|
Gistermorgen was het zulk lekker weer dat het plan werd opgevat de voorgenomen tocht naar de vader en broer van het vrouwtje te maken. Die wonen vlak bij de zee. Ze hebben ook een hondje, Jacco. Die kon dan, samen met de broer (Henk) van het vrouwtje, mooi mee naar het strand. Gewoontegetrouw reden ze via de A9, om er bij het Rottepolderplein achter te komen, dat heel veel mensen er speciaal op uitgegaan waren om naar een neergestort vliegtuig te kijken. Helaas hadden ze daar niet aan gedacht, anders waren ze wel via een andere weg gereden. Uiteindelijk hebben ze dik anderhalf uur over 100 kilometer gedaan. En naarmate ze verder kwamen ging het weer over van een mager zonnetje naar wat gemiezer en regen.. Maar Arcil hield zich prima.
Aangekomen op de plek van bestemming kwam hen al een luidkeels geblaf tegemoet. Dan is Arcil ineens weer een heel klein hondje. Jacco was het er duidelijk niet mee eens dat er een andere hond zich op zijn territorium waagde. Hij bleef maar proberen Arcil weg te blaffen. Na een kopje koffie zijn we naar het strand vertrokken waar we ook met zusje Thea van het vrouwtje afgesproken hadden. En ondertussen miezerde het nog steeds. Maar het strand moesten en zouden ze zien. De begroeting van Arcil en Thea was er ėėn van oude maatjes.
Op deze foto's is het niet echt te zien , maar het was behoorlijk druk op het strand, met heel wat honden. Op het strand waren de rollen bij Arcil en Jacco omgedraaid. Arcil had zich kennelijk voorgrnomen Jacco terug te pakken en heeft hem flink achterna gezeten. De arme Jacco wist niet meer hoe te ontkomen aan een ontketende Arcil en probeerde baasje Henk zover te krijgen dat die hem optilde. Jacco is een heel klein hondje met een heel groot ego volgens zijn baasjes. Normaal gesproken vliegt Jacco achter alle honden aan, maakt niet uit hoe groot ze zijn. Maar nu was hij aan de beurt. Later waren ze hier en daar toch wel leuk met elkaar bezig en hebben ze samen een koekje uit het zand opgevist en gedeeld.
|
