt. Dat allen deze vraag van de Heer willen verstaan en het inderdaad gaan doen. ook het evangelie behandelt de brood vermenigvuldigen. Duizenden mensen waren bij Jesus en hadden niets te eten bij zich. Toen Jesus om zich heen keek en zag dat de mensen naar Hem toekwamen, vroeg Hij aan Filippus: Waar kunnen we brood kopen om deze mensen te eten te geven? Hij vroeg dat om Filippus op de proef te stellen, want zelf wist Hij al wat Hij zou gaan doen. Filippus antwoordde: zelfs 200 denarie zou niet voldoende zijn om iedereen een klein stukje brood te geven. Een van de leerlingen, Andreas, de broer van Simon Petrus zei: Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden en twee vissen- maar wat hebben we daaraan voor zoveel mensen? Jesus zei: laat iedereen gaan zitten. Er was daar veel gras en ze gingen zitten; er waren er ongeveer vijfduizend mannen. ( Elders staat geschreven: de vrouwen en de kinderen niet meegerekend.) Jesus nam de broden, sprak het dankgebed uit en verdeelde het brood onder de mensen die er zaten. Hij gaf hun ook de vis, zoveel als ze wilden. Iedereen raakte verzadigd en toen de leerlingen de restanten gingen ophalen waren er twaalf manden vol. Johannes 6 :1-14 In de kerk zijn we samen om het Brood des Heren te delen. Nu twee derde van de mensen honger lijden, mogen wij de kerk nooit verlaten zonder aan deze mensen gedacht tehebben. Wij breken het Brood des Heren, maar breken wij ook het brood met onze broeders en zusters in nood? Wij moeten ervoor ijveren dat de schreeuwende ongelijkheid uit de wereld gebannen wordt en de kloof tussen arm en rijk overbrugd wordt, door brood uit onze overvloed te breken en uit te delen, door de vrede te bevorderen in de wereld en door te leven als Jesus die de honger van Iedere mensenhart heeft gestild. Ja, niet alleen lichamelijke nood en honger, maar ook geestelijke honger leeft bij duizende mensen En alleen De Heer kan deze honger stillen. Heel belangrijk is het dat ze zijn naam leren kennen, en wij hebben de opdracht van Christus gekregen, om zijn naam aan alle volken bekend te maken, ook in onze eigen omgeving. Mensen, die de kerk de rug hebben toegekeerd, omdat ze daar niet konden vinden, om hun honger te stillen. En ze lijden honger, ze hunkeren naar liefde geluk en vrede in hun hart. Wij kunnen ze helpen, we moeten ze helpen. Niet als leermeesters, die menen het te weten, maar met hun samen de woorden van de Heer te overdenken en samen te praten. Ook dan kan het wonder geschiedden, dat de honger gestild wordt. Bidden en overwegen en met elkaar er over te praten.
Als er geen ontwrichting van geestelijke waarden zou zijn opgetreden in veel landen, dan zou nooit zo'n groot aantal jongeren, week in, week uit, bij onze broedergemeenschap van Taizé op de deur hebben geklopt.Zij komen niet alleen uit Noord-Europa,uit de Slavische landen in Oost-Europa of uit de landen rondom de Middelandse Zee, maar ook uit andere werelddelen. Als we al deze jongeren zo op onze heuvel van Taizé bijeen zien, dan begrijpen wij dat zij met levensvragen komen: wat verwacht Christus van mij? Hoe vind ik in Hem de zin van mijn leven? Zonder het altijd duidelijk zo te zeggen, trachten zij Christus na te volgen. Het is belangrijk dat wij, broeders van Taizé een antwoord vinden op hun vertrouwen doorallereerst mensen van gebed en van luisteren tezijn, en nooit geestelijke leermeesters. Uit het boekje: Vrede in je hart van Frère Roger. Ik denk dat niet alleen jongeren dit bezighouden, maar wij allen, jong en oud: wat verwacht Christus vandaag van mij? Veel jongeren hebben de kerk de rug toegekeerd, omdat ze daar het antwoord niet vonden. Maar wel in Taize, waar ze met duizenden bij elkaar kwamen en komen. De broeders treden niet op als geestelijke leermeesters, maar laten elke dag een stukje uit de bijbel voorlezen en laten de jongeren met elkaar discussieren, wat zij van dat stukje vinden, wat dit verhaal wil vertellen. Wat verwacht Christus vandaag van mij? Jezus geeft duidelijk antwoord hierop, als we het maar willen zien; het antwoord dat we in de evangelieën terug vinden. Het enige wat Jezus van ons verlangt, is dat we elkaar liefhebben, zoals Hij ons heeft liefgehad. Niet denken, dat jezelf beter bent dan de ander, niet roddelen of kwaadspreken over elkaar. Achter iemands rug om praten over de ander, is het ergste wat er bestaat. Zo krijg je haat, jaloezie en nijd. Nee, behandel de ander zoals jezelf behandeld wil worden. Wees de ander tot steun, help elkaar als vrienden . Jezus zegt zelfs: Bemin hen, die jou haten. Jezus zelf was hierin ons grote voorbeeld. Vader, vergeef het hun, want ze weten niet, wat ze doen. Wat verwacht Christus vandaag van mij? In de rust en stilte zullen wij het antwoord van Hem horen. Elke dag een stukje uit het evangelie, dat zijn blijde boodschap voor ons allen is; lezen. Het hoeft geen heelverhaal tezijn, een paar zinnen kan al voldoende zijn. Deze in ons laten doordringen en overwegen en dan luisteren naar zijn stem in de diepte van ons hart. De leiding van de kerk vraagt zich af, waarom steeds meer mensen afhaken en minder mensen naar de kerk komen. Ik denk dat het antwoord te vinden is in Taizé, waar jaarlijks duizenden jongeren naar toegaan en zeer enthousiast terugkeren naar huis. De leiding van de kerk leert en onderricht, hoe wij Gods woor moeten verstaan, dat is ook de opdracht die ze van de Heer gekregen, hebben, maar beseffen ze ook wel voldoende, dat ze moeten luisteren, wat de mensen bezig houdt, de levensvragen, waar ze mee zitten? Wat verwacht Christus vandaag van mij en hoe vind ik in Hem de zin van mijn leven? Bidden en luisteren, dat is voor ons allemaal heel belangrijk. Door gezamelijk te praten, te luisteren te en overwegen komt dikwijls onverwacht het antwoord van de Heer zelf. Zoals de profeten in het oude testament, zoals Paulus en ook de andere apostelen zeiden, Ja Heer, hier ben ik, spreek, uw dienaar luistert.
