De route van Uliastai zit vol verrassingen: we vertrekken door de bergen, een 150 km vooraleer we het eerste dorpje passeren. Veel steile hellingen, maar prachtige uitzichten!
We worden uitgenodigd voor een mini-nadaam ( het echte festival vindt in Juli plaats, dus we gaan dan ook graag op deze uitnodiging in ). Het festival begint met enige vertraging, maar we zien dan toch de worstelaars (ze doen eerst een soort vliegeraar na, om de goden gunstig te stemmen). Schoon kostumekes! De overige disciplines zijn boogschieten en paardrijden. De zon brandt, dus dit hebben we niet meer kunnen zien.
In Gulvanbulag komt de ganse klas buiten: het is net Engelse les en hun leerkracht laat hen de net geziene leerstof in de praktijk oefenen. We beantwoorden braaf de vragen: How are you?, What did you have for breakfast?, ... Van ons krijgen ze allemaal een 10 op 10! Dear teacher, if you read this; please give your students an A for English, we were impressed by their knowledge and enthousiasm! Keep on the good work! Greetz from Uliastai Linda, David, Ilse and Jo
We vinden telkens de mooiste kampeerplaatsjes! Tussen de yaks, paarden, geiten; aan de mooiste rivieroevers en af en toe vinden we zelfs schaduw onder de bomen. De dagen zijn nu veel langer, dus we kunnen 's avonds gezellig bij het kampvuur zitten!
Intussen zijn we er al aan gewend: dagelijks krijgen we de buurtbewoners op bezoek aan de kampplaats. Jo leert de herders tabak rollen: dit hebben ze nog nooit gezien! Op onze beurt leren we tabak snuiven van enkele passanten. Ook een drachtige geit zoekt wat bescherming en komt op bezoek in onze tent (Tom en Vie: jullie tent beschermt dus niet enkel ons tegen de wind, zon en regen!)
We passeren een veel nattere streek: veel rivieroversteken. Gelukkig hebben we Ilse: zij verkent steeds te voet of het water niet te diep is. Deze jeep had dat misschien beter ook gedaan... Af en toe zijn er ook bruggen, al is de staat soms wat twijfelachtig.
We vertrekken vanuit UB, dadelijk weer op de piste, zalig! Het weer is wel iets wisselender dan vorig jaar: klokslag 3 uur krijgen we dagelijks een klein onweer of een bui op ons dak. Intussen zijn we hier al wat aan gewend. Veel bergen, steile hellingen en zware steenpistes. Tot nu toe zijn we er zonder brokken over en door geraakt.
