Hallo. Spreek ik met mevrouw Viaene? Ja U spreekt met ..... van... (O neen, dacht ik bij mezelf, weer iets dat ze me via de telefoon willen proberen aan te pampelen...) Ik telefoon U i.v.m. de vliegtickets naar Peking..... Opeens weer klaarwakker....de tickets.... naar China, Peking, Beijing Het wordt nu wel heel concreet.
We mogen 30kg bagage meedoen per valies en voor het baby'tje in de terugreis 10kg. We zullen er ons proberen aan te houden.
Een paar dagen geleden was Fee een tandje kwijt. Naar gewoonte steekt Fee dan haar tand in een potje, legt ze het potje onder haar hoofdkussen en komt de tandenfee langs om een centje in het potje te steken. Wat merkte ik nu deze morgen toen ik haar ging wakker maken? Opnieuw lag het tandenpotje onder haar kussen met een tandje erin. Ik vroeg Fee hoe dat kwam? En weet je wat ze zei? Ik wou geld verdienen. Ik heb het witste tandje uit het tandenpotje gehaald en opnieuw onder mijn kussen gelegd. Ik dacht niet dat de tandenfee zou weten dat dat om een oud uitgevallen tandje ging gaan. Nu weet ik dat je de tandenfee niet kan beetnemen.
Als ik geen foto's van mijn in China verblijvende dochter mag zetten op mijn blog, zet ik er wat op van mijn in Vietnam geboren dochter.
Fee is geboren in Vietnam namelijk in HO CHI MINH CITY Als Fee een goeie 3 maanden oud was is ze met ons meegekomen naar huis.
De adoptie van Fee heeft al bij al een 1,5 jaar geduurd. Gelukkig maar dat de eerste adoptie veel vlotter is verlopen.
Foto 1(oktober 2002)= Eerste foto van Fee, thuis ontvangen: een schatje hé, wij waren meteen verkocht Foto 2(februari 2003)= Fee pas thuisgekomen: In vietnam 30 graden, in België sneeuw Foto 3(maart 2003)= een echte lachtaart Foto 4(juli 2003)= summertime
Voor de 2 koppels die met ons zullen meereizen naar China werd vandaag een dag om nooit te vergeten. Zij kregen vandaag THE CALL en ja hoor, ook zij zijn de trotse ouders van een dochtertje. Het ene kindje is geboren op 29/10/2008 en het andere meisje op 8/10/2008.
Hun blog kun je nalezen op: www.bloggen.be/road2china www.bloggen.be/kwakhuis
Morgen mogen zij naar het adoptiebureau om hun fotootjes af te halen en om de papieren te tekenen.
Vanaf nu zullen zij de ganse dag rondlopen met een glimlach op hun gezicht want het is toch een Oooooo zo heerlijk gevoel!!!!
Op bovenstaande foto zie je de meisjes (van het kwakhuis) die mee zullen reizen naar China. Fee zal zeker vriendjes genoeg hebben om mee te spelen.
Ik heb iets gedaan vandaag waar ik gedurende 4 jaar ontzettend naartoe verlangd heb.
Alle kleren van toen Fee 1,5jaar oud was, heb ik bekeken, om te zien wat er nog bruikbaar is om mee te nemen naar China voor zus.
Ik had in het verleden regelmatig al wat nieuwe spullen gekocht, omdat een mens dat echt niet kan laten en deze komen nu meer dan ooit van pas. Alle witte kleren zitten nu in de wasmachine zodat onze lieve meid er keurig zal uitzien.
Fee is vandaag nog een tandje kwijt. Een tand dat naast haar grote bovenste tand al ontzetten lang los stond. Eindelijk heeft de grote tand nu voldoende plaats om zich te ontplooien, mooi gezegd hé? Het tandje ligt momenteel onder haar hoofdkussen voor als de tandenfee langskomt.
Toen ik Fee deze avond in bed stopte heeft ze nog een liedje gezongen namelijk: "WE ZIJN 2 COOLE ZUSSEN" Jammer dat ik op dat moment de camera niet bij me had want het was gewoonweg prachtig. Misschien vraag ik het haar nog eens opnieuw te zingen want het ging over een uitvinding van het moment zelf.
Als ze zo goed zullen overeenkomen, als wat ze in haar liedje zong, kunnen we daar alleen maar blij om zijn.
Vrijdag naar Ray of hope geweest, ons adoptiebureau, waar we het dossiertje hebben overlopen en de handtekeningen hebben geplaatst.
Daarna kregen we fotootjes te zien, 't is een echt schatje hoor!!!
Jammer genoeg waren het dezelfde foto's als deze die we doorgestuurd hadden gekregen maar dan wel in kleur.
We zullen geen foto's meer krijgen van haar, nu moeten we wachten tot we haar in het echt zien.
