Ona slaapt goed en weent al niet meer als ik haar in bed leg, als dat geen flinke meid is. Ze eet alles en speelt heel graag in haar park. Uren kan ze de houten staafjes door de gaatjes timmeren, iets wat ze van Luna heeft gekregen, waarvoor dank.
Fee is ontzettend blij dat ze weer veel kan spelen in de wijk. Ze is donderdag met haar step gevallen maar heeft niet geweend, er waren 2 vriendinnen bij en die zouden anders met haar lachen, heeft ze gezegd. Eva heeft in geuren en kleuren verteld hoe Fee gevallen is, ze lag daar precies als een dood vogeltje, zei ze.
Op school heeft Fee getrakteerd aan de kindjes van de klas. We hadden voor iedereen een hoedje mee uit China. Fee was trots dat ze over China mocht vertellen en trakteren.
Gisteren hebben papa en Fee zelf pasta gemaakt. Heerlijk! Ze hebben alle vormpjes gebruikt waardoor er veel keuze was. Ik heb de saus gemaakt en Ona heeft van alles geproefd zodat we allemaal onze steentje bijgedragen hebben aan het middagmaal.
Vandaag naar oma geweest, Koekelare kermis, papa en Fee zijn naar de show geweest van Plop en Piet Piraat. Ona, oma en ik hebben een wandeling gemaakt want het was daar veel te luid in die tent.
Het chinese uur zit serieus in ons lijf. We zijn
ontzetten moe maar ook ontzettend blij.
Eerst en vooral het vliegen is behoorlijk goed
meegevallen. De spelletjes werkten beter dan tijdens onze eerste vlucht. Dus
Anouk, Cleo en Charlotte, jullie zullen kunnen spelen als jullie donderdag naar
huis vliegen. Fee heeft 8 van de 11 uur vliegen geslapen en Ona 9 uur. Gelukkig
maar want anders is dat niet te doen, zolang met 2 kinderen op een vliegtuig. Ona had een klein bedje om in te slapen
zodat we haar niet constant op onze schoot moesten houden. Het bedje is wel
maar zo'n 20 cm diep waardoor het niet te vertrouwen is als ze wakker komt. Ze
zou er zo uit kunnen kruipen en vallen op de grond van zo'n 1m hoogte dus
hebben Kurt en ik niet geslapen maar de wacht gehouden. Kurt heeft trouwens een
erg slechte vlucht gehad; hoofdpijn en buikloop (waarschijnlijk toch nog iets
verkeerds gegeten op de laatste dag)
Om 06u belgische tijd zijn we geland op Zaventem. Oef!
Na het nogmaals controleren van de paspoorten en het
ophalen van de koffers konden we eindelijk naar nonkel Glenn die ons kwam
ophalen aan de luchthaven.
Verschillende kennissen, familie en vrienden van de
andere koppels stonden hen op te wachten met spandoeken, heel ontroerend moet
ik zelf zeggen. Andere families die zelf adoptiekindjes hebben uit China
stonden hen ook op te wachten.
Na een goed uur rijden kwamen we dan eindelijk aan in
Moere-city, waar onze familie ons stond op te wachten. Eindelijk konden ook zij
Ona in levende lijve bewonderen met de nodige knuffels en traantjes. Ons huis
was (en is nog steeds) mooi versierd met o.a. een prachtige foto van ons 4 op een
canvas (met dank aan juf Maaike) prachtig gewoon.
Daarna hebben we samen genoten van een lekker
ontbijt met de nodige verhalen en ondertussen maar Ona bewonderen.
Ona reageerde net als op het moment dat wij haar
voor het eerst kregen. Ze was heel stil en bekeek alles heel aandachtig. Ze
liet zich gewillig door iedereen op de arm nemen maar uiteindelijk vonden we
het allemaal beter dat ze dicht bij mama en papa was want zo was ze meer op
haar gemakjes.
Na korte tijd verscheen er al een lachje op haar
gezicht en stak ze haar tong uit. Ze had al meteen door dat ze hiermee scoorde.
Na het korte bezoek is Kurt in zijn bed gekropen
want hij was helemaal niet oke. Hoofdpijn, buikpijn, . Dus kan een mens dan
maar beter slapen. Ik heb me bezig gehouden met de koffers uitpakken. De koffers zijn reeds uitgepakt. De 10 machines zijn achter de rug maar aan het strijken komt voorlopig geen einde.
