|
Gisteren na de 2e dag van het Chicago blues fest spoorden we met de avondtrein van Chicago terug naar Crystal Lake, toen hij onverwacht moest stoppen wegens een auto die stilgevallen was op de sporen. Het duurde een hele tijd voordat we verder konden, maar het leuke aan het voorval was dat de conducteur gewoon de treindeuren openzette, zodat de passagiers buiten wat adem konden halen of even een café konden binnenwippen om hun dorst te lessen in de avondhitte. Het gaf wel een relaxed sfeertje... Misschien moet de NMBS eens een werkbezoek aan Chicago brengen... Efficiënt en toch relaxed, that's what we love about Uncle Sam.
En zo komen we aan het einde van dit mooie bluesliedje... Nog 1 dag genieten van dit land en zijn muziek. De laatste dag stond vooral in het teken van de viering van de 100e geboortedag van Robert "sweet home Chicago" Johnson. Zo werd de jonge bluesbelofte Shemekia Copeland na haar optreden in de Shell gevierd als de nieuwe "Queen of the blues". Die eer kreeg ze ondermeer uit de handen van de dochter van Robert Johnson. Ja, het is die jongedame met het kroontje die naast onze Pol zit. Maar eerst hebben we in de Mississippi Juke Joint nog genoten van onder meer madam Nellie "Tiger" Travis met haar machtige stem en humorvolle présence. Er volgen hierna nog een paar sfeerfoto's van deze laatste dag in Chicago. Na Copeland traden nog Lonnie Brooks op samen met Eddy "the chief" Clearwater, Michael "Iron Man" Burks en Rick Estrin. Als afsluiter werd nog even Alligator Records in de bloemekes gezet wegens 40 jaar oud. Een extra pluim verdienen volgens ons de 2 doventolken die er een show van maakten om de gezongen teksten in doventaal om te zetten. Om 21 uur stipt het festival afgerond en werd het terrein vrij snel door de massa verlaten. De Chicago Cops mochten nog even samen met ons op de foto, eh of was het andersom... en dan verdwijnen we langzaam in de nacht richting station, partir c'est mourir un peu... Adieu Chicago, we had a great time!
|
