Bron: Times Bulletin, Ohio - Door Jeannine Roediger

Leiders zijn mensen die aan het hoofd staan, zij organiseren, het zijn mensen die de beste beslissingen moeten nemen voor diegenen die zij leiden. Goede leiders worden vereerd en herinnerd voor hun groot leiderschap. Wij vereren de woorden van George Washington,Thomas Jefferson, John Adams, Patrick Henry en anderen die deel uitmaken van ons historisch erfdeel.Zij nemen allen een ontegensprekelijke plaats in op de lijst van helden en leiders uit het verleden wiens wijsheid uitstraalde in de woorden die zij spraken.

 Maar hoe staat het met de wijze woorden van Indiaanse leiders? Ook zij verdienen alle eer en herinnering. Zij werden vereerd door hun eigen volk maar verguisd door de stroom van Europeanen die kwamen en overwonnen zonder respect voor de reeds bestaande cultuur.

Logan the Orator (Cayuga c.1723?-1780)

Wij moeten de woorden van Logan die hij sprak nadat de blanken al zijn familieleden gedood hadden herinneren:

“ Ik richt me tot de blanke mannen die ooit  hongerig mijn hut binnenkwamen, gaf ik hen dan geen vlees? Wanneer zij koud en naakt waren,heb ik hen dan niet gekleed? Tijdens de laatste lange en bloedige oorlog bleef ik ijdel in mijn hut,ik predikte vrede....Kolonel Cresap heeft, in de laatste lente in koelen bloede en zonder reden al mijn familieleden gedood, zelfs mijn vrouw en kinderen werden niet gespaard. Er stroomt geen druppel bloed meer van mij  in een levende mens. Dat riep om wraak. Ik heb het gevoed,ik heb velen gedood, ik heb mijn wraak verzadigd. Voor mijn land verheug ik me op de vrede . Maar koester niet de gedachte dat het de vreugde van de angst is. Logan voelt nooit angst . Hij zal nooit weglopen om zijn leven te redden. Wie is er nog die om Logan zal rouwen?....niemand meer.”

Sinte Galeshka (Spotted Tail)  Brule Sioux tijdens een vergadering september 1876.

“ Deze oorlog is niet in ons land begonnen; deze oorlog is hierheen gebracht door de kinderen van de ‘grote vader’ (President Ulysses S.Grant) die naar ons land kwam om het af te nemen en die in ons land heel veel kwade dingen doet.....Het was altijd onze wens om hier in ons land vreedzaam te leven en dingen te doen voor het welzijn en het goede voor ons volk, maar de grote vader heeft het gevuld met soldaten die alleen maar aan doden denken.....Ik denk dat er betere manieren zijn .Wanneer er problemen komen is het voor beide groepen beter om samen te komen zonder wapens om erover te praten en vreedzame oplossingen te vinden.”

En dan was er Tecumseh, de grote Shawnee chief, geboren in Ohio en wiens voetstappen een groot deel van het oosten en het westen van de US bedekten in zijn pogingen om de stammen te verenigen.

“ Leef je leven zo dat de angst voor de dood nooit in je hart kan sluipen. Laat iedereen zijn eigen religie, respecteer anderen hun mening en vraag of zij de jouwe respecteren. Hou van je leven, vervolmaak je leven, verfraai alles in je leven. Streef ernaar om lang te leven ten dienste van jouw volk.....respecteer alle mensen, en kruip voor niemand. Wanneer je ’s morgens ontwaakt zeg dank voor het licht, voor je leven,voor je kracht. Zeg dank voor het voedsel en de vreugde van het leven. Als je geen reden voelt om dankbaar te zijn, dan ligt de fout bij jezelf.....Wanneer de tijd van sterven komt, wees dan niet zoals diegenen wiens harten vervuld zijn met vrees voor de dood....zing je dodenlied, en sterf als een held die huiswaarts keert”

Ook mogen we deze klaagzang niet vergeten:

“Waar zijn vandaag de Pequot? Waar zijn de Narragansett, de Mohican, de Pokanoket, en vele andere ééns machtige stammen? Zij zijn verdwenen als sneeuw voor de zon door de hebzucht en de onderdrukking van de blanke man .”

Red Cloud van de Sioux Nation zei:

“ Wij willen geen rijkdom, maar we willen onze kinderen goed opvoeden. Rijkdom zal ons geen goeddoen. Wij kunnen het niet meenemen naar de andere wereld. Wij willen geen rijkdommen ,maar wij willen vrede en liefde”

en dan Thayendanegea van de Mohawk stam:

“Niemand onder ons verlangt enig andere beloning voor het uitvoeren van dappere en waardige daden dan het  besef  dat hij zijn volk gediend heeft”.

Klinken deze mannen als de “luizen”, “onwetende barbaren”, “beesten” zoals zij indertijd beschreven werden of als intelligente,zorgzame leiders die het beste zochten voor hun volk en de juiste manier van leven?

Hun woorden moeten ook vereerd en herinnerd worden!