De Geest des Heren heeft alles nieuw gemaakt. Op deze Pinksterdag gedenken we niet alleen, maar vieren we ook de komst van de Heilige Geest. Ook nu telkens opnieuw daalt de Geest van de Heer over allen die ontvankelijk zijn voor Hem. Zalig , zij die geloven in de Heer, want ook zij zullen de kracht van de Heilige Geest ontvangen. Zijn vuur van liefde, kracht en wijsheid zal ook ons overschaduwen, niet zoals de eerste keer in een hevige wind, maar in stilte komt Hij tot ons, om ons opnieuw te bezielen. Na het dramatisch levenseinde van Jezus sloten zijn leerlingen zich af, bang en beschaamd, verward en ontmoedigd. Maar de Heilige Geest schonk hen het vuur om te spreken over hun verrezen Heer, het enthousiasme om vrijmoedig te getuigen van Gods grote daden. Hoe zijn wij? Durven ook wij naar buiten te treden om onbevreesd te getuigen van onze verrezen Heer, of kruipen we in onze schulp, door de angst, wat zullen de mensen wel zeggen van ons? In onze welvaartstaat, waar bijna iedereen het goed heeft, wordt haast niet meer aan God gedacht. We hebben het goed en dan is er voor Hem geen plaats meer. Helaas. Durven wij met de kracht van de Helige Geest te getuigen en de mensen erop te wijzen, dat er meer is dan onze welvaart, die vergankelijk is. namelijk het onvergankelijk eeuwig leven, dat over de dood heenrijkt. Dat leven, waar de dood niets meer over te vertellen heeft, want Jezus heeft de dood overwonnen, zodat wij niet meer sterven, maar eeuwig leven. Toen de apostelen op de eerste Pinksterdag door het vuur van de Heilige Geest bezield werden, kwamen ze onbevreesd naar buiten en spraken de mensen toe. Opnieuw gebeurde een groot wonder. Want allen konden hen in hun eigen taal verstaan. De verwarring van Babylon, dat de mensen elkaar niet verstonden, werd hier doorbroken. De apostelen spraken in verschillende talen, zoals door de Heilige Geest werd ingegeven. Maar allen uit verschillende volken, die in Jerusalem te samen waren hoorden hen in hun eigen moedertaal spreken en konden hen duidelijk verstaan . Toen de dag van Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Er verschenen aan hen een soort van vlammen, die zich als vurige tongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de Heilige Geest en begon op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals door de Heilige Geest werd ingegeven. De mensen waren buiten zichzelf van verbazing en zeiden: het zijn toch allen Galileeërs, die daar spreken Hoe kan het dan dat wij hen allen in onze eigen moedertaal horen? Het moet wel zeer indrukwekkend geweest zijn, daar in Jerusalem. En het had heel veel succes. Want op die dag werden er ongeveer drieduizend mensen gedoopt. Ook wij zijn gedoopt met water, maar ook gedoopt in de Heilige Geest. Steeds moeten we ons laten bezielen door die Heilige Geest. Ieder christen heeft een opdracht gekregen. Uittreden uit jezelf, het loslaten van de veilige beschutting, om naar de andere mensen toe te gaan. Levende getuigen zijn van onze verrezen Heer Jezus Christus, ons niet laten afschrikken, door wat dan ook. De boodschap van Jezus verspreiden, de boodschap van liefde, vrede, verzoening, hoop en vertrouwen. Hoop brengen naar een wereld waar lijden,ongerechtigheid en wanhoop het uitzicht op een vreugdevolle toekomst verduisteren. Wij moeten geloof en vertrouwen brengen naar een wereld die het bestaan van een goede God ontkent, die vergelding eist waar enkel vergeving een oplossing biedt, die zinloosheid, zelzucht en ontmoediging voorhoudt en daardoor het diepe middelpunt van alle leven - de goedheid- blokkeert. Door onze uitstraling door woord en door daad, dienen we te trachten, deze blokkade op te heffen; moeten we hen laten zien, dat er wel degelijk een goede toekomst in het verschiet ligt. De helpende hand door ons hart aangeboden, kan wonderen verrichten. Zoals Paulus zegt: De vrucht van de Heilige Geest is liefde, vreugde,vrede, geduld,vriendelijkheid, goedheid, trouw,zachtheid en ingetogenheid. Met zulke dingen heeft geen wet iets te maken En zij die bij Jezus horen, heben hun zelfzucht gekruisigd met haar hartstochten en begeerten. Daar wij leven door de Geest, willen we ook leven volgens de Geest. Wij moeten streven naar een wereldwijde verbondenheid zonder zelfzucht. Een leven geleid door en volgens de Heilige Geest. Zorgen wij dat wij openstaan voor de Heilige Geest en ons door Hem laten bezielen.
Durven en kunnen we dat met heel ons hart zeggen: daar ga ik voor. Voor het koninkrijk Gods. Levende getuigen te zijn, doordrongen van een diep geloof in Hem. Geloof en vertrouwen in Godshelpende hand in ons leven? Te getuigen van Godsonmetelijke liefde en barmhartigheid. Hij is niet die strenge God zoals vroeger wel eens werd gezegd, maar een bezorgde, barmhartige, zorgzame en liefdevolle Vader die zijn kinderen nooit of te nimmer in de steek laat. Hij is zeer bezorgd voor ons allen. Dat heeft Hij laten zien in Jezus Christus die Hij naar ons toegezonden heeft en Hij heeft getuigd van de liefde van de Vader voor ons allen. Hij heeft zelfs zijn leven voor ons gegeven, om te laten zien hoezeer Hij ons liefheeft. Wij gaan daarvoor. hiervan getuigen te zijn voor alle mensen. De Heilige Geest zal ons zeker daartoe helpen. Vandaag heb ik mogen meemaken in onze parochie dat 19 kinderen het Heilig Vormsel mochten ontvangen. Het Heilig Vormsel, waar bij de Heilige Geest werd afgeroepen, om deze kinderen inzicht, wijsheid en kracht te schenken, de weg te gaan, die Jezus ons is voorgegaan. namelijk de weg van de vrede, liefde, saamhorigheid en hulpzaamheid voor de ander. Ze werden gezalfd met de olie die, als betekenis heeft als bron van licht, verzorgende olie, als bron voor de zorg voor de ander, geurende olie, als bron van gastvrijheid, voedende olie, als bron van voedsel, brood voor elkaar, een schakel in het geheel. Hebben wij niet allen ooit in ons leven dit vormsel ontvangen om bezield te raken door het licht en vuur van de Heilige Geest? Het vuur dat als een brandend licht in ons leven moet zijn en dit licht aan elkaar door te geven? Niet verstoppen onder de korenmaat, maar op de kandelaar, zodat het schijnt voor iedereen. Nu wij Pinksteren naderen, bidden en smeken we dat de Heilige Geest opnieuw over ons mag komen, om het vuur dat mischien wat verzwakt is of misschien zelfs gedoofd, dat dit vuur opnieuw in ons binnenste ontstoken mag worden en een helder licht mag zijn voor allen. daar willen wij voor gaan. Het vuur brandend te houden. Geef ons kracht, geef vuur, geef licht, geef kleur. Waai vol, blaas de geur in ons leven. Kom wind, kom storm, kom kracht en vorm, maak sterk, steek ons aan, doe ons leven. Daal neer, vervul, breek in, raak aan. Maak zacht Heilige Geest. En Jezus heeft het aan ons allen beloofd de helper, de Heilige Geest te zenden, niet alleen aan de apostelen, maar ook aan ons. Als jullie Mij liefhebben, zul je ter harte nemen wat ik jullie opdraag. En Ik zal de Vader vragen, jullie een andere helper te geven, die voor altijd met jullie zal zijn, de Geest van de waarheid. De wereld kan Hem niet ontvangen, omdat ze Hem niet ziet en niet kent; jullie kennen Hem wel, want Hij blijft bij jullie en zal in jullie zijn. Met hemelvaart is Hij wel van ons heen gegaan, maar Hij laat ons nooit en te nimmer alleen. Door de Heilige Geest komt Jezus weer onder ons en in ons. En zal altijd bij ons zijn. De Heilige Geest zal ons opnieuw vormen en Jezus opnieuw leren kennen en beminnen. Hij zal ons helpen, dragers te zijn van Jezus boodschap en deze boodschap door tegeven als zijn levende getuigen. Daar gaan wij voor.
