A R C I L , EEN DRENTSCHE PATRIJSHOND

De baasjes hadden de bench voor mij in de kamer gezet, daar moest ik in slapen. Ze durfden het niet aan om me 's nachts los te laten. Ze waren bang dat ik zou gaan piepen of blaffen of zo.Vorig jaar deed ik dat nog wel, toen heb ik ze een paar nachten goed bezig gehouden. Maar deze vakantie heb ik geen kik gegeven (tenminste 's nachts niet). Als we 's avonds het laatste rondje hadden gelopen ging ik vanzelf al in de bench liggen. Dan kreeg ik van het vrouwtje nog 2 of 3 "snoepjes" en dan hoorden ze me niet meer.
Zondags was het weer niet geweldig en zijn we een kijkje gaan nemen in Oudeschild, dat heeft een mooi haventje. Daarvandaan kun je allerlei boottochten maken.

Er was daar ook een dijk waar allemaal schapen op liepen en de baasjes maar zeggen: "Kijk Arcil, leuk schaapjes". Nou, ik vind het maar stomme beesten. Vroeger blafte ik altijd naar ze, zeker als ze weer eens "Bèèè" zeiden. Maar nu niet meer. Nee, dan die meeuwen, die zijn pas leuk. Die zie je overal, op palen, op daken en vooral op het strand. Daar zijn we 's middags nog heen geweest. Het waaide nog steeds heel hard en het begon ook nog te regenen. O, en er was nog wat leuks. Het baasje heeft altijd een grote hoed op, een koiboihoed of zoiets en die waaide in zee. Hij kon hem nog net pakken, maar het vrouwtje moest er erg om lachen en het baasje ook wel. Het was wel jammer dat hij niet vergat de riem los te laten (ik moest daar aan de lijn volgens de borden) en dat we geen foto's konden maken vanwege de regen. Maar die komen er nog genoeg.