Eén van de favoriete wandelingen is die bij Giersbergen, stukje bos, heel eind open zandvlakte en weer een stukje bos. Zoals in de meeste gebieden waar loslooproutes voor honden zijn uitgezet, zijn er ook paden en/of routes voor paarden en mountainbikers. Deze kruisen elkaar nog wel eens of lopen er parallel aan. Dus als je de route kent weet je waar dat het geval is en kun je maatregelen nemen door je hondje bijtijds aan te lijnen. Maar helaas lukt dat niet altijd, zoals de baasjes afgelopen vrijdag ondervonden.

Na een heerlijk rustige wandeling, waarbij Arcil en de baasjes het rijk alleen hadden (ze zijn letterlijk en figuurlijk geen hond tegengekomen) waren ze bijna op het punt waar ze Arcil wilden gaan aanlijnen. Op het moment dat ze hem wilden roepen zag hij kennelijk iets en vloog er vandoor. Toen hij toch nog redelijk snel terugkwam en het baasje op het op het punt stond de riem om te doen kwamen er wat verderop 2 paarden aan. En daar ging Arcil. Roepen hielp niet meer, het baasje had een scheidsrechtersfluit mee en gooide die ook in de strijd.
 
De dames hoog te paard begonnen, volkomen in paniek, te vloeken en te tieren. De baasjes (het baasje rijdt ook paard) begrijpen ook wel dat het uiterst vervelend is als een op dat moment niet luisterende hond rond je paard loopt te draven. Ook kwam er nog even een mountainbiker tussendoor racen. Maar gelukkig besloot Arcil dat het wel mooi was geweest en kwam keurig, volmaakt onschuldig kijkend, "voor" zitten om aangelijnd te worden. Wat een heerlijk rustige wandeling was, eindigde in rep en roer.