Jezus is opgenomen bij de Vader, maar dat betekent niet het einde van het goede dat God met Hem begonnen is.Vandaag worden wij opgeroepen om met zijn werk, waar Jezus mee begonnen was, verder tegaan.De verrezen Heer zal ook in deze tijd met ons meewerken en ons de kracht schenken om van Hem te getuigen. Twee keer verliezen de apostelen Jezus. De eerste keer bij zijn dood aan het kruis. De tweede keer bij zijn hemelvaart. maar wel een groot verschil. De eerste keer waren ze diep bedroefd , dat Jezus nu dood is. Maar de tweede keer is bij het verdriet, dat ze Hem weer kwijt zijn ook de vreugde dat Hij niet dood is maar leeft. Al heeft Hij ons verlaten, Hij laat ons nooit alleen. Neen, door de Heilige Geest leeft Hij onder ons en zelfs in ons. Hij is voor altijd bij ons tot aan het einde der tijden. In de handelingen der apostelen lezen wij in hoofdstuk 1, vers 1-11 Na zijn lijden en dood heeft Hij herhaaldelijk bewezen dat Hij leefde; gedurende veertig dagen is Hij in hun midden verschenen en sprak Hij met hen over het koninkrijk van God. Toen Hij eens bij hen was, droeg Hij hun op: Ga niet weg uit Jeruzalem, maar blijf daar wachten tot de belofte van de Vader, waarover jullie van Mij hebben gehoord, in vervulling zal gaan. Johannes doopte met water, maar binnen kort worden jullie gedoopt met de Heilige Geest. Toch hadden de leerlingen een heel vreemde vraag voor Hem. Heer, gaat U dan binnen afzienbare tijd het koningschap van Israël herstellen? Hij antwoordde: het is niet jullie zaak om te weten wat de Vader in zijn macht heeft vastgesteld over de tijd en het ogenblik waarop deze gebeurtenissen zullen plaatsvinden. Bij hun, zoals zovelen in Israël, leefden nog steeds de gedachten, dat de Romeinen verdreven zouden worden, en in Israël het koningschap hersteld zou worden. Maar dat was niet de opdracht, die Jezus van zijn Vader kreeg. Inderdaad Christus is wel koning, maar zoals Hij voor Pilatus getuigde, die Hem de vraag stelde: Dus koning zijt Gij. Jezus antwoordde: Gij zegt het. Ja koning ben ik, maar mijn rijk is niet van deze wereld. Ja Christus is wel degelijk Koning. Koning van het hemels koninkrijk, dat over de gehele aarde verbreid zal worden. Niet het koningschap van Israël, maar Christus koninkrijk over de gehele aarde. Maar wanneer de Heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en van Mij getuigen in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinde der aarde. Toen Hij dit gezegd had, werd Hij voor hun ogen omhooggeheven en opgenomen in een wolk, zodat ze Hem niet meer zagen. Terwijl Hij zo van hun wegging en zij nog steeds naar de hemel staarden, stonden er opeens twee mannen in witte gewaden bij hen. Ze zeiden: Gallileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus die uit jullie midden in de hemel is opgenomen zal op dezelfde wijze terug komen als jullie Hem naar de hemel hebben zien opgaan. Toen herinnerden de apostelen zich wat Jesus hun had gezegd, namelijk in Jeruzalem te blijven tot de Heilige Geest aan hun geschonken zal worden en zij keerden naar Jeruzalem terug om af te wachten, wat er verder zou gebeuren. Als eerste onder de mensen is Christus in zijn sterfelijk lichaam, dat onsterfelijk werd triumfantelijk opgestegen ten hemel. en deelt daar met zijn Vader alle glorie en macht. Deze dag is echter ook voor ons een dag van triomf. Want met Christus zijn wij verrezen, en door zijn hemelvaart wordt ook ons lichaam verheerlijkt. Reeds nu delen we in deze kracht die sterker is dan de dood. Christus heeft de dood overwonnen, niet alleen voor zichzelf maar ook voor ons allen. Wie in MIj gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven. En wie in mij gelooft zal in eeuwigheid niet sterven. Ook al moeten wij allen sterven, de dood is niet het einde, maar het begin van een nieuw leven, het eeuwig leven. Blijf niet naar de hemel staren, maar kom in actie. Wij hebben de opdracht om Christus hemelskoninkrijk hier op aarde voort te zetten en te verbreiden. Zodat allen zijn Heerlijke naam en zijn onmetelijke liefde voor ons allen bekend wordt onder alle mensen. Wij moeten het uitdragen en moet van ons afstralen. We hebben wel de hulp nodig van de Heilige Geest. Nu we gekomen zijn in de noveen van 9 dagen voor Pinksteren, is het een mooie tijd, om zijn komst vurig af te meken, zodat de Heilige Geest, zoals op de eerste Pinksterdag over de apostelen neerdaalde, Hij ook over ons zal neerdalen met zijn wijsheid en kracht. Want ook wij hebben de Heiilige Geest hard, hard nodig. Hij moet ons opnieuw bezielen met zijn vuur, opdat, wij geheel vervuld raken en zo meewerken aan het koninkrijk Gods.
Overvloed vinden in de woestijn: is dat jou wel eens overkomen? In ons leven dat dikwijls op een woestijn lijkt hebben we wel hier eens gezocht naar de oase, waar een rijke bron te vinden is. De bron van Gods liefde voor ons, dat onze dorst zal lessen na het vele dwalen. Psalm 63 verhaalt ons over het zoeken naar God, om onze dorst te lessen.
God, U bent mijn God, U zoek ik, naar U smacht mijn ziel,naar U hunkert mijn lichaam in een dor en dorstig land, zonder water. In het heiligdom heb ik U gezien, uw macht en majesteit aanschouwd.Uw liefde is meer dan het leven, mijn lippen zingen uw lof. U wil ik prijzen, mijn leven lang, roepend uw naam, de handen geheven. Dan wordt mijn ziel verzadigd met uw overvloed, jubel ligt op mijn lippen, mijn mond zal U loven. Liggend op mijn bed denk ik aan U, wakend in de nacht prevel ik uw naam.U bent altijd mijn hulp geweest, ik juichte in de schaduw van uw vleugels. Ik ben aan U gehecht, met heel mijn ziel, uw rechterhand houdt mij vast. Laat verzinken in de diepten der aarde wie mij naar het leven staan, laat ten prooi vallen aan de jakhalzen wie mij uitleveren aan het zwaard. Maar de koning zal zich verheugen in God wie hem trouw zweert, prijst zich gelukkig leugenaars wordt de mond gesnoerd.
Diep in ieder mens leeft het kwellend verlangen naar het absolute, dat nooit helemaal vervuld kan worden. De ervaring van de psalmist in de woestijn, de ontdekking dat God degene is, die onze dorst verorzaakt, is misschien wel één van de ervaringen die onze tijd het meest nodig heeft. "Naar u smacht mijn ziel" God laat zich juist vinden in de ervaring van het tekort, het onvervuld verlangen. Hebben wij soms ook niet het gevoeel van een grote leegte? Wat doen we dan? Gaan we deze leegte vullen met verstrooingen, die echter het verlangen niet bevredigen. Er is maar één die onze verlangens kan vervullen.