Ona voelt zich al goed thuis. Ze houdt ons wel
constant in de gaten. Met slapen heeft ze nu wel wat problemen. Toen we in
China waren, sliepen we met 4 op de kamer. Ze zag steeds iemand rond haar en
als ze moest slapen had ze daar geen enkele keer geweend maar nu is dat anders,
ze heeft haar eigen kamertje en moet nu eigenlijk een beetje gewoon worden om
alleen te slapen.
Nacht 1: heel veel geweend, ben dan steeds
opgestaan om haar te troosten maar telkens ik de kamer verliet, begon ze
opnieuw met wenen
Nacht 2: heel veel geweend, nu had ik me
voorgenomen om haar te laten wenen en mij niet te tonen gedurende de ganse
nacht. Dat is me ook gelukt maar ze heeft ontzettend veel geweend, getierd en
geschreeuwd.
Nacht 3: Na 5 minuutjes wenen is ze als een blok in
slaap gevallen. Pas om 5 uur in de ochtend is ze 1X wakker geworden, eventjes
geweend en dan meteen weer in slaap gevallen. Man man wat was ik blij en ook
zij was uitgerust.
Heb haar daarnet om 20u00 in bed gelegd en ze heeft
toch meer dan een uur geweend. Ben benieuwd wat de nacht ons zal brengen.
Overdag doet ze ook kleine slaapjes. De ene keer
gaat het ook beter dan de andere keer. Soms valt ze van moeheid in slaap in
haar park.
Vrijdagochtend zijn we dan naar Brussel gereden
waar we in het FCA de nodige originele documenten moesten voorleggen. Daar het
document gekregen waarmee we Ona in de gemeente kunnen inschrijven. Stadhuis,
jammer genoeg, op vrijdagnamiddag gesloten waardoor we na het weekend een
nieuwe poging zullen ondernemen.
Vandaag onze laatste dag in China. We
hebben daarbij gemengde gevoelens. We zijn blij dat we naar huis kunnen om
iedereen terug te zien, om Ona aan iedereen te laten zien, om Russel (onze
poes) te knuffelen . Maar we weten ook dat we Ona weghalen uit haar geboorteland.
We komen vast en zeker nog eens terug naar China, want China zal een belangrijk
plaats in ons hart blijven hebben. Hopelijk zal Ona dat een goed idee vinden.
Fee heeft zich geduren de tijd in China
veel vragen gesteld over haar adoptie. Ze is blij dat zij geen vondeling is.
Dat is voor haar heel belangrijk. Ze zal blij zijn om terug thuis te zijn zodat
ze kan spelen met haar vriendjes in de wijk en waaraan ze veel zal vertellen over haar
verblijf in China.
We willen jullie massaal bedanken voor al
jullie reacties. Het was steeds fijn om ze te lezen en ontzetten leuk om te
horen dat jullie meeleefden met ons avontuur.
Iemand had in haar reactie geschreven: Het
lijkt wel een sprookje: Ona uit China. We vonden dat een leuke reactie en
zijn van plan om er een vervolg aan te maken: Ona komt naar huis.
Onze koffers zijn gepakt, nu nog een tijd
overbruggen van 6 uur voor we naar
de luchthaven vertrekken, om 21u20 plaatselijke tijd. Waar het weer wachten is,
onze vlucht vertrekt pas om 01u50 s nachts (chinese tijd) bij jullie is het dan 19u50 met het vliegtuig richting Zaventem.
Na 11u vliegen komen we rond 6u20 (belgische tijd) aan op Zaventem. Hopelijk
hebben we een veilige terugreis want blijkbaar is er gisteren een vliegtuig
neergestort in China.
Dus vragen we aan iedereen om een
schietgebedje te doen zodat we goed aankomen.
Dikke kussen van Kurt, Kathy, Fee en Ona
(voor de laatste keer uit China)
Gisteren naar de hemeltempel geweest. Het was er niet overdreven druk waardoor we er heel rustig hebben kunnen wandelen. Heel mooi en indrukwekkend allemaal. Het symboliseert de 4 jaargetijden, de 12 maanden en de 48 weken.
