De Russen en Vodka... Het is niet zo erg als ze zeggen, al kunnen ze er wel goed mee weg. Vodka wordt steeds gedeeld, en vaak geconsumeerd met licht gekookte komkommers in een sausje van dille en azijn (volgens Russische traditie). Foto 1: Babourka: de muggen worden niet afgeschrikt door de vodka, al is dit wel een door ons geteste methode... Foto 2: Aan lake Maraldy worden we steeds bezocht door de andere toeristen: ze delen alles met ons: Kazachse Plof (een rijstgerecht), hun vodka (ze hadden voor hun daguitstapje 5L bij), en hun befaamde opgelegde komkommers. Ze leren ons hoe we vodka moeten drinken; niet sippend zoals we plachten te doen, maar ad fundum... Foto 3: een familiepicnick aan het meer: natuurlijk met een BBQ van Schasliek (meest gegeten gerecht: overheerlijke sate), ze brengen ons ook wat appeltjes en fruitsap Foto 4 en 5: bij een mooie camping aan de rivier worden we 's ochtends vergezeld door 2 vissers: het zijn schoonbroers die ook komen kamperen; het belooft een gezellig uitje te worden: om half 9 (jawel 's morgens) delen ze hun zelfgemaakte vodka (camagonka) met ons. De vodka was volgens hen niet straf en niet lekker genoeg: dit spul is 55 graden... Gelukkig kunnen we hen ervan overtuigen dat David en Linda nog moeten rijden: Betty en Ilse hangen eraan en moeten proeven. De rest van de fles krijgen we mee: die kunnen de chauffeurs 's avonds nog proeven. Lekker! Foto 6 en 7: We zien een oude vodka fabriek: in de tijd van koningin Catharina was hier nog geen brug over het water; momenteel is er in de zomer een pontonbrug, in de winter rijden de wagens over het ijs. Om de vodka het jaar door te kunnen vervoeren hebben ze onder de voetgangersbrug een vodkaleiding gemaakt, op die manier blijft de bevoorrading gegarandeerd.
Vandaag een dagje citytrip gedaan, op de foto's zie je de pareltjes van de moderne architectuur... Het contrast met het platteland kon niet groter zijn. Astana, de hoofdstad van Kazachstan is in volle expansie, er wordt volop bijgebouwd.
Enkele sfeerbeelden van onze luxe-campings onderweg: een rivier/bad/douche, zelfs af en toe wat schaduw en wakker worden van de vogeltjes tussen de koeien naast de herders of vissers...
Hierbij wat shoots van onderweg Foto 1: De plaatselijke bushokjes met mozaïek, we hebben er nog nooit iemand zien staan wachten en hier rijden ook verdacht weinig bussen, maar ze zijn de moeite van het bezichtigen waard. Het breekt de sleur op de lange afstanden... Foto 2: Onderweg zijn er weinig benzinestations, maar regelmatig parkings langs de weg waar je makkelijk je (vracht)wagen een onderhoudsbeurt kan geven. De olie kan je gewoon aflaten, geen recyclageproblemen hier. Foto 3: We doen onze boodschappen in de kleine dorpjes die we passeren. Deze dame had al een uitgebreid assortiment: vaak zijn de winkeltjes slechts enkele vierkante meters groot. Wat eten we vandaag? heel simpel: hetgeen we kunnen kopen... Foto 4: Echte mannen rijden Kamaz, hoeft geen verdere commentaar Foto 5: Een blik op de afstanden hier in Kazachstan: als je je GPS laat navigeren naar de volgende bestemming krijg je te zien: neem de volgende afslag binnen 294km ... Foto 6: De winkels zijn niet steeds herkenbaar vanbuitenaf, we doen dan ook een beroep op de lokale bevolking om te zien in welke bijkeuken de mama toch winkeltje houdt: we worden hier begeleid door de lokale winkelgidsen, als dank hebben we ze getrakteerd op een ijsje, BLIJE gezichtjes! Foto 7: Piste, steppe en af en toe wat (slechte) asfalt, op een gegeven moment zijn we het spoor in de steppe kwijt, we besluiten dan ook recht door de steppe te rijden richting oosten: leuk maar vermoeiend, we zijn blij als deze kms erop zitten Foto 8: door de staat van de wegen is er een kant van de uitlaat losgescheurd: we laten hem hier lassen en de vitnippels doorsmeren voor een totaalbedrag van 10 euro Foto 9: Een wegrestaurantje; de uitbaatster is ook een lerares Engels en is heel blij dat ze nogmaals kan oefenen