Met dank aan Mieke Mantel voor deze foto. Ja, waarlijk, de Heer is opgestaan uit de dood. Hij heeft de dood overwonnen. Is voor ons gestorven en de derde dag verrezen. Wie in Hem gelooft zal eeuwig leven.
Verkondigt het met blijdschap: de Heer heeft zijn volk verlost.
Deze openings tekst van de zesde zondag van Pasen is van Jesaja 48,20. 6 zondagen lang zitten we in de feestvreugde van het Paasfeest voordat we Christus hemelvaart gaan vieren op a.s. donderdag. De Heer heeft zijn volk verlost. De lezingen van vandaag staan in het teken van de liefde. zowel de brief van Johannes, als zijn evangelische boodschap En als tussenlezing komt Petrus aan het woord van zijn bezoek aan Cornelius. Waar hij uitgebreid vertelt over de verrezen Heer en terwijl hij sprak kwam de Heilige Geest met zijn gave over hen. Toen Petrus binnentrad kwam Cornelius hem tegemoet en eerde hem met een voetval. Maar Petrus deed hem opstaan en zei: "Sta op, ik ben ook maar een mens."Petrus nam het woord en sprak: n"Nu besef ik pas goed, dat er bij God geen aanzien des persoons bestaat, maar dat, uit welk volk dan ook, ieder die hem vreest en het goede doet Hem welgevallig is.."terwijl Petrus nog zo aan het spreken was kwam de Heilige Geest plotseling neer op allen die naar de toespraak luisterden. Dit was een duidelijke teken van God dat niet alleen voor de gelovige Joden, maar ook voor de heidenen De boodschap van Jezus bestemd was en zij evengoed volgelingen van Jezus konden zij. Niemand, maar dan ook miemand mag uitgesloten worden en dat Begreep Petrus heel goed. De gelovigen uit de besnijdenis die met Petrus waren meegekomen waren stonden verbaasd dat ook over de heidenen de gaven van de Heilige Geest was uitgestort; want zij hoorden hen talen spreken en God verheerlijken.. Toen zei Petrus: "Kan iemand nog het water weigeren zodat deze mensen niet gedoopt zouden worden die juist als wij de Heilige Geest ontvangen hebben?"En hij beval hen te dopen in de naam van Jezus Christus. Daarop verzochten zij hem nog enige dagen te blijven. Zo groot is Gods liefde, dat ieder die naar Hem verlangt zijn genade in overvloed te geven.Ja Gods liefde voor ons is onmetelijk groot en zo komen we bij de apostel Johannes terecht die getuigenis over Godsliefde aflegt. God is liefde zegt Johannes.Johannes ook wel de apostel van de liefde genoemd, maakt in zijn brief duidelijk dat de liefde van God onze diepste grond van ons handelen moet zijn. Vrienden. Laten wij elkander liefhebben want de liefde komt van God. De mens zonder liefde kent God niet want God is liefde en die liefde God is. heeft zich onder ons geopenbaard, doordat Hij zijn enige Zoon in de wereld heeft gezonden heeft om ons het leven te brengen. Hierin bestaat de liefde: niet wij hebben God liefgehad maar Hij heeft ons liefgehad, en Hij heeft zijn Zoon gezonden om onze zonden uit te wissen door het offer van zijn leven. Joh. eerste brief 4,7-10 God is liefde. Wie de liefde niet kent, kent God niet. Zo geeft Johannes aan, dat wij , wanneer wij Christus leerlingen willen zijn het grootste gebod van Christus in acht dienen te nemen. Elkaar in Christus liefhebben. Jezus heeft zich voor ons opgeofferd uit liefde voor ons, zodat wij in Hem gelukkig zouden worden, bevrijd van de zonden. Hij is niet de strenge God, maar een liefdevolle God, die ons allen liefheeft en ons allen wil redden. Wij moeten doordrongen raken van Godsliefde en van daaruit leven. En deze liefde uitstralen naar anderen, zodat ook zij Godsliefde mogen ervaren. Christus zelf gaf ons zijn gebod om elkander lief te hebben, zoals Hij ons heeft liefgehad. Het is het enigste gebod dat Hij ons gaf, waarin alles in opgesloten ligt. Wie de liefde heeft, doet de ander geen pijn, gebruikt geen geweld, is rechtvaardig en vergevingsgezind. En wil alleen verzoening en geen strijd. In het evangelie van Johannes van vandaag lezen we hoe Jezus van ons vraagt om elkander lief te hebben. Zoals de Vader Mij heeft liefgehad zo heb ook Ik u liefgehad. Blijft in mijn liefde. Als gij mijn geboden onderhoudt zult gij in mijn liefde blijven, gelijk Ik, die de geboden van mijn Vader heb onderhouden in zijn liefe blijf. Dit zeg ik u opdat mijn vreugde in u moge zijn en uw vreugde volkomen moge worden. Dit is mijn gebod, dat gij elkaaar liefhebt zoals ik u heb liefgehad. Dit is mijn gebod, dat gij elkaar liefhebt. Joh.15,9-17 Elders gaat Jezus nog verder. Hij verlangt zelfs van ons dat wij ook onze vijanden liefhebben. Geen haat met haat vergelden, maar haat met liefde vergelden. Vergevingsgezind zijn tegenover onze vijanden, hoe moeilijk het ook kan zijn. Jezus zelf had ook vijanden, maar Hij haatte ze niet. Hij vergaf ze. En bad ook voor hen. Vader, Vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen. Bid voor hen die u vervolgen, of u bespotten omdat je gelooft In God en zijn eniggeboren Zoon, die Hij naar de aarde stuurde om allen te redden en te verlossen. Zoals Jezus voor ons was, zo moeten wij ook voor elkaar zijn. Vergevings en verzoeninggezind zijn. Liefdevol en vol mededogen. Want zij kennen Christus liefde nog niet. Wij moeten het hun laten zien. Heb elkander lief, zoals ik u heb liefgehad.
