Ondertussen hebben we nieuwe reisgezellen gekregen. De 2 koppels waar we eerst mee gingen afreizen zullen pas op 14 augustus vertrekken. We vinden dat ontzettend jammer. Op 7 augustus reizen we wel af met 4 andere koppels die een special needs kindje adopteren (kindje met extra zorgen). Zelf hebben we de mensen nog niet gezien maar we hebben wel al met elkaar gemaild. Op 29 juli zullen we elkaar wat beter leren kennen want dan moeten we allemaal samen naar het adoptie-bureau voor de reisvoorbereiding. Iets wat eigenlijk ook al spannend is!
Zondag is ook al een dag om naar uit te zien want dan komen we samen met de vriendjes van Vietnam. Alle kindjes die dan op hetzelfde moment als Fee zijn thuisgekomen, zien elkaar dan terug. Ze komen allemaal uit hetzelfde weeshuis en zijn allemaal even oud. En als ze elkaar zien is die band daar meteen terug. Ze vertellen en spelen met elkaar, en de ouders.... babbelbabbelbabbel.
Isabeau, Moos, Tiebe en Wout.....Vriendje van Vietnam
Serik ( geboren in Kazachstan en broer van Moos) Emma-Li (geboren in China en zus van Tiebe) Sarah (geboren in China en zus van Wout)
Filip en Ann (ouders van Isabeau) Koen en Ilse (ouders van Moos en Serik) Mario en Nancy (ouders van Tiebe en Emma-Li) Sofie en Andy (ouders van Wout en Sarah)
Vandaag naar Brussel gereden om de visums aan te vragen. Volgende week woensdag mogen we ze halen.
Na de aanvraag nog even naar de DOD, dat is altijd de moeite daar. Enkele spullen gekocht voor mij, voor Fee en voor Ona. Samen met mamie gaan eten naar het restaurantje op de hoek bij de DOD. Echt een aanrader. Zeer lekker.
Om 15u terug huiswaarts gekeerd zodat we zeker voor het spitsuur thuis zouden zijn en dat is aardig gelukt.
Weer een dagje dichter bij onze Ona. Morgen gaan we alvast voor haar zingen want dan is ze 1 jaar!
Vandaag ons 2de gesprek gehad om onze beginseltoestemming te laten verlengen. Op 20 augustus 2010 vervalt onze beginseltoestemming die dan eigenlijk al 6 jaar geldig zal zijn. Normaal gezien zal op 20 augustus 2010 het papierwerk in China al achter de rug moeten zijn maar met adoptie weet je nooit, daarom willen we het risico niet nemen om met een ongeldig document in China te staan dus zijn die gesprekken nodig om die toestemming met een jaar te laten verlengen.
CAW doet gesprekken, bundelt ze samen en stuurt ze op naar K&G K&G stuurt door naar Rechtbank van Brugge Rechtbank Brugge spreekt het vonnis uit of we al dan niet geschikt zijn om verder te adopteren
En zo gaat dat dan.
Deze namiddag afgesproken met Janne en Sabrina. Fee en Janne hebben op grote trampolines gesprongen waarbij ze vastgemaakt werden aan lange elastieken. Ze konden daarmee heel hoog springen en salto's maken. Dat hoog springen is gelukt maar die salto's zullen voor een andere keer zijn.
Het foto album voor Ona is ondertussen klaar. Fee heeft een knuffeltje gekozen voor haar zus en een wegwerpkodak zit er ook bij. Hopelijk zullen ze in het weeshuis nog wat foto's van Ona maken.
Morgen rij ik met Fee en met mamie naar Brussel om de visums aan te vragen in de Chinese Ambassade.
halo mama ik heb toch daarjuist samen met jou je blog gelezen toch en ik vont hem heeeeeeeeeeeeeeel mooi . vind je het zelf ook mooi ik vind hem zelf schateg. en ik vind ook dat je kodege fotos zet op je blog. en ik ben trots op je dat je aan die blog bent begonen en ik hep naagedacht ik wil zelf ook een blog maken je bent de liefste mama ter werelt
We weten ondertussen onze verblijfplaatsen in China.
6 dagen zullen we in Hotel Baiyun verblijven in de provincie Guangzhou. Na die 6 dagen nemen we een binnenvlucht naar Beijing. Daar zullen we voor 12 dagen verblijven in Novotel Peace.
Amaai, niet te geloven hoe sjiek dat daar allemaal is. Fee zal alvast oefenen om netje te leren eten want meestal kan je tot achter haar oren zien wat ze gegeten heeft. Ze kan daar echt niets aan doen, volgens mijn ma was ik vroeger ook zo. Dat is dus iets wat ze van mij heeft geërfd.