Er werd ons wel gezegd dat we het fotootje van onze blog moeten verwijderen. We mogen pas een foto van haar op onze blog zetten als de papieren definitief in China zijn getekend. Zondagavond zal ik het fotootje, met pijn in het hart, van de blog nemen.
Als je haar dan nog eens wilt zien, moet je het mij maar vragen, ik heb overal een foto van haar mee in mijn handtas en met veel plezier zal ik het voor U uithalen!
Dit is de verblijfplaats waar ons kindje momenteel in verblijft. Een chique huis met wel 100 kamers. Het ziet er echt wel een proper en mooi weeshuis uit. Dat geeft ons echt een goed gevoel te weten dat ze daar goed verzorgd wordt.
Hopelijk vindt ze het niet jammer om vanaf september wat kleiner te wonen.
Loop de ganse dag rond met een glimlach op mijn gezicht. Het idee alleen al dat ik binnen de 2 maanden het kleine meisje in mijn armen mag nemen en dat ik ze nooit meer los zal laten.
Constant denk ik aan wat ze in China aan het doen is. Het is daar een uurverschil van 6u dus zal ze binnen anderhalf uur wakker zijn. In haar dossiertje staat tevens vermeld dat ze elke ochtend om 6u30 wakker is. We zullen daar wel een mouw aan passen.
Morgen mogen we naar het adoptiebureau om onze handtekeningen te plaatsen en om eindelijk een paar (hopelijk zijn die paar er veel) kleur fotootjes van haar te zien.
De reispassen zijn al aangevraagd dus dat is ook al in orde.
Bedankt aan alle mensen die ons feliciteren, ik ben echt enorm gelukkig maar dat heeft iedereen ondertussen al door.
Deze morgen werden we opnieuw verrast met een ontbijt op bed, door Fee. Ze had een mooie brief voor papa geschreven, ze had het kadootje mee dat ze op school had gemaakt en ze had een schatkaart gemaakt, waarop ze getekend had, waar papa het pakje kon vinden, dat Fee en ik samen hadden gekocht. Het was een leuke en vooral kruimelige boel in bed.
Gisteren met Syl en Katrien op stap geweest naar Gent. Over de middag met Sabine afgesproken in het Broodhuis, heel lekker, een aanrader. Het was gezellig om iedereen nog eens terug te zien en we zijn afgesproken om zoiets meer te doen. We hebben enkele kringloopwinkeltjes meegepikt en zijn allemaal (vooral Syl) met heel wat spullen naar huis gegaan en zijn heel weinig geld kwijt. Zo zullen onze mannen ook tevreden zijn, of niet soms?
Vandaag gaan eten naar de Molenhoeve met mamie, op moederdag is het er niet van gekomen dus zijn we op vaderdag gaan eten voor moederdag. Onze vaders zijn (jammer genoeg) allebei gestorven.
In Gistel waren het Dolle Dagen. Velen die we tegenkwamen vroegen spontaan: En weet je al iets???
Dat heb ik in mijn hele leven waarschijnlijk nog nooit gezegd. Maar 'k zal het nog een keer zeggen: DAT HET MAAR VLUG MAANDAG IS Denk dat iedereen wel weet waarom.
Ben deze avond met Russel, onze poes, naar de dierenarts geweest. Nadat ze op 19 april bevallen is van een 5-ling , hebben we besloten dat we het bij die ene keer zullen houden en nu kan ze geen kindjes meer krijgen. Sorry Russeltje. Aan alle katers hier in de wijk, jullie moeten het niet meer proberen, 't zal niet meer gaan.
De poesjes hebben allemaal een goede thuis gevonden en daar zijn we heel blij om. En zo zijn wij ook hier bezig met adoptie.
Als alles goed gaat, gaan we in de grote vakantie met 2 andere koppels ons kindje halen in China U kunt hun verhaal volgen op volgende sites
www.bloggen.be/road2china www.bloggen.be/kwakhuis
We zien er alvast naar uit om met Inge, Lieve en Co te vertrekken! Zijn ondertussen ontzettend hard aan het duimen dat het voor hen snel in orde komt!!!
Weet dat ik deze week geen telefoontje moet verwachten dus ben ik wat rustiger geworden.
Ik ben heel blij met het idee dat we bijna ons kindje te zien krijgen maar aan de andere kant ook heel vreemd.
Toen we Fee voor de eerste keer zagen hadden Kurt en ik meteen het gevoel van "Ja, dat is ze!" en was er meteen een band, ze hoorde echt bij ons, de klik was er meteen. Hopelijk zal dat nu ook zo zijn. O wat is het spannend.
Fee is vandaag naar het verjaardagsfeestje van Emely geweest. Ze heeft zich goed geamuseerd. Ondertussen had ik tijd om naar mijn favoriete winkels te gaan nl. De kringloopwinkels!