God vinden betekent niet de aarde ontvluchten, integendeel zelfs we zullen midden in de aarde moeten staan Om als Christus leerlingen de gehele aarde zijn blijde boodschap te brengen van vrede, liefde en verzoening. W e dienen te zijn als pelgrims die op aarde de pelgrimage van vertrouwen te volgen. De weg, die Christus ons gewezen heeft En deze kunnen we vinden in zijn Woord opgetekend in de bijbel. Afgelopen jaar was in Belgie de Europese jongerenontmoeting in Brussel , geleid door de broeders van Taize.Onvergetelijk waren die dagen voor de jongeren. Verbroedering en vriendschap werden daar opgebouwd en het geloof in de verrezen Heer werd opnieuw in hun hart herboren en verdiept. Velen zijn na die dagen weer enthousiast naar huis teruggekeerd met de boodschap vrede , verzoening en liefde in hun eigen woonplaats uit te dragen. Vrede, verzoening en liefde voor alle volken, zodat alle tegenstrijdigheden en verdeeldheid en egoïsme van deze aarde verdwijnt. Geen oorlogen meer, geen terroristische aanslagen, maar vrede, eenheid en verbroedering tussen en onder alle volken. In Brussel werd ook de brief van Frerè Alois vanuit Kenia gebruikt voor overdenking en als meditatie. Daarom zal hier ook enkele aanhalingen uit deze brief terug te vinden zijn. Wij als christenen moeten dus niet de aarde ontvluchten, maar er middenin staan. Wij zijn er voor bestemd Christus Naam te verbreiden en zijn boodschap te verspreiden. Het moet van ons afstralen. Zijn boodschap vinden we in de bijbel, waarin zijn Woord opgetekend staat. Ons geloof in Hem verdiepen en ons eigen te maken Blijf er echter daarin niet alleen staan, We moeten elkaar helpen ter ondersteuning en elkaar stimuleren. Willen we de vrede van Christus brengen, dan moeten we eerst vrede in ons eigen hart brengen. Zoals Ambrosius zegt: Begin in jezelf aan vrede te werken en als jezelf tot vrede bent gebracht, zul je deze vrede uitdragen aan anderen. Vrede in ons hart daar gaat het om. God zelf schenkt ons die vrede,. Ook Jesus spreekt daarover, wat we kunnen lezen bij Johannes hoofdstuk 14 vers 27 Ik laat jullie vrede na;mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan. Deze woorden van Jezus zijn niet alleen tot de apostelen gesproken maar ook uitdrukkelijk tot ons. Mijn vrede geef ik jullie. Wanneer deze vrede van Christus ten volle in ons hart is en deze over de hele aarde verspreiden, dan zal het aanschijn van de aarde vernieuwen.Pelgrimage van vrede envertrouwen over de gehele aarde. Deze pelgrimage helpt ons ons geloof te verdiepen en ons in one samenleving gestalte te geven aan verbondenheid. Belangrijk is steeds weer terug te keren naar de Bron. vlak bij ons en zelfs in ons. Zij is te vinden in persoonlijke verbondenheid met Christus. Deze bron in ons steeds weer voeden met Zijn Woord, het Woord van Christus, de Zoon van God Het woord van God verenigt ons en overstijgt alle verdeeldheid. Luisteren we elke dag opnieuw naar Zijn Woord. Woorden van liefde. Hij brengt ons dan weer tot leven. Samen zijn in zo'n mooie onderlinge verbondenheid geeft hoop voor ons persoonlijk leven, voor de maatschappij en de wereld. Deze verbondenheid opent voor ons een nieuwe manier om God te begrijpen. Niet de aarde ontvluchten maar midden in staan en door onze manier van leven laten uitstralen Gods onmetelijke liefde voor allen. Dat allen Hem mogen leren kennen, Hem aanvaarden en Hem liefhebben.
Hosanna;Gezegend de Komende in de naam des Here; Geprezen het komende koninkrijk van onze vader David! Hosanna in den hoge. Zo klinkt het vandaag op Palmzondag in alle kerken. Zo klonk het toen Jezus zijn intocht maakte op een ezelsveulen in Jeruzalem. Maar wat schrijnend, want enkele dagen later klinkt geen hosanna, maar kruisigHem. Was het volk het nu al vergeten, dat ze Hem bejubelde en Hem toejuichte. Klederen en takken op de weg legde, zodat Hij daaroverheen zou gaan? Ik twijfel. Het was volgens mij veeleer de angst en de vrees , dat ze buiten de tempel gesloten zouden worden door de schriftgeleerden en de Farizeën, die hen ophitsten. Zij juist haatten Jezus en wilde Hem dood. En daarom hitsten zij het volk op om Barabbas te kiezen voor vrijlating. En ze gehoorzaamden en riepen met z'n allen: kruisig Hem. De hulde maakte plaats voor verguizing. En zo gaan wij nu de week in van herdenking van de hulde en het lijden en sterven van onze Heer Jezus Christus. Vandaag lazen we ook de voorspelling van Jesaja, die reeds voorzegde wat er zou gebeuren. God, de Heer, heeft mij de gave van het woord geschonken. Ik versta het de ontmoedigden moed in te spreken. Elke morgen spreekt Hij zijn woord; elke morgen richt Hij het woord tot mij, en ik luister met volle overgave. God de Heer, heeft tot mij gesproken, en ik heb mij niet verzet; ik ben niet teruggedeinsd. Mijn rug bood ik aan wie mij sloegen, mijn wangen aan wie mij de baard uitrukten, en mijn gezicht heb ik niet afgewend van wie mij smaadden en mij bespuwden. God de Heer, zal mij helpen; daarom zal ik niet beschaamd staan, en ik zal geen spier vertrekken. Ja, ik weet dat ik niet te schande zal worden. Jezus wist, dat zijn Vader in de hemel wilde, dat hij bespot en vernederd zou worden en de zware lijdensweg van gabbata naar golgota zou volgen om gekruisigd te worden en te sterven voor de zonden van ons allen. Zodat wij verlost zouden worden van het kwaad en het eeuwig leven zouden krijgen. De poorten der hemelen zouden weer geopend worden. En Jezus aanvaarde het. En zoals Jesaja elders zegt: Hij werd als een lam ter slachtbank geleid. Maar de dood heeft niet het laatste woord. Jezus heeft de dood overwonnen en is de derde dag verrezen. Het grootste feest van het kerkelijk jaar. Want door zijn dood en verrijzenis hoeven ook wij niet te vrezen. Want in zijn verrijzenis zullen ook wij eeuwig leven en heeft de dood ook niet bij ons het laatste woord. In Jesus verrijzenis zullen ook wij eens verrijzen.
We zitten nu in de vastentijd, dat wil zeggen, voorbereidingstijd, waarin we overwegen de onuitputtelijke liefde van God voor ons, dat Hij zijn enige Zoon voor ons heeft opgeofferd voor ons. Het is zeker goed, stil te staan bij het lijden van de Heer en zijn kruisdood. Zijn weg van sabbata, naar Golgota. Maar een lichtpuntje laat het evangelie van vandaag ons zien. De wonderbaarlijke gedaante verandering van Jezus op de berg Tabor. In die tijd nam Jezus Petrus, Jacobus en Johannes met zich mee en bracht hen boven op een hoge berg. waar zij geheel alleen waren. Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd: zijn kleed werd glanzend en zo wit als geen bleker ter wereld maken kan. Elia verscheen hun samen met Mozes en zij onderhielden zich met Jezus. Jezus veranderde van gedaante en zoals een andere vertaling luid, zijn kleed werd zo wit als sneeuw. Hij verscheen aan zijn leerlingen in volle glorie en heerlijkheid. Wat ze misschien niet beseften, dat hij hen leerde beseffen, dat al het lijden en pijn niet opweegt tegen de heerlijkheid en glorie, wat daarna volgt, Zo zegt Paulus. Maar dit besef kwam pas later, toen ze vervuld werden door de Heilige Geest op het Pinksterfeest. Dit was slechts een momentje, waarbij uit de hemel een stem klonk: Dit is mijn welbeminde Zoon, luister naar Hem. Wie naar Jezus luistert en in Hem gelooft zal leven. Misschien denkt u, wat heb ik hieraan? Nou, heel veel. De gedaanteverandering heeft ook voor ons een heel grote betekenis. Niet alleen, wat ons na de dood wacht; maar ook nu! Ook nu moeten we van gedaante veranderen, zoals Paulus zegt, het oude kleed afleggen en het nieuwe aantrekken. Ook wij moeten van gedaante veranderen. Het kleed van de zonde, van bedrog en egoïsme en hateloosheid afleggen en aantrekken het nieuwe kleed aantrekken van liefde en zorg voor onze medemens. Niet kijken, kan ik het wel missen kan ik het wel? Die en die mag ik niet, die vergeven, wat Hij zei niet alleen tegen Petrus, maar ook tegen ons: Niet zevenmaal, maar zeventig maal zeven maal. Wat betekent, altijd.Zoals Jezus zich tenvolle gaf aan ons, zo horen ook wij te leven. Gedaanteverandering in ons leven. Kunnen we dat? Jezus verlangt het wel van ons. Al kost het ons ook veel pijn en moeite, het weegt niet op tegen de beloning, die ons te wachten staat.