Zo zie je dat je bij adoptiekinderen vaak iets van jezelf terug vindt.
Ik mag mijn klasje enkele maandjes dada zeggen. Eerlijk gezegd ik zal het wel missen. Ik heb schatten van kleuters. Elk kind heeft zijn eigen manier van zijn. De ene is stil en schiet alles af van wat een ander doet, de andere zwijgt dan geen seconde. Eéntje vraagt me dan geregeld: "Wuffouw, gaat mama bij zijn?"(=juffrouw, zal mama blij zijn?)
Trots kwamen de kleutertje met hun kadootje naar school. Ik heb heel wat leuke dingen gekregen waarvoor dank aan alle ouders. Jullie moeten dat echt niet doen hoor maar het doet wel deugd hoor. Het meest geniet ik van de zelfgemaakte tekstjes, heel lief! Dat zijn dingen die ik voor altijd bij me zal houden!
Wout, Miel, Matthias, Broes, Sien, Marie, Hannah= 1ste kleuters Jolijn, Noah, Berend, Thibo, Bavo, Tia, Femke, Emma en Miro= peutertjes
Prettige vakantie en in september kom ik zeker een kijkje nemen in de klas met ONA
Hallo. Spreek ik met mevrouw Viaene? Ja U spreekt met ..... van... (O neen, dacht ik bij mezelf, weer iets dat ze me via de telefoon willen proberen aan te pampelen...) Ik telefoon U i.v.m. de vliegtickets naar Peking..... Opeens weer klaarwakker....de tickets.... naar China, Peking, Beijing Het wordt nu wel heel concreet.
We mogen 30kg bagage meedoen per valies en voor het baby'tje in de terugreis 10kg. We zullen er ons proberen aan te houden.
Een paar dagen geleden was Fee een tandje kwijt. Naar gewoonte steekt Fee dan haar tand in een potje, legt ze het potje onder haar hoofdkussen en komt de tandenfee langs om een centje in het potje te steken. Wat merkte ik nu deze morgen toen ik haar ging wakker maken? Opnieuw lag het tandenpotje onder haar kussen met een tandje erin. Ik vroeg Fee hoe dat kwam? En weet je wat ze zei? Ik wou geld verdienen. Ik heb het witste tandje uit het tandenpotje gehaald en opnieuw onder mijn kussen gelegd. Ik dacht niet dat de tandenfee zou weten dat dat om een oud uitgevallen tandje ging gaan. Nu weet ik dat je de tandenfee niet kan beetnemen.
Als ik geen foto's van mijn in China verblijvende dochter mag zetten op mijn blog, zet ik er wat op van mijn in Vietnam geboren dochter.
Fee is geboren in Vietnam namelijk in HO CHI MINH CITY Als Fee een goeie 3 maanden oud was is ze met ons meegekomen naar huis.
De adoptie van Fee heeft al bij al een 1,5 jaar geduurd. Gelukkig maar dat de eerste adoptie veel vlotter is verlopen.
Foto 1(oktober 2002)= Eerste foto van Fee, thuis ontvangen: een schatje hé, wij waren meteen verkocht Foto 2(februari 2003)= Fee pas thuisgekomen: In vietnam 30 graden, in België sneeuw Foto 3(maart 2003)= een echte lachtaart Foto 4(juli 2003)= summertime
Voor de 2 koppels die met ons zullen meereizen naar China werd vandaag een dag om nooit te vergeten. Zij kregen vandaag THE CALL en ja hoor, ook zij zijn de trotse ouders van een dochtertje. Het ene kindje is geboren op 29/10/2008 en het andere meisje op 8/10/2008.
Hun blog kun je nalezen op: www.bloggen.be/road2china www.bloggen.be/kwakhuis
Morgen mogen zij naar het adoptiebureau om hun fotootjes af te halen en om de papieren te tekenen.
Vanaf nu zullen zij de ganse dag rondlopen met een glimlach op hun gezicht want het is toch een Oooooo zo heerlijk gevoel!!!!
Op bovenstaande foto zie je de meisjes (van het kwakhuis) die mee zullen reizen naar China. Fee zal zeker vriendjes genoeg hebben om mee te spelen.
Ik heb iets gedaan vandaag waar ik gedurende 4 jaar ontzettend naartoe verlangd heb.
Alle kleren van toen Fee 1,5jaar oud was, heb ik bekeken, om te zien wat er nog bruikbaar is om mee te nemen naar China voor zus.
Ik had in het verleden regelmatig al wat nieuwe spullen gekocht, omdat een mens dat echt niet kan laten en deze komen nu meer dan ooit van pas. Alle witte kleren zitten nu in de wasmachine zodat onze lieve meid er keurig zal uitzien.
