Herfstbos
Als je in stilte luistert hoor je voeten zompig in de grond verdwijnen
en alsof de bladeren paren met de wind tussen het geritsel de fluistering van een wiegenkind
het wuift de zomer uit praat met wolken en regen de zon lacht verlegen
verzwegen wordt de kracht waarmee winter bijt straks geluidloos knarst
Erna
08-10-2008 om 00:00
geschreven door Enneke 
|