We vervolgen onze weg langs de lokale wegen. Nog een foto van de zoveelste politiecontrole: we beginnen het al te kennen: uitstappen, politie laten instappen, fotoshoot en we mogen weer verder...
Na een nachtje tussen de kamelen in de woestijn, moeten we voor het laatste stuk toch forfait geven; de route die we oorspronkelijk willen nemen blijkt 100km mul zand waar zelfs de 6x6 Kamaz vrachtwagens moeite mee hebben. We besluiten het verstandig aan te pakken en een omweg (van 250km) te nemen. In Shalkar blijkt geen benzine 95 te verkrijgen, dus we besluiten het erop te wagen tot de volgende naftpomp (hier hebben ze enkel 80, 93 en af en toe 95benzine). Later blijkt dat het volgende benzinestation 375 km verderop ligt. 85 km van Aral (en van de pomp) vallen we zonder benzine. Gelukkig vlak voor een van de 7 huizen die we op deze afstand passeren; ons charme-offensief blijkt te werken: nadat ze eerst geen benzine hebben, komen ze toch achterna met 10 liter (weliswaar slechte) benzine: we geraken net tot aan de pomp: we hebben elk nog een 4 liter in onze bak zitten (volgende keer toch iets sneller tanken).
In Aral wil ook de fotograaf van een passerend bruidspaar een foto van het kersverse koppel met de geit: de bruidegom ziet het niet zo zitten met zijn witte pakje tegen onze intussen toch wel vieze auto's.
Jacqueline, Bernard, Lolo: Contrôle de police: sortir de la voiture, la police dans la voiture, photo et nous pouvons repartir... Maintenant nous sommes en Aral pour 2 nuits.
We besluiten richting Aralsk zee te rijden via de kleine lokale wegen. Hoewel de route zwaar is voor zowel ons als de auto's, ontmoeten we onderweg opnieuw prachtige mensen: zo wijst Eric van Gazprom ons de weg; we mogen echter niet vertrekken zonder een kopje Tchai thee en wat brood met boter te nuttigen. Trots toont hij ons zijn kantoor. Onderweg moeten we af en toe wachten voor overstekende paarden, op een gegeven moment (na uren steppe en op een km van het dorp) blijkt de weg weggespoeld te zijn: opnieuw een geschikte piste zoeken door de steppe: ongeveer een uur later arriveren we alsnog in het dorpje om onze voorraden weer wat aan te vullen.
Vanuit Uralsk rijden we naar Lake Charkal door de steppe. Daar aangekomen mogen we onze tenten achter de yurts plaatsen. We staan nog niet goed en wel stil, of de plaatselijke vissers bieden ons gratis een yurt aan. Hier maken we uiteraard dankbaar gebruik van. Foto's in bijlage: de yurts, onderweg door de steppe, bij een enkele boerderij die we passeren poseren ze maar wat graag voor de foto na ons de weg te hebben gewezen door de verschillende pistes in de steppe. (Jacqueline: premier nuit dans un yurt au plage du lac Charkal et une impression de la route au steppe)