Fee is vandaag nog een tandje kwijt. Een tand dat naast haar grote bovenste tand al ontzetten lang los stond. Eindelijk heeft de grote tand nu voldoende plaats om zich te ontplooien, mooi gezegd hé? Het tandje ligt momenteel onder haar hoofdkussen voor als de tandenfee langskomt.
Toen ik Fee deze avond in bed stopte heeft ze nog een liedje gezongen namelijk: "WE ZIJN 2 COOLE ZUSSEN" Jammer dat ik op dat moment de camera niet bij me had want het was gewoonweg prachtig. Misschien vraag ik het haar nog eens opnieuw te zingen want het ging over een uitvinding van het moment zelf.
Als ze zo goed zullen overeenkomen, als wat ze in haar liedje zong, kunnen we daar alleen maar blij om zijn.
Vrijdag naar Ray of hope geweest, ons adoptiebureau, waar we het dossiertje hebben overlopen en de handtekeningen hebben geplaatst.
Daarna kregen we fotootjes te zien, 't is een echt schatje hoor!!!
Jammer genoeg waren het dezelfde foto's als deze die we doorgestuurd hadden gekregen maar dan wel in kleur.
We zullen geen foto's meer krijgen van haar, nu moeten we wachten tot we haar in het echt zien.
Er werd ons wel gezegd dat we het fotootje van onze blog moeten verwijderen. We mogen pas een foto van haar op onze blog zetten als de papieren definitief in China zijn getekend. Zondagavond zal ik het fotootje, met pijn in het hart, van de blog nemen.
Als je haar dan nog eens wilt zien, moet je het mij maar vragen, ik heb overal een foto van haar mee in mijn handtas en met veel plezier zal ik het voor U uithalen!
Dit is de verblijfplaats waar ons kindje momenteel in verblijft. Een chique huis met wel 100 kamers. Het ziet er echt wel een proper en mooi weeshuis uit. Dat geeft ons echt een goed gevoel te weten dat ze daar goed verzorgd wordt.
Hopelijk vindt ze het niet jammer om vanaf september wat kleiner te wonen.
Loop de ganse dag rond met een glimlach op mijn gezicht. Het idee alleen al dat ik binnen de 2 maanden het kleine meisje in mijn armen mag nemen en dat ik ze nooit meer los zal laten.
Constant denk ik aan wat ze in China aan het doen is. Het is daar een uurverschil van 6u dus zal ze binnen anderhalf uur wakker zijn. In haar dossiertje staat tevens vermeld dat ze elke ochtend om 6u30 wakker is. We zullen daar wel een mouw aan passen.
Morgen mogen we naar het adoptiebureau om onze handtekeningen te plaatsen en om eindelijk een paar (hopelijk zijn die paar er veel) kleur fotootjes van haar te zien.
De reispassen zijn al aangevraagd dus dat is ook al in orde.
Bedankt aan alle mensen die ons feliciteren, ik ben echt enorm gelukkig maar dat heeft iedereen ondertussen al door.
Deze morgen werden we opnieuw verrast met een ontbijt op bed, door Fee. Ze had een mooie brief voor papa geschreven, ze had het kadootje mee dat ze op school had gemaakt en ze had een schatkaart gemaakt, waarop ze getekend had, waar papa het pakje kon vinden, dat Fee en ik samen hadden gekocht. Het was een leuke en vooral kruimelige boel in bed.
Gisteren met Syl en Katrien op stap geweest naar Gent. Over de middag met Sabine afgesproken in het Broodhuis, heel lekker, een aanrader. Het was gezellig om iedereen nog eens terug te zien en we zijn afgesproken om zoiets meer te doen. We hebben enkele kringloopwinkeltjes meegepikt en zijn allemaal (vooral Syl) met heel wat spullen naar huis gegaan en zijn heel weinig geld kwijt. Zo zullen onze mannen ook tevreden zijn, of niet soms?
Vandaag gaan eten naar de Molenhoeve met mamie, op moederdag is het er niet van gekomen dus zijn we op vaderdag gaan eten voor moederdag. Onze vaders zijn (jammer genoeg) allebei gestorven.
In Gistel waren het Dolle Dagen. Velen die we tegenkwamen vroegen spontaan: En weet je al iets???
en ik vont hem heeeeeeeeeeeeeeel mooi . vind je het zelf ook mooi 
ik vind hem zelf schateg. en ik vind ook dat je kodege fotos zet op je blog. en ik ben trots op je dat je aan die blog bent begonen 
en ik hep naagedacht ik wil zelf ook een blog maken 
Dit is de verblijfplaats waar ons kindje momenteel in verblijft.