Vandaag naar de Hutongs geweest of het oude China. Hier kon je zien hoe de chinezen hier vroeger (en sommigen nog steeds) leefden. In hele kleine huisjes met weinig middelen. Wij kunnen het ons niet voorstellen om zo te leven.
Deze avond gaan we samen gaan eten met de groep in het favoriete restaurant. Morgen koffers inpakken en om 21u30 vertrekken naar de luchthaven. HOERA, bijna thuis.
Deze morgen
naar de Zoo van Beijing geweest. Drukdrukdruk. Niet te geloven. Ik
denk dat alle chinezen op zondag naar de Zoo gaan. Je kunt er dus nergens op je gemakjes
wandelen. We zijn wel blij dat we er geweest zijn. Het was wel leuk, de kinderen waren
enthousiast en we hebben echte pandas gezien!
Gisteren
zijn nog 2 bevriende koppels aangekomen in ons hotel. (Met wie we normaal gezien eerst zouden afreizen). Ze hadden vertraging met het
vliegtuig en één van hun koffers was vermist. Gelukkig hebben ze hem terug.
Lili is een rustig, verlegen meisje. Lilou is een hevige en laat zich absoluut
niet doen. Ze heeft dan ook 3 zussen waar ze tegen op moet boksen. De 2
families stellen het heel goed. Fee en wij zijn ontzettend blij dat ze er zijn.
Het breekt weer een beetje de lange wachttijd voor we naar huis mogen. Ik ben echt aan het aftellen.
Ona zit in
haar bedje en maakt muziek. Ze trommelt met een plastiek vork op een leeg blik
babyvoeding. Een mens moet creatief blijven met de middelen die je hebt.
Kurt en Fee zijn samen met Tante Moniek, ome Christ-Jan en Yéline naar de Central TV Tower. De hoogste toren van Beijing (405 m hoog) en de zesde hoogste toren ter wereld.
Niet te
geloven hoe Ona bij ons past en het is vreemd om te zeggen maar wij kennen haar
precies al jaren. Ik herinner me nog van Fee dat we ook dat gevoel hadden. We zijn dan ook dolgelukkig met haar en kunnen bijna niet
wachten om haar aan jullie voor te stellen.
Er zijn verschillende mensen die willen weten wanneer we terug thuis komen. Wel, normaal gezien landen we donderdag 26 augustus om 6u20 in Zaventem. Nonkel Glenn komt ons halen. Ondertussen zullen mamie en oma zorgen voor het ontbijt bij ons thuis. Stilletjes aan verlangen we om naar huis te gaan. Moe zijn we het hier nog niet maar we missen onze thuis. Nog een beetje geduld en we komen er aan.
Vrije dag vandaag. Ons eerste gedacht was wandelen en winkelen in de winkelstraat bij het hotel maar toen we door het raam keken merkten we al snel dat we buiten niets konden doen. De regen viel met bakken uit de lucht. Het is vandaag ook veel kouder dan dat we gewoon zijn.
Plan B. Met de taxi naar de zijdemarkt (dat is toch allemaal binnen) om nog wat inkopen te doen. Je moet dus echt een kaart tonen in chinese karakters aan de taxichauffeur, zoniet verstaat die aan geen kanten waar je naartoe moet. We hebben een pracht van een masker gekocht, nog wat doopsuikerspullen, sportschoenen voor mij en nog een paar andere spullen.
We verwachten Lieve en Inge met hun families vandaag in het hotel. Ze komen normaal gezien rond 16u toe met LILI en LILOU. We zijn benieuwd naar die 2 nieuwe gezichtjes. We hebben op hun blog kunnen volgen hoe de kindjes zich aanpassen en alles verliep ook heel vlot.
Gisteren
veel te moe om nog iets de blog te zetten dus doe ik het vandaag. We zijn 3
dingen gaan bezoeken. Eerst de Nationale opera. Toen we daar aankwamen ging
het al mis. We mochten niet door de ingang want we hadden geen entree kaartjes
voor de kleintjes. Dus die kinderen in de buggy moesten ook betalen. Velen van
hen hebben betaald om te slapen in hun buggy. Er was geen praten aan, betalen
moesten we. Terug naar de kassa om nog extra tickets te halen. Het opera gebouw
op zich was heel mooi, enorm groot.