Schatten vind je daar, niet te geloven.
We hadden nog wat spullen nodig voor in de grote zandbak op school en wat ik weer allemaal gevonden heb, 't is niet te geloven. Een mens kan daar echt deugd van hebben.
Na een wasje in de dettol (mag je reclame zetten op een blog?) zullen de kindjes weer uren zandbakspeelplezier hebben!
Dat is het enige wat we momenteel van ons kindje weten.
Om 15u was ik niet meer te houden, nog steeds had ik niets gehoord van het adoptiebureau dus heb ik maar zelf gebeld.
De mevrouw aan de telefoon wist me te vertellen dat onze toewijzing aangekomen was maar dat die nu eerst moest vertaald worden, dat Kind&Gezin eerst z'n goedkeuring moest geven en dat ze ons dan zouden bellen om de gegevens van ons kindje te geven. We moeten nog een weekje wachten.... Nu ja van wachten weten we alles dus zullen we nog maar eventjes wachten zeker?
Voorlopig doe ik het met hetgeen ze me wel wou vertellen: "'t Is een heel schoontje"
Vandaag niets gehoord. Morgen misschien? Laat het ons hopen.
Net terug van een etentje met mijn naaivriendinnen. 't Was lekker en gezellig. Volgend schooljaar naai ik terug voor een klein meisje!!!! en ook voor grote zus!!!!
Zoals jaarlijks gaan we met enkele koppels van de wijk tijdens Moere kermis, gaan eten naar het plaatselijk restaurant "De Lysse". Scampi festijn, keuze uit scampi provencaals, curry of look met friet of pasta.
We hebben ons weer dik gegeten, heerlijk was het!
Daarna even naar de kermis. We hebben alle kraampjes van de kermis gedaan. Moere kermis telt namelijk maar 2 kraampjes. Fee heeft gevist en Kurt geschoten. Eigenlijk was ik wel wat onder de indruk van zijn schietkunst. Hij heeft namelijk door hoe je elk schijfje kan wegschieten. Je moet op het vijsje zelf schieten, zegt hij, en ja hoor, hij schoot het ene schijfje na het andere er zomaar af. Niet te geloven.
Nog even koffie drinken bij Dieter en Maaike. Wist je dat Maaike in een half uur tijd een cake kan bakken die ontzettend lekker is. Hoe doet ze dat toch? Bij deze Maaike een welbedankje voor de lekker koffie met cake.
Weten we morgen wie ons kindje zal zijn?????????????
De ganse dag veel zon en windstil. Het was gewoonweg zalig.
Toen Fee gisterenavond in haar bed lag, kon ze niet slapen van de warmte. We hoorden wat lawaai boven maar dat zijn we al gewoon en gaan daarom niet altijd kijken wat ze uitsteekt. Nadat het toch stil werd ben ik dan toch een kijkje gaan nemen en lag ze op haar donsdeken te slapen, op de gang. Ze lag daar zo vredig te slapen dat we maar besloten om haar daar te laten liggen en ze heeft daar goed geslapen, zei ze de volgende morgen.
Deze avond slaap ik daar opnieuw, heeft ze al gezegd.
Momenteel zit ik bij kapper Fee, ze stopt mijn haar vol met haarspelletjes en zegt constant: ik vind het mooi hoor. 't Zal de moeite zijn.
Ik voel de adrenaline stromen door elk haarvaatje in mijn lichaam. Volgens RQ zijn ze bezig met matching en zit onze dag erbij 26/04/06
D.w.z. dat we hoogstwaarschijnlijk volgende week een telefoontje zullen krijgen van ons adoptiebureau met het nieuws waar we al zooooooo lang op wachten. Kan iemand zich dat voorstellen dat je binnen 1 week het fotootje zult zien van je nieuwe kindje, het kindje waar je mama mag van worden.
Toen we Fee, ons eerste kindje, (geboren in Vietnam) voor de eerste keer zagen hadden we meteen het gevoel dat we haar al zo lang kende. Dat ze meteen bij ons hoorde, dat het zo vanzelfsprekend was dat zij ons kindje zou worden. En ze lijkt ook echt op ons. Ze heeft de looks mee van Kurt en het karakter mee van mij. Velen die ons kennen zeggen dat vaak. Ben benieuwd of dat met dat kleine zusje ook zo zal zijn.
Meestal ben ik blij als het weekend is maar nu zal ik zo blij zijn als het weekend voorbij is!
Ben vandaag op schoolreis geweest met de vriendjes van de kleuterschool. We zijn naar Aviflora geweest in Ingelmunster en het was er reuzefijn. Ben er zeker van dat elk kleutertje heel goed zal slapen.
Dit is de verblijfplaats waar ons kindje momenteel in verblijft.
Dat heb ik in mijn hele leven waarschijnlijk nog nooit gezegd.