Anno Domini 2009. Het jaar des Heren 2009. Elk jaar opnieuw zeggen de christenen: Het jaar des Heren. Voor iedereen wens ik een gelukkig, een zalig en voorspoedig 2009 toe. Het jaar wordt geopend op de eerste zondag na Kerstmis met het feest van de heilige familie. Het heilig huisgezin van Jezus, Maria en Jozef. Als voorbeeld gesteld voor alle huisgezinnen. Een huisgezin van liefde, saamhorigheid eenvoud, steun, behulpzaamheid en liefde voor elkaar. Zo hoort het in elk gezin te zijn. Maar helaas, zien we, dat dit niet overal is. En het is zo belangrijk . Want juist het gezin is de hoeksteen van de samenleving. Ieder mens is op honderden manieren afhankelijk van anderen. In dit kluwen van verhoudingen wordt een individu stilaan persoon. Maar de voornaamste plaats waar de mens tot sociaal wezen wordt gevormd blijft de familie en op de eerste plaats, het gezin. Jeugdmisdadigheid is dan ook meestal, niet altijd, maar meestal een gevolg van tekorten op dit gebied. Van de andere kant is het ook verkeerd wanneer een familie haar eigen beslotenheid niet doorbreekt. Dan wordt immers de vrijheid der leden beperkt. Zij zouden zich stilaan moeten openstellen voor bredere relaties op sociaal vlak. De familie blijft niettemin de ruimte waar de mens naar terug kan als pijnlijke ervaringen van eenzaamheid en verdringing hem bedreigen. Het geldt voor elk gezin, maar zeker een christelijk gezin dient uit te stralen, liefde, begrip, steun en behulpzaamheid voor elkaar. De ouders voor de kinderen en de kinderen voor de ouders. Bij de wijsheid van Jezus Sirach lezen we: De Heer heeft een vader aangesteld over de kinderen; en de moeder recht gegeven over haar zonen. Wie zijn vader eerbiedigt krijgt vergiffenis van zonden en als iemand die schatten verzamelt is hij die zijn moeder eert. Wie zijn vader eert, beleeft vreugde aan zijn kinderen, en wanneer bidt, wordt hij verhoord. Wie zijn vader eert zal een lang leven genieten en wie zijn vader gehoorzaamt verkwikt het hart van de moeder. voor Jezus Sirach is het fundament van de opvoeding de liefde van de kinderen tot hun ouders. Zijn ouders eren is gehoorzaam zijn aan de wet en dus aan God.Aldus verwerft men zich een schat van verdiensten. Het heilig huisgezin is voor alle gezinnen ook een voorbeeld van deugdzaamheid en liefde; vooral liefde voor God. Ze gingen dikwijls naar de tempel om God te prijzen en te danken voor al het goede, dat ze van Hem mochten ontvangen. Ook thuis zal men zeker naast de huiselijke plichten en arbeid zeker veel gebeden en gelezen hebben uit de H. Schrift. Het toen bekende oude testament. Helaas zien we nu, dat dit wel eens vergeten wordt. Oké, velen zullen misschien nog diep in hun hart bidden, maar de mens is een sociaal wezen en zouden eigenlijk daarom gezamelijk naar de tempel(Kerk) moeten gaan om samen Gods lof te bezingen en naar Zijn Woord te luisteren. En ook dat is heel belangrijk. Want door Zijn Woord heeft Jezus, Godszoon, aan ieder van ons wel degelijk iets te zeggen. Bidden wij voor onze vaders en moeders, dat zij in moeilijke tijden niet ontmoedigd worden maar inzien dat hun belangeloze liefde borg staat voor een goede opvoeding van hun kinderen en voor de jongeren, dat zij beseffen dat zij hun toekomst zelf moeten maken in echte vrijheid en verantwoordelijkheid en daardoor een betere wereld ontstaat waar het goed is om te leven, vandaag en alle dagen van ons leven en dat de liefde van Jezus allen mogen bezielen tot heil en zegen voor ons allen. Dat Gods zegen rijkelijk hierop moge rusten. Amen.
In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Zo begint het Johannes evangelie. Hij beziet het Woord allereerst in zijn eeuwigheid. Door het Woord brengt Hij alles tot stand. En het Woord is vlees geworden en kwam Gods Zoon als mensgeworden Woord wonen onder de mensen. En met Hem geeft Hij alle mensen zijn licht en leven. In Hem was leven en dat leven was het licht der mensen. En het licht schijnt in de duisternis, maar de duisternis nam het niet aan. We zien het in Israël, dat ze Hem niet aannamen en veel tegenstand boden. We zien het ook nu, dat er nog veel duisternis heerst en dat er veel tegenstand geboden wordt. Ook nu wordt Christus niet overal aanvaard. Terwijl wij toch alleen gelukkig kunnen worden als we het licht aanvaarden en de Heer als onze herder en redder willen zien. Maar we zien ook, daar waar het licht van Christus gebracht is, het weer mistig wordt en duister. door de manier van leven. Men denkt dat er zoveel mogelijk naar gestreefd met worden naar het geluk hier op aarde. Zo veel mogelijk als kan lux te leven en daardoor vergeten wat het belangrijkste is voor nu en de toekomst. Opnieuw moet het licht door deze mist heendringen. Wij christenen moeten getuigenis afleggen zoals de gezondene van God: Er trad een mens op, een gezondene van God; zijn naam was Johannes. Deze kwam tot getuigenis, om te getuigen van het Licht opdat allen door hem tot geloof zouden komen. Niet hij was het licht, maar hij moest getuigen van het Licht. Na hem hebben ook de apostelen van Hem getuigenis afgelegd aan alle vokeren, in die tijd bekend.Maar ook nu nog zijn er velen die van Hem getuigen en zelfs, zoals ook de apostelen hun leven hiervoor hebben gegeven. Het ware licht dat iedere mens verlicht kwam in de wereld, Hij was in de wereld; de wereld is door Hem geworden en toch erkende de wereld Hem niet. Hij kwam in het zijne, maar de zijnen aanvaarden Hem niet. Het is triest dat dat ook nu nog steeds is. Dat nog steeds er velen zijn die Hem niet willen aanvaarden en diegene die wel Hem aanvaard hebben, maar er niet naar leven. Ze willen de aardse heerlijkheid, die vergaat; nastreven, maar niet de hemelse heerlijkheid, die eeuwig blijft. Aan allen echter die Hem wel aanvaardden, aan hen die in zijn Naam geloven gaf Hij het vermogen kinderen van God te worden. Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, zulk een heerlijkheid als de Eniggeborene van de Vader ontvangt, vol genade en waarheid. Wanneer we het licht aanvaard hebben, dat wil zeggen levendig geloven in onze Heer Jezus Christus, dienen we onze levenswijze ook radicaal te veranderen. Niet te streven naar het aardse, dat vergaat; maar te streven naar het Hemelse, dat onvergankelijk is. Zoals Paulus zegt in zijn brief aan Titus: Dierbare, de goedheid en de mensenliefde van God onze Heiland is op aarde verschenen, en Hij heeft ons gered., niet omdat wij iets goeds gedaan zouden hebben, maar alleen omdat Hij barmhartig is. Hij heeft ons gered door het bad van wedergeboorte en vernieuwing door de heilige Geest. Het hoogste geschenk van God aan de mens is zijn aanwezigheid in Christus. Als zondaar is niemand van ons zulk geschenk waardig. Echter de liefde van God voor de mens is zo groot, dat zijn liefde is verschenen in de mensgeworden Christus. Diezelfde liefde maakt ons door de doop in de heilige Geest tot nieuwe mensen die geroepen zijn tot eeuwig leven.
Doet dit tot mijn gedachtenis; sprak Jezus tijdens het laatste avondmaal, waar Hij met zijn apostelen zijn afscheidsmaal vierde op de avond voor zijn lijden. Hij stelde hier de Eucharistie in. En 2000 jaar later, dus nu wordt deze opdracht van de Heer steeds weer opnieuw herhaald. Voor de katholieken is de eucharistie het hoogtepunt van het geloof in Hem en waarin wij Hem dankzeggen, dat Hij ons door zijn lijden en dood ons verlost heeft. Er zijn 2 blogs, die hier over schrijven en beide bevatten een waarheid, waar een bezinning hierover zeker de moeite waard is. Natuurlijk niet alleen de Eucharistie voedt ons maar ook het gesproken woord van de Heer Want wie zijn woord aanvaard en er naar leeft, heeft het eeuwig leven. Daarom geloof ik ook, dat niet alleen de Eucharistie ons geestelijk voedt, maar ook wie het woord van de Heer aanvaard en tot zich neemt krijgt het eeuwig leven. Zoals Hij tot Marta zegt, toen haar broer overleden was; Ik ben de opstanding en het Leven. Wie in mij gelooft zal leven, ook al is hij gestorven en ieder die leeft en in Mij gelooft zal nooit sterven. Geloof je dat? Wie in de Heer gelooft, zal nooit sterven, maar eeuwig leven.Ik schreef hierboven, dat voor de katholieken de Eucharistie het hoogte punt is; maar is bij de andersdenkenden, ik vind het geen mooie uitdrukking, maar zo wordt er gezegd; want wij allen geloven in het woord van de Heer, dat door de bijbel tot ons komt, maar wat ik wil zeggen is bij hen het vieren van het avondmaal ook niet een hoogte punt in het leven van onze broeders en zusters? Ik heb als katholiek ook enkele keren dit meegemaakt en ik ben er stellig van overtuigd, daar dezelfde woorden worden uitgesproken, dat de gekruisigde Heer evengoed aanwezig is. Alleen wij doen het vaker. Ook wordt er de brief aangehaald van Paulus aan de Korintiërs vers 27 Vanaf vers 23 verkondigt Paulus wat de Heer deed in de nacht, voordat Hij uitgeleverd werd. Bij Lucas wordt er bij vermeld doet dit telkens opnieuw om mij te gedenken. Wat Paulus verder schrijft vanaf vers 27; Daarom maakt iemand die oponwaardige wijze van het brood eet en uit de beker van de Heer drinkt, zich schuldig maakt tegenover het Lichaam en het bloed van de Heer. Hier kunnen we verder op ingaan op de woorden, doet dit tot mijn gedachtenis. Deze woorden slaan niet alleen op de eucharistie/avondmaal maar op het hele leven van Jezus Christus. Hij heeft ons een voorbelld gegeven, hoe wij als zijn volgelingen horen te leven. Zegt hij ook niet ergens: Als gij uw gaven naar hetaltaar brengt en u plots herinnert dat uw broeder( of zuster) iets tegen u heeft laat dan uw gaven staan en ga u eerst met hem verzoenen en kom dan terug. Jezelf aan de Heer willen geven, terwijl je in onmin leeft met de naaste, dan kan dit niet. Heeft de Heer ons niet het gebod gegeven elkaar te beminnen,zoals ook Hij ons liefheeft? Hij gaf ons een voorbeeld en hem ook hierin te volgen, dat is de opdracht, besloten in: Doet dit tot mijn gedachtenis. Daarom zegt Paulus ook:Laat daarom ieder zichzelf eerst toetsen voordat hij van het brood eet en uit de beker drinkt. Of we nu katholiek, protestant, orthodox, angelicaan of evangelische christenen zijn; we hebben allen een en dezelfde Heer. Allen zijn we broeders en zusters van Jezus Christus door het geloof in Hem. Laten we ons naar de oproep van Jezus ernaar gedragen, want Hij heeft ons allen lief. En samen deze opdracht vervullen: DOET DIT TOT MIJN GEDACHTENIS.
in manus tuas Pater, commendo spiritum meus. Vader in Uw hand beveel ik mijn geest. Vol overgave ons toevertrouwen aan de Heer. in vol geloof kunnen zeggen, U bent mijn Schepper, U bent mijn God, U bent mijn Vader. Ik geloof, dat Gij uw enige Zoon Jezus Christus naar de aarde gezonden hebt, om ons te redden uit de duisternis door uw lijden en sterven en ons door zijn verrijzenis te voeren naar het eeuwig Licht. Vol hoop durven wij U te blijven vertrouwen op Uw Eeuwig Woord en vol liefde zeggen wij u, wij houden van u. In ons hart willen wij Uw eeuwige liefde binnen laten. Wij blijven U geloven, op U hopen en uw beminnen met geheel ons hart, geheel ons verstand en met heel ons gevoel, ondanks alles wat we tegenkomen. Soms is het duister voor ons, door alles wat er om ons heen gebeurt. De oorlogen, de aanslagen, de ziektes, waar vele mensen aan lijden. Wij weten en geloven, dat Gij alles ten goede keert, ook al zien we dat nu nog niet. Moge uw licht en Uw liefde het kwade en de duisternis overwinnen. Wij willen u geheel en al toebehoren. Vol vertrouwen willen we met Jezus, uw Zoon zeggen: Vader, in Uw handen beveel ik mijn geest. Vol overgave geven we ons aan U. Moge Uw zegen neerdalen over ons allen en de Heilige Geest met zijn Licht onze harten verlichten. We weten, onze wegen zijn niet altijd uw wegen, en onze wensen zijn niet altijd Uw wensen. Maar we weten ook, dat Gij alleen het goede met ons voor hebt en daarom geloven wij u, vertrouwen wij op u en hebben U Lief.
Advent, latijnse naam Adventus; betekent, God komt naar ons toe. op de laatste zondag van het kerkelijk jaar vierden we het feest van Christus Koning, Koning van het heelal. Afgelopen zondag begon het nieuwe kerkelijk jaar met de voorbereidingstijd van Christus komst; de advent,voorbereidingstijd van het grote kerstgebeuren. Reeds midden in de vijfde eeuw is dit ontstaan. In de oosterse kerken zelfs in de vierde eeuw. Rome voerde het in in de zesde eeuw. Op de zondagen in de advent zien we vanuit het oude testament in de lezingen vooral Jesaja, die tot ons spreekt en in het nieuwe testament Johannes de Doper, die ons oproept tot bekering. Vooral Jesaja voorspelde als profeet heel duidelijk de geboorte van de Messias. Ook van Jeremia is een heel duidelijke voorspelling van Christus bekend. (33:14_16) en van Micha(5:1-4) Op de eerste zondag(30November) worden we opgeroepen om waakzaam te zijn. Bij Marcus lezen we dan ook: Pas op, wees waakzaam, want jullie weten niet wanneer de tijd zal komen. Het is als met een man die op reis ging: hij verliet zijn huis en droeg het beheer over aan zijn dienaren, die elk een eigen taak kregen, en de deurwachter gaf hij opdracht om de wacht te houden. Wees dus waakzaam, want jullie weten niet wanneer de heer des huizes komt, s'avonds, of midden in de nacht, of bij het eerste hanegekraai, of s 'morgens vroeg. Laat hij jullie niet slapend aantreffen wanneer hij plotseling komt. Wat ik tegen jullie zeg, zeg ik tegen iedereen: wees waakzaam! Oproep tot ons allen; niet alleen waakzaam te zijn in de advent, maar het hele jaar door. Van begin tot het einde. vandaag en in de toekomst. Wees waakzaam en val niet in slaap. Bereid de weg van de Heer door alle ongerechtigheid uit ons hart te verwijderen en ons zo open te stellen voor zijn komst van zijn kninkrijk van vrede, liefde en gerechtigheid. Wordt wakker uit de slaap en de dromen. Wees waakzaam en alert. Wees bewust van zijn liefde voor ons, dat Hij in ons wil wonen. Houd je lamp brandend voor Hem, en open de deur van je hart voor Hem.
Zo begint vandaag de brief van Paulus aan de Korintiërs. Alle drie de lezingen gaan vandaag over de tempel. Dit naar aan leiding van kerwijdingsfeest van de Basiliek van Lateranen. De basiliek van de Bisschop van Rome, de Paus. Zoals elk bisdom een kathedraal of basiliek heeft, waar de Bisschop zijn zetel heeft, zo ook Rome. En vandaag wordt door Ezechiël vertelt: 1.In die dagen bracht een engel mij naar de ingang van de tempel van de Heer. Daar zag ik onder de drempel water opwellen en in oostelijke richting stromen; de voorzijde van de tempel ligt immers op het oosten. het water stroomde eerst zuidwaarts langs de muur en dan langs de zuidkant van het altaar. 2. de engel leidde mij door de noordpoort buitenom naar de oostelijke buitenpoort en rechts daarvan kwam het water weer te voorschijn. 9.de rivier brengt leven overal waar hij stroomt; --- Overal waar hij stroomt, is volop leven. Ezechiël gebruikt het beeld van de waterstroom die onder de tempel ontspringt, en die overal vruchtbaarheid geeft. Waar het water loopt en wat er mee gevoed wordt zal eeuwige vrucht dragen. We kunnen het ook zien als een verwijzing naar Christus , die bij de bron in Samaria tegen de Samaritaanse vrouw zegt: Als u wist, wat God wil geven en wie het is die om water vraagt, zou u hém erom vragen en dan zou Hij u levend water geven.--- Iedereen die dit water drinkt zal weer dorst krijgen, maar wie het water drinkt dat ik hem geef zal nooit meer dorst krijgen. Paulus gaat erop in, dat wij allen samen als levende stenen een bouwwerk vormen, een tempel met Christus als fundament. U bent een bouwwerk van God. Overeenkomstig de taak die God mij uit genade heeft opgelegd, heb ik als kundig bouwmeester het fundament gelegd, en anderen bouwen daarop voort. Laat ieder erop letten hoe hij bouwt, want niemand kan een ander fundament leggen dan er al ligt-Jezus Christus zelf. Bij de Korintiërs was het probleem van verdeeldheid ontstaan en dat is te wijten aan het feit dat zij de wijsheid van de wereld volgen en niet de kracht van God.En dit verwijt richt Paulus via de Korintiërs ook aan ons. ook wij moeten ons niet laten misleiden en ons bewust worden dat Christus het fundament van de tempel is. En in het Evangelie ergert Christus zich aan de levende handel, die in de tempel gedreven wordt. Daar trof hij op het tempelplein de handelaars in runderen, schapen en duiven aan, en de geldwisselaars die daar altijd zaten. Hij maakte een zweep van touw en joeg ze allemaal de tempel uit. Weg ermee! Jullie maken een markt van het huis van mijn Vader En de leerlingen dachten aan wat er geschreven staat: De hartstocht voor uw huis zal mij verteren. Jezus geeft hier duidelijk aan, dat de tempel een huis van God is en een plaats voor gebed moet zijn en niet een handelsmarkt. En zo ook met ons eigen lichaam. Het moet een tempel van de Heilige Geest worden. Een grote schoonmaak op zijn tijd zal nodig zijn, zodat de heilige Geest in een reine tempel kan wonen. Zodat Gods liefde het geheel kan vullen en zoals wij in het allelujavers zingen: Ik heb deze tempel uitverkoren en geheiligd zodat mijn Naam er eeuwig zal wonen. Waken wij ervoor dat onze tempel niet stoffig en vervuild raakt. maar dat het steeds schoon en rein is, zodat Gods Geest er in kan werken.
Waar gaan wij naar toe op de pelgrimsweg van het geloof...?
Kardinaal Hume zei eens: "Het leven zelf is een pelgrimstocht." Wij zijn allen pelgrims onderweg; niet naar het einde, maar op weg naar de andere wereld. een wereld waar alleen liefde , broederschap en vrede heerst. Deze weg wordt ons door Jezus gewezen. Hij ondericht ons op deze weg. We moeten met heel ons hart vertrouwen in Hem hebben. Zoals Frère Roger ons zegt; de pelgrimstocht van vertrouwen op aarde. Samen onderweg, elkaar steunend en elkaar bemoedigen. Met het feest van Allerheiligen verenigen we ons met al die mensen, die ons zijn voorgegaan en de pelgrimstocht tot voltooiing hebben gebracht. Wij zijn allen onderweg en vroeg of laat zullen we onze bestemming , de hemel, bereiken. daar zullen we God zien zoals Hij is en die belevenis zal leiden tot een volmaakt geluk zonder einde. Daartoe zijn we bestemd. De aanschouwing van God is immers het doel van onze pelgrimstocht op deze aarde. Binnentreden in die kathedraal van liefde. Bij de gedachtenis van de overledenen op 2 november moeten we niet bedroefd zijn, al is deze aanwezig vanwege hun gemis, maar overtuigd zijn, dat ze bij de Heer zijn. Natuurlijk mogen we hen aanbevelen door ons gebed, die nog niet helemaal klaar zijn en nog in afwachting zijn, dat de Heer hen ook spoedig tot zich neemt, om te delen in het eeuwige licht in het rijk van zijn hemelse glorie, van liefde, vrede en gerechtigheid. Moge Gods barmhartigheid zich ontfermen over allen, die voor de drempel van de eeuwigheid staan.
Verenigd rondom het kruis willen we nadenken en mediteren over het Paasmysterie, over het lijden, sterven en de opstanding van Christus onze Verlosser en Heiland.
Frère Roge, stichter van Taize.
Samen verenigd in gebed en bezinning
Heer wees Gij mijn licht op de weg naar U, opdat ik anderen op de schitterend lichte weg naar U kan begeleiden. Zonder U kan ik niets, met U alles. Karl Leisner.
