zo glad en kaalgeschoren
lijkt het alsof hij dood zal
gaan de afgevallen takken
heeft hij nooit echt uit oog
verloren, knopen het enige
dat hem opnieuw brengen kan
bij toen alles nog anders
veel voller, bloeiend was
lijnen kerven eentonigheid
los in draaiende cirkels
als van kraaien die nog niet
besloten neer te strijken
boven de rustende akker
laat een boer zijn werk los
geeft het door, voorals nog
en voor hij sterven gaat
Erna