Daarna weer
de bus op en naar Het Vogelnest, het nationaal stadium. Indrukwekkend om erin
te lopen. Er zijn verschillende verdiepingen, enkele winkeltjes en in het
totaal 91 000 zitplaatsen. We hebben ze niet allemaal geprobeerd maar één ervan
zat alvast heel goed.
Dan naar
De Watercube of anders gezegd het zwembad. Er waren 4 zwembaden: 1 om
baantjes te zwemmen, 1 voor waterballet , 1 om van de duikplanken te springen
en 1 recreatiezwembad.
Moe maar
tevreden kwamen we in de late namiddag terug in het hotel.
Gaan eten in pizzahut, een wandeling en daarna bed
in.
Hoera, we zijn vandaag gaan shoppen. Alles wat we zagen was nep maar dat speelde geen rol. Afdingen was de boodschap en dat doe ik graag. Kurt vindt dat minder leuk. Elk winkeltje dat je passeert roepen ze je binnen, What are you looking for? t-shirts, good price! Make best price for you! Niet te geloven, zot zou je er worden. Na 4 uur shoppen hadden we er echt wel genoeg van. Bijna alles gevonden. Waarschijnlijk gaan we nog eens terug want we hebben daar nog het één en ander gezien dat we toch nog graag zouden hebben.
Terug in het hotel is Yeline komen spelen bij ons. Ona heeft haar dutje gedaan. Mens wat slaap dat kind goed en door het lawaai heen. We hebben haar moeten wakker maken om te gaan eten. Naar ons favoriete restaurant geweest met z'n allen en zoals gewoonlijk heel lekker en super goedkoop. Na een avondwandeling terug op de kamer. De kinderen nog snel even het bad en in dan in bed. Maar slapen... dat doet nog geen van beiden. Ona staat hier naast mij en probeert nu haar pop te bemachtigen en zal nog wat spelen zegt ze. Fee ligt in mijn bed en gaat samen met papa nog een filmpje bekijken. En zo is de dag weer voorbij.
Morgen gaan we naar de Nationale Opera, het Olympisch Stadium en de Water Cube (Olympisch zwembad). Afspraak om 9u30 benden in het hotel. En met U morgen zelfde uur zelfde blog.
Vandaag weer een drukke dag hier in China. Om 9u30 moesten we beneden aan het hotel staan. Wanyu, onze contactpersoon, kwam ons oppikken om terug een ganse dag rond te toeren. Eerst naar het Tiananmenplein. Een supergroot plein waar wel duizenden Chinezen op stonden. Het leek daar wel Torhout-Werchter in China. Ook vandaag werden wij aangekeken en gefotografeerd door vele Chinezen. Sommigen komen het eerst vragen of ze een foto van ons mogen maken. Anderen vragen of ik met hun fototoestel een foto wil maken van hen en Ona erbij. Zeer vreemd maar vaak ook heel lastig.
Het weer was vandaag een beetje een spelbreker. Er ging héél veel smog en af en toe viel er een spatje regen, die zorgde wel voor wat verkoeling. Spijtig, hierdoor valt het resultaat van de foto's wat tegen.
Later op de dag een bezoek aan de Verboden stad (Keizerlijk paleis). Hier leefden vele eeuwen de Keizers met hun familie en duizenden dienaars. Alle mannelijke dienaars werden gecastreerd dat waren de eunuchen, enkel de keizer zelf hield al zijn gereedschap. De Keizer had naast zijn vrouw ook concubines, deze riep hij dan als moeder de vrouw geen zin had.
Echt wel de moeite waard om dit alles eens gezien te hebben maar na zo enkele uren te stappen met Ona in de draagzak had ik het toch wel weer gehad.
In het hotel aangekomen, Ona een fles melk en bed in, Fee gaan spelen bij Yeline, even verder op de gang. Kurt en ik rustig op de kamer een wasje en plasje doen, boekje lezen en filmpje bekijken.
's Avonds gaan eten in het hotel zelf, buffet. Heel lekker maar heel duur. 't Zal wel bij die ene keer blijven denk ik.
Ona is een hele makkelijke baby. Meestal welgezind, eet en drinkt goed. Slaapt ontzettend snel en veel. Ze tast ook al onze grenzen af. Weet dat iets niet mag, doet het toch en kijkt dan naar ons om te zien wat we doen. 't Zal volgens mij een rappe zijn maar dat zeggen alle mama's van hun kind zeker?
