-1-
zonder verouderen
zijn weggegooide blikken
zwerfvuil op een strand


-2-
geef weer en wind tijd
en een weggesmeten vat
dan kleurt herfst roestblauw


-3-
zout- en roestvlekken
leggen rond een blauw verhaal
vertrokken leven

©Erna

04-10-2006 om 19:12 geschreven door Enneke  

Het is zoals bij de mensen

 

 

Sommige zaden worden

bomen of struiken anderen

zijn gedoemd tot kruipen.

 

Hoe zou mijn tuin eruit zien
zonder een van hen 

©Erna

01-10-2006 om 00:00 geschreven door Enneke  

26-09-2006 om 00:00 geschreven door Enneke  

24-09-2006 om 13:53 geschreven door Enneke  

Vierluik strand en zee

21-09-2006 om 23:32 geschreven door Enneke  

Uitnodiging voor iedereen die zin heeft om te genieten van poëzie.





groetekes

Erna

17-09-2006 om 00:00 geschreven door Enneke  

groeten via een latten poort
de schaduwzijde blijkt
aan de voorkant te zijn want

het zonnig beeld passeert
langs achter een zwarte kat
dreigt in de lucht te hangen

bij een oranje lemig muurtje
bekoelt een beginnende idylle
hier moest blauwe regen vallen

het wordt niets tussen die twee
maar de kat komt altijd op vier poten
terecht binnen haar negen levens


©Erna

15-09-2006 om 18:38 geschreven door Enneke  

 
Een vlinderplant uit mijn eigen kleine tuin!

26-08-2006 om 00:00 geschreven door Enneke  

woorden pruttelen in de mond
klaar, te worden uitgesproken
vierende taal, geen kinderspel
als teugels zoek in jaren dolen

meesters pogen hier te mennen
zetten sloten, nemen sleutels weg
doch woorden kruipen schokkerig
tussen ijzeren lippen en ploffen

uit een onbeweegbaar hoofd
rolt een vloek over de tafel
achter de glazen wand, roerloos
de oude kolossale bomen

in de diepte zie je ogentroost
en duisterluister - de magnolia
al uitgebloemd - hun honger stillen
met zilverschoon en bitterzoet

©Erna

23-08-2006 om 00:00 geschreven door Enneke  

langs houten treden
trapsgewijs
tegen de roze muur
klimt ze naar omhoog

tot bij 't blauwe venster
waar de lavendel droogt
de rode geranium de hittegolf
op de grond druppelt

waarom liefde golft
zullen we nooit weten
maar ze doet het
als blauweregen tegen
deze oude schuur

alleen vliegen vallen dood
in hangmatten van de spin

©Erna

19-08-2006 om 00:00 geschreven door Enneke  

heerlijk slenteren
door het weidegroen en
het jongvernieuwde bos
laat haren los en
wapperen in de wind

gezwind de flierenfluiter
horen, laat je maar bekoren
de zwaluwen zijn terug
de vijvers waden open
met zwanen, ganzen,
meerkoeten op hun plek, te gek

de lente is geboren
kinderen spelen dartel
schaapjes blaten krols
en katten dollen
door de blauweregen
een zegen, de paarden fluisteren
hun voorjaarstoelededoe, de bosduif
roept aanhoudend roekedekoe

mei krijgt mij niet lentemoe

yoehoe


©Erna (26/4/04)

11-08-2006 om 10:35 geschreven door Enneke  

zo had ik je nooit bekeken
een bloementrosje vurig geel
dat oplicht naar de zon
je stengel plakt zurig
maar zuivert net als je blad
gekarteld glad
ik kom je tegen, talrijke zegen
langs bermen, in weiden
in drukte en rust
tussen tuig, soms ruig
maar ook gedwee
sleept de wind
je zaadjes eindeloos

gedachten reizen mee

11-08-2006 om 10:26 geschreven door Enneke  

als losse aarde
een beetje gronds

vastklampend aan mos
dat bij zonlicht

 sterrekes glinstert

ookal draagt ze de dood

in zich het leven broedt

onder een rode gloed
en humusbruin gebinten

naast een natte schors
bijeengevaagd
en het nog even rusten   


Erna (26/10/05)

11-08-2006 om 00:00 geschreven door Enneke  

Te koud glinstert

het zonlicht pijnlijk

op forsythia in knop

nog niet in staat

sneeuw tot dooi te manen

 

wolkenloze hemel

zwarte draden in de lucht

verwachten de boerenzwaluw

gevorkte staart, witromig
buikje en zwartblauwe rug

 

staldeuren dagen open

verwelkomen het weerkeren

naar een geboorteplek

verlangen en lentezucht

luidkeels
en swiet-swiet roep

 

©Erna



lentegedicht 2004

03-08-2006 om 00:00 geschreven door Enneke  

 
foto Gerard van den berge

Impressie Z22 bis

 

 

Als stromend water
door het mulle zand
zijn wegen baant
de wind zijn sporen
achterlaat

mijn voetdruk
slechts voor even
een afdruk geeft
van mijn aanwezigheid

dan leg ik me neer
in overgave
de warmte van het zand
voelt kouder als ik ben vergaan

voor hen die uit die grootheid
zijn opgestaan
krimpen de dagen
in bruinheid van kleur

de wind vertraagt
de bedding voor even
verlegt de stroom
langs mildheid voor het leven

 

 

©Erna

03-08-2006 om 00:00 geschreven door Enneke  

31-07-2006 om 23:12 geschreven door Enneke  

de wereld warmt op
het leven smelt en
deint uit
naar breed en dunner
om op te drogen, nu nog

fladderen vlinderkes in de tuin
zij koesteren de hand
die’t werk stillekes heeft
neergelegd naast de schop
en de aardeklomp

waar ze uit rust, in retraite
op de bank naast
de margrieten, de kat
soezend in lommerte
van de hibiscusstruik

O zon kom waaierwaaien
verwelkom de wind
en schep water zoet
zodat aarde regen vindt
en weer kan doven



©Erna

30-07-2006 om 00:00 geschreven door Enneke  

 
         foto van Gerard van den berge




zon, strand en helmgras
alsof het nooit anders was
loop ik blootvoets door
steek mijn neus omhoog

snuif heel diep en proef ’t zout
dat prikt, ik sluit mijn ogen
en zwicht voor de warmte
ze koost lief op mijn gezicht

zon, strand en helmgras
alsof het nooit anders was
loop ik blootvoets door
spelend raken mijn handen zand

schep diep en voel de koelte
bij ‘t bouwen van een strandkasteel
grachten omringen poorten
ze vergrendelen de zee

zon, strand en helmgras
alsof het nooit anders was
luister ik blootvoets
naar de wegtrekkende zee

het dalen van de dag treft dieper
en helmgras buigt mee
wanneer ik mij overgeef
aan de avondzon en 't lege strand


©Erna

 

 

 

29-07-2006 om 00:00 geschreven door Enneke  

28-07-2006 om 00:00 geschreven door Enneke  

 
          foto van Gerard van den berge

Stroom stroom maar stroom
ik wil het takje zijn
dat met je meedrijft
soms haken blijft

Stroom stroom maar stroom
mag ik zo af en toe
de rots zijn
die niet wijken wil

Stroom stroom maar stroom
laat me water zijn

gedreven door de wind

stilstaand
spiegelend zonnekind
proevend van de dood

in nood
de bermen zien met sterke bomen
de treurwilg en de eik

in bewegen
de vissen spartelende vlinders
in mijn buik

in wezen
uitdeinen maar water blijvend
en stromend zijn

Stroom stroom de stroom

 

 

©Erna

27-07-2006 om 00:00 geschreven door Enneke