Door Annmarie Sauer

 De Hualapai indianen zijn de ‘Hoeders van de Canyon’ en noemen zichzelf in hun taal ‘Hwal’ bay’: Het Volk van de Hoge Dennen.

Het reservaat, dat ten noordoosten van Kingman ligt langs de oude Route 66 in Arizona, werd door een uitvoeringsbesluit van 1883 opgericht.

Peach Springs is de hoofdstad waar je de gebouwen van de stammenraad , de school, de sporthal en een medisch centrum zich bevinden. 

Jammer genoeg ook een Safehouse voor geplaatste jongeren en een gevangenis. 

Het reservaat is zoals altijd veel kleiner dan het oorspronkelijke gebied dat gebruikt werd om te jagen, te vissen en te verzamelen.

Landbouw, werkte niet echt goed in het verleden, hoewel de tuinen van de Havasupai mooi en beroemd zijn.

De Havasupai, zijn het ‘Volk van het Blauwe water’ van bij een waterval van de Grand Canyon.

Oorspronkelijk maakten ze deel uit ze van de Hualapai maar door de blanke regeling werden ze afgesplitst van de natie.

Het Hualapai reservaat is één miljoen acre groot: 400.000 hectare en vormt met zijn 160 km lang de oever van de Colorado.

Kennismaking met Frank Mapatis tussen de grote dennen.

Zijn grootouders aan beide kanten waren allemaal medicijn mensen. Grootmoeder Elnora was de laatste medicijnvrouw van de Hualapai.

Een vrouw mag geen man opleiden.

Frank had altijd al dromen gehad en dit was tegen zijn zin..

Hij begon te drinken om die dromen weg te houden of ze tenminste te vergeten.

Het was echter al vroeg duidelijk dat hij de gave had.

Meer dan acht jaar geleden ging hij bij de AA en keerde terug naar de cultuur van zijn ouders en leerde werken met de clanhelpers langs vader’s en moeder’s kant.

Dat is Hlo  - konijn in het Hualapai – en Nya – de zon.

De zon maakt dat je goed met vuur kan werken, dus ook met de sweatlodge . Daar werkt hij nu mee om te genezen.

De ‘cottontail’, een konijntje met een witte ,op de katoenbloem lijkende staart, kent de planten en tabak.

Hij leerde bidden met de pijp en begreep wat de clans hem leerden, wat hun doel is en wat ze doen.

Na het overlijden van zijn grootmoeder verscheen ze in zijn dromen om hem op te leiden.

Hij droomt ook de medicijn zangen. 

Soms kent hij een lied na één keer, bij andere doet hij er een jaar over, er steeds weer over dromend tot hij ze heeft begrepen en kent. 

Dat begrijpen is niet eens zo eenvoudig, want hij droomt ze in de oude taal.

Is Frank bizar?  Neen. 

Hij leeft in deze moderne wereld en werkt in de Music Mountain School.

Hij legt uit:

" Werken, maïs planten, jagen, ik moet het allemaal doen. Het is alsof je twee levens leeft.  Je moet geld gaan verdienen, maar je moet ook in evenwicht geraken met je zelf. 

De meeste mensen, vergeten de oude tradities, want het is erg veel werk. 

Je moet altijd maïs bij de hand hebben. 

Als we bidden, sprenkelen we een beetje maïs op de grond voor ons zodat het ons de weg kan wijzen.

Zo deden we dat voor de Europeanen kwamen. 

Dan kwam het Christendom in ons leven en andere dingen, en dan lijken we wel twee mensen te zijn.

Het gaat niet goed met de wereld.  De bomen en planten sterven. De mensen zouden weer bij zonsopgang en bij zonsondergang moeten bidden en een goed en zuiver leven leiden, zonder alcohol en drugs, want dat is de dood van veel van de Native Americans.

Het gaat eigenlijk niet om de alcohol, het gaat om het kunnen uitdrukken van je gevoelens, je woede. 

Vroeger dacht ik ze hebben ons alles afgepakt: ons land, ons water, onze traditie en cultuur.

Ze willen dat wij blanken worden.  En dan voelde ik mij een ‘loser’ alsof ik elke dag opnieuw de oorlog met de VS verloor. 

Ooit was ik een dronkaard, de mensen moesten over mij stappen om de drankwinkel binnen te kunnen.

En dan, plots was ik nuchter, ontmoette mensen in Washington en begreep ik de geest van het land en de bomen.

Nu help ik Snow Mountain te beschermen en help ik mensen genezen in the zweethut."

Een Hualapai zweethut is anders dan een zweethut in de ‘Plains’.

Het is een lage koepelvormige aarden structuur, uiteraard met een opening naar het oosten.

Je gaat achteruit binnen, terug naar de aarde waarin je dan zit.

Het oosten vertegenwoordigt het vuur en vertegenwoordigt je emoties, zoals vulkanen en branden, veroorzaakt door slechte emoties als woede, afgunst en hebzucht.

Deze energie vernietigde de eerste wereld.

Naast de deur in het zuiden, liggen de stenen voor de warmte ( en niet in het midden zoals bij vele andere naties).

Zij vertegenwoordigen de aarde energie, ons lichaam en vernietigde de tweede wereld door aardbevingen. 

In het Westen naast de rotsen staat het water. 

Daarin kan je planten en kruiden om te genezen in onderdompelen. Dit vertegenwoordigt onze spiritualiteit en de overstromingen die de derde wereld vernietigden.

De noordkant is de leegte: de hemel, de lucht en ons verstand. Er is zoveel verontreinigde lucht en de klimaatveranderingen zijn zo groot dat het duidelijk is dat de vierde wereld vernietigd zal worden door het gat in de ozonlaag. 

Het vierde element is de lucht.

Een nederige structuur met eiken palen voor de 4 windrichtingen en de 4 elementen. 

Horizontaal werd dit opgevuld met genezende Juniper. 

De geur reinigt lichaam en geest… Een nederige structuur waarin de oude gebeden hoofd en hart verheffen.

Met dank Annmarie Sauer