Jean Whitehorse overleefde de kostschool, gedwongen verhuizing en de sterilisatie van Amerikaanse Indiaanse vrouwen, en werd sterker!

Door Brenda Norrell

Censored News : www.bsnorrell.blogspot.com

Nederlandse vertaling Alice Holemans: www.bloggen.be/natam

San Francisco – Jean Whitehorse beschreef tijdens haar toespraak op de 6^de jaarlijkse Westkust conferentie van de American Indian Movement, hoe racistische stereotypen en vooroordelen in kinderboeken op zeer jonge leeftijd kinderen kunnen kneden.

Whitehorse beschreef ook hoe zij mishandeld werd in de kostschool omdat ze haar eigen taal, het Din’e sprak. Verder was ze ook een slachtoffer van het door de VS regering gedwongen sterilisatie - programma van Amerikaans Indiaanse vrouwen dat uitgevoerd werd door de Indian Health Service in de jaren 1970.

Whitehorse zei dat het belangrijk is om de inhoud van kinderboeken na te kijken op stereotypen van Amerikaanse Indianen, inbegrepen cartoons, mascottes en afbeeldingen zoals hoofdtooien en teepees.

“Wij dragen niet allemaal veren, wij wonen niet allemaal in teepees”.

Zij benadrukte de noodzaak om thuis de kinderen bewust te maken voor ze de leeftijd van drie jaar bereiken : “Het begint allemaal voor de leeftijd van drie jaar, wanneer er een negatief woord klinkt zullen zij het herhalen”.

Doelend op de stereotypering van Indianen, wees zij erop dat iedere Indiaanse natie zijn eigen taal, tradities en cultuur heeft en de mensen onderwijzen dit zelf aan hun eigen kinderen. Tijdens haar presentatie gebruikte zij als illustratie een fout kinderboek waarin de specifieke tradities van Din’e met andere Indiaanse naties vermengd werden alsof het over één enkel volk ging.

Whitehorse zei dat zij, zoals zovele Native Amerikanen gestraft werd om haar eigen taal te spreken in de kostschool: “Ik sprak Navajo, dus werd ik gestraft”. Rekenen werd haar aangeleerd met het stereotype “One little, Two little, Three little Indians....” melodietje. Nu leert zij haar eigen kleindochter rekenen met hetzelfde toontje maar met het woord “bilagaana” (blanke man) i.p.v. “little Indians”. Tot op vandaag blijven de vooroordelen in kinderboeken bestaan, met inbegrip van woorden zoals “squaw” en “papoose”.

“ Wij hebben een lange weg afgelegd” zei zij erop wijzend dat “vandaag veel Navjao’s advocaten, opvoeders en dokters geworden zijn.”

Ze zei verder dat AIM West op het punt staat om gelijke rechten te behalen en “onze stem gehoord wordt”.

Whithorse werd naar de Bay Area gezonden tijdens de gedwongen verhuizing naar Oakland toen ze 19 jaar oud was. Na 4 jaar besloot ze dat het genoeg was en tijd was om terug naar haar Navajo natie te gaan.

Whitehorse beschreef hoe zij een slachtoffer was van de door de VS regering gedwongen sterilisatie, meermaals zonder medeweten van de vrouwen zelf.

“ Ik ben daar een slachtoffer van nadat ik een dochter gekregen had. Ik wou dat ik meer kinderen had”.

“ Er lopen veel Native Amerikaanse vrouwen rond die daardoor nooit kinderen konden krijgen”.

“ Alles wat de regering mij aangedaan heeft, heeft mij sterker gemaakt”

 “Nu weet ik wie ik ben, en ik leer dat aan mijn dochter, mijn kleindochter en mijn achterkleindochter, omdat zij de legende die wij hebben als Native Amerikanen moeten doorgeven.”

“Zij zullen nooit moeten lijden zoals wij gedaan hebben”.

Wijzend op het stereotype van Amerika’s ‘Thanksgiving’ zei ze dat de Amerikanen hun echte geschiedenis moeten leren.

“Wij waren hier voor iemand voet aan wal zette, en wij zijn hier nog steeds en wij zijn hier om te blijven